Hoe houdt jij je honden?

[laeken]

Ik merk dat mensen allerlei redenen en manieren hebben om honden te houden. En ik ben mijn eigen manier van honden houden en mijn kijk daarop eens wat beter gaan analyseren.

Ik merk dat ik zelf vaak al heel anders tegen de honden aankijk dan mijn partner. Ik vind het bijvoorbeeld helemaal niet zielig om de honden alleen te laten omdat ze een heel mooi verblijf hebben en samen zijn. Ik vind het doodnormaal dat ze alleen kunnen blijven thuis. Ze hebben heerlijke banken om op te liggen. Een grote woonkamer en keuken om in te lopen. Warme tegelvloer. Grote bak water en dus elkaar. Een mooi hok om twee honden even in op te sluiten lijkt mij. En dat moet ook best even zonder mij kunnen.

Ook verzorg ik ze als dieren. Honden moeten goed voer krijgen, lekker lopen en in de gelegenheid zijn sociale interacties met elkaar en met ons als baasje te hebben. Je moet ze dus lekker amuseren.

Wij laten de honden soms thuis en soms nemen we ze mee. Net wat het makkelijkst is en waar we zin in hebben. In de avond mogen ze op de bank. Overdag lopen ze in huis, doen hun eigen dingen en ze mogen indien gewenst in en uit de tuin tussen het wandelen door. Ik doe niets aan amuseren of bezig houden op een kluif, een keer spelen of wat aandacht na. En we wandelen.

Mijn honden zijn dus eigenlijk gewoon twee dieren die hier ook wonen. Hun verblijf is mijn woonkamer en tuin. En ik verzorg ze goed. Mijn genot bestaat uit milde interactie. Geen training. Geen klef een op een gedoe en vooral observeren en goed verzorgen. En ze zijn super braaf. Luisteren extreem goed en lopen overal los en gedragen zich sociaal. Dat terwijl ik ze dus nooit train. Ze krijgen nooit een snoepje en ze kennen echt geen blijf of andere commando's.

Iedereen gaat op zijn eigen manier met zijn eigen honden om. Ik ken mensen die er totaal op gaan zitten. De hond van A tot Z willen trainen en die constant met zo'n beest bezig zijn. Bij mij past dat totaal niet. Ik wil liever autonome honden. Honden die het ook zonder mijn gezelschap leuk hebben met elkaar.

Hoe zien jullie dat? Hebben jullie een hond als stuk van jezelf en andersom of gewoon voor erbij in je huis en dat is gezellig en verder goed?

[laeken]

Hier horen ze er wel echt bij. Ze gaan ook altijd mee op vakantie.
Aan trainen of andere kunstenmakerij heb ik een broertje dood. Niet dat ze het niet zouden kunnen maar IK heb er geen zin in.
Ze moeten het doen met twee keer per dag een lange wandeling met goed weer en twee keer een korte uitlaatronde.
Ze liggen verder ergens op de vloer of op een bank en slapen. Buiten spelen ze als zotten met elkaar.
Voor het roedelgevoel gaan ze ‘s avonds ook mee naar boven en slapen naast ons bed.
Ik kan best stellen dat ze een groot deel van ons leven uitmaken en dat het geen sierhondjes zijn die er een beetje bijhangen.

Dan doe je het eigenlijk precies zoals ik. Mijn honden horen er ook echt bij maar ik laat ze wel heel erg met rust. Ze hoeven geen kunstjes of andere dingen te doen en ze mogen ook twee uur spelen in de tuin of 4 uur slapen op een stoel. Wij nemen ze ook mee op vakantie. Als we naar het zuiden gaan past mijn moeder op huis en honden.
Wij nemen ze niet mee naar boven maar ze liggen wel elke avond de hele avond bij ons op de bank of op een stoel of in de kring als we bezoek hebben. In de avond zijn we samen en liggen ze eigenlijk altijd tegen ons aan of op ons. Overdag nooit. Daar heb ik geen tijd en zin in en dat weten ze prima.

[Laura84]

Ze zijn een onderdeel van het huis, ze mogen overal komen als ze dat willen maar vaak liggen ze ergens in mijn buurt te slapen. Kunstjes kennen ze maar puur omdat ze het leuk vinden om iets met mij te doen, verder natuurlijk lange wandeling.
Wat wel noodzakelijk is, is de fitnesstraining zodat ze fysiek goed hun lichaam "moeten" gebruiken, Laicka had een blessure en Fix kon op dat vlak ook nog wel het één en ander gebruiken.
Al met al denk ik dat ze samen hier gewoon lekker hond kunnen zijn.

[Sandra&co]

Hetzelfde als jullie zo ongeveer. Hoewel ik het wel leuk vind om ze dingen te leren. Klikkeren vinden ze alledrie erg leuk dus dat doen we een paar keer per week. Of zo'n dom snuffelspel als treat tree. Beetje parcoursen buiten (springen over/op dingen bijvoorbeeld). Het zijn in ieder geval niet m'n kindjes. Als ze alleen zijn (wat ze eigenlijk nooit zijn natuurlijk), dan liggen ze gewoon in de huiskamer op de banken of hun kussens.

[Johnny Jones]

Hier gaat het voor een groot deel zoals bij laeken en Nanna. We hebben een beetje ruimte rondom het huis waar ze ook veel zijn als we thuis zijn. Vooral Nova en Koda vinden dat fijn. Als we niet thuis zijn blijven ze binnen.
Wandelen zoveel mogelijk. Helaas heeft Koda nogal wat spanning bij vreemde honden in het bos, waardoor ik liever loop als het rustig is. Dat is wel een flinke beperking, vooral op zonnige zondagen als deze. Dan lijkt ineens iedereen uit zijn hol te komen.

[laeken]

Ze zijn een onderdeel van het huis, ze mogen overal komen als ze dat willen maar vaak liggen ze ergens in mijn buurt te slapen. Kunstjes kennen ze maar puur omdat ze het leuk vinden om iets met mij te doen, verder natuurlijk lange wandeling.
Wat wel noodzakelijk is, is de fitnesstraining zodat ze fysiek goed hun lichaam "moeten" gebruiken, Laicka had een blessure en Fix kon op dat vlak ook nog wel het één en ander gebruiken.
Al met al denk ik dat ze samen hier gewoon lekker hond kunnen zijn.

Dat zeg je eigenlijk heel treffend. Hier zijn ze ook onderdeel van het huis al gaan ze wel soms mee ergens op bezoek en op vakanties in Nederland. Anders blijven ze thuis. Ze horen bij het huishouden en bij ons. Maar ze zijn vooral onderdeel van ons huis hier. Daar wonen de honden gewoon ook.

[Wolfsblut]

Mijn honden zijn alles voor me. Waar ik ben zijn zij ook. Als ik naar de wc moet of douchen, altijd. Meestal liggen ze op de rug van de bank naar buiten te kijken. De buitendeur staat vrijwel altijd open zodat ze in en uit kunnen lopen. 's-Avonds gaan ze mee naar bed. Fleurtje vindt het heerlijk om 's-morgens het queen size bed even helemaal voor haar alleen te hebben. Rond half elf haal ik het prinsesje op en zet haar even buiten om te plassen. Ze zijn vrijwel nooit alleen en als ik al wegga is dat kort. Ze hebben hier samen met mij dan ook een echt hondenleven.
Blijf en hier zijn belangrijke commando's die ze ook kennen. Al hebben de teckels daar meestal geen boodschap aan.

[Sandra&co]

Oh, 's nachts slapen Izzy en Sofi op bed (in de winter onder de dekens). Pien vindt de trap vreselijk en die ligt op haar kussen half onder haar eigen dekentje in de huiskamer.

[DesireeB]

Ik vermaak ze beslist niet de hele dag, maar wel veel.
Aangezien wij beide werken zijn ze ook geregeld alleen thuis, gewoon los in de woonkamer. De kamers boven zijn dan dicht. Dit compenseer ik door meer in huis te doen met ze en ze bij veel dingen te betrekken. Ze slapen dus ook in de slaapkamer, al staat die gewoon open en mogen ze kiezen waar ze liggen(ze kiezen meestal voor ons bed).

Kunstjes doen kunnen ze ook, maar dat is maar net hoe hun pet staat.

Zeker nu het meer donker is buiten doen we meer binnen, in de zomer zijn we meer buiten en hebben ze binnen minder interactie nodig.

[Ptje]

Voor een groot deel net zoals bij jullie, helaas kunnen en mogen ze hier niet los maar voor de rest hebben ze aardig de vrijheid.
Trainen of kunstjes doe ik niet aan Ziggy doet wel aan bidden als ie iets lekkers wil maar dat kon hij dus al.
Verder wordt er aan de riem niet onzinnig getrokken maar das meer voor mijn eigen veiligheid omdat ik geen zin heb om omver getrokken te worden.

[S@ndr@]

ja ze horen er wat mij betreft ook echt bij, hebben de nodige ruimte om het huis, maar ik loop ook veel, ik ga met Zillion ook naar school, gewoon omdat het leuk is en hij het ook leuk vond om wat te leren en verder ik ben eigenlijk altijd thuis, tenzij is werk, en dan zijn ze gewoon in huis, en ze hebben elkaar, zijn nooit alleen ,.. als ik werk , komt mijn zoon onder de middag om ze even uit te laten en dan komen ze de dag makkelijk door.. ik ben niet van het entertainen, maar ze komen af en toe langs voor de nodige infoformatie en een knuffel..

[Hilde]

Leuk om te lezen, leuk topic!

Elmo is overal waar ik ben en ik vind dat heerlijk. Zijn alleen zijn training gaat steeds beter en we maken daar goede stappen in, dus dat kan ook, maar het is leuker als we samen zijn. Hij is onwijs makkelijk en braaf, dus hij kán ook overal mee naartoe. Ik moet er echt niet aan denken om zonder hem op vakantie te gaan, eerlijk gezegd. We trainen een aantal keer in de week, momenteel detectie, fitness en hoopers. Op dinsdagavond gaan we altijd naar de hondenschool en daar hebben we een soort funclass, waarbij we dingen leren die in 'het echte leven' handig zijn, maar ook gewoon leuk zijn om te doen. Door onze liefde voor trainen kan Elmo inmiddels best een hoop zinnige en onzinnige dingen Daarnaast houden we ook van uren wandelen én bankhangen. Ik laat veel afhangen van wat voor hem prettig is en wat hij leuk vindt. Hij is meer verweven met mijn leven dan dat de gemiddelde hond in het gemiddelde gezin zal zijn, maar dat vind ik heerlijk.

[Maeve]

Ik probeer er een balans in te houden. Ik heb bewust gekozen voor honden met een goed stel hersenen en een karakter dat die bovenkamer wil gebruiken, dus dat vind ik belangrijk Ze hebben allemaal hun eigen training dus. Voor de één is dat heel bewust werken naar een doel (een proef of examen) voor de ander recreatief en met Nilo bijvoorbeeld verpak ik het nu als wat fitness oefeningen en speuren. En daarnaast vind ik het belangrijk dat hun energie kwijt kunnen zoals ze dat willen. Of dat nou keihard rennen is, met elkaar spelen of gewoon wat snuffelen. Die vrijheid krijgen ze op de dagelijkse wandeling en daar hoeven ze verder niet zo veel, behalve in zicht blijven en zich gedragen tegen andere honden en mensen

Aan de andere kant vind ik ontspanning net zo belangrijk, en daar hoort bij dat het niet altijd om hen gaat. Als ik zou willen zouden ze namelijk wel continu "aan staan" maar dat vind ik geen gezonde situatie, niet voor hen en niet voor mezelf. Dus nadat aan bovenstaande is voldaan draaien ze in huis eigenlijk mee zoals jij beschrijft. Ze mogen rusten, lekker dutten op de bank, misschien wat spelen met elkaar, maar ik ga ze verder geen specifieke aandacht geven. Ze passen zich aan aan mijn schema, wat betekent dat ze een aantal dagen per week ongeveer vier uur alleen thuis zijn. En in het weekend soms langer, dan vraag ik iemand om ze tussendoor even uit te laten. Zo zijn er dus dagen dat ze grotendeels alleen zitten, maar dat overleven ze ook wel. En dat maak ik dan de dag erop wel weer goed met een wandeling

Quality time krijgen ze hier allemaal wel trouwens. Trainen doe ik vaak apart en als ik ergens naartoe ga waar honden mee mogen kies ik er meestal één of twee, en dat wissel ik dan af. Ik zie ze altijd wel genieten als ze alleen met mij op pad mogen, maar degene die thuis blijven lopen nou ook weer niet te mokken Vier honden meenemen kan meestal niet, maar ik wil het ook niet. Dan ben je inderdaad al snel met niets anders bezig dan de honden.

[laeken]

Heel leuk die verschillen. Ik ben de honden altijd al vanaf dag 1 aan het destimuleren mij overal te achtervolgen. Ik probeer ze te leren dat dat niet nodig is en dat ik het ook niet elk moment kan waarderen. Ik leer ze dus heel snel weg! Klinkt heel erg maar ik zeg dus regelmatig tegen de honden .... weg! Hup! Weg! En dan lopen ze weg of ik stuur ze weg.
Dat lijkt zielig maar ik persoonlijk vind het zielig als mijn honden de hele dag vol verwachting zijn. En als ze nooit echt rust vinden omdat ze als taak menen te hebben mij te achtervolgen en de hele dag met 1 oor en 1 oog wakker te blijven om mij in de gaten te houden. Ik ga soms naar buiten om de vogels te doen. Niet om bezoek binnen te laten. Soms ga ik in de keuken een kop thee halen en geen hondenvoer rondstrooien. Ik laat ze wel weten wanneer het zinvol is mij te achtervolgen en ga aub verder vooral je eigen dingen doen.

In de avond is kleffe tijd. Dan mag je op schoot, slapen tegen op en bij de baasjes en wordt je geaaid. Overdag niet. Dan krijg je kluifjes. Gaat de tuindeur open en lopen we minstens 2 uur los in de natuur. Dat is genoeg vind ik. De rest van de dag is mijn tijd. Ze zijn erbij. Ik zeg wel eens wat en als ze willen dat ik de deur open doe doe ik dat. Maar wel even jezelf amuseren. En elkaar als dat nodig is.

[Budkes]

Ze leven grotendeels in huis. De 2 Mechelaars gaan naar buiten als er andere mensen zijn maar aangezien ik alleen woon met mijn jongste zoon is dat niet zo vaak. Ze liggen op de bank en gaan mee naar bed, de Mechelaars slapen 's nachts buiten, als het te koud is en de temperatuurswisseling te groot dan slapen ze 's nachts binnen. Marco is trouwens graag buiten.
De rest, de JR's en de Pem zijn altijd binnen en slapen ook in bed.
Met Perry heb ik in zijn jonge jaren meerdere sporten gedaan, maar na mijn scheiding 9 jaar geleden had ik daar als alleenstaande fulltime moeder en ,om toen financieel het hoofd boven water te houden, een fulltime onregelmatige baan geen tijd meer voor. Wat ik wel jammer vond want Perry vond alles fantastisch. Laatst heeft mijn klas jonge geleiders hem met de clicker geleerd om pootje te geven. Geweldig om te zien, een paar van die stoere kerels die vol overgave met elkaar bezig waren om zo'n klein hondje van 5 kilo een pootje te laten geven.Hij vindt dat zo fantastisch en geniet van het "werken". Hij raced de keet in Als hij die gasten ziet.

Ik werk nu nog met beide Mechelaars, Marco is mijn huidige diensthond en hij gaat binnenkort met pensioen, Louitje gaat hem ,als we slagen, in februari opvolgen. Met Louitje wordt nu volop getraind, Marco mag af en toe nog eens aan het pak hangen voor de leuk en de beheersbaarheid. Als Marco met pensioen is wordt hij een volledige huishoud dat kan ook prima want hij houdt van mensen.

Met Rupert en Frank is nooit getraind, ze doen ook geen sport. Betrouwbaar hier en wacht vind ik noodzakelijk omdat ik ze het liefst allemaal los heb lopen. Frank is daar helaas nog niet helemaal aan toe, op het noemen van haar naam komt ze meestal knetterhard aangerend want dat betekend snoep maar als ze iets anders ziet kan ze ook misschien wel niet komen. Ze mag dus alleen los waar ik 100% overzicht heb. Gelukkig hoef ik maar een kleine 300 meter te lopen voordat ik bij een overzichtelijk buitengebied ben met rechte kanalen en ver zicht.
We maken dagelijks grote wandelingen met zijn allen en dan gaan ze dus ook allemaal los. Mooi om te zien dat ze daarin ook allemaal anders zijn. Marco en Perry op zichzelf en ver vooruit. Soms nog een stipje aan de horizon. Rupert op zichzelf en op mijn hakken, Louitje en Frank knetterhard rennend heen en weer en met elkaar.
Ook in huis vindt iedereen zijn eigen plek en mag doen en laten wat hij wil. Met en zonder elkaar. Frank en Louitje liggen altijd op en over elkaar. Of Louitje ligt tegen Marco aan, Perry ligt altijd naast mij of op de leuning achter mij en tegen me aan. Rupert heeft zijn eigen gekozen plekje rustig onder de bar in het hoekje.

Als ik aan het werk ben gaat iedereen behalve Frank mee in de camper. Frank is officieel van zoon Simon en die mag van hem niet mee, hij is bang dat ie anders teveel naar mij trekt. Ik werk momenteel in een prachtig bos in Arnhem en zorg dat ik er een uur eerder ben dan gaan we een uur lopen in het bos met zijn allen. In de camper liggen de kleintjes allemaal los en de groten zitten in hun hok onder het bed. Op het trainingsterrein ben ik anders ban dat ze de camper vernielen als ze een schot horen of geschreeuw vd pakwerkers.

Vakantie zonder de honden vind ik niets aan. Ik ga dus ook met de camper op vakantie en ze gaan, Frank mocht de laatste keer ook mee , allemaal los in de camper mee. Op de 1 of andere manier snappen we van elkaar wat we willen en verloopt dat altijd in harmonie. Af en toe brom ik een keer op de jonkies als ze te gek tekeer gaan op de vierkante centimeter.
Ik heb een fantastisch stekje gevonden op Texel, sta met de camper in een hoekje, schapennet er omheen en we hebben ons eigen paradijs. Ik ga altijd buiten het hoogseizoen dus lekker rustig en de honden kunnen overal los. Heerlijk wandelen tochten van rond de 17 km per dag. Heerlijk. 'S nachts ligt de hele handel bij mij op bed. Perry als enige in een hoekje achter mij want die blieft het niet dat de rest tegen hem aanligt Ik ga minstens 4 x per jaar. Ik ben aan Texel verslaafd

Als ik al eens een stedentrip doe met een vriendin dan passen mijn kinderen op. Blijven de honden dus gewoon thuis.

Ik leef dag en nacht met mijn honden. Mijn werk bestaat ook uit honden , ik kan me geen leven indenken zonder honden, ik merk wel dat het bv mijn zoon stoort dat er zo veel zijn, maar goed hij is inmiddels 22 dus hij kan ook makkelijk op zichzelf gaan wonen. Zolang hij het gemak van bij mamma wonen verkiest boven een eigen verblijf moet hij ze maar voor lief nemen. Ik vind 5 niet teveel Ben een beetje afwijkend daarin vrees ik, tenminste wel buiten het forum.

[Budkes]

Ik heb natuurlijk herdershondjes dus dat in de gaten houden zit er wel ingebakken. Het is niet zo erg dat ze steeds meelopen naar de wc of de keuken maar als ik bijvoorbeeld buiten ga zitten, dan doen zij dat ook. Voor gewitmaornooitnie
Dat maakt me ook niet veel uit want ook buiten laten ze zich ergens neervallen en blijven daar ook. Ze lopen niet zenuwachtig door de tuin te draven want dat zou ik niet moeten.

Louitje en Frank doen dat ook, echte herders dus. Ga ik naar de wc moeten ze mee, naar de keuken...Ik breek mijn nek over ze bij het aanrecht. Rupert, Perry en Marco komen alleen als ik de koelkast open doe.

[laeken]

Ik heb natuurlijk herdershondjes dus dat in de gaten houden zit er wel ingebakken. Het is niet zo erg dat ze steeds meelopen naar de wc of de keuken maar als ik bijvoorbeeld buiten ga zitten, dan doen zij dat ook. Voor gewitmaornooitnie
Dat maakt me ook niet veel uit want ook buiten laten ze zich ergens neervallen en blijven daar ook. Ze lopen niet zenuwachtig door de tuin te draven want dat zou ik niet moeten.

Louitje en Frank doen dat ook, echte herders dus. Ga ik naar de wc moeten ze mee, naar de keuken...Ik breek mijn nek over ze bij het aanrecht. Rupert, Perry en Marco komen alleen als ik de koelkast open doe.

Hier idem. En ze gaan ook niet aan de kant. En omdat dat dan een keer echt gaat gebeuren stuur ik ze toch regelmatig de keuken uit. Ik ben ooit gestruikeld over Bas met als gevolg dat ik een ovenschaal vol pruttelende lasagna kapot liet kletteren. Bijna op Bas. Helemaal op mijn daarna dus flink verbrande voet. Dat was de druppel. Drentelen om mijn benen in de keuken of tijdens het verzorgen van de andere dieren is nu verboden.
Ook mogen ze niet meer onder mijn stoel liggen aangezien ik een aantal keer op ze ben gaan staan en met het verschuiven van de stoel een hartverzakking heb gekregen van de krijs als ik een hondje raak met de stoel. Mijn hondjes zijn klein, super kwetsbaar en neigen naar extreem in de weg lopen. Guus zou als je hem niet zou remmen rondjes om je benen lopen als je zelf loopt. Doet hij ook regelmatig. Je breekt er echt je nek door. En hoe meer ik het toelaat hoe dwingender en intenser hij wordt.

[Manuma]

Ik begon met hond als gezellig, leuk zo'n gezelschap erbij. Ik ben redelijk sportief en wandelen vind ik heerlijk maar ik ging nooit alleen. Al van jongs af aan ben ik heel veel buiten, met de fiets of met de paarden. Met hond doe ik eigenlijk hetzelfde.
Ik ben niet zo'n goede trainer dus dat laat ik maar. Manu kent veel kunstjes, dat vind ik leuk. Dat leerde ik de paarden ook altijd.
Maar dat zijn het wel, kunstjes. Dat mooie appèl is iets voor andere mensen met honden

Nu loop ik sinds 1,5 jaar hard, dat vind ik toch wel heel leuk en vooral samen met de honden. Mijn honden vinden het ook leuk en zijn ook daarin niet echt fanatiek. De volgende hond zal wel meer op sporten worden uitgezocht. Ik ben nog aan het leren wat je allemaal met je hond uit kan vreten.
Mijn honden zijn vooral mijn hobby. Thuis op de bank knuffelen is niet echt mijn ding. Buiten rennen en op avontuur gaan vind ik leuk en wat dat betreft heb ik echt de perfecte honden. Ik moet bekennen dat ik me wel heel erg heb aangepast aan het soort honden dat ik heb. Wie weet dat ik met de volgende wel heel graag ga trainen als de hond dat ook leuk vindt, of dat ik juist graag met hond en al op de bank klim om te kroelen.
Ik pas me eigenlijk altijd aan aan wat het dier leuk vindt. Het paard dat ik nu rijd vindt trainen ook niet zo geweldig leuk dus doen we dat maar kleinschalig en gaan we wel zonder zadel door het weiland racen. Met de vorige paarden die ik reed deed ik dat niet, dat was juist lekker trainen tot je beide in het zweet zat.

Mijn punt is dat ik mijn doen en laten afstem op wat zij wel of niet leuk vinden. Soms druk ik iets wel wat meer door want we moeten tenslotte allemaal weleens iets doen of leren wat we minder leuk vinden.
In eerste instantie zijn ze 'gewoon' ons gezelschap maar ze zijn ook echt mijn hobby. Vooral Manu sleep ik overal mee naartoe. Die vindt alles leuk. Uma is niet graag alleen dus die gaat eigenlijk ook altijd mee. Zelfs als we uit eten gaan gaan de honden vaak mee.
Niet omdat we onafscheidelijk zijn hoor, maar gewoon omdat we het zo gezellig hebben

[twinkeltje]

Hier loopt altijd alles los door elkaar vroeger konijn honden en katten nu nog 2 katten en 1 hond.
Ze draaien gewoon mee in huis en gaan niet overal mee naar toe.
We maken onze wandelingen vroeger hele einde maar daar doe ik nu niemand meer een plezier mee.
Geen commando en toch luistert alles redelijk goed.
Ze mogen binnen rennen buiten ze doen maar als ze dat leuk vinden.
Ze draaien eigenlijk gewoon mee

[DeDiana]

Mijn honden zijn op de eerste plaats huis- en gezelschapshonden. Ik ben veel thuis, dus we zijn heel veel samen. Als ik binnen ben, zijn zij binnen, maar ga ik naar buiten, dan willen zij ook naar buiten. Ook als ik gewoon buiten op het terras zit te werken of binnen bezig ben met schoonmaken, zijn ze het liefst waar ik ook ben, terwijl er dan verder geen aandacht voor ze is. Ze kunnen zich dan ook prima zelf vermaken, spelen veel samen, rennen wat door de tuin, kluiven op een botje of liggen wat te soezen, maar dus wel graag in mijn nabijheid.

Daarnaast vind ik het heel leuk om dingen samen met mijn hond(en) te doen en wat dat is, stem ik af op de hond in kwestie. Al mijn honden vinden wat oefeningetjes doen en trainen leuk en dat doen we dus ook regelmatig. Mila en Amy zijn honden die echt mentale uitdaging nodig hebben, bij Amoz en Arlo is het meer optioneel, maar die hebben/hadden allebei weer heel specifieke training nodig in verband met hun angsten (zoals dierenartstraining, werken aan kleine of grote dingen die ze spannend vinden, verschillende soorten plekken bezoeken waar ze langzaam aan spannende prikkels kunnen wennen, etc.). Daarnaast houden we allemaal van lange wandelingen en vinden mijn honden het ook allemaal heel leuk om met mij samen te spelen en mij even voor zichzelf te hebben.
Soms gaat een of meerdere honden mee als ik ergens naartoe ga, maar alleen als dat voor de hond(en) ook leuk is.

Op bepaalde vlakken is ons leven wel behoorlijk veranderd sinds we in Spanje zijn gaan wonen. We zijn hier zo'n 350 dagen per jaar de hele dag buiten. De honden kunnen al veel energie kwijt in de tuin met rennen, spelen, waken, de boel een beetje in de gaten houden. Vooral voor Amy, die lang niet altijd los kon lopen in Nederland maar wel veruit mijn meest energieke hond is, is dat een groot verschil in positieve zin. Daar komt nog eens bij dat ze hier veel meer los kan lopen omdat het hier veel rustiger is en er veel plekken zijn waar erg weinig wild zit.
In Nederland trainde ik vrij veel met Mila en Amy (beide agility, allerlei cursussen op de hondenschool, Amy ook praktijkspeuren en af en toe naar de renbaan) en dat doen we nu niet meer in lesverband. Ik doe nu wel veel meer speuroefeningen en -spelletjes tijdens de wandeling, ik clicker wat vaker met ze, etc. omdat met name Amy en Mila die behoefte wel echt hebben. Ik vind het zelf ook heel leuk, maar ook heel prettig dat niet alle vier de honden daarin even veeleisend zijn. De huidige combinatie van honden is wat dat betreft ideaal

[crutz]

Zoals bij bijna iedereen hier bekend leven de honden buiten.
Maar zelf zitten we ook het grootste deel vd dag buiten als we thuis zijn.

Alles kan bij elkaar al ben ik bij de dames wat voorzichtig met de hormonale pinnigheid de heren lopen 24/7 bij elkaar op het terrein, geregeld aangevuld met een van de dames. En vanaf april worden het weer de 3 musketiers op het terrein.

Gewone dagen komen de dames voor uitlaten minimaal 4x hun kennel uit om te plassen/poepen en daarnaast nog extra om te trainen.
Ik vind het heerlijk om ze om me heen te hebben en ze gaan overal mee naartoe maar merkte bv toen Umi nog binnen leefde dat ik het soms sneu vond dat we zo weinig binnen waren en extra binnen ging zitten.

Trainen doen we vanalles. Zowel thuis als op diverse terreinen. Fitness, africhting, maar ook lekker wandelen en zwemmen, al doen we dat laatste ook thuis

[Persistence]

Mijn honden zijn alles voor me.

Dit kortgezegd, maar dan in enkelvoud uiteraard. Hoewel vrienden of collega's wel eens hun schouders ophalen omdat ik na het werk niet mee ga borrelen of uit eten ga, maar naar huis wil om de hond uit de laten, vind ik het leven mét hond zoveel leuker. Maarja, ik ben dan ook een einzelganger, net als m'n hond Mijn leven staat behoorlijk in het teken van mijn hond.

Thuis zijn er duidelijke regels, bijvoorbeeld dat hij niet in de keuken mag komen omdat ik simpelweg geen zin heb ik 'kokend water-ongelukken' etc. en ook om claim-gedrag te voorkomen, omdat hij anders de hele dag bezig is om mij achterna te lopen.
Maar hij mag zeker wel op de bank tegen me liggen als ik het kleed erop leg, en we wandelen altijd veel, en dan is hij altijd los. We pakken ook vaak de auto om in andere gebieden te gaan wandelen. Hebben ook flyball en agility en nog wat hondenschool dingen gedaan, omdat hij dat hersenwerk nodig heeft én om de samenwerking te verbeteren. Trucjes leren vind hij ook leuk. Thuis doen we ook regelmatig een snuffelmatje, of een sok die ik ergens in huis verstop en die hij mag zoeken. Trots dat hij is als ie m gevonden heeft!
Hoewel ik dacht dat ik zo'n gehoorzame, getrainde hond fijn zou vinden was ik na de eerste lessen Gehoorzaamheid al afgeknapt. 'Hier' is voor mij prima als hij gewoon komt, en dat hoeft niet links of rechts of precies voor mij te zijn. De basisdingen zijn voldoende.
Hij gaat vaak mee naar vrienden of familie, behalve als er veel kleine kinderen zijn, dan laat ik het thuis.
Ik voel me weleens schuldig als hij alleen is als ik werk, ondanks de uitlaatservice. Maar ik weet ook dat hij alle aandacht krijgt als ik thuis ben en dat we genoeg samen doen. Onlangs begonnen met cani-trailen wat we allebei leuk vinden, en we starten ook binnenkort met wat detectie-lessen.
Ben zelfs begonnen met kamperen door de hond, samen uren wandelen door nieuwe gebieden en kneuterig tegen elkaar aan slapen in een tentje, heerlijk. En we zijn net terug van een weekendje weg in een huisje op de Veluwe met andere honden, héérlijk om het zeker de helft van de tijd onbeschaamd over honden te kunnen hebben

[Jackira]

Ons leven is er op ingericht om honden te hebben, bij alles wat we doen houden we rekening met de honden. Hoe lang we weg gaan, dat we vaak thuisblijven, welke tijd ik de auto nodig heb om naar het park/bos/strand te gaan en man die zijn schema daar op aanpast het aantal uren dat ik werk. Ik heb nu een contract van 16 uur per week maar wanneer ik geen honden zou hebben zou ik denk ik 32 of 36 uur werken.

In huis zijn ze altijd bij man of bij mij in de buurt. Niet opdringerig, maar als ik op de bank zit komen ze bij me liggen, als ik aan tafel zit liggen ze om me heen op de grond of in de mand. Ze mogen gaan en staan waar ze willen in huis. 's Nachts liggen ze op ons bed of er naast. Ze zijn heel belangrijk in mijn leven. Wat ik ook doe, ik weet altijd dat ze er zijn. Samen met zoons en dochter en binnenkort kleinkind zijn ze datgene waardoor ik vind dat ik veel geluk in mijn leven heb.

[Fotogravinnetje]

We wandelen samen, hebben ook onderweg lekker veel contact. Ze draaien mee in het huishouden. Ook thuis knuffelen en spelen we regelmatig. Ze kennen kunstjes omdat ze het leuk vinden om die te leren, maar plezier staat voorop. Ze luisteren uitstekend buiten (Elco iets minder). Ze kunnen prima samen alleen thuis blijven voor heel wat uren. En tegenwoordig slapen ze zelfs beneden, wat we nooit verwacht hadden dat dat zou gaan gebeuren. Voor Elco had er geen tweede hond bij gehoeven, maar tegenwoordig is Gait de eerste die hij begroet als ik met Gait weg geweest ben en dat geldt omgekeerd net zo hard. Ze kunnen af en toe flink ruzie maken, ze liggen nooit tegen elkaar aan, spelen maar mondjesmaat (en dan vooral korte periodes buiten), maar toch horen ze bij elkaar en zijn ze gek op elkaar. Als de één denkt dat de ander ook maar een haar gekrenkt gaat worden, schiet die de ander meteen te hulp. Niet altijd handig, want Elco denkt dat ook als Gait een leuk maatje om mee te spelen gevonden heeft, gaat dan grommen/blaffen en dan denkt Gait dat Elco in gevaar is, dus gaat mee doen.
Ze zijn wel echte huisgenootjes, maar het blijven honden. Ook leven we niet toevallig in hetzelfde huis, maar leven echt samen. Elk met z'n eigen functie of rol in de groep. Ze liggen dus het grootste deel van de dag lekker op de bank. Ook als de deuren naar de tuin open staan. Ze verhuizen dan wel wat vaker naar boven, waar m'n man het grootste deel van de tijd zit. Of ze bivakkeren tussen ons in: op de trap. Meestal kun je er echter van uit gaan dat waar de één ligt, de ander ook in de buurt zal zijn

[80564M]

Ons leven is er op ingericht om honden te hebben, bij alles wat we doen houden we rekening met de honden. Hoe lang we weg gaan, dat we vaak thuisblijven, welke tijd ik de auto nodig heb om naar het park/bos/strand te gaan en man die zijn schema daar op aanpast het aantal uren dat ik werk. Ik heb nu een contract van 16 uur per week maar wanneer ik geen honden zou hebben zou ik denk ik 32 of 36 uur werken.

Dat. En misschien zonder honden zouden we beiden 40 uur werken, maar waarom? Dit is veel fijner. En zonder honden zouden we misschien vliegreizen gaan maken (niet misschien, dat deden we toen we geen honden hadden), maar dat wil ik helemaal niet meer. Liever gewoon in een tentje op 3 uurtjes reistijd. Of op wandelvakantie vanuit huis. Maar dus wel met hond(en).
Wij zijn thuis beslist niet met kunstjes bezig, ze liggen gewoon ook lekker te slapen. En als we een feestje hebben aan de andere kant van Nederland, dan blijven we gewoon niet zo lang. Drie uur op een feestje zijn (en 4 uur reistijd) vinden wij zelf ook wel lang zat eigenlijk.

[** Angela **]

Een paar binnen en een paar in de kennel
Die laatsten komen ook wel eens binnen maar zijn liever buiten
Als er iemand thuis is gaat alles los achter , de kennel is alleen voor slapen of als we weg zijn


Ik ben wel heel veel met ze bezig , 5-6x pw trainen , wandelen , fietsen etc
Om die reden werk ik ook niet meer dan 25 uur en vriend dan weer meer

De honden zijn ons leven , een ander heeft kinders wij de honden

[~Tine~]

Momenteel onderneem ik niet echt veel met de honden, buiten de dagelijkse wandelingen en knuffeltijd. Maar dat is eerder omdat ze bijna 12 en 14 jaar zijn. Ze zijn blij met snuffelwandelingen van circa een uurtje en gaan daarna terug rondsuffen in huis en tuin.
Op zich is het wel praktisch zo, maar ik mis een jonge actieve hond om wel dingen mee te ondernemen. Om lange wandelingen in de natuur te doen en (recreatief) hondensport mee te beleven.
Maar ik wil niet dat honden hebben, mijn leven gaat bepalen. Mijn honden moeten gewoon alleen thuis kunnen blijven of een aantal uur rustig in de auto kunnen blijven als ik dat wil.

Wat trouwens wel heel opvallend is, is het verschil in gedrag dat mijn honden vertonen op beide plaatsen waar ze leven. 2 dagen per week wonen ze bij mijn ouders en daar misdragen ze zich veel meer. Daar lopen ze de ganse dag achter mijn moeder aan en loopt Sem de hele dag blaffend rond. Bij mij zijn ze relaxed en wordt er niet geblaft. Heel apart om te zien.

Nog even toevoegen, mijn honden zitten los in huis als ik weg ben en mogen komen waar ze willen als ik thuis ben. Ik hou ervan dieren een vrij leven te geven, benchen zijn niet aan mij besteed.

[ellen en de birmanen]

bij ons loopt het gewoon in huis, alleen als wij weg zijn zitten er 4 in de bench. sowieso 1 lange wandeling per dag van ongeveer een uur, verder veel plas en poeprondjes. met 2 train ik. ze mogen op de bank en iedere nacht mag er 1 mee op bed om te slapen. dat is altijd een ander. het zijn voor mij honden en geen kinderen zoals zoveel mensen denken. ik behandel ze ook zo honds mogelijk.

[jacq1970]

Mijn hond ( en ook toen ik er 3 had) is er gewoon.. ze kan beneden liggen en lopen wat ze wil en waar ze wil, we wandelen lekker, af en toe kan ze mee op visite maar veel vaker blijft ze eigenlijk thuis omdat ze dat ook helemaal prima vind, ze gaat eigenlijk alleen mee als we ergens een wandeling kunnen maken of ergens lopend naartoe kunnen anders heeft zij er niets aan.
Mijn lief is de hele week van huis dus ik ben eigenlijk alleen met Bowie doordeweeks en daarom werk 5,5 uur per dag, verder ben ik niet veel van huis daarnaast omdat ik die 5,5 uur lang genoeg vind.
Toen Bowie jonger was heb ik wel hondenschool gedaan en dagelijks stukje trainen maar dat was omdat ze echt wel nodig had, ongeleid projectiel, en met nog 2 andere honden was een beetje opvoeding wel heel handig.
Inmiddels gaat ze haar 14e levensjaar in en moet ze helemaal niets meer maar ik heb dan ook al jaren een hele makkelijke en lieve hond aan haar.
Regelmatig naar buitengebied, bos, strand of hei en ze is helemaal happy en ik ook, gewoon lekker ongecompliceerd met de hond wandelen dat vind ik leuk en verdere poespas als trainen of een hondensport , nee dat is aan mij niet besteed.

[Rami]

Ik zie mijn honden (de huidige en de honden van weleer) als familieleden. Niet als mensen, maar wel echt leden van mijn 'familie'. Ik houd rekening met ze, verzorg ze zo goed mogelijk en ik vind het leuk om dingen met ze te ondernemen. Niet op het gebied van fanatieke sporten en spelen, maar wel wat betreft er op uit gaan en in elkaars gezelschap zijn. Mijn huis en tuin is ook hun huis en tuin. En als het even kan gaan ze overal mee naar toe. Gezellig!