Het HondenForum

Niet voor het eerst op HF, dit onderwerp, maar ik heb nu nog geen jaar een hond in huis en ik mijmer zo af en toe weleens over een tweede hond. Nu zitten hier veel mensen met twee of meer honden, dus vandaar mijn vraag 'Waar let je op als je een tweede hond zoekt?' (Overigens erg grappig om wat oude topics door te lezen met onder sommige berichten foto's die niet stroken met wat erboven geschreven is. )

Op welke leeftijd van hond 1 kun je het beste een tweede hond nemen? En hoe weet je of het klikt? Welke matches zijn sowieso gedoemd te mislukken?

Ik dénk dat Tosca (1,5 jaar) er erg blij van zou worden, ze is nu soms zo blij dat ze andere honden ziet, dat ze er als een komeet op af gaat, waardoor ze een snauw krijgt. Vermoedelijk is ze daar ook weer wat onzekerder van geworden, want nu valt ze soms uit naar honden als beide aangelijnd zijn.
Zou het helpen als er nog een hond in huis loopt?

En dom natuurlijk: ik zit nu al te loeren op facebook, bij rasverenigingen en bij stichtingen en verliefd te worden op allerlei honden.

Als ik de garantie zou hebben dat het een daverend succes zou worden, zou ik het zo doen, maar ik vind het eerlijk gezegd best spannend.

Ja, ik kwam jouw topic inderdaad tegen! Uit 2018 "pas volgend jaar na de zomer hoor" ofzo.

Jion schreef:Ik zou wachten tot de opvoeding van de eerste hond voor minstens 80% klaar is, en dan bij het uitzoeken van de tweede vooral letten op de klik met jullie twee.
Honden van het andere geslacht, (ongeveer) hetzelfde ras en dezelfde grootte en leeftijd geeft vaak de meeste kans op klik, maar is natuurlijk geen vereiste.

Hou er trouwens rekening mee dat het uitvallen aan de riem juist erger kan worden als ze straks een maatje heeft die haar extra moed geeft.

Ik ben daar nu heel hard mee bezig, ook op de hondenschool. Ik heb alleen geen idee op hoeveel procent ik nu zit, zeg maar. Ik gok op 60%. Ofzo. Ik heb geen referentiekader.

Mams en dochter schelen bijna 4 jaar, is eigenlijk perfect, spelen nog samen, maar het is ook klaar als het genoeg is geweest en de pup leerde ontzettend snel en veel van haar. De derde scheelt 13 maanden met de middelste en dat is best lastig. Je moet echt opletten dat ze niet te lang doorgaan met spelen en elkaar verwonden (is wel een paar keer gebeurd, maar ligt ook wel aan het ras, ze zijn niet zo voorzichtig, echte beukers). Bovendien is twee puppen achter elkaar opvoeden wel zwaar. En de combinatie puber en pup ook niet ideaal. Maar ze houden wel ontzettend veel van elkaar en trekken echt heel erg naar elkaar toe. Veel meer dan nr 1 en nr 3. Was ook niet echt de planning zo, maar soms lopen dingen anders dan je dacht. De jongste gaat wel met mij mee als ik een echt huis heb dus dat scheelt dan weer. Komt dan waarschijnlijk wel weer een nieuwe nr 3, maar dan scheelt het weer wat meer qua leeftijd.

Ze liggen wel heel graag met elkaar te knuffelen dus wat dat betreft is het allemaal goed. Het is alleen lastig als ze als meute bedenken dat ze wel even iets kunnen doen wat wij minder vinden... De oudste is gelijk terug te roepen, de jongeren zijn nog wat recalcitrant af en toe

Wat belangrijk is bij een tweede hond is dat het karakter bij de ander past. Onze oudste is echt de baas, die heeft aan een blik genoeg om de jonge garde rustig te krijgen. Die zijn heel meegaand en niet zo uitdagend. Misschien wordt de reu dat nog met de tijd, maar dat is dan weer makkelijker omdat het reu en teef is. De teven samen zijn echt jing en jang, dus dat gaat zonder 'bitch fights'.

Ook maakt ander geslacht en gelijke grootte en vooral manier van spelen het makkelijker. Als de ene hond met de bek speelt en de andere met de poten gaat dat ook niet altijd lekker zie ik om me heen. Ik zou denk ik wachten tot je hond minstens 2 is en vooral je het uitvallen aan de riem er zo goed als uit hebt. Anders moet je alles apart uitlaten en dan ben je 2 keer zo lang aan het lopen. Dat is wel even leuk, maar niet altijd
Overigens maak ik wel vaak 3 wandelingen als het kan qua tijd, omdat ik dan ook kan trainen tussendoor. Maar dan is het 1 fietsen, 1 hardlopen en 1 wandelen en per dag afwisselen oid. Anders word ik ook gek...
Quality time vinden ze wel fijn en is ook goed voor de ontwikkeling om zeker in de eerste tijd met nieuwe hond ook apart te lopen zodat je alle aandacht bij hem/haar hebt.

Mijn gedachten waren altijd minstens 3 jaar ertussen. Heb dat dan ook bijna altijd aangehouden. Maar heb nu een jonkie van 29 maanden en 1 van bijna een jaar en die zijn fantastisch samen. (Ook nog 3 senioren)
Dus ik zou er op de leeftijd van jouw hond, als je geen problemen met hem hebt zo eentje bij nemen nu.
De jonkies zijn trouwens een Mechelaar en een Welsh Corgi Pembroke. Verschillend ras en zeker verschillend formaat
Maar ze zijn ongelooflijk aan elkaar verknocht. Terwijl er nog een Mechelaar en 2 Jack Russells rondlopen dus wel eigen formaat.

Voor mij is het belangrijk dat de ontmoeting goed gaat. Dat hoeft voor mij niet te betekenen dat het meteen een dolle boel is, elkaar negeren werkt hier ook prima.

Ik heb 1 x een hond gehaald zonder kennismaking met de huidige honden. Die heb ik na 3 weken terug moeten brengen omdat hij bij voorkeur Droef en Izzy opvrat. Hij voldeed ook eigenlijk totaal niet aan de omschrijving.

En nu heb ik sinds een week Opoe in huis. Droef en Izzy zijn meegegaan kennismaken. Droef ging als eerst kijken, die is zo makkelijk en lief met kleintjes. Hij snuffelde maakte een speelbuiging en ging verder met zijn leven. Izzy snuffelde ook en ging daarna ook verder met vooral aandacht bij ons vragen.
Opoe zelf kon het ook allemaal niet bijster veel interesseren.

Ik heb dan ook niet de verwachting dat het meteen beste vriendjes zijn, zeker met Opoe niet maar wie weet komt dat nog. Er is weinig contact onderling maar wel subtiel contact. Droef gaat geregeld bij Opoe voor haar mand liggen of even een lebber geven(waar ze bijna van omflikkerd ) Opoe loopt gewoon onder Droef door als hij in de weg staat en niet aan de kant gaat. Izzy en Opoe is nog wat minder contact maar Izzy heeft altijd wat meer tijd nodig om het goed te kunnen vinden met een hond is mijn ervaring.

Ik let erop dat ik de hond leuk vind en of het lijkt te matchen met de aanwezige hond(en). Ik heb er nu 2 jaar tussen zitten en dat was prima, maar 1 jaar had ook best gekund. Of langer. Ligt aan de hond die er al is.
Puppies kan ik hier moeiteloos naar binnen schuiven, maar oudere honden moet ik een beetje plannen. Ik zou bijvoorbeeld geen volwassen pittige teef erbij kopen. Dat wordt te energiek allemaal, dat is voor niemand leuk.

Onderling leeftijdsverschil is hier meestal een jaar of 2.
Reuen en teven naast elkaar.
Beetje elkaar aanvullende/compenserende karakters (Roos van Leary-idee)
Hier in de bestaande groep kunnen functioneren zonder alles overhoop te gooien,
Eerst stabiel-aanwezige hond(en), dan pas een nieuwe erbij.
Mijn ervaring is dat nieuwe honden zeker niet altijd bestaande probleempjes van een aanwezige hond oplossen - integendeel.
En ik moet ook een volgende hond gewoon hardstikke leuk vinden en bereid zijn individueel in 'm te investeren waar nodig.

Ik heb altijd 5 jaar leeftijdsverschil gehad, tot nu. Xygan en Xanu schelen 3 jaar. Xygan was echt aan een speelmaatje toe en Xavi is dat gewoon niet. Toch zou ik uit dit nest geen pup houden tot ik pup Xanu zag. Helaas dus geen 1e keus dus was er vanuit gegaan dat ie weg zou gaan en een andere hoefde ik niet uit dit nest. Maar de 1e keus koos een ander dus toen was ie voor ons.
De belangrijkste hier is Xavi om rekening mee te houden. Xygan is zijn tegenpool en Xanu hangt er tussenin. Bij Xygan past alles wel.
Naast t passen bij mijn andere honden kijk ik natuurlijk ook naar karakter en sportgeschiktheid en bovenal wat bij mij past.

Ik heb met het tweede hondje eigenlijk alles aan mijn laars gelapt Dex was rond de 8 maanden toen ik besloot dat we er tweede hondje bij wilde! en het verschil tussen hun is slechts 5 maanden We wilden een hondje dat leuk gezelschap zou kunnen worden voor hem dus dat moest een klein hondje zijn en dus weer voor een Chihuahua gekozen. En een pup. Dex is en was zo makkelijk dat ik ook niet twijfelde of een pup goed zou gaan. En ze waren ook meteen dikke maatjes. Maar Chihuahuas zijn onderling samen vaak wel heel leuk. Met sommige andere rassen kan dat wat lastiger gaan. Maar ik denk dat de ideale leeftijd afhangt van de hond die je hebt

ik moet het vooral zelf een leuke hond vinden, ik vind uiterlijk ook belangrijk, ( yep ik ben oppervlakkig blijkbaar en visueel ingesteld) en of de honden onderling het met elkaar kunnen vinden. ze moeten thuis veilig zijn en t leuk hebben met elkaar - ook als ik er niet ben.

Cleva schreef:Als je zoveel mogelijk verschil tussen de honden hebt zit je meestal goed.
Dus een mild type naast een druktemaker. Een reu naast een teef. Een niet-jagende hond als je met je eigen hond als jachtpassie hebt.
Hoe groter het verschil, hoe kleiner de kans op conflict.

Hmm, interessant. Is dat echt zo ja? Mijn honden zijn allebei reu, maar verder verschillen ze als dag en nacht en het blijkt een perfecte match inderdaad. Meer geluk dan wijsheid moet ik bekennen, want ik was op zoek naar een teef van een heel ander type hond, toen Abel ineens kwam. Ik ben ook wel blij dat ze zo anders zijn qua karakter. Het is wel eens onhandig omdat ze allebei andere 'aandachtspunten' hebben, maar het werkt heel goed zo.

Marlett: ook ik wilde er minstens 3 à 4 jaar tussenhouden, maar Abel kwam toen Jip 2,5 was. En hij was al bijna 5 maanden oud, dus ze verschillen maar twee jaar Ik vind dat nu wel prettig juist.

Ik heb gewacht tot Mila een jaar of drie was voordat ik ging kijken naar een tweede hond. Niet vanwege die specifieke leeftijd overigens, maar toen had ik pas het gevoel dat ze zover was, Mila had nog wel wat aandachtspuntjes toen ze jong was waar ik eerst aan wilde werken. Voor die tijd had ik wel veel opvangers en logés gehad, dus ik wist ondertussen heel goed wat wel en niet bij haar paste.
Amy en Amoz zijn er een beetje op goed geluk bijgekomen. Vooral Amy was een grote gok, omdat zij heel ziek was en ik daardoor eigenlijk geen idee had wat voor karakter er onder dat zieke hondje tevoorschijn zou komen. Maar dat ging meteen prima met Mila en ook Amoz bleef omdat hij zo perfect bij mij maar ook bij Mila en Amy paste.
Er zijn zowel verschillen als overeenkomsten, maar de combinatie van herdertypen en windhondmixjes blijkt erg goed te werken. Ik merk wel dat bij bijvoorbeeld spelen Amy en Arlo meer naar elkaar toetrekken omdat ze elkaar daar echt in vinden (precies dezelfde manier van spelen).

Er zit denk ik ook verschil of je als tweede hond een pup wilt aanschaffen of al een wat oudere hond.
Toen ik de keuze maakte om een tweede hond bij mijn herder te nemen heb ik wel kennis laten maken en hebben we zelfs weekenden gelogeerd
Dat was natuurlijk wel bijzonder dat dat kon, maar zo kon ik wel mooi zien hoe ze op elkaar reageerden.

Die twee waren overigens ook zeer verschillend wat karakter betreft, de ene druk en onstuimig en teef, de ander wat bedachtzamer en reu. Het was een goede match

En later kwam in een andere samenstelling een pup erbij, door onverwachtse dood van mijn teefje (de reu was een paar maanden daarvoor overleden) heeft zij dat niet meer mee mogen maken, maar ik gok dat die 2 samen het heel gezellig zouden hebben gehad , maar dat wij dan wel behoorlijk er bovenop hadden moeten gaan zitten omdat ook de pup (inmiddels 5 jaar) ook best een leuk maar druk karakter heeft
De andere hond waar hij mee is opgegroeid is veel rustiger en meer op zichzelf, en op zich is dat best prettig.
Al moet ik zeggen dat ik altijd kon genieten van de interactie destijds tussen mijn 2 herders, die trokken meer ook naar elkaar toe dan het duo in de huidige samenstelling.

Zou de oude dame (14 jaar) komen te overlijden, dan zullen we toch kijken naar een herder(evt. kruising) of een poedel (maar daar wil mijn vriend niet aan) waarschijnlijk een teefje. En dan weet ik dat mijn vriend een pup wil, terwijl ik open sta voor een hond tussen de 7 maanden en 2,5 jaar.
Qua karakter een die zich niet het kaas van de brood laat eten in ieder geval , wel een klik moet hebben met Aak, want hij is best een hond die graag contact maakt en eigenlijk wel een maatje zou willen hebben waar hij af en toe mee kan dollen naast de baasjes. Met Jol is dat gewoon niet zo, nooit geweest ook niet toen ze jonger was.
En de klik met mij en mijn vriend moet er uiteraard zijn, en beiden vinden we het fijn om met de honden te spelen en een wisselwerking in contact te hebben dus een wat baasgerichte hond is sowieso de richting waarin we zouden zoeken.

Jamie was bijna 2 toen Yara in huis kwam. Jamie is opgegroeid tussen Schapendoezen en puppen vond en vindt hij altijd al leuk, dus Yara is moeiteloos binnen gekomen.

Jion schreef: Hou er trouwens rekening mee dat het uitvallen aan de riem juist erger kan worden als ze straks een maatje heeft die haar extra moed geeft.

Dit inderdaad! Als ik alleen met een van beide loop zijn het redelijk relaxte honden, samen blaffen ze meer, trekken meer naar andere honden om ze uit te kafferen. Mag niet, maar ze doen het samen zeker wel.

Stel dat hier een derde hond zou komen (komt niet) dan zou ik een teefje als pup zo binnen kunnen zetten en dat draait dan meteen mee, een reutje niet ivm Jamie.

Waar we trouwens bij Yara naar keken was of haar karakter (voor zover dat bij een paar weken oude pup kan natuurlijk) paste bij Jamie. Een volgende pup die hier komt (als we er even vanuit gaan dat Jamie eerder gaat dan Yara) dan moet er naast Yara een rustige, onderdanige pup die wel moedig is komen.

Het moet qua karakter niet enorm botsen met de andere hond(en) maar het belangrijkste voor een 2e / 3e / 4e hond is dat ik er een klik mee heb. Verder qua tijd ertussen is mijn maximum 2 honden in de sport. Tussen Kenji en Djalu zit relatief kort (3,5 jaar) tussen, tussen Djalu en een volgende pup zal wat langer zitten. Dan moet Kenji sport-technisch wel richting zijn pensioen gaan.

Het moet qua karakter niet enorm botsen met de andere hond(en) maar het belangrijkste voor een 2e / 3e / 4e hond is dat ik er een klik mee heb. Verder qua tijd ertussen is mijn maximum 2 honden in de sport. Tussen Kenji en Djalu zit relatief kort (3,5 jaar) tussen, tussen Djalu en een volgende pup zal wat langer zitten. Dan moet Kenji sport-technisch wel richting zijn pensioen gaan.

Gewoon proberen en begeleiden. Hier hebben we nu twee tegenpolen. Met Tom en Bas hadden we juist twee super identieke types. En met Bas klikte het in beide gevallen heel erg goed. Ik zou bij Guus en Bas elke hond durven zetten behalve een dominante teef. Want dat vind ik zielig voor Bas. Guus kan met rellers en met hele rustige honden. Dus hier is tegenpolen zijn niet nodig. Maar voordeel is dat mijn honden niet vechten en ook niet agressief zijn. Dus er kan eigenlijk niks mis gaan. Ze gaan zich hooguit ergeren en dan wennen ze daaraan. Bas ergerde zich kapot aan Guus de eerste tijd. En nu is hij de enige hond waar ik haar ooit echt mee heb zien spelen. Met Tom deelde ze de mand. Dat zou ze Guus dan weer nooit toestaan.

Ik durf dus een ongecastreerde terriër erbij te zetten maar net zo goed een goldenteef of een husky reu. Hier kan eigenlijk alles wel erbij.

Ik vind de interactie tussen de honden zelf wel belangrijk, kortom ze moeten het leuk hebben samen.
Wat dat betreft hebben wij eigenlijk best wel mazzel gehad, ook met de grotere roedels en waar leeftijden soms bij elkaar lagen.
Enkel Spok en Micron hebben wat gebotst in het begin maar dat is gelukkig goed gekomen.
Abra en Luus zijn echt maatjes en Jimi gaat er steeds meer helemaal bij horen.
Zat avonden tegenwoordig dat ze met z'n drieën gezamenlijk op bed liggen te pitten.

Voor mij was het belangrijkste de klik met de andere hond.
Toen Ziggy kwam was ik helemaal niet van plan om een 2e hond te nemen, opvangen leek me een keer leuk maar ze waren en zijn zo gek op elkaar dat ik die kleine etterbak ook in mijn hart sloot.

Tot nu toe heb ik honden niet echt uitgekozen maar hebben we de honden die op dat moment een baas/thuis nodig hadden en die op ons pad kwamen. Zelf heb ik wel een voorkeur voor bepaalde eigenschappen bij een hond maar ik vind aan iedere hond wel iets leuk dus eigenlijk maakt het me niet zoveel uit. Alleen staffords en aanverwanten zijn uitgesloten bij mij.

En dan niet omdat ik ze niet leuk vind maar ik ben er niet geschikt voor.

De beste combinaties bij ons waren reu/teef combinaties en inderdaad tegenpolen.

Shira en Jack zijn vanaf het begin een geweldig koppel. Shira is een herderachtig type en wil alles bij elkaar houden. Jack is een husky en is een vrijbuiter. Shira is gereserveerd, Jack is gek op mensen, vooral kleine kinderen en andere honden. Hoe meer vertier hoe beter.

Als Jack te ver afdwaalt gaat Shira hem halen met loslopen. Hij krijgt van haar op zijn kop als ik hem roep en hij komt niet direct terug Ik roep hem dus alleen wanneer het echt nodig is. Ze hebben samen bepaalde spelletjes zoals een soort tikkertje en verstoppertje. Shira heeft Jack mede opgevoed toen hij als pupje van 6 weken er bij kwam. Jack had daar zelf omdat hij veel te jong was (buren hadden hem te vroeg bij de "fokker" vandaan gehaald, wij hebben hem overgenomen na een week) en echt nog wel een moederfiguur nodig had ook veel behoefte aan.

Shira is bijna vijf jaar en Jack is bijna drie jaar. Ze zijn erg aan elkaar verknocht, spelen en rennen samen, slapen bij elkaar in de buurt en gaan ook tijdens de aanlijnrondes in de buurt altijd samen mee. Ik word er zelf altijd heel blij van als ik de interactie zie tussen die twee.

Ik denk dat het van tevoren moeilijk is om te bedenken welke honden het beste bij elkaar zouden kunnen passen. Na mijn ervaring zou ik zelf kiezen voor honden die elkaar aanvullen en toch ook overeenkomsten hebben.

Bedankt voor alle reacties. Ik denk dat het verstandig is om nog een jaartje te wachten, als ik het zo eens lees en erover nadenk. Leuk om te lezen hoe het bij anderen is gelopen. Het zou het prettigst zijn als we er gewoon een beetje tegenaan lopen, zoals Ptje had. Eens beginnen met een keer een (mid)dagje oppassen zou al een mooi begin zijn om eens te kijken wat de dynamiek is van twee honden in huis.

Jackira schreef:Ik denk dat het van tevoren moeilijk is om te bedenken welke honden het beste bij elkaar zouden kunnen passen. Na mijn ervaring zou ik zelf kiezen voor honden die elkaar aanvullen en toch ook overeenkomsten hebben.

Dat lijkt me bij een pup ook heel lastig, maar bij een iets oudere herplaatser is dat toch vaak makkelijker in te schatten.
Ik denk zelf inderdaad ook niet zozeer in tegenpolen, maar meer in karakters die elkaar aanvullen en niet in de weg zitten. Twee Mila's zou verschrikkelijk botsen, maar Mila kan bijvoorbeeld ook niets met honden die op bepaalde vlakken echt haar tegenpolen zijn, zoals lompe, onbenullige honden met een plaat voor hun kop. Die haat ze
Als mijn honden trekken erg toe naar honden uit hun eigen rasgroep, iets wat er dichtbij ligt of iets wat ze heel goed kennen. Collie-achtigen, de meeste herders, windhonden en husky's vallen bij al mijn honden vaak goed in de smaak. Ik denk dat ze bepaalde rassen/types leuk vinden en makkelijker accepteren omdat ze die gewoon beter begrijpen, ofwel omdat ze zelf hetzelfde gedrag hebben, ofwel omdat ze er veel op een positieve manier mee in aanraking zijn geweest. Bijvoorbeeld Mila's beste vriendinnetje toen ze heel jong was, was een stabij en tot de dag van vandaag is ze gek op alle stabijs.
Met meerdere honden kan het wat lastiger zijn om er een hond bij te nemen die bij allemaal goed in de smaak valt. Dat vind ik voor opvangers net zo goed belangrijk, dat moet ook voor iedereen leuk zijn. Onderdanige, jongere en wat meer fijngevoelige honden vallen hier gelukkig bij alle honden wel in de smaak, dus tot nu toe heb ik altijd wel een juiste match, ook voor opvang, kunnen vinden.