Het HondenForum

De titel dekt de lading niet volledig...

Hoe gaan jullie met andere honden om die zich niet gedragen tegen jouw hond?

Elmo wordt bijna drie, volle reu. Sinds een aantal maanden vinden andere honden geregeld dat er iets tegen hem ondernomen moet worden. Elmo leest keurig andere honden, ik zie hem in communicatie tussen hem en een andere hond al op de kleinste signalen reageren. Wat mij betreft doet hij dat keurig, maar hij is wel een zacht ei. Op de hondenschool is bijvoorbeeld een border collie teefje die de neiging heeft naar hem te staren en daar kan hij van onder de indruk zijn. Hij komt op mij niet onzeker over, maar heel gevoelig. Toch zijn er veel honden die naar hem uitvallen of willen patsen. We vermijden om die reden onder andere al zoveel mogelijk loslopende honden. Als we toch de maken hebben met een loslopende hond, ben ik in de buurt en als er vervelende spanning komt, grijp ik in voordat er iets gebeurd. Hij is dus ook nog nooit in een gevecht geweest of iets dergelijks, die kans probeer ik zo klein mogelijk te houden. Helaas wel te maken gehad met honden die op hem afvlogen en zelfs eens een rottweiler die ik op het nippertje weg kon duwen en trekken.

We wonen echt niet in druk gebied, maar er zijn zoveel honden die (aan de lijn) uitvallen of vervelend doen tegen Elmo. Dit is echt iets sinds hij volwassen wordt. Ik wil zo graag dat hij oké blijft met andere honden, maar het lijkt wel alsof 80% van de honden niet leuk reageert. Ik kan hem amper fijne ervaringen laten hebben. Hoe gaan jullie daarmee om? Is jullie hond ook ‘slachtoffer’ van dit soort gedoe? Of heb je zelf een ‘vervelende’ hond en reageert jullie hond op types zoals Elmo? Kan ik iets doen of oefenen zodat het minder wordt? Is het zijn leeftijd?

Wat vervelend voor Elmo! Jet is wel gek op hem gelukkig!

Op mijn werk komt ook regelmatig een reu (Duitste staande, ruim 2, intact) waar andere reuen ook heel vervelend tegen doen, terwijl hij zelf geen kwade bedoelingen heeft.

Heb zelf nog nooit een reu gehad, dus qua verdere ervaringen en tips kan ik je niet helpen helaas. Hopelijk is 't een fase.

Ik denk niet dat t een fase is. Een reu is een reu rn andere reuen gaan daar soms problemen mee krijgen. Xanu is een hele sociale reu, zal niet zelf gaan knokken maar zal zich ook niet laten bijten. Hij is erg zelfverzekerd en doet zn ding, gromt een hond loopt ie door. Maar er zijn hier 2 reuen die hem absoluut niet moeten. Die gaan patsen en om hem heen staan draaien. Ik heb daar absoluut geen zin in dus roep hem mee of loop de andere kant op met hem als ik ze zie. Hij hoeft niet te weten dat knokken een optie zou kunnen zijn. Ik verwacht dus ook niet dat dit nog veranderd. Hij is nu bijna anderhalf overigens.

Nu heb ik een teef maar die kan bij sommige honden soms hele rare puntjes maken. Laatst deed ze ook zomaar lelijk tegen een hond, de eigenaren zeiden dat die hond vaker de Sjaak was. Ik vond het hartstikke vervelend ( gelukkig was het niet meer dan geluid) , maar sommige honden stralen iets uit waardoor anderen heel vervelend doen. Ik hou keetje iig weg bij honden die zich al te veel excuserend opstellen. Dat roept bij haar onaangenaam gedrag op. En dat wil ik absoluut niet, want mijn hond is dan wel de aanstichter. Het gekke is dat ze dan weer compleet ongelukkig wordt van rijende honden en die laat ze altijd de gang gaan met een zielige toet.

Jip is altijd de sjaak. Ook altijd al geweest. Bij hem is dat niet plots ontstaan bij het volwassen worden. Dat hij daarbij zelf ook niet heel sociaal vaardig is, helpt natuurlijk niet echt. Jip is nooit onaardig, maar wel onhandig. En daarmee is eigenlijk een vicieuze cirkel ontstaan, want hij wordt heel zenuwachtig (en daardoor nog onhandiger) als hij een andere hond ziet en daar wordt door die andere hond dan weer op gereageerd. Ik ben daarom continu alert op alles wat om ons heen gebeurt.
Abel daarentegen heeft als intacte reu van bijna 2 jaar oud nog nooit een akkefietje gehad. Slechts één keer kwam een volwassen Heidewachtel reu bij hem patsen, maar ook daar wist hij goed weg te komen. Ik hoop ontzettend dat dat zo blijft, maar ik ben mij er van bewust dat dat nog kan veranderen.

Andersom is het trouwens zo dat Jip nooit voor zichzelf opkwam, tot hij een paar maanden geleden ineens ontdekte dat hij zelf ook kan grommen. Dat hoor ik 'm zelden doen, maar hij laat nu minder gemakkelijk over zich heen lopen. Abel gromde op dag één al... naar Jip. Abel houdt namelijk helemaal niet van types zoals Jip ( ) Omdat ze elkaar zo goed kennen en omdat Jip een echte goedsul is, gaat dat hartstikke goed samen. Maar Abel wil wel graag op een beleefde manier benaderd worden door vreemde honden. Hij houdt er helemaal niet van als er zo'n clown op hem afkomt. We kwamen vrijdag een Labrador x Cane Corso teef tegen, van een half jaar oud. Ze was hartstikke druk en onbeheerst en daar heeft Abel wel iets van gezegd. Dat deed hij heel keurig hoor (waarschijnlijk omdat het een jonge teef was) maar daar is Abel dus echt niet van gediend. Bij de jachttraining die ik met Abel deed, had hij ook veel moeite met een jonge ontstuimige Wetterhoun. Dat was een reu en daar was Abel op een gegeven moment echt helemaal klaar mee.
Dus ook als ik met Abel wandel ben ik alert op de omgeving, maar dan op een andere manier.

Ik vind Elmo inderdaad een beleefde jonge man die goed de hondentaal kent. Waarom andere reuen dan zo nodig hun punt willen maken, is wel gek ja. En vooral ook heel vervelend Ik heb geen tips hoe daar mee om te gaan, helaas.

Nikki90 schreef:Wat vervelend voor Elmo! Jet is wel gek op hem gelukkig!

Op mijn werk komt ook regelmatig een reu (Duitste staande, ruim 2, intact) waar andere reuen ook heel vervelend tegen doen, terwijl hij zelf geen kwade bedoelingen heeft.

Heb zelf nog nooit een reu gehad, dus qua verdere ervaringen en tips kan ik je niet helpen helaas. Hopelijk is 't een fase.

Hahaha ja, Jet maakt dat juist weer een uitzondering voor Elmo

malinois schreef:Ik denk niet dat t een fase is. Een reu is een reu rn andere reuen gaan daar soms problemen mee krijgen. Xanu is een hele sociale reu, zal niet zelf gaan knokken maar zal zich ook niet laten bijten. Hij is erg zelfverzekerd en doet zn ding, gromt een hond loopt ie door. Maar er zijn hier 2 reuen die hem absoluut niet moeten. Die gaan patsen en om hem heen staan draaien. Ik heb daar absoluut geen zin in dus roep hem mee of loop de andere kant op met hem als ik ze zie. Hij hoeft niet te weten dat knokken een optie zou kunnen zijn. Ik verwacht dus ook niet dat dit nog veranderd. Hij is nu bijna anderhalf overigens.

Ik kan me voorstellen dat je met een grote, sterke hond nog meer voorzichtig bent qua 'aankijken'. Tot een jaar of twee reageerden alle honden echt heel chill op Elmo, hij kon nooit wat fout doen bij andere honden (even gemiddeld genomen) en zelfs minder sociale honden vonden hem oké. Dat is echt veranderd sinds hij iets ouder dan twee is geworden.

Miezemuis schreef:Nu heb ik een teef maar die kan bij sommige honden soms hele rare puntjes maken. Laatst deed ze ook zomaar lelijk tegen een hond, de eigenaren zeiden dat die hond vaker de Sjaak was. Ik vond het hartstikke vervelend ( gelukkig was het niet meer dan geluid) , maar sommige honden stralen iets uit waardoor anderen heel vervelend doen. Ik hou keetje iig weg bij honden die zich al te veel excuserend opstellen. Dat roept bij haar onaangenaam gedrag op. En dat wil ik absoluut niet, want mijn hond is dan wel de aanstichter. Het gekke is dat ze dan weer computer ongelukkig wordt van rijende honden en die laat ze altijd de gang gaan met en zielige toet.

Ik ken het ook wel bij honden die heel onzeker zijn of inderdaad al van te voren excuses aanbieden. Dat doet Elmo echt niet. Hij blijft gewoon stil staan. Hij gaat niet liggen, laat niet zijn buik zien, loopt niet weg. Als een hond die recht op hem af komt te direct op hem af loopt, maakt hij alleen een bochtje en verder niets. Hij kijkt wat weg, knippert, kwispelt ontspannen, dat soort dingen. Hij is totaal niet onzeker, maar lijkt 'oké' met alles. Daarom snap ik ook niet dat honden juist hun punt maken bij hem.

natalie schreef:Jip is altijd de sjaak. Ook altijd al geweest. Bij hem is dat niet plots ontstaan bij het volwassen worden. Dat hij daarbij zelf ook niet heel sociaal vaardig is, helpt natuurlijk niet echt. Jip is nooit onaardig, maar wel onhandig. En daarmee is eigenlijk een vicieuze cirkel ontstaan, want hij wordt heel zenuwachtig (en daardoor nog onhandiger) als hij een andere hond ziet en daar wordt door die andere hond dan weer op gereageerd. Ik ben daarom continu alert op alles wat om ons heen gebeurt.
Abel daarentegen heeft als intacte reu van bijna 2 jaar oud nog nooit een akkefietje gehad. Slechts één keer kwam een volwassen Heidewachtel reu bij hem patsen, maar ook daar wist hij goed weg te komen. Ik hoop ontzettend dat dat zo blijft, maar ik ben mij er van bewust dat dat nog kan veranderen.

Andersom is het trouwens zo dat Jip nooit voor zichzelf opkwam, tot hij een paar maanden geleden ineens ontdekte dat hij zelf ook kan grommen. Dat hoor ik 'm zelden doen, maar hij laat nu minder gemakkelijk over zich heen lopen. Abel gromde op dag één al... naar Jip. Abel houdt namelijk helemaal niet van types zoals Jip ( ) Omdat ze elkaar zo goed kennen en omdat Jip een echte goedsul is, gaat dat hartstikke goed samen. Maar Abel wil wel graag op een beleefde manier benaderd worden door vreemde honden. Hij houdt er helemaal niet van als er zo'n clown op hem afkomt. We kwamen vrijdag een Labrador x Cane Corso teef tegen, van een half jaar oud. Ze was hartstikke druk en onbeheerst en daar heeft Abel wel iets van gezegd. Dat deed hij heel keurig hoor (waarschijnlijk omdat het een jonge teef was) maar daar is Abel dus echt niet van gediend. Bij de jachttraining die ik met Abel deed, had hij ook veel moeite met een jonge ontstuimige Wetterhoun. Dat was een reu en daar was Abel op een gegeven moment echt helemaal klaar mee.
Dus ook als ik met Abel wandel ben ik alert op de omgeving, maar dan op een andere manier.

Ik vind Elmo inderdaad een beleefde jonge man die goed de hondentaal kent. Waarom andere reuen dan zo nodig hun punt willen maken, is wel gek ja. En vooral ook heel vervelend Ik heb geen tips hoe daar mee om te gaan, helaas.

Grappig, die twee verschillende honden. Abel en Jip komen qua uitstraling inderdaad al heel anders over. Typisch hoe groot dat verschil kan zijn tussen twee honden, maar gelukkig kunnen ze het samen wel goed vinden!

Jion schreef:Het viel ons toevallig afgelopen zondag in het bos op, dat alle honden die we die dag (in aanlijngebied) tegenkwamen zich raar gedroegen in de zin dat ze of heel enthousiast in de lijn gingen hangen of probeerden uit te vallen naar één van onze honden.

Gelukkig reageren onze honden daar niet op en ik volg wat dat betreft hun voorbeeld: Gewoon die andere honden negeren, er in een boogje omheen lopen en daarna doorlopen.
Die andere bazen zie je dan bezig met een hoop spanning met ofwel koekjes en laten zitten, ofwel met strenge stemmen en rukken aan de lijn, waardoor die honden er niet bepaald relaxter op worden.

Ergo, volgens mij is de belangrijkste boodschap aan je hond dat hij niets met andere honden hoeft. Ook als in losloopgebied een hond opdringerig of patserig gaat doen, loop ik gewoon door met de honden waarbij ik probeer mezelf tussen de indringer en mijn honden te positioneren, en uit te stralen dat de indringer niets bij ons te zoeken heeft.

Nou, precies. Ik doe ook helemaal niets qua moeten, Elmo hoeft helemaal niets en mag gewoon reageren op andere honden. Ik probeer hem niet af te leiden, beter, ik vind het juist fijn als hij rustig kijkt (zeker aan de lijn). Ik vind die interactie met andere honden juist belangrijk en vind het fijn als dat goed loopt, maar word inmiddels moe van de hoeveelheid (mogelijk) negatieve ervaringen en krijg dus steeds meer de neiging om om te lopen. Elmo vindt sociaal contact leuk, maar ik wil ook voorkomen dat hij het niet meer leuk gaat vinden. Wil hem juist dat sociale contact kunnen bieden, maar zou soms niet weten hoe. Het laatste wat jij schrijft doe ik inderdaad ook, als ze vervelend doen grijp ik wel in. Als het gewoon rustig, sociaal contact lijkt voor mij, ga ik er niet bovenop staan.

Weet je zeker dat je niet teveel op hem let? En hem dus onzeker maakt? Want je schrijft dat je ziet dat hij super gevoelig reageert op de kleinste signalen en dat andere honden in 80% van de gevallen vreemd op hem reageren. In vermoed dat hij zelf vreemd doet. Moet oprecht zeggen dat op mijn honden reu en teef eigenlijk nooit raar gereageerd wordt in 90% van de gevallen. En gevochten hebben ze allebei nog nooit.

Ik moest het leren maar ik vertrouw wel echt op mijn honden als er een hond komt. Dat kunnen ze gewoon.

Dus dat je hond dat niet kan en constant ellende over zich afroept betekent iets wat ik zelf niet bij de andere honden zou leggen maar bij mezelf of in elk geval je eigen hond.

Eigenlijk kon ik met de meeste van mijn honden het best loslaten en een stap naar achter doen en dan weglopen. Dan regelde de honden het eigenlijk altijd zelf correct en netjes. Dat zou je eigen hond ook moeten kunnen lijkt me. Er moet iets zijn. Als ik op mijn honden ga letten en naar ze ga staren of me ga bemoeien gaan sociale contacten niet lekker maar stroef. Dus ik ga echt uit de situatie om de honden vrij te laten zijn.

Als ik teveel op Guus let kan hij nauwelijks nog plassen zoveel invloed heeft het als je teveel op je hond let. Op signalen etc. Want dat gestaar is dominant en dreigend. Dan wordt je hond deemoedig en dan reageren honden daarop. Bas is het tegenovergestelde. Ga ik daar op letten dan voelt ze zich gesterkt en gaat ze lelijk doen. Tegen andere honden snauwen en grommen. Ik let op maar trek me wel echt terug als mijn honden hond contact hebben. Dan gaat het dus prima.

Neh, dat denk ik echt niet. Het is namelijk exact zo bij mijn vriend en die doet echt anders, zeker weten.
Ik sta echt niet te staren. Ik kijk gewoon en ik let op. Niet overdreven aanwezig of iets dergelijks.

Hilde schreef:Neh, dat denk ik echt niet. Het is namelijk exact zo bij mijn vriend en die doet echt anders, zeker weten.
Ik sta echt niet te staren. Ik kijk gewoon en ik let op. Niet overdreven aanwezig of iets dergelijks.

Is hij wel eens ergens geweest bij andere honden zonder dat jullie erbij waren? Want als het niet aan jullie ligt ligt het aan hem. Het is niet normaal dat het gros van de honden raar op je hond reageert. Tenminste dat vind ik. Zeker als je zelf vindt dat hij alles goed doet. Ik weet zeker dat als ik mijn honden meeneem en je daarmee gaat lopen er geen enkel probleem is met precies dezelfde honden die jouw hond lastig vallen. Want eerlijk gezegd gebeurd het hoogst zelden en dan is dat ook iets dat die andere hond vaker doet.

Ik had precies hetzelfde bij Nilo, die was bij elke reu de pineut terwijl hij helemaal niet bezig was met andere honden.
De oplossing? Een hond erbij Coda was daarvoor ook wel perfect, die joeg vervelende honden echt bij hem weg. En dusdanig duidelijk dat het geen knokken werd maar gewoon één duidelijke correctie. Tegenwoordig is dat Segno's functie.
Dus..

Mag hij wel voor zichzelf opkomen of grijp je dan al in?

Wat vreemd dat er zoveel honden volgens jou ongeschikt zijn om met Elmo om te gaan. Zelf let ik altijd op hoe mijn honden en andere honden op elkaar reageren (reu en teef) maar ik grijp alleen fysiek in bij echt vechten. Dat is twee keer voorgekomen. Shira met een herderteef en Shira met een rottweilerteef. Jack werd toen hij jonger was wel eens ondergeschoffeld maar daar kon hij zelf op een gegeven moment goed mee om gaan. Het enige wat ik deed was mijn eigen hond van tevoren al meenemen en de andere hond ontwijken. Van tevoren zie ik meestal al wel of het een leuke ontmoeting gaat worden of niet, dat zag ik ook al aan Jack.

Als de ontmoeting niet leuk is dan roep ik ze mee maar ik ga me niet bemoeien met de andere hond en zeker niet blokkeren of fysiek ingrijpen bij de andere hond. Dat vind ik altijd zo'n vreemd gedoe. De kans dat je daarmee de communicatie verstoord is best groot denk ik.

Laatst greep ook iemand Jack aan z'n tuig met het verzoek of ik hem aan wilde lijnen want haar hond was ooit aangevallen door een husky. En haar eigen hond kon ze niet aanlijnen want die had geen halsbandje om zei ze

Nou was het me de moeite niet waard om in discussie te gaan, ook al omdat ik er voor Jack zelf geen toestand van wilde maken, maar inwendig ergerde ik me kapot. Waar haalt zo iemand het lef vandaan eigenlijk.

En een vreemde rottweiler wegduwen of wegtrekken ? Ik vind het erg dapper.

Jackira schreef:En een vreemde rottweiler wegduwen of wegtrekken ? Ik vind het erg dapper.

Vind je? Ik ga niet staan kijken terwijl een rottweiler meters aflegt om zich op Elmo te storten met veel lawaai. Gelukkig was de eigenaar er toen snel bij, maar ik geloof niet dat mijn hond het met zijn amper twintig kilo redt tegen een rottweiler die hem probeert te bijten. Ik ga ze dat niet zelf laten oplossen.

laeken schreef:Mag hij wel voor zichzelf opkomen of grijp je dan al in?

Ik geloof dat ik onduidelijk schrijf. Ik heb een sociale, lieve hond. We hebben al heel wat forumhondjes en eigenaren gezien en ik denk dat die allemaal kunnen bevestigen dat ik gewoon een leuke, makkelijke hond heb die sociaalvaardig is en dat ik er écht niet bovenop zit.
Elmo mag prima voor zich opkomen, maar hij is zacht. Hij gaat een discussie uit de weg. Daar is niets mis mee, beter: ik ben er blij om. Beau ging knok niet uit de weg en dat was echt lastiger lopen.
Ik schrijf ook nergens dat het gros raar op hem reageert - ik schrijf ‘niet leuk’. Het is echt niet zo dat elke hond hem aanvliegt, maar er is wel een gedeelte dat echt onprettig reageert. Vanavond bv (vlak voor het schrijven van dit topic, vast uit emotie geschreven en daardoor anders overgekomen): Elmo loopt aangelijnd op straat voor mij uit. Hond uit de buurt loopt achter twee auto’s en heeft teveel lijn. Schiet naar voren om de auto heen, uitvallend, en Elmo schrikt. Hond kan veel te dichtbij komen, maar Elmo maakt een bocht. Ik vraag hem door te lopen en dat doet hij. Hij gaat dan niet in de aanval of terug uitvallen, hij loopt gewoon door. Ik vind die ervaringen stom voor hem en vraag daar tips voor. Deze hond valt naar alle honden uit en ik was niet eens voorbereid op dat daar een hond zou lopen.

Maeve schreef:Ik had precies hetzelfde bij Nilo, die was bij elke reu de pineut terwijl hij helemaal niet bezig was met andere honden.
De oplossing? Een hond erbij Coda was daarvoor ook wel perfect, die joeg vervelende honden echt bij hem weg. En dusdanig duidelijk dat het geen knokken werd maar gewoon één duidelijke correctie. Tegenwoordig is dat Segno's functie.
Dus..

Hahaha! Nee

Hilde schreef:

Jackira schreef:En een vreemde rottweiler wegduwen of wegtrekken ? Ik vind het erg dapper.

Vind je? Ik ga niet staan kijken terwijl een rottweiler meters aflegt om zich op Elmo te storten met veel lawaai. Gelukkig was de eigenaar er toen snel bij, maar ik geloof niet dat mijn hond het met zijn amper twintig kilo redt tegen een rottweiler die hem probeert te bijten. Ik ga ze dat niet zelf laten oplossen.

Een rottweiler die er op uit is te bijten hou je niet zomaar tegen. En rottweilers die willen spelen brommen vaak is mijn ervaring. In ons bos loopt ook een rottweiler reu die grommend naar Jack toe loopt en ook gromt terwijl hij met hem speelt. Maar hij is verliefd op Jack

Zijn baas moet altijd door het halve bos achter hem aan rennen als Jack er is omdat de rottweiler van ver al weet dat Jack in het bos is.

Haha. Ja. Nee. Deze wilde niet spelen.
De eigenaar vond ook van niet aan zijn ingrijpen te zien. Hier was echt geen twijfel over mogelijk. Maar het gaat niet om dat specifieke voorval: ik vraag me vooral af hoe anderen met vervelende honden omgaan.

Bedankt voor de nuttige antwoorden tot nu toe Het doorlopen, meeroepen en niet ingrijpen tot het echt nodig is doe ik al, dus dat is fijn om ook van anderen te lezen.

Ik grijp ook in zeker als ze naar me toe komen en uit de wind willen blijven, komt ook omdat ik met de CC gewoon een hond heeft die niet begint maar t wel afmaakt mocht het zover komen en dat wil ik niet. Ik zou ook niet weten waarom, ik neem ze mee die kant op en ik ben degene die verantwoordelijk is voor mijn honden en wat we gebeurt, dus als t moet dan doe ik dat gewoon. Moet eerlijk zeggen Zillon is nog zo jong dus t is niet aan de orde en Boots kan met eigenlijk alles.. maar toen Boots laatst werd ondergeschoffeld door drie doezen ben ik er wel even regelteef gaan spelen. spelen moet wel leuk zijn voor alle partijen.Ik denk altijd maar zo, als ik op straat loop en iedereen moet even een punt maken met hier een daar een duw dan word ik daar geen leuker mens van. Nu is mijn hond geen mens.. maar ik denk dat als een hond er aldoor tegen aan loopt dat hij veranderd en dat hoeft niet ten goede te zijn

Om dan antwoord op je vraag te geven. Ingrijpen doe ik ook als ik zie dat het agressie is. Zolang het geen Stafford of pitbulls zijn laat ik ze los als er een hond komt. Ook als die blaft of gromt. Ik denk dat je dat misschien te serieus neemt. Als dat goed gaat wat in 90% van de gevallen zo is loop ik door en laat ik mijn honden in hun eigen tijd de andere hond verlaten. Roepen doe ik niet vaak als ze in "gesprek" zijn want dat weglopen is vaak de trigger. Weglopen is sowieso vaak een trigger tot agressie want de hele frustratie zit hem bij veel honden ik niet kunnen maken van contact.

Zodra een hond op mijn honden gaat jagen lijn ik ze aan en hou ze dicht bij me. Dan ga ik dominant doen en de betreffende hond wegsturen. Werkt ook eigenlijk altijd. Ik lijn dus aan als er een Stafford of pitbull of rottweiler of wat dan ook van die orde op me af komt en ik lijn aan als de spanning oploopt en mijn honden bang gedrag gaan tonen. Die weten prima wat wel en wat niet ok is en aanlijnen doe ik om controle te hebben. Dan is het dicht bij mij en ben ik ik staat in te grijpen.

Verder doe ik eigenlijk niks. Ik let wel echt goed op het ras en de gedragingen maar dan meteen trek ik me terug en laat ze.

Je hond uit de situatie halen maakt soms de andere hond juist nieuwsgierig en soms ook agressief.

Herkenbaar verhaal. Bij Manu gebeurt dit ook en ook vanaf de leeftijd van ongeveer 3 jaar. Er is iets aan hem wat heel veel reuen op tilt doet slaan en hij loopt er gewoon. Hij staart niet, hij patst niet, hij loopt er.
Hij is nu al bijna 7 en ik merk dat het wel veel minder wordt. Sowieso gebeurt het eigenlijk nooit meer, op een uitzondering na, als hij los is. Ik moet ook zeggen dat zijn lontje toch korter is geworden. Je mag best naar hem uitvallen, dat zal hem aan z'n reet roesten. Maar gaat een vervelende reu hem aanraken, dan reageert hij. Dat is meestal met grommen of een snauw.

Toen hij vaker lastig gevallen werd ben ik gaan ingrijpen, maar ik merkte dat ik dan vaak contact verstoorde en een van de twee dan 'af' ging. Ik ben gaan vertrouwen op Manu. Soms liep hij redelijk snel door, andere keren bleef hij langer staan. Als hij bleef staan vond ik het spannend want dat was patsen en dat mag niet volgens het hondenforum Dan haalde ik hem weg en werd hij vanachter gegrepen.
Nu laat ik hem lekker patsen als hij dat nodig vindt. Hij stopt nergens meer energie in dan dat nodig is, dus als hij dit nodig denkt te hebben vind ik het prima.
Het zijn ook vaak reuen die bij andere honden gaan patsen/opjagen etc. Bij een hond als Manu gebeurt dat niet meer. Daar is hij wel in gegroeid.

Het enige wat een ding blijft is aangelijnd. Dan durven heel veel reuen hem verrot te schelden 1: Van teckel tot rottweiler. Ze hàten hem. Hij zal toch wat uitstralen, al hoor ik het ook wel heel vaak over het ras. En hij reageert er niet eens op. Hij loopt altijd stapvoets met me mee en maakt zich nergens druk om. Als hij los loopt is er met 99,5% van de honden dan weer niks aan de hand.

Oja, een conclusie Ik denk dat het zijn leeftijd is. Hij is echt een volwassen reu nu en ik denk dat andere reuen dan toch even meer gaan peilen hoe het zit. Elmo gaat daar nog wel in groeien. Blijkbaar straalt hij uit dat hij serieus te nemen is, maar is daar nog een klein beetje jongigheid/onzekerheid misschien?

laeken schreef:Om dan antwoord op je vraag te geven. Ingrijpen doe ik ook als ik zie dat het agressie is. Zolang het geen Stafford of pitbulls zijn laat ik ze los als er een hond komt. Ook als die blaft of gromt. Ik denk dat je dat misschien te serieus neemt. Als dat goed gaat wat in 90% van de gevallen zo is loop ik door en laat ik mijn honden in hun eigen tijd de andere hond verlaten. Roepen doe ik niet vaak als ze in "gesprek" zijn want dat weglopen is vaak de trigger. Weglopen is sowieso vaak een trigger tot agressie want de hele frustratie zit hem bij veel honden ik niet kunnen maken van contact.

Zodra een hond op mijn honden gaat jagen lijn ik ze aan en hou ze dicht bij me. Dan ga ik dominant doen en de betreffende hond wegsturen. Werkt ook eigenlijk altijd. Ik lijn dus aan als er een Stafford of pitbull of rottweiler of wat dan ook van die orde op me af komt en ik lijn aan als de spanning oploopt en mijn honden bang gedrag gaan tonen. Die weten prima wat wel en wat niet ok is en aanlijnen doe ik om controle te hebben. Dan is het dicht bij mij en ben ik ik staat in te grijpen.

Verder doe ik eigenlijk niks. Ik let wel echt goed op het ras en de gedragingen maar dan meteen trek ik me terug en laat ze.

Je hond uit de situatie halen maakt soms de andere hond juist nieuwsgierig en soms ook agressief.

Dankjewel voor je uitgebreide antwoord!
Dat wegroepen heb ik ook gemerkt, dat is niet in elke situatie handig. Ook wel eens gezien dat er dan juist geblokkeerd gaat worden om het contact af te maken, zonder dat dat overdreven (on)vriendelijk leek. Elmo vindt het in die situaties ook lastig om door te lopen, dus daarom blijven we vaak staan. Fysiek ingrijpen wil ik inderdaad niet, dat is vaak alleen maar een trigger zoals je schrijft. En in veruit de meeste gevallen gaat het inderdaad gewoon goed, al kan ik me dan voorstellen dat het toch een negatieve ervaring kan zijn. Soms zou ik hem het liefst in mijn broekzak stoppen en alles voorkomen wat hij stom kan vinden , maar ik snap ook dat dat hem niet altijd goed doet én de realiteit niet is.

Sandra ook bedankt! Ik kan me goed voorstellen dat het met grote honden, of met kleine honden, ook weer anders ligt.

Manuma schreef:Herkenbaar verhaal. Bij Manu gebeurt dit ook en ook vanaf de leeftijd van ongeveer 3 jaar. Er is iets aan hem wat heel veel reuen op tilt doet slaan en hij loopt er gewoon. Hij staart niet, hij patst niet, hij loopt er.
Hij is nu al bijna 7 en ik merk dat het wel veel minder wordt. Sowieso gebeurt het eigenlijk nooit meer, op een uitzondering na, als hij los is. Ik moet ook zeggen dat zijn lontje toch korter is geworden. Je mag best naar hem uitvallen, dat zal hem aan z'n reet roesten. Maar gaat een vervelende reu hem aanraken, dan reageert hij. Dat is meestal met grommen of een snauw.

Toen hij vaker lastig gevallen werd ben ik gaan ingrijpen, maar ik merkte dat ik dan vaak contact verstoorde en een van de twee dan 'af' ging. Ik ben gaan vertrouwen op Manu. Soms liep hij redelijk snel door, andere keren bleef hij langer staan. Als hij bleef staan vond ik het spannend want dat was patsen en dat mag niet volgens het hondenforum Dan haalde ik hem weg en werd hij vanachter gegrepen.
Nu laat ik hem lekker patsen als hij dat nodig vindt. Hij stopt nergens meer energie in dan dat nodig is, dus als hij dit nodig denkt te hebben vind ik het prima.
Het zijn ook vaak reuen die bij andere honden gaan patsen/opjagen etc. Bij een hond als Manu gebeurt dat niet meer. Daar is hij wel in gegroeid.

Het enige wat een ding blijft is aangelijnd. Dan durven heel veel reuen hem verrot te schelden 1: Van teckel tot rottweiler. Ze hàten hem. Hij zal toch wat uitstralen, al hoor ik het ook wel heel vaak over het ras. En hij reageert er niet eens op. Hij loopt altijd stapvoets met me mee en maakt zich nergens druk om. Als hij los loopt is er met 99,5% van de honden dan weer niks aan de hand.

Oja, een conclusie Ik denk dat het zijn leeftijd is. Hij is echt een volwassen reu nu en ik denk dat andere reuen dan toch even meer gaan peilen hoe het zit. Elmo gaat daar nog wel in groeien. Blijkbaar straalt hij uit dat hij serieus te nemen is, maar is daar nog een klein beetje jongigheid/onzekerheid misschien?

Dankjewel! Heel herkenbaar wat je schrijft inderdaad.
Beau had ook echt een hekel aan huskies, dan moest ik echt aanlijnen en doorlopen. Het is misschien een combinatie van factoren. Elmo straalt met zijn krulstaart over zijn rug en haar voor zijn ogen nog andere dingen uit voor andere honden. Manu heeft veel uitstraling, ik kan me voorstellen dat honden daarop reageren zonder dat hij er zelf veel mee bedoelt. Dankjewel voor je antwoord!

Maeve schreef:Ik had precies hetzelfde bij Nilo, die was bij elke reu de pineut terwijl hij helemaal niet bezig was met andere honden.
De oplossing? Een hond erbij Coda was daarvoor ook wel perfect, die joeg vervelende honden echt bij hem weg. En dusdanig duidelijk dat het geen knokken werd maar gewoon één duidelijke correctie. Tegenwoordig is dat Segno's functie.
Dus..

In losloopgebied neemt Abel het inderdaad op voor Jip. Ze bemoeien zich eigenlijk nauwelijks met elkaar en Abel loopt meestal voorop wat rond te struinen, maar zodra hij in de gaten krijgt dat Jip lastig gevallen wordt, komt hij heel duidelijk maken dat dát even niet de bedoeling is Ik ben er niet altijd blij mee, omdat ik ook wel eens vrees dat het escaleert. Maar vooralsnog loopt het dan inderdaad met een sisser af.

Rio had er ook weleens last van , veel vaker dan Orson.
Ik weet het aan het feit dat er bij Rio ,ondanks zijn formaat en kracht ,een succesje te boeken was want hij was absoluut geen knokker.
Hij is ooit eens gebeten door een Rottweiler en die had hij in principe de hele duinen kunnen laten zien maar dat zat er gewoon niet in bij hem.

Bij Orson echter kon je de klappen waar je om vroeg komen incasseren daar was geen enkel succes bij te boeken, enkel egoschade.
Die had er echt heel zelden last van dat andere reuen bij hem kwamen vervelen.
Zelfs de meest irritante reu was zo mak als een lammetje in zijn gezelschap.

Zou het niet aan zijn staartdracht liggen? Gijs vond toen ook wat van Elmo in de winkel. Ik vond Elmo niet patsen maar hij stond daar wel zelfverzekerd en nieuwsgierig. Gijs vind soms wat van jonge zelfverzekerde nieuwsgierige honden

Amoz heeft er ook wel eens last van, ondanks dat hij gecastreerd is. In het begin vond ik dat wel eens spannend, ook omdat hij in het asiel niet zo'n lieverdje was, maar inmiddels weet ik wel dat hij het heel goed zelf op kan lossen zonder dat het vervelend wordt. Hij is totaal niet uit op ruzie en weet ook hoe hij dat moet voorkomen. Dat zijn situaties waarmee ze natuurlijk ook steeds beter leren omgaan juist doordat ze die situatie vaker meemaken en ik denk dat je die met een reu nooit helemaal kunt voorkomen (tenzij je inderdaad je hond angstvallig bij je houdt).
Amoz reageert zelf ook wel meer op jongvolwassen reuen die gelijkwaardig of groter zijn. Dan is er wel wat spanning, maar ook veel interesse en meestal draait het uit op spelen. Dat is ook wel zijn manier om spannende situaties te de-escaleren en dat werkt voor hem prima.

Ik loop zelf meestal gewoon door en laat hem dus zelf het contact afhandelen. Ik roep hem niet weg, mijn ervaring is ook dat andere reuen dan juist hun kans schoon zien op het moment dat jouw hond zich omdraait om naar je toe te komen. Maar er met mijn neus bovenop blijven staan doe ik ook niet, dan blijven de honden ook meer dicht bij elkaar plakken vaak dan ze zouden doen als je doorloopt.
De keren dat een reu écht vervelend ging doen, was Mila erbij en in dat soort situaties grijpt zij heel doeltreffend in Zij bemoeit zich nooit met contacten van de andere honden, behalve als het echt mis dreigt te gaan. Maar die situaties waren op één hand te tellen, meestal is het een paar seconden wat spanning en daarna is het goed.

DeDiana schreef: Ik loop zelf meestal gewoon door en laat hem dus zelf het contact afhandelen. Ik roep hem niet weg, mijn ervaring is ook dat andere reuen dan juist hun kans schoon zien op het moment dat jouw hond zich omdraait om naar je toe te komen. Maar er met mijn neus bovenop blijven staan doe ik ook niet, dan blijven de honden ook meer dicht bij elkaar plakken vaak dan ze zouden doen als je doorloopt.

Dat is ook precies wat ik doe en schreef. Juist wegroepen geeft andere honden de neiging op de rug van je hond te duiken. Wat ik zelf denk is dat wij wat overgevoelig op patsen en dreigen reageren. Toen ik nog veel met Cleo wandelde heb ik geleerd dat honden dat doen als aftasten. Het betekent niks. Een patsende reu kan twee minuten later heerlijk spelen met dezelfde hond waarmee hij stond te patsen. Cleo had altijd een borstel. Liet heel vaak haar tanden zien. Gromde eigenlijk bij elk nieuw contact wel wat en liep op stijve poten rondjes om de hond. Ze deed nooit wat. Heeft vrijwel nooit gevochten en was super speels en sociaal. De meest sociaal betrouwbare hond die ik zelf ooit gehad heb na Guus.

Dus wij mensen leggen een waarde op patsen. En ons bemoeien geeft de stress. Wegroepen. Er bovenop gaan staan. Volgens mij is patsen in de meeste gevallen geen voorbode voor vechten. Net zo min als grommen want dat doet Bas ook altijd. Bas staat. Gromt. Borstelt en loopt vervolgens door naar de baas van de andere hond om zij aan zij met die hond een snoepje te eten. Ze is super gemakkelijk en sociaal ondanks dat ze als ze een grote reu was doodeng over zou komen bij andere baasjes.

Gollum schreef:Zou het niet aan zijn staartdracht liggen? Gijs vond toen ook wat van Elmo in de winkel. Ik vond Elmo niet patsen maar hij stond daar wel zelfverzekerd en nieuwsgierig. Gijs vind soms wat van jonge zelfverzekerde nieuwsgierige honden

Vandattum.. Dat had ik ook gemerkt toen wij Elmo getroffen hadden met Loki, goed nu is Loki met andere reuen niet helemaal netjes (is wel beter nu hij meer hondencontact heeft dagelijks) maar als reuen daar zo fier staan met hun staart omhoog en zo "recht" staan dan vind hij dat helemaal niks, terwijl hij zelf ook een krulstaart op zijn rug heeft

Heb gemerkt dat hij om die reden vaak op dat soort reuen klapt (of wilt klappen want wij kunnen dat, sinds we het doorhebben, ook voorbuigen)

laeken schreef:

DeDiana schreef: Ik loop zelf meestal gewoon door en laat hem dus zelf het contact afhandelen. Ik roep hem niet weg, mijn ervaring is ook dat andere reuen dan juist hun kans schoon zien op het moment dat jouw hond zich omdraait om naar je toe te komen. Maar er met mijn neus bovenop blijven staan doe ik ook niet, dan blijven de honden ook meer dicht bij elkaar plakken vaak dan ze zouden doen als je doorloopt.

Dat is ook precies wat ik doe en schreef. Juist wegroepen geeft andere honden de neiging op de rug van je hond te duiken. Wat ik zelf denk is dat wij wat overgevoelig op patsen en dreigen reageren. Toen ik nog veel met Cleo wandelde heb ik geleerd dat honden dat doen als aftasten. Het betekent niks. Een patsende reu kan twee minuten later heerlijk spelen met dezelfde hond waarmee hij stond te patsen. Cleo had altijd een borstel. Liet heel vaak haar tanden zien. Gromde eigenlijk bij elk nieuw contact wel wat en liep op stijve poten rondjes om de hond. Ze deed nooit wat. Heeft vrijwel nooit gevochten en was super speels en sociaal. De meest sociaal betrouwbare hond die ik zelf ooit gehad heb na Guus.

Dus wij mensen leggen een waarde op patsen. En ons bemoeien geeft de stress. Wegroepen. Er bovenop gaan staan. Volgens mij is patsen in de meeste gevallen geen voorbode voor vechten. Net zo min als grommen want dat doet Bas ook altijd. Bas staat. Gromt. Borstelt en loopt vervolgens door naar de baas van de andere hond om zij aan zij met die hond een snoepje te eten. Ze is super gemakkelijk en sociaal ondanks dat ze als ze een grote reu was doodeng over zou komen bij andere baasjes.

Dat denk ik ook. Net zo goed als dat elk contact ontspannen zou móeten zijn. Dat is nu eenmaal niet altijd zo. Maar dat er even spanning is en wat gepatst wordt, wil in mijn beleving totaal niet zeggen dat er ook een gevecht gaat volgen. Dat patsen is juist een ritueel om zonder gevecht elkaar af te tasten, te kijken wat voor vlees je in de kuip hebt. Een sociale hond kan denk ik prima met die spanning omgaan, die is niet uit op vechten en gebruikt voldoende signalen om dat ook aan een andere hond duidelijk te maken. En dan is er niets meer aan de hand. Ga je je daarin mengen en laat je ze die conversatie niet voeren, dan kun je daarmee juist de spanning opvoeren.
Het lastige is natuurlijk dat je je eigen hond wel kent en vertrouwt op dat gebied, maar de andere hond ken je niet. Honden die ik bij één aanblik al niet vertrouw, gaan we gewoon op ruime afstand al uit de weg.

DeDiana schreef: Dat denk ik ook. Net zo goed als dat elk contact ontspannen zou móeten zijn. Dat is nu eenmaal niet altijd zo. Maar dat er even spanning is en wat gepatst wordt, wil in mijn beleving totaal niet zeggen dat er ook een gevecht gaat volgen. Dat patsen is juist een ritueel om zonder gevecht elkaar af te tasten, te kijken wat voor vlees je in de kuip hebt. Een sociale hond kan denk ik prima met die spanning omgaan, die is niet uit op vechten en gebruikt voldoende signalen om dat ook aan een andere hond duidelijk te maken. En dan is er niets meer aan de hand. Ga je je daarin mengen en laat je ze die conversatie niet voeren, dan kun je daarmee juist de spanning opvoeren.
Het lastige is natuurlijk dat je je eigen hond wel kent en vertrouwt op dat gebied, maar de andere hond ken je niet. Honden die ik bij één aanblik al niet vertrouw, gaan we gewoon op ruime afstand al uit de weg.

Vandaar dat ik me eerder misschien wat onhandig uitdrukte toen ik vroeg of ze niet teveel op de hond zit en teveel mengt zodat hij dit zelf niet kan oplossen. Ik denk dat Elmo moet leren hier juist goed mee om te gaan zodat zijn zelfvertrouwen ook kan groeien en hij mee kan doen met deze manier van communiceren zonder stress. Zelfs mijn pukkels kunnen het. Bas kan zich prima staande houden tegenover de meeste honden. Ook grote honden. Ze zegt AFBLIJVEN! Ik wil niet spelen. En dat wordt eigenlijk altijd wel goed begrepen al vermijd ik wel dominante teven. Dat werkt minder prettig. Guus is deemoedig en sommige honden zijn klootzakjes. Daarom let ik wel op maar probeer ik ook vooral op de honden zelf te vertrouwen. Ze moeten dat ook leren. Leren omgaan met honden die niet direct spelen maar eerst even aftasten en de onderlinge regels bepalen.

Te zien aan de reacties vinden sommige mensen dit al 'spannend': ontmoetingen op een hondenveldje.
Ik maak me daar met Amoz echt geen seconde druk om