Het HondenForum

Ik krijg binnenkort een pup en wij zijn ons flink aan het voorbereiden. Een actieplan voor de benchtraining /zindelijkheid etc ligt al klaar.

Ook weten we hoe we het netjes meelopen, zonder afleiding, gaan aanpakken (simpelweg wachten tot de riem weer slap wordt en dan pas doorlopen).

Maar ja de buitenwereld gaat natuurlijk niet weten hoe ik het wil! Een pup is onweerstaanbaar, mensen gaan haar willen aanhalen en hun hond kennis willen laten maken. Onze pup is dol op mensen en honden (zoals alle pups gok ik ) dus ik verwacht eigenlijk dat dat als een magneet gaat werken op haar. Instant beloning als ze naar mensen of honden toetrekt en dan mag spelen of geaaid word. En als iets irritant is is het een hond die als een gek trekt naar andere honden en mensen, helemaal omdat mevrouw een kg of 30 gaat wegen, dan is een woeste stuiterbal acuut een stuk minder schattig!

Ik ben vast niet de enige die hier over nadenkt, hoe hebben jullie die aangepakt met een jong dier? Hoe tem je de buitenwereld, als het ware! En werkte dat ook goed? Heeft iemand hier clicker training voor gebruikt, dat willen wij in elk geval gaan doen namelijk?

Tips worden zeker gewaardeerd!

Het heeft me een hoop boze gezichten opgeleverd, maar mijn pups mogen niet spelen of kennismaken met andere honden als ze aan de riem zijn en zomaar aan mijn pup zitten door mensen, wil ik ook niet. Als iemand op mijn pup afkomt of zijn/haar hond op mijn pup af laat komen, maak ik met mijn ene hand een stopteken naar die persoon toe. Ondertussen loop ik achteruit en lok met mijn andere hand mijn pup mee.

En til je pup gerust op als een situatie dreigt die je niet wilt. Tegen dat pup daar te zwaar voor wordt is ook de grootste schattigheid er wel af en zul je het minder vaak nodig hebben. Negatieve ervaringen wil je zo mogelijk voorkomen

hangt alles van de pup in kwestie af en van 'de andere hond'.... je wilt ook niet dat je hond van alles wegloopt....

Suzanne

Belle schreef:Het heeft me een hoop boze gezichten opgeleverd, maar mijn pups mogen niet spelen of kennismaken met andere honden als ze aan de riem zijn en zomaar aan mijn pup zitten door mensen, wil ik ook niet. Als iemand op mijn pup afkomt of zijn/haar hond op mijn pup af laat komen, maak ik met mijn ene hand een stopteken naar die persoon toe. Ondertussen loop ik achteruit en lok met mijn andere hand mijn pup mee.

Achteraf gezien, had ik het ook zo moeten en willen doen. Ik liet mij er teveel toe verleiden om tóch de pup even te laten aaien en het heeft mij vervolgens nog máánden gekost om Jip te leren dat hij andere mensen gewoon moet negeren. Ook Jip is 30 kilo en zeker in de winter als de straten buiten glad waren, hield ik mijn hart vast. Ik moest constant met een grote boog om voorbijgangers heen lopen, of de straat oversteken. Anders werd ik als een katapult richting een passerende wandelaar gelanceerd. Nou ja..., niet helemaal waar, maar het lukte Jip altijd wel om mij een paar meter mee te sleuren. En als die persoon dan nét binnen bereik was, kon ik weer opnieuw beginnen met oefenen. Man, man, man, wat een ellende als ik er aan terug denk Nee, de volgende keer doe ik het op de manier zoals Belle beschrijft.

Overigens is het niet zo dat iedere pup graag contact maakt met andere mensen of honden. Bij mijn tweede hond was ik veel beter voorbereid, en hij bleek er zelf al voor te kiezen om voorbijgangers compleet te negeren

Nanna schreef:Ik heb nooit zo’n zin om dat allemaal te regisseren. Aai maar aan.
Je hebt een herdertype en die gaat vanzelf bij het ouder worden andere mensen minder interessant vinden dan de baas.
Van dat met een stuurse bek weghouden heb ik het voordeel nooit gezien. Ik aai zelf ook iedere pup die ik tegenkom
Zou alleen voorzichtig zijn met lompe honden. Je hebt een pup en die is makkelijk te bezeren. Die mag dus alleen spelen met gelijkwaardige of rustige honden.

Nou dat dus... Perry was toen hij kleiner was erg aantrekkelijk om geaaid te worden met zijn blauwe kijkers. Prima, zolang hij er niet naar toe trekt mocht hij met alle mensen knuffelen. Nu hij ouder is (8 maanden) hoeft hij niks met andere mensen. Hij loopt er straal voorbij. Noah had dat als pup ook, iedereen vond haar schattig. Op een geven moment werd ze groter en dan vinden ze haar eng. Prima, ook zij loopt keurig langs alle mensen. Als ze vriendelijk doen tegen Noah, komt wel de labrador in haar naar boven Maar niet ongevraagd

Nou, volgens zazoe is de héle wereld er om hem aandacht te geven. Ik beperk het dus wel. Soms wel, soms niet, en eerst even netjes naar mij luisteren (zit, of terugkomen) en dan op een 'toe maar' erheen.

Hij rollebolt letterlijk over de straat naar alles en iedereen dat op 100 weg is al.

Mijn andere honden gaven er niet om, dus dan gebeurde het gewoon niet.

Nanna schreef:Ik heb nooit zo’n zin om dat allemaal te regisseren. Aai maar aan.
Je hebt een herdertype en die gaat vanzelf bij het ouder worden andere mensen minder interessant vinden dan de baas.
Van dat met een stuurse bek weghouden heb ik het voordeel nooit gezien. Ik aai zelf ook iedere pup die ik tegenkom
Zou alleen voorzichtig zijn met lompe honden. Je hebt een pup en die is makkelijk te bezeren. Die mag dus alleen spelen met gelijkwaardige of rustige honden.

Ja hoor. Ik neem er veel liever even de tijd voor. Waarom niet als ze er plezier in hebben.
Ik wil helemaal geen mensenschuw chagrijngedoe op ze overdragen en sta veel liever bekend als de mevrouw met de leuke honden.
M'n volwassen honden kan ik overal tussen gooien. Twintig gillende schoolkinderen die ze van alle kanten bepotelen en ze hebben er nog schik in ook.
Heb nu toch juist heel bewust mens- en hondsociale honden en dan zouden ze zich daar niet naar mogen gedragen?
Zus was net een kermisattractie Nu begint ze er langzaam aan wat minder geduld voor te hebben en ze wil niet meer zomaar opgepakt worden. Eerst moest ze bij iedereen op de arm.
Even aaien en weer door. En aan de lijn kennismaken mag ook al gewoon

Ik ben er niet zo zwart wit in. Van tevoren heb ik wel een idee over wat ik graag zou willen. Maar een hond heeft toch zijn eigen karakter en de ene hond heeft het nodig om daar regels voor te hebben en de andere hond loopt uit zichzelf al door omdat ze niks willen met andere mensen.

Wanneer je ziet dat het leuk is kun je ze best contact laten maken. En op de momenten dat je denkt dat ze er niks anders dan verkeerde dingen van leren loop je lekker door. Ik bekijk het per moment en heb niet echt een vooraf vastgesteld plan van aanpak.

De realiteit is vaak anders en het is geen wiskundig project met vaste uitkomsten. Je kunt per moment bekijken wat de pup nodig heeft. Juist wel wat meer contact met anderen of juist niet.

Bij mij is het resultaat een gereserveerde maar vriendelijke herderkruising, en een husky die als een vrolijke maar niet opspringende clown het liefst zoveel mogelijk mensen begroet. Maar alleen als die mensen dat zelf willen. ALs ze hem negeren dan loopt hij door

Nanna schreef:Puli’s zijn als pup natuurlijk adorable met dat beertjes-uiterlijk. Die zijn geaaid tot ze zowat kaal waren
Nu willen mensen ze nog wel vaak aaien maar zij willen het niet meer. Alleen Panni wil nog wel eens slettebekken. Een doodenkele keer.
Ik zou met van die allemansvriendtypes als bv Labradors ook rustiger aan doen hoor. Maar met herderstypes kun je je rustig in de puppyfase allerlei gekroel veroorloven. Is alleen maar goed voor ze want des te minder wantrouwig ze worden. Of je moet natuurlijk een snauwende erfbewaker willen, dan zou ik ze wel bij iedereen weghouden.

Het maakt inderdaad wel uit wat voor ras je hebt. De goldens denken toch al dat iedereen speciaal voor hen naar het park is gekomen, dus daar heb ik het echt bij ontmoedigd. Een herder is inderdaad een ander verhaal. Hond-hond contact vind ik aan de lijn nooit handig, dat doen ze maar als ze loslopen.

Jackira schreef:Ik ben er niet zo zwart wit in. Van tevoren heb ik wel een idee over wat ik graag zou willen. Maar een hond heeft toch zijn eigen karakter en de ene hond heeft het nodig om daar regels voor te hebben en de andere hond loopt uit zichzelf al door omdat ze niks willen met andere mensen.

Wanneer je ziet dat het leuk is kun je ze best contact laten maken. En op de momenten dat je denkt dat ze er niks anders dan verkeerde dingen van leren loop je lekker door. Ik bekijk het per moment en heb niet echt een vooraf vastgesteld plan van aanpak.

De realiteit is vaak anders en het is geen wiskundig project met vaste uitkomsten. Je kunt per moment bekijken wat de pup nodig heeft. Juist wel wat meer contact met anderen of juist niet.

Bij mij is het resultaat een gereserveerde maar vriendelijke herderkruising, en een husky die als een vrolijke maar niet opspringende clown het liefst zoveel mogelijk mensen begroet. Maar alleen als die mensen dat zelf willen. ALs ze hem negeren dan loopt hij door

Hier net zo, ik laat het ook van de hond en de situatie afhangen en maak niet een heel plan, daarvoor gebeuren veel te veel ongeplande dingen waar je toch weer op in wilt spelen Als een pup bijvoorbeeld net is geschrokken van iemand die plotseling de hoek om kwam lopen, kan dat een reden zijn om hem juist daarna wel door een paar vreemden te laten aanhalen.
Mila heb ik wel veel laten kennismaken met vreemde mensen als pup. Collies worden vanzelf gereserveerder als ze ouder worden. Nu heeft ze eigenlijk geen interesse meer in vreemde mensen, maar ze is ook niet wantrouwend; prima. Idem eigenlijk met andere honden.
Amoz mag aangelijnd wel kennismaken met andere honden en Taartje mocht dat ook: dat betekent niet meteen ook dat je overal heen getrokken hoeft te worden, want dat wil ik inderdaad ook niet. Maar rustig even snuffelen als de andere hond dat ook wil, mag wel. Mila en Amy zijn aangelijnd niet zo vriendelijk met andere honden, dus die mogen dat meestal niet.

als opgroeiende pup heeft Lana wel eens met een andere hond gespeeld in het natuurpark, wel vrij van de riem, aangelijnd nooit.
ook werd ze wel eens aangehaald als pup, prima zolang je haar maar met 4 poten op de grond laat, op tillen doen we niet,
na mate ze ouder/groter werd, werd het aanhalen minder en spelen met andere honden ook, ze werd te groot en te lomp,
het snoezige is er dan ook af voor vreemden.

Het is ook wel erg afhankelijk van de hond. Mijn Tollers zijn eigenlijk nooit zo dol geweest van voorbijgangers, dus die mogen op dat vlak best veel. Aaien is prima, zolang dat op een leuke manier gebeurt. Met kinderen ben ik wel kieskeuriger, dat moet er wel rustig aan toe gaan zodat de hond het ook leuk blijft vinden En op die manier heb ik nooit schuwe honden, maar ook geen allemansvrienden. Nu verwerk ik daar ook wel in dat ze soms wel gewoon moeten doorlopen. Soms is het antwoord op "mogen we die hond aaien?" dus ook nee Maar had ik een Lab of Golden, dan was ik daar vele malen strenger mee geweest.

Spelen aan de riem ben ik wel heel consequent mee, ik wil het niet hebben. Afgezien van dat het gedoe is, meestal heb ik 3 of 4 honden bij me en die willen aangelijnd geen contact met andere honden. Dus daar moet de pup zich redelijk snel in schikken. Los mag er gespeeld worden, en anders niet.

Ik ben er met van Gils streng in geweest- niet aaien en geen aandacht geven ( en ja dat leverde wel eens een boze kop op, heel erg jammer dan, mijn hond en niet de jouwe.. ik moet er mee leven! ) en ja dat kun je gewoon even aangeven en zeggen, omdat hij zo groot zou worden,( ik zou gewoon voorkomen dat hij überhaupt iets met mensen zou moeten op straat) en ik heb er een top hond aan gehad, die mensen verder niet zo heel interesant vond.. kon los over straat, zonder naar mensen toe te lopen en ik hoefde er verder niets aan te doen, met Zillion ben ik iets makkelijker die blijft ook iets kleiner.. en we zien wel hoe t zich ontwikkeld.. Boots vind mensen trouwens niets aan, en Zuri vind ze leuk en is ook heel lief, maar mensen vinden haar vaak te groot ( en ze heeft wel eens spontaan een knal gekregen van iemand terwijl ze alleen maar langliep al kwispelend - ik vertrouw mensen niet met mijn honden ) dus om de hond teleurstelling te besparen ben ik terug houdend in contact met mensen op straat. dan maar stuurs en sjagereinig

Nanna schreef:Ik heb nooit zo’n zin om dat allemaal te regisseren. Aai maar aan.
Je hebt een herdertype en die gaat vanzelf bij het ouder worden andere mensen minder interessant vinden dan de baas.
Van dat met een stuurse bek weghouden heb ik het voordeel nooit gezien. Ik aai zelf ook iedere pup die ik tegenkom
Zou alleen voorzichtig zijn met lompe honden. Je hebt een pup en die is makkelijk te bezeren. Die mag dus alleen spelen met gelijkwaardige of rustige honden.

Zo sta ik er ook in.

Spelen aan de riem heb ik dan weer liever niet. Veel te onhandig met die in de knoop rakende riemen. Maar als iemand de honden wil aaien, vind ik het best.

Lily kon nogal opspringen als pup, en als ik daar dan wat van zei kreeg ik steevast te horen 'geeft niks hoor, ik vind het juist leuk.' Ja, schattige pupjes. Dat gespring is met het ouder worden vanzelf uitgedoofd.

Alfilillo schreef:

Nanna schreef:Ik heb nooit zo’n zin om dat allemaal te regisseren. Aai maar aan.
Je hebt een herdertype en die gaat vanzelf bij het ouder worden andere mensen minder interessant vinden dan de baas.
Van dat met een stuurse bek weghouden heb ik het voordeel nooit gezien. Ik aai zelf ook iedere pup die ik tegenkom
Zou alleen voorzichtig zijn met lompe honden. Je hebt een pup en die is makkelijk te bezeren. Die mag dus alleen spelen met gelijkwaardige of rustige honden.

Zo sta ik er ook in.

Idem. Mijn dalmaat trok bijna veertig jaar geleden geheid volle zalen. Als ik voor iedere uitroep ‘Ohhhhhh Pongo’ een kwartje had gekregen was ik rijk geworden. Dat vond ze zelf geweldig. Ze liep op niemand af en sprong ook niet tegen mensen op. Als ze klaar aaien was liep ze door.
De teckels waren van zichzelf wat terughoudender maar werden volop geaaid. Wel met de opmerking dat deze reuze lief waren in tegenstelling tot die van hun tante of oma die ze als kind gekend hadden.

Hier mocht ook alles en iedereen gewoon aaien hoor. Ondanks dat ik toch een aantal goldens verder ben, beviel dat prima. Ik vond t juist leuk dat mensen daar nog aandacht voor opbrachten. Nooit een probleem geweest, en ze loopt nu gewoon met me mee. Gek op mensen zijn ze wel allemaal geweest overigens.

Tara schreef:Ik kijk niet zo vriendelijk en als ik met mijn aangelijnde pup of hond over straat loop wil ik geen interactie met andere mensen of hun honden. Ik negeer dat dus ook zoveel mogelijk terwijl ik de aandacht van mijn pup probeer vast te houden. Eenmaal volwassen zijn mijn honden buitenshuis totaal niet meer geïnteresseerd in andere mensen. En zo heb ik het graag. Ze zijn hartstikke vriendelijk, maar buitenshuis boeit het ze gewoon niet zo.

Nou precies dit....
Ik heb geen zin dat mensen aan mijn honden zitten.
Veyron was uberschattig als klein hummeltje maar nu met 7 maand is hij met zijn bagger lijf en stinkbaard opeens niet meer leuk voor mensen.
Ik ben blij dat hij geen idee heeft dat er bij anderen ook wat te halen valt en dus niet naar anderen toe loopt.

Dank voor de tips en ervaringen!

Erg nuttig voor mij

Ik ben niet zo moeilijk. Ze doen maar. Alleen Izzy is er niet altijd van gediend dus dat vertel ik ook, voordat ze haar krijsbek opzet. Als mensen dan alsnog gaan lokken naar haar krijgen ze de wind van voren.
Droef denkt dat de wereld om hem draait, die heb ik wel iets moeten begrenzen want niet iedereen wil een kusje bijvoorbeeld.

Verder zijn mijn honden hier niet als pup gekomen dus ik heb geen invloed gehad in de pup tijd.

Droef mag hier niet meer los maar we komen heus wel eens honden tegen die hij wel leuk vind en dan mag hij dus gewoon aan de riem spelen(dit zijn wel bekende honden vaak) en dan is de andere hond vaak los. Anders ben ik hem overal aan het weghouden terwijl dat niet nodig is.

Spelen liever niet aan de riem, maar als er eens een hond toch op ons af komt aan de riem vind ik het niet echt een probleem. Aaien mag, maar mijn jongste vindt alle vreemde mensen stom dus komt het eigenlijk nooit voor.

Ik vind het prima als mijn honden aangehaald worden aangezien dat een kunstje is dat ze moeten beheersen. Als iemand ze lokt laat ik ze gaan. In het bos of op straat. Ga maar kijken dan. Dan doen ze lief blij en innemend en daarna komen ze en lopen we door. Ik wil dat dat kan. Ze negeren overigens verder iedereen dus je krijgt er geen allemansvriendjes van die tegen iedereen opspringen. Mijn honden reageren alleen op mensen die op mijn honden reageren en ze lokken of tegen ze gaan praten. Prima toch? Ik vind het leuk als iemand ze aandacht wil geven en ze laten zien hoe lief ze wel niet zijn.

Ik vind het prima als mijn honden aangehaald worden aangezien dat een kunstje is dat ze moeten beheersen. Als iemand ze lokt laat ik ze gaan. In het bos of op straat. Ga maar kijken dan. Dan doen ze lief blij en innemend en daarna komen ze en lopen we door. Ik wil dat dat kan. Ze negeren overigens verder iedereen dus je krijgt er geen allemansvriendjes van die tegen iedereen opspringen. Mijn honden reageren alleen op mensen die op mijn honden reageren en ze lokken of tegen ze gaan praten. Prima toch? Ik vind het leuk als iemand ze aandacht wil geven en ze laten zien hoe lief ze wel niet zijn.

Ik vraag me dan af waarom dat zou moeten? .. zoals gezeg Zuri kreeg zonder enige aanleiding een draai om dr oren behalve dan dat ze dichtbij genoeg was.. Boots vinden ze enig tot hij op een gegeven moment om hoog komt en een vieze poot op een witte broek zet en dan kan ie oprotten, zillion is nu nog leuk en schattig maar straks misschien wel een grote kwijlbak enz enz, doe maar lekker niet.. gewoon nooit , heb ik ook niets te verantwoorden. mensen lopen daar niet voor hun, en omgekeerd, mijn honden lopen er niet voor jou. en als mijn honden dat weten, is alles al gewonnen

Spelen met andere honden terwijl aan de riem heb ik nooit gestimuleerd. Ik liet toen hij jong was wel met betrouwbare honden kennis maken aan de lijn. Andere honden dan meestal los. Dat was meer om hem bekend te maken met andere honden en hoe verschillende honden kennis maakten, en dat in de toekomst best nog wel een loslopende hond aan zou kunnen komen en ik dan niet een hond wilde hebben die daar dan niet mee om kan gaan.
Op straat zo weinig mogelijk eigenlijk, omdat ik geen hond wilde creëren die aan de lijn op iedere hond af zou willen gaan, zeker niet met het oog op hoe mensen en honden op hem reageren als hij ouder zou zijn.
Aaien stond ik wel toe, maar altijd wel gecontroleerd. Hij kon als pup nogal met zijn bek werken, en opspringen was hem ook niet vreemd. Dus vanuit rust liet ik volwassenen en kinderen wel aaien, ook omdat ik wilde dat hij daar bekend mee zou raken.
Er zijn ook genoeg mensen die niet vragen maar gewoon aanhalen, dus ook daarom wilde ik dat hij er van jongs af aan mee bekend was dat vreemden hem soms aanhalen.
Mensen die niets vroegen maar gingen lokken, gekke geluidjes maakten of op de benen gingen slaan voor aandacht heb ik genegeerd en dan trok ik de aandacht van mijn jonge hond en waren mijn eigen lokgeluidjes en beloningen veel interessanter
Van sis, klak of psjtttt geluiden en mensen die in handen gingen klappen of op benen gingen slaan werd de jonge hond lichtelijk druk en ging jumpen en happen, dat vond ik zelf nooit zo'n strak plan

Hier mag iedereen altijd wel even aaien als ze vragen, maar eerst moeten de mensen even aan hun hand laten snuffelen.
Dat zien ze dan in die volgorden ook de honden dus springen niet zomaar tegen jan en anderman op.
Ook al zijn ze klein ik wil niet dat ze in de lift of zo tegen iedereen opspringen.
Tot nu toe is is altijd goed gegaan, en waren het vrije honden,
Blacky is heel duidelijk slecht gesosaliseert dus was zeker in begin veel banger voor van alles maar na al die jaren hier is het veel beter.
Ik zou zeggen zoek een middenweg volg je gevoel

Nanna schreef:Misschien zijn ze in Brabant wat ontspannener. Mijn honden worden alvast nooit zomaar door wildvreemden geslagen.

Dat is mij 1 x gebeurd, in een hondenpark nog wel. Liep ik daar en Droef bleef wat achter, prima hij was niemand tot last. Hij loopt langs een bankje waar mensen zaten en trek net aan een oog naar ze op. Gaan die mensen volledig over de zeik dat honden vies zijn. Meneer stond al met zijn arm klaar om uit te halen naar Droef. Toen ben ik even volledig in viswijf modus gegaan.

Je gaat gewoon niet zonder enige aanleiding mijn hond slaan(met aanleiding liever ook niet maar dan kan ik er nog begrip voor hebben). Droef schrok zich overigens de tandjes van die mensen en wist niet hoe snel hij bij mij moest komen. Vrouwtje regelde het wel.

Er waren genoeg mensen die het zagen en hoorde die me later nog even aanspraken dat ik volledig gelijk had en dat ze het wel begrepen had als ik die man wat aangedaan had.

Verder nooit echt gedoe gehad behalve een paar fietsers die vinden dat je altijd en overal in de weg loopt, die krijgen ook standaard een grote bek terug daar ben ik echt helemaal klaar mee. Als het terecht is bied ik mijn excuus aan maar ga niet zeiken om het zeiken tegen me.

S@ndr@ schreef:Ik vraag me dan af waarom dat zou moeten? .. zoals gezeg Zuri kreeg zonder enige aanleiding een draai om dr oren behalve dan dat ze dichtbij genoeg was.. Boots vinden ze enig tot hij op een gegeven moment om hoog komt en een vieze poot op een witte broek zet en dan kan ie oprotten, zillion is nu nog leuk en schattig maar straks misschien wel een grote kwijlbak enz enz, doe maar lekker niet.. gewoon nooit , heb ik ook niets te verantwoorden. mensen lopen daar niet voor hun, en omgekeerd, mijn honden lopen er niet voor jou. en als mijn honden dat weten, is alles al gewonnen

Denk dat het ook wel uitmaakt wie ermee loopt. Ik ben super vriendelijk maar mijn honden geef je geen draai om de oren.
Guus is best vervelend hoor. Die begint heel lief maar schroomt niet om tegen mensen op te springen. En met springen bedoel ik springen.....en hij gaat er ook bij blaffen. Dus hij komt rustig tot je buik met zijn voorpoten en blaft. Ik zeg dat altijd tja...je hebt hem nu enthousiast gemaakt. Dan roep ik hem weg en meestal lukt dat wel. Maar niet altijd.

Bas is uitermate innemend. Springt niet, blaft niet. Staat super lief te kwispelen en laat zich aaien zonder enige vorm van opdringerig gedrag of drukte. Guus lift daar op mee in wat hij mag....

Toch laat ik het. Want ik merk dat ik het wel fijn vind dat ze een bepaald vriendelijk wereldbeeld hebben.

laeken schreef: Toch laat ik het. Want ik merk dat ik het wel fijn vind dat ze een bepaald vriendelijk wereldbeeld hebben.

Precies. Iedere dag wordt door de fanclub bevestigd dat ze de leukste honden ter wereld zijn.
Daar zijn ze zelf dan ook bijzonder van overtuigd

Maar goed, ze zijn niet sociaal debiel. Ze weten zelf heel goed wie er wel of niet op ze zit te wachten. De een kijken ze niet naar, de volgende staan ze mee te flirten.
En ze hebben altijd gelijk, dus doe maar lekker.