Het HondenForum

Lieve Forummers

Het is alweer tijden geleden dat ik hier geweest ben, mijn hond Buddha is inmiddels een oude opa van bijna 10 jaar, hij doet verder alles nog goed, eten, drinken en wandelen maar de laatste tijd lijkt hij vergeetachtig te worden, met als gevolg dat hij de hele dag door of bij de deur staat te miepen dat hij uit wil, ook al zijn we net geweest of hij loopt steeds rusteloos en piepend achter me aan, hij gaat vrijwel nooit meer rustig liggen, staat de hele dag in de zeurmodus.
Weet iemand een passende oplossing want hij begint me wel een beetje op mn zenuwen te werken.

Bij mijn hond van 13 jaar is het nog niet zo erg als wat jij beschrijft maar ik merk soms hele kleine dingen. Ik geeft haar nu sinds 3 weken aktivait maar ik kan niet zeggen of het helpt omdat zij dus nog niet dement is. Ik geeft het meer alvast voor het geval het erger gaat worden. Verder zijn er via de dierenarts ook medicijnen verkrijgbaar voor dementie. Daar ben ik niet in thuis maar zou je eens met je dierenarts kunne bespreken.

Weet je zeker dat het dementie is, en niet bijv. pijn?

Ik zie goede resultaten met Cholodin, maarik vind jouw zin dat de hond op je zenuwen begint te werken eigenlijk helemaal niet fijn om te lezen ;-((


Suzanne

Kan pijn zijn misschien?
Ik zou hem ff laten checken.
Mijn oops deed het nog prima op cholodin, en wietolie en pijnstillers. Hij is vrolijk bijna 17 geworden.

Mijn hond is bijna 15 geworden en lange tijd dement geweest met de daarbij hoorende klachten.
We hebben jaren plezier van hem gehad, en het ongemak van de laatste jaren voor lief genomen.
Dan heb ik het over zomaar blaffen tegen niets, steeds naar buiten willen en dan weer naar binnen, 11 keer met hem de straat op gaan en dan ook gewoon de plassen binnen opruimen, de laatste weken s'nachts de zachte ontlasting van het kleed, muren en hond schoon gemaakt.
Overal vloer kleden voor hem neer gelegd zodat hij kon opstaan zonder op het parket uit te glijden
Wij hebben dit met liefde gedaan en nooit heeft hij op onze zenuwen gewerkt.
Het hoort erbij.
Door zijn medicijnen mocht hij helaas geen middelen om rustiger te worden.

Nou ik kan het me prima voorstellen dat dit op je zenuwen begint te werken. Dat betekent niet meteen dat je m zat bent of niet meer van m houd ofzo het is gewoon irritant.


Ik zou m wel even laten checken bij de dierenarts. Mijn oude reu deed dit ook en die had pijn van de artrose in zijn schouder. Na een onderhoudsdosis pijnstilling was het gedrag ook over

Lizzy van nu ruim 16 begon enkele jaren geleden ook te dementeren, al uitte zich dat vooral 'savons/ 's nachts. Cholodin heeft haar lange tijd enorm geholpen dus dat zou ik zeker aanraden. Door tips hier ben ik haar 's nachts ook gaan beperken in haar bewegingsruimte. Benches heb ik niet, maar ik had een soort tentje over haar bed gemaakt en dat werkte geweldig. Daar kreeg ze eindelijk rust door .
Nu werkt de cholodin niet meer voor haar en heeft ze een eigen kamertje met een heerlijke bedbank waar ik haar opsluit als de onrust te groot wordt. Het werkt mij af en toe ook op de zenuwen hoor dat eindeloze getrip en ik vind het voor haar ook heel naar als ze geen rust kan vinden. Ze kan ook niks meer van de andere honden hebben en is altijd op haar qui vive of ze niet belaagd wordt . Dan is ze beter af op een eigen plek waar ze niet gestoord kan worden.
Al vind ik dat wegsluiten ook wel weer droevig...

Nanna schreef:

Heavy schreef:
Nou ik ook niet hoor,ik heb daar ook gewerkt en weet niet of het daar door komt maar ik kan er ook niet tegen. Begrijp ook heel goed dat het op je zenuwen gaat werken en ik zou er zelf ook onrustig van worden.

Als het niet reparabel is en een zware wissel trekt op het leven van zowel de hond als van mij, zijn we wat mij betreft verder klaar. Wat is er erg aan dood zijn?

ik zal binnenkort ook die knoop moeten gaan doorhakken. Lizzy doet het in fysiek opzicht nog relatief goed behalve dat ze doof is en steeds slechter rechtop kan blijven staan. Maar ze leeft steeds meer in angst en onzekerheid. Ze wil nog best wel, loopt ook nog wel wandelingetjes mee, eet graag enz., maar ik zie dat ze steeds meer moeite krijgt met de wereld om haar heen. Dat gun ik haar niet.
10 jaar vind ik overigens nog wel redelijk jong

Nevache schreef:Weet je zeker dat het dementie is, en niet bijv. pijn?

Dit dus, bij de hond van mijn ouders bleek het achteraf darmkanker te zijn. Niet gezien door de dierenarts en ons zelf.
Hond zag er super goed uit voor zijn leeftijd at goed en ging graag mee lopen maar vertoonde wel het gedrag wat jij nu verteld. We zijn er pas achter gekomen toen het te laat was en er een enorme bloeding ontstond. Dit terwijl ik 1 week er voor nog bij de dierenarts was geweest met hem.
kijk dus even verder dan vergeetachtigheid.

Lijkt me belangrijk om Buddha grondig na te laten kijken door de DA en op grond daarvan verder te kijken hoe je hem kan helpen

Als je de deur voor hem open doet, moet hij dan nog iets buiten?
Plassen of poepen o.i.d.
Zeker als hij dan niets hoeft kan ik me voorstellen dat je er kregel van wordt.

ranetje schreef:Lijkt me belangrijk om Buddha grondig na te laten kijken door de DA en op grond daarvan verder te kijken hoe je hem kan helpen

Als je de deur voor hem open doet, moet hij dan nog iets buiten?
Plassen of poepen o.i.d.
Zeker als hij dan niets hoeft kan ik me voorstellen dat je er kregel van wordt.

Dat, wel even checken of alles wel ok is lichamelijk gezien, er kunnen natuurlijk veel redenen zijn waarom een hond rusteloos blijft lopen en niet meer rustig wil of kan gaan liggen.
Vocht in de longen kan daar een van zijn. En de aanloop daarnaartoe of echt kunnen merken dat er serieus wat mis is met een hond is soms erg lastig

Pijn is een tweede. Ik heb ook eens pijnstilling gevraagd terwijl de da niets kon vinden. Maar ik merkte aan alles dat een van mijn honden dus toch ongemak had. Dan toch maar "op de gok" die pijnstilling. En ze klaarde op.

Voor honden die echt wat mentaal achteruit gaan, dat merkten we ook bij onze oudere hond las ik hier dus over Cholodin, wat meerdere mensen hier in dit topic ook al schrijven. Sinds ik dat aan haar geef, is het echt een verandering. Haar ogen stralen weer levenslust uit, ze is weer helderder, en veel actiever buiten en weet de rust te vinden binnen die ook nodig is voor haarzelf.

Bumper is bijna 12 en wordt ook wat warrig. Maar gelukkig nog niet zo erg als hier door anderen wordt geschreven. Ik vind mentale klachten minstens net zo naar als fysieke klachten. En als mijn hond ongewild een irritatie factor wordt is het klaar. Dat klinkt heel onaardig maar ik kan echt een boel hebben van mijn dieren dus die beslissing wordt echt niet makkelijk genomen.

mum schreef:Buddha is inmiddels een oude opa van bijna 10 jaar, hij doet verder alles nog goed, eten, drinken en wandelen maar de laatste tijd lijkt hij vergeetachtig te worden, met als gevolg dat hij de hele dag door of bij de deur staat te miepen dat hij uit wil, ook al zijn we net geweest of hij loopt steeds rusteloos en piepend achter me aan, hij gaat vrijwel nooit meer rustig liggen, staat de hele dag in de zeurmodus.
Weet iemand een passende oplossing want hij begint me wel een beetje op mn zenuwen te werken.

Zoals anderen ook aangeven: ik zou echt laten controleren of je conclusie wel juist is en ik zou pijn willen uitsluiten want dat kan ook heel goed dit gedrag veroorzaken. Staat hij al op pijnstilling?

Mijn stokoude Silka van 18,5 jaar (de grote hond in mijn onderschrift) is langzaam en bedachtzaam maar alleen in de war als we afwijken van het normale en dagelijkse. Bijvoorbeeld als we ergens gaan wandelen waar ze het niet kent, op visite gaan en dergelijke.
Maar zolang ik haar laat scharrelen op haar eigen tempo en op haar eigen terrein gaat het nog steeds heel goed.
Gisteren waren we nog bij onze da en zolang ze doet wat ze doet, zonder pijn en zonder ongemakken, is het goed. Vitale functies nog helemaal prima. We “sleutelen” niet meer aan haar en zorgen voor weinig stress en gedoe en dat gaat goed. Of eigenlijk meer dan goed; ik wil haar weleens thuis laten, maar zodra ik de riemen pak, komt ze overeind en wil mee! Nou goed, dan kuieren we met z’n allen een rondje op “oude-honden-tempo”, wat kan het schelen.

Hij heeft afgelopen oktober een seniorencheck gehad, alles goed en wel. En nee, ik heb nog lang geen genoeg van hem maar het moet voor hem ook nog leuk blijven.

Nanna schreef:Ik zou van alles uit de kast trekken aan middelen maar als dat allemaal niet mag baten en de hond alleen maar de hele dag onrustig is dan wordt het tijd om afscheid te nemen. Of denk je dat het een prettig leven is om de hele dag verward rond te trippelen?
Ik heb in psychosomatische verpleeghuizen gewerkt en had daar al zielsmeelij met die arme mensen. En dan zal ik dat mijn hond gaan aandoen. Echt niet.

Ja dat vind ik dus ook zielig, het dier kan er niks aan doen en ik vind het heel vervelend dat hij waarschijnlijk wel mijn irritatie aanvoelt, maar hij doet verder nog gewoon goed, eten drinken, wandelen, hij vergeet alleen wanneer dat ook alweer was en denkt dat het weer tijd is voor wandelen, eten, koekje enzovoort, en zo miept hij dus de hele dag.

mum schreef:Hij heeft afgelopen oktober een seniorencheck gehad, alles goed en wel. En nee, ik heb nog lang geen genoeg van hem maar het moet voor hem ook nog leuk blijven.

Maar dat zegt niets over nu, nu hij dit gedrag vertoont. En met een seniorencheck kun je ook niet zomaar even alle pijn opsporen. Ik zou waar mogelijk toch echt pijn uit willen sluiten.