Het HondenForum

We hebben vandaag Oors as opgehaald. Ik wil niet zo'n gekke urn met dode hond overschot in de kast hebben, dus we gaan haar uitstrooien bij ons favoriete plekje, het bankje waar we altijd zaten tussen de weilanden. Maar ik wil wel een klein beetje as bewaren, voor in haar doos met haar spulletjes, foto en haarlokjes. Maar waarin? Ik heb een beetje op internet lopen kijken naar kleine urntjes maar ik vind ze stuk voor stuk echt vréselijk. Mijn schoonmoeder stelde een medaillon voor, opzich een goed idee maar ik ben helemáál niet van de sieraden dus dat vind ik niet echt passen. Heeft iemand een idee voor een simpel, klein potje oid dat goed afsluitbaar is en een beetje mooi? Ik weet zelf even niet meer zo goed waar ik het nog moet zoeken. Het hoeft dus niet speciaal bedoeld zijn als urn, en heel klein is echt prima, denk grootte van die potjes waar sommige ouders heel raar de melktanden van hun kinderen bewaren of een klein slagje groter.

Is zoiets niet iets?
https://www.zilvervoorjou.nl/flessenpos ... kking.html

Een pillendoosje van keramiek

hakunamatata schreef:Is zoiets niet iets?
https://www.zilvervoorjou.nl/flessenpos ... kking.html

oh, dat is best een goed idee! Dank je!

Cleva schreef:Gewoon zo'n zure bommenpot of een mayonaise-emmer.

Dat je de as wil hebben betekent niet dat je ook een urn neer moet zetten.
Urnen zijn niet uit te kiezen omdat het gewoon verschrikkelijk lelijke objecten zijn.
Jawel. Allemaal.

Maar goed, ik zou van mijn eigen moeder nog geen urn neerzetten. Ik vind dat reduceren van de betekenis tot het vormpje en het glazuurtje van het vaasje gewoon onwenselijk.
Er bestaan dingen in het leven, Mijke, waar je gewoon niets voor hoeft te kopen. Het zijn er niet zo veel dus waar ik ze vind neem ik het aan.

Ik heb geeneens een schoorsteenmantel.

Daarom doe ik dus ook maar een klein beetje, in het blikje waar ook haar halsband, bal, knuffel en haarlokken in zitten. In de kast, nee brrr. Maar ik hecht er toch wel wat waarde aan dat het een beetje mooi verpakt is. Op dezelfde manier als dat ik voor haar dood nog even haar kussen en dekentje etc heb verschoond waar ze op lag. Het maakt feitelijk natuurlijk geen drol uit, maar gevoelsmatig vind ik dat wel zo fijn. Het is gewoon onderdeel van mijn rouwproces.

Javierrrr schreef:Een pillendoosje van keramiek

Dat moest ik even googlen, wat ik zie is niet direct mijn smaak maar het is wel precies het soort doosje dat ik voor ogen had. Ik ga kijken of er ook wat te vinden is dat ik wel mooi vind. Dank je!

Voor een overleden pup heb ik deze gekocht gewoon bij het crematorium (klein deel is bij mij gebleven, grootste deel naar de toekomstig pupkoper)

Ds zit in een knuffelbeer. Zo'n dramatische gedenkhoek met foto's en kaarsen en halsbanden vind ik vreselijk. Maar ze wegsteken op zolder wou ik ook niet.
Dus ze zit in een knuffelbeer die gewoon op de vensterbank ligt. Geen mens die weet dat er in die hond, een echte hond zit

Heavy schreef:Misschien is dit iets?

https://www.bol.com/nl/p/kleinste-urn-v ... gLRSfD_BwE

https://nl.aliexpress.com/item/33008551 ... 1.0&is_c=N

Daar zitten leuke tussen. Wij hebben de honden in de kast staan in een urn, wilde Gerard graag.
Als Gerard ooit zijn ogen sluit gooi ik hun as wel bij hem in de kist.
En koop dan drie van die kleine urntjes doe ik daar een beetje as in. Al denk ik dat ik er eigenlijk te nuchter voor ben. Heb van de eerste twee Pinschers ook geen as in huis.
Gerard voelde het zeker anders met de vorige drie. Misschien omdat ze hier geboren zijn.

Vrienden van ons verloren hun diensthond ruim een jaar nadat ze een pup van ons erbij hadden gekregen. Zij wilden (een deel van)de as ook bij zich houden. Zij hebben de as in een blik gedaan en dit aan de achterkant van een fotolijst met een foto van hond bevestigd. De lijst is gewoon wat dikker, maar je ziet niet dat er wat achter zit.

Ik heb het as van Gizmo in een oude houten tabakspot.

Ik heb hier van al m’n overleden honden van ofwel as, ofwel haar een bedel laten maken. Draag deze dagelijks.

http://www.memoriesinglass.org



Armbandje en niet as-sieraden komen van Gnoce

Misschien een tandendoosje?

Ik heb een as hanger met oops en don, gemaakt door atelier blaauw ze heeft een fb pagina en tis echt iets moois geworden, als je het niet weet zie je het niet. Nogmaals sterkte

Ik heb bij Maisons Du Monde (soort Leenbakker) een leuk potje gevonden en daar as in gedaan van een wijlen kat. Wit geglazuurd aardewerk met houten dekseltje, zie er heel strak en deftig uit. Geen "hier-zit-iets-doods-in"-idee, dat vind ik verschrikkelijk.

Ik heb nog een klein beetje as van Maylo in een buisje op een fotolijstje.

Dank voor alle suggesties! Ik denk dat ik voor zo'n glazen stopflesje ga, simpel en elegant en niet al te gedenkerig. Alle sieraadideeen vind ik wel mooi, maar ik draag dat echt niet helaas, dat past niet bij me, en fotolijstjes heb ik ook nooit staan. Daar is ons huis ook te rommelig voor haha.

Ik ben misschien niet de beste expert op dit gebied, Zorro is naar de biomassa gegaan en ik vind alles altijd kitsch.

Maar je kan ook aan een ringendoosje denken. Ik zou zelf voor deze gaan: houten ringendoosje.

Naar de biomassa? Ik wist niet eens dat dat kon. Ik dacht dat de enige opties waren begraven, cremeren, of afvoeren via destructie zodat er lijm (ofzoiets) van wordt gemaakt. Ohja en lichaam doneren aan de wetenschap, sinds kort.

Naar de destructie is naar de biomassa. De Rendac (het bedrijf dat de destructies uitvoert) wekt stroom op uit hun afvalstromen bij verbranding.
Ik ben een beetje een rare maar ik vond dat wel een prima doel. Zorro als groene stroom.

Nanna schreef:

mijke schreef:Naar de biomassa? Ik wist niet eens dat dat kon. Ik dacht dat de enige opties waren begraven, cremeren, of afvoeren via destructie zodat er lijm (ofzoiets) van wordt gemaakt. Ohja en lichaam doneren aan de wetenschap, sinds kort.

Dat van die lijm is een fabeltje. De dode dieren worden gewoon verbrand en meer niet. Eigenlijk net als in het crematorium maar dan gezellig met zijn allen en veel goedkoper

Het verschil is dat ze eerst door de hakselaar gehaald worden.

Nou, ik vond dat toch niet echt passen bij een dier dat zo veel voor me heeft betekend. Vroeger vond ik dat echt idioot, maar nu ben ik toch erg blij dat het zo kon.

mijke schreef:Nou, ik vond dat toch niet echt passen bij een dier dat zo veel voor me heeft betekend. Vroeger vond ik dat echt idioot, maar nu ben ik toch erg blij dat het zo kon.

Helemaal terecht hoor, er is maar weinig zo persoonlijk als afscheidsrituelen en je moet doen wat bij jou past.

Ach, Fayetje als tubetje lijm of groene stroom. Ik vind het prima. Bij mijn allereerste kat kon ik het op het laatste moment toch niet over mijn hart krijgen, dus in groep gecremeerd. Faye heb ik zelf in de vriezer gelegd en is met Rendac meegegaan. Uiteindelijk vond ik het kaartje etc van de dierenarts veel fijner dan de erg korte enorm zakelijke brief dat Bisji gecremeerd was. Dus beter gevoel bij het achterlaten bij de dierenarts ook nog.

Vraag het Smoekie eens, die maakt prachtige herinneringen. Ik ben van plan om ook met de as van mijn lieve Bobby naar haar toe te gaan.

https://www.facebook.com/groups/405815910121577/

Nanna schreef:

mijke schreef:Nou, ik vond dat toch niet echt passen bij een dier dat zo veel voor me heeft betekend. Vroeger vond ik dat echt idioot, maar nu ben ik toch erg blij dat het zo kon.

Snap ik hoor. Ik vond dat Simone ook gecremeerd moest worden, op dat moment.
Eigenlijk heb ik dat nooit want imo is dood, dood. En wat er daarna met het karkas gebeurt boeit me niet zo. Maar ja, niets veranderlijker dan de mens.

Haha, nou dat is ook zo. Ik weet nog de eerste keer dat ik las dat je huisdieren kon cremeren of begraven. HAHAHA WAT belachelijk! En moet je me nou zien Ik vond vooral het zelf heenbrengen en achterlaten van dat lijfje een fijne stap in het proces. De as zelf, nu ik die weer heb, vind ik dan weer raar, maar ook dat is weer een stapje in het loslaatproces.

mijke schreef:Nou, ik vond dat toch niet echt passen bij een dier dat zo veel voor me heeft betekend. Vroeger vond ik dat echt idioot, maar nu ben ik toch erg blij dat het zo kon.

Ja, ik had dat ook met Ds. Voorheen altijd gezegd dat ze gewoon weg mochten, 2 maal gedaan ook, maar Ds moest thuis blijven.

Elk potje of flesje wat jou aanspreekt is goed.
Bruno is uitgestrooid en ik heb was as achterhouden in een oud zilveren pillendoosje van mijn tante. Niemand weet dat geloof ik dus dat wordt nog een verrassing als ik zelf vertrek
Tomas is begraven op eigen grond, ik heb bij leven een pootafdruk en een haarlokje genomen.