Het HondenForum

De koek was op. Eergisteren is haar 'zusje' ingeslapen en toen bedacht ik me nog dat dat punt bij Pien nog helemaal niet bereikt was. Vooruit, ze was traag, maar ze kwam nog gezellig mee, snuffelde naar hartelust en vrat alles met smaak op. Als ik met haar bak voer klaarstond, dan steigerde ze nog met die voorpootjes en had een jolige blik in d'r ogen. Dus doodgaan stond nog totaal niet in de planning

Maar vanmorgen kwam ik naar beneden en Pien kwam niet naar me toe met d'r brave kwispel. Ze lag op haar kussen naar me te kijken en naast haar lag een grote plas braaksel. Overeind komen kon ze op dat moment fysiek niet meer, maar in haar koppie was ze vastbesloten dat dat nog prima ging, het was een ontzettend sneu tafereel. Ik ben er bij gaan zitten om tegen haar te praten en uiteindelijk lukte het haar om overeind te komen, maar de keutels vielen er ongecontroleerd uit, dat terwijl ze daarvoor zindelijk was. Dus Pien opgepakt en buiten gezet waar de plas er ook gelijk uitstroomde zodra ik haar neerzette. Daarna ben ik gelijk aan het bellen geslagen.
Dierenarts 1 vond het prima dat ik tegen een uur of 15 langs zou komen zodat ze haar kon onderzoeken en de mogelijkheden qua behandelingen kon bespreken (ze was op dat moment nog aan het opereren). Inslapen kon ze niet garanderen omdat ze mij en de hond niet kende. Ik snapte dat ergens heus wel, maar heb gezegd dat ik verder ging bellen omdat ze vandaag ingeslapen ging worden. Dat was geen discussiepunt.
Bij dierenarts nummer 2 kon ik gelijk terecht en toen ik vermeldde dat het om een 13-jarige Labrador ging, snapte ze gelijk waarom ik tegen verdere behandelingen was. Dus Pien in de auto gelegd en daarheen gereden. Ze was compleet gedesoriënteerd, wankelde wat rond, waarschijnlijk heeft ze vannacht een hersenbloeding gehad.

Ze is heel vredig, al brokjes vretend, in slaap gebracht. Zodra de euthasol erin ging, was ze direct weg. Het is goed zo. Maar wat had ik haar graag nog een jaartje langer gehad, het was zo'n inténs lief dier. Altijd vrolijk, nooit chagrijnig. Alles en iedereen was lief.

27-08-2006 -9-02-2020

A gossie, sterkte.. rust zacht pien

Ach dat is ineens snel gegaan zo. Gelukkig heeft ze nog een paar mooie maanden bij jullie gehad.
Sterkte.

Ach popje, weer samen met je zus.. Slaap zacht... Heel veel sterkte Sandra!!

Verstuurd vanaf mijn CLT-L09 met Tapatalk

Ah wat jammer, maar ze heeft inderdaad nog een mooie periode bij jou en je roedeltje kunnen genieten.
Sterkte!

Hebben de dames knap gepland zo

Alsof ze het gepland hebben.... sterkte maar ze zijn weer samen

bijzonder zo kort na elkaar
sterkte met het verlies, ze was er maar kort en je wist dat het geen eeuwigheid ging duren, maar wat je al schrijft, ze was nog zo levendig tot kort hiervoor, fijn dat de keuze gemaakt kon worden toen ze er aan toe was

Sterkte.

Ach, Pien ook
Voor jou geldt hetzelfde natuurlijk: Mooi dat je haar nog een paar fijne maanden hebt kunnen geven.
Wat bijzonder dat ze zo vlak achter elkaar zijn gegaan.

Nou wat bizar zo na elkaar.
Ze hebben het nog even fijn gehad gelukkig.

Sterkte

Ach wat is dat snel gegaan. Sterkte met het gemis.
Rust zacht Pien.

Sterkte

Ze heeft een mooie leeftijd bereikt en een paar geweldige maanden bij jou gehad
Heel veel sterkte

Sterkte

Wat verdrietig.
Maar fijn dat ze een paar fijne laatste maanden bij jou heeft gehad!

Ze zijn toch zo aandoenlijk, die oudjes.

Gekke Pien....We dachten dat jij eerder zou gaan. En nu scheelt het maar twee dagen. Bizar. Gelukkig mocht je nog gewone hondendingen doen die laatste maanden. Dank voor al die goede zorgen, Sandra!
Het lijkt trouwens veel langer dan 4,5 mnd he.

Och wat sneu.

Heel veel sterkte
Rust zacht lieve Pien

Rationeel gezien weet ik heus wel dat het op was en dat ze niet meer beter zou worden dan ze was, maar emotioneel gezien moet het nog wat zakken. Had niet verwacht dat ik zó zou zitten brullen bij de dierenarts toen ik haar in slaap zag dommelen. Ze was met d'r kop nog wat heen en weer aan het gaan, snuffelend voor een laatste brokje en dat ging steeds trager en trager...maar ze is gestorven terwijl ze deed wat ze het liefst deed, dat vind ik wel fijn. Ze heeft inderdaad niet lang hoeven lijden.

Jesses! We hadden het er gisteren nog over in alle onwetendheid van wat vandaag zou brengen....

Sterkte. Blijkbaar was het goed zo.

Sandra&co schreef:Ze was met d'r kop nog wat heen en weer aan het gaan, snuffelend voor een laatste brokje en dat ging steeds trager en trager...maar ze is gestorven terwijl ze deed wat ze het liefst deed, dat vind ik wel fijn.

Ach gos, een echt labrador einde.

laeken schreef:Jesses! We hadden het er gisteren nog over in alle onwetendheid van wat vandaag zou brengen....

Ja daar moest ik ook aan denken! Wie had dat gisteren gedacht?

Ach, wat plotseling Maar inderdaad, met die oudjes weet je dat het opeens afgelopen kan zijn. Gelukkig heeft ze nog een heel fijne en liefdevolle laatste tijd gehad. Sterkte!

Die Pien

Wat heeft ze nog kunnen genieten. Zo fijn .
Je zult die oude dibbes missen

Toch wel plots zeg Wat heb je haar een mooie tijd gegeven.
Sterkte Sandra

Ach wat sneu, zo plotseling Sterkte! Een mooie leeftijd voor Pien, maar ik had haar toch meer tijd bij jou gegund.

Heel veel sterkte

Sterkte, nu zijn ze weer samen

Ach, zo plotseling. Sterkte met het verlies van Pien.