Het HondenForum

Gisteren kwamen op verschillende tijdstippen de gehele dag door mensen bij ons aan. Wisten wij want onze traditie is; oliebollen bakken en als iemand er zin in ben je welkom. Bente haar reactie is om te waken en ze is dan wat nerveus. Dat snap ik en als ze dan gaat zitten op mijn commando en dan aangehaald wilt worden doe ik dat. Geef ik ook aan dat wat ze doet goed is. De ander gaf aan dat ik dan de onzekerheid “ erin aan het wrijven was”. Dat hoor ik wel vaker en dan probeer ik objectief na te denken of dit zou zou kunnen zijn. Maar dat lukt me niet omdat niemand een goed argument kan geven behalve “dat ze dat dit zo geleerd hebben”. Ik blijf het ook doen omdat dit mijn natuurlijke reactie is. Bij puppy’s weet ik dat de meningen daarover gewijzigd zijn. Maar hoe is het bij volwassen honden? Het zou heel goed kunnen dat dit anders werkt omdat Bente haar gedrag niet veranderd. Ik denk ook een soort tweestrijd in haar te zien. “ ik moet waken, jullie willen het niet”. En waken is goed hoor, maar van de zomer was iemand 3 mnd lang heel regelmatig bij ons aan het werk en als die man van het dak af via de ladder naar beneden liep dat ging ze gelijk reageren met blaffen, haren omhoog van opwinding ( geen idee positief of negatief). Hij was honden gewend en gaf er niks om. Bente doet dan verder niets. Haalt niet uit of hij haar lekkers gaf, ik een commando, deed ze het en daarna hup haar gedrag, negeren. Wat wel helpt is haar weg doen, geur opsnuivend en dan gaat ze er rustig heen. Maar als iemand bij je werkt is dat lastig. Oeps ik type dit en zie opeens dat ik dus twee vragen heb

Och vergeten te melden, bij kinderen doet ze dit niet

Dank je voor jullie reactie, past ook in mijn gedachtegang dus logisch. Als Bente zelf bepaald gedrag en dan iets uitkomt dan moet ze het zelf uitzoeken. Indien dit kan. Daag je een hond uit... los het op. Soms doet ze dat door haar hoofd in de riem (jachtlijn) te steken. Kan ik zo om lachen. Dan ga ik gelijk commando’s roepen die ze dan zonder twijfel uitvoert, rustig, rechts naast, stop en ga).
Als ze dit doet omdat ze de andere hond niet vertrouwd zeg ik gewoon naast en door.
Wel goed dat jullie me bewust maken dat ik die zaken niet los moet zien en toch dat het haar aard is en ik het er niet uit zal krijgen. Haar moeder was echt een erfhond. Mijn gevoel is ... iedereen is welkom en dat ik het haar niet kwalijk moet nemen dat zij daarin anders is. Fijn dat zorgt voor een wat releveerde houding naar Bente toe en kan zorgen dat ik zo handelt dat zij meer in haar rust komt.

Dubbel.Rust en kalmte zal mij redden.... zennn

Steun je bange en onzekere hond WEL... zie artikelen op doggo.nl en dergelijke.

Suzanne

Je kunt gedrag belonen of niet. Emoties kun je niet belonen. Bij onzekerheid of angst hebben ze behoefte aan veiligheid, steun, geborgenheid. Een onzeker of angstig kind laat je een te moeilijke situatie ook niet in z'n uppie aangaan

Probeer zelf maar eens doodsbang te zijn en dat iedereen om je heen loopt en je niet aankijkt. Dan voel je je nóg kwetsbaarder.

Angst is geen gedrag, het is een emotie. Een bange hond leert niks. Je moet de emotie ombuigen (door affectie en veiligheid te bieden) voordat je een hond iets kan leren. Zo simpel is het eigenlijk. Dus nee, je beloont niet voor angst. Je stelt gerust waarna je hond nieuw gedrag kan leren.

Ik lees het verkeerd of ik begrijp je niet denk ik.
Quote
"Gisteren kwamen op verschillende tijdstippen de gehele dag door mensen bij ons aan. Wisten wij want onze traditie is; oliebollen bakken en als iemand er zin in ben je welkom. Bente haar reactie is om te waken en ze is dan wat nerveus. Dat snap ik en als ze dan gaat zitten op mijn commando en dan aangehaald wilt worden doe ik dat. Geef ik ook aan dat wat ze doet goed is."
Ze reageert op binnenkomers, jij reageert met zit, ze doet dat en jij beloont haar voor dat gedrag.
Ik zie daarin niet het stimuleren van zenuwachtig gedrag zoals iemand in jouw omgeving dat opmerkte.

Dit jaar voor het eerst niet, maar de afgelopen jaren hebben wij dit ritueel ook op oudjaarsdag, we hebben wel een brief op de voordeur dat mensen achterom moeten komen op die dag, dus niet allemaal via de voordeur naar binnen en aanbellen. En het zijn vaak wel een stuk of 30 à 40 man wat op het middagritueel af komt,
En de eerste personen die achterom komen daar reageert Aki wel op en dat begeleiden we wel, maar met een oog op de hond bij nieuwe binnenkomers is het daarna vaak wel klaar omdat hij dan beseft dat wij het ok vinden dat er allerlei mensen binnen komen.
Alleen bij mensen waar hij gek op is is het dan soms een dingetje want dan gaat hij stuiteren.
Maar wij doen en deden het eigenlijk net als jij, als we zagen dat hij wilde reageren dan riepen we hem bij ons, in de zit en dat werd beloond, waarna we weer "vrij" konden geven en hij rustig tussen de visite door liep bekend en onbekend, maar dit gaat al vanaf pup af aan zo.
Wordt hij te druk, of vertrouw ik bepaalde mensen niet helemaal dan roepen we hem bij ons en gaat hij even apart in de woonkamer met een kluifje of een snoepje waar weinig tot geen mensen zijn, bij ons is het vaak volledig buiten waar iedereen staat.

Het tweede zijn werkmensen over de vloer of mensen die onverwachts door de voordeur of via achterpoort komen (staan normaliter niet open, om deze rede). Hier ook niet aangeleerd gedrag maar zit in hem. Als we erbij zijn geen probleem en iedereen is welkom. Doen ze iets waar we niet bij zijn als het gaat om ineens na buiten werken het huis in willen stappen voor of achterom of na een pauze van een half uur ineens weer binnen stappen, en wij zien het niet, dan reageert hij waaks. Niet met bijten maar hij reageert dusdanig fel dat mensen schrikken omdat ze daarvoor hem met ons erbij anders ervoeren, maar het is ook nog nooit gebeurd als we er niet toch bij zijn om te reageren, dus geen idee wat hij doet als we er niet bij zijn.
Op dit laatst genoemde heb ik overigens nooit negatief gereageerd, wel bij me roepen als ik hoorde dat hij fel aansloeg, maar zeker niet berispt omdat ik van mening ben dat als het echt eens serieus is met indringers ik niet wil dat mijn hond geleerd heeft nergens meer op aan te slaan of op te reageren.

Ik weet dus niet helemaal of hoe jij het benoemd in beide gevallen het onzeker gedrag is, wellicht raakt ze in de war als het om waken aan komt, daarvan heb ik dus bij mijn waakhond zoiets van goed knul reageren op een situatie die anders is dan anders, een bekend commando geven en na opvolging dat belonen en daarna weer verder alsof het doodnormaal is dat je tuin en huis volstromen met vreemde mensen.
Bij werkmensen idem, maar ik vind het prima dat hij wat alert blijft als ze dingen doen die hij signaleert en wij niet.

En los van alles bovenstaand, ik geef vanaf begin af aan bij Jol juist ondersteuning bij gedrag waar ze jaren geleden volledig van in de stress schoot, lag ze voorheen als een bevend wezen ergens in een kast bij vuurwerk en onweer, komt ze nu al jaren bij mij liggen als ze het eng vindt worden, en ook buiten loopt ze bij angst naar me toe en krijgt dan vaak een kriebel onder de kin, of we gaan direct ook naar huis als ik inschat dat het er buiten niet beter op gaat worden in bepaalde situaties, maar dat weet ze van mij en daarom durft ze bepaalde angsten ook te tonen.
En mijn vorige honden hadden ook onzekerheden die kwamen door het onbekende, beiden een trap op en af gaan bijvoorbeeld. En ik stond ook wel eens voor een ijzeren rottrap waar we écht op moesten. Dan steun je ze toch en begeleid je ze toch in het onbekende. Heb er alleen maar een betere band door gekregen heb ik het idee, door de honden die een bepaalde angst ergens voor hadden te ondersteunen.

Ziva vond het vuurwerk eng en kwam steeds bibberend op schoot. Toen ben ik steeds tegen dr gaan zeggen na een harde knal: Oooh ze doen boemboem buiten, dat is leuk boemboem.. En daarbij een beetje knuffelen
Was een grote overgang van vorig jaar een vuurwerkvrije zone naar nu een flink knallend dorp.. Maar uiteindelijk kon ze zonder bibberen en liep ze weer gewoon rond dus missie geslaagd

Verstuurd vanaf mijn CLT-L09 met Tapatalk