Caro. schreef:Ik geloof zeker dat bepaalde rassen ogenschijnlijk vanuit het niets aanvallen, maar ik geloof niet dat een hond (roedeldier bij uitstek) vanuit het niets een klein kind wat bij de roedel hoort, vanuit moeders armen rukt en het kind gaat slopen.
Nee, dat gaat er bij mij niet in, daar móet iets aan vooraf gegaan zijn. Dat praat het niet goed hoor, absoluut niet, want dit mag gewoon niet gebeuren, maar de mens heeft hier volgens mij een groot aandeel in gehad.
Daar zit in mijn ogen juist de cloe, een kind (überhaupt een mens) maakt geen deel uit van een roedel. Honden onderling wel maar mensen, of om het even welk soort 'dier', verschillen dusdanig dat deze nooit geen deel van een roedel uitmaken, daarvoor beschikken wij ook niet over de juiste 'hulpmiddelen' om signalen af te geven.
De hond onderwerpt zich aan de mens, maar dat is het dan ook (in mijn ogen dan).
Dat een hond dus ogenschijnlijk 'vanuit het niets' een kind grijpt vind ik dan ook niet echt vreemd (met inachtneming van het ras natuurlijk, niet alle rassen/honden/types zouden zover gaan).
Pendrag schreef:Ik heb best bewondering voor de ontwikkeling van Gaus. Hij is meegegaan met de nieuwste inzichten en heeft openlijk afscheid genomen van z'n oude aanpak. Bovendien heeft hij een systeem opgezet waardoor talloze hondenscholen door Nederland volgens recente inzichten trainen.met 20 jaar geleden al verplichte theorie bij de basiscursus. Toen was de slip ketting bij hem al in de ban.
Nou...
Gaus (en aanhang) zijn er nog steeds 100% van overtuigd dat elke vechthond wat gebeten heeft gerehabiliteerd kan worden door training, en dat is pertinent niet waar. Je kunt bepaald gedrag beheersbaar maken maar de onderliggende 'oorzaak' blijft er altijd in zitten en kan er dus ook uitkomen bij onvoldoende controle daarop (je kunt een jachthond leren om niet zelfstandig te gaan maar krijgt hij de kans zal hij het toch doen, dat instinct waarop ze gefokt zijn dat blijft erin en kun je er never nooit niet uithalen. Nogmaals, beheersbaar maken dat gaat wel maar dat ligt dan wel volledig aan de (verantwoorde) baas..)
Daarnaast komt hij, en zijn vrouw Helly, er ook voor uit dat ze niet elk type hond met hun methoden kunnen 'omturnen'. Heb in verleden, de laatste 4 jaar terug, al enkele honden van hun afkomstig uit inbeslagnames, overgenomen. Dit waren allen herders met bijtverleden en justitie stelde als eis dat deze alleen maar binnen 'africhting' geplaatst mochten worden, voor ze vrijgegeven werden. Daarnaast gaven ze ook zelf aan dat hun methoden met alleen maar positief trainen, totaal niet geschikt is voor (al dan niet) scherpe herdershonden (al zullen er wel uitzonderingen zijn). Er was ook altijd toevallig niemand aanwezig die de honden uit de kennel kon te halen (degene waar ik dan voor kwam kijken tenminste), dus dat deed ik altijd zelf terwijl iedereen in de andere ruimte ging met deur dicht... Tja...
Overigens heb ik de laatste 2 honden van hun (een MH en xHH) beiden moeten laten inslapen. Volgens dierenarts(en) waar Gaus mee werkte waren ze in orde maar toen ik de foto's nagestuurd kreeg bleken ze beiden volledig 'rot' te zijn en verrekten ze van de pijn, wat dus ook het bijten verklaarde, gewoon duidelijk zichtbaar op rofos... Totaal niet geschikt voor een 'beweeglijk' leven en hierdoor gewoon hun energie/temperament niet kwijt kunnen. Beiden ook ingeslapen.
Daarnaast ben ik daar ook naar een hond gaan kijken die óók herplaatst moest worden binnen de africhting/werk. Toen ik daar aankwam bleek die hond ook heel slecht te zijn (liep scheef en kon niet recht met poten onder zich zitten, wat toch al duidelijke signalen zijn), volgens de DA echter kerngezond behalve wat overgewicht. Na een fikse discussie met die DA afgesproken dat ze hem zouden röntgen op mijn kosten (áls hij in orde was) en dat ik hem dan de dag erna zou komen halen (anders waren kosten voor hun).
De volgende dag een telefoontje dat hij was ingeslapen, te slecht om te herplaatsen...
Nee, hij/ze zullen best goed werk doen maar heilig zijn ze verre van, daarvoor gaat er in mijn ogen teveel mis daar... Ten koste van de honden, en dát vind ik nog het ergste...
Overigens, dat hij nog leeft !
De laatste keer toen ik hem zag ging het heel erg slecht met hem, kon ook nauwelijks lopen... (wel dus 4 jaar terug)