Het HondenForum

Het is weer die tijd van het jaar.....

Nelson is bang van vuurwerk. Als we buiten lopen en hij hoort een knal is het staart naar beneden en weer naar binnen willen.

Binnen reageert hij door te blaffen. Nu op dit moment met incidentele knallen kan ik hem bij me roepen en wordt hij stil als ik zeg dat dat moet (hij moppert binnensmonds nog wel door)

Als er serieus geknald wordt is hij amper te bereiken. Hij raced door de kamer heen om de boosdoeners te verjagen en gaat door tot hij schor is.

Ik los dit nu op dmv een midweekje Texel en een fles advocaat en bus slagroom. (Hij blaft dan nog steeds bij knallen, maar dan wat loddiger)

In het verleden heeft hij alprozalam gehad. Haalt de scherpe kantjes eraf, maar blaft nog steeds. En heb ik een december maandlang met lekkers rond gelopen om positieve asociatie met knallen te bewerkstelligen. Dat was dan knal, snoepje er in en dan blaffen

Hoe zouden jullie hiermee omgaan? Tips, adviezen?

Ik zou het blaffen negeren en me puur richten op die counter conditioning. Tenslotte is het geblaf puur een symptoom en niet het eigenlijke probleem. Knal = koekje, ook op afstand, dus gooi gerust het lekkers in zijn richting als je wat verder weg zit. Dan hoeft hij dus niet eerst naar jou toe te komen, maar krijgt meteen het lekkers. Als de associatie goed gelegd is tussen knal en lekkers (en niet knal en bij de baas komen) en het geblaf blijft, kun je daar altijd nog mee aan de slag

Fotogravinnetje schreef:Ik zou het blaffen negeren en me puur richten op die counter conditioning. Tenslotte is het geblaf puur een symptoom en niet het eigenlijke probleem. Knal = koekje, ook op afstand, dus gooi gerust het lekkers in zijn richting als je wat verder weg zit. Dan hoeft hij dus niet eerst naar jou toe te komen, maar krijgt meteen het lekkers. Als de associatie goed gelegd is tussen knal en lekkers (en niet knal en bij de baas komen) en het geblaf blijft, kun je daar altijd nog mee aan de slag

Dat is wat ik toen deed, ik riep hem toen niet bij me. Maar gooide het lekkers zodra ik de knal hoorde. Maar ik kreeg niet het idee dat hij die klik maakte. Het lekkers wers eersr opgegeten, waarna hij verder ging met blaffen. Misschien had ik het langer moeten volhouden

Nanna schreef:Glenn had behoorlijke vuurwerkangst. Op zo’n moment péinsde hij er niet eens over eten aan te pakken al was het boeuf bourgignon.
De maand december zat ie gewoon goed vast en met oud en nieuw zelf ging ie laveloos van de advocaat zingend en polonaise lopend het nieuwe jaar in.

Nelson blijft wel eten op oudjaarsavond, maar ook blaffen. Ik verbeeld me dat de advocaat wel helpt, maar pas als het stil is geeft hij zich er echt aan over.

Nanna schreef:Uitzitten en hem heel goed aangelijnd houden. Tegen echte vuurwerkangst is geen kruid gewassen.
Een hond die het eng vindt kun je met counterconditioning nog wel in het gareel krijgen maar een hond die echt als de dood is niet.

Nou, dat is niet mijn ervaring. Mila was panisch, hysterisch bang voor vuurwerk en reageert er nu meestal niet eens meer op. Daar zijn wel jaren training voor nodig geweest: https://www.facebook.com/DeDiana/videos ... 137508876/.
De eerste jaren heb ik op de ergste dagen rond Oud & Nieuw ook nog Alprazolam gegeven, maar de laatste jaren was dat niet meer nodig.

Amoz vindt het ook niets en had ook de neiging om te blaffen bij harde knallen. Bij hem heeft voertjes strooien goed gewerkt. Dan zijn ze toch even bezig met het zoeken naar de voertjes en daarna was hij het wel weer vergeten. Hij vindt het nog steeds niet leuk, maar ook niet meer de moeite om zich druk over te maken.

DeDiana schreef:

Nanna schreef:Uitzitten en hem heel goed aangelijnd houden. Tegen echte vuurwerkangst is geen kruid gewassen.
Een hond die het eng vindt kun je met counterconditioning nog wel in het gareel krijgen maar een hond die echt als de dood is niet.

Nou, dat is niet mijn ervaring. Mila was panisch, hysterisch bang voor vuurwerk en reageert er nu meestal niet eens meer op. Daar zijn wel jaren training voor nodig geweest: https://www.facebook.com/DeDiana/videos ... 137508876/.
De eerste jaren heb ik op de ergste dagen rond Oud & Nieuw ook nog Alprazolam gegeven, maar de laatste jaren was dat niet meer nodig.

Amoz vindt het ook niets en had ook de neiging om te blaffen bij harde knallen. Bij hem heeft voertjes strooien goed gewerkt. Dan zijn ze toch even bezig met het zoeken naar de voertjes en daarna was hij het wel weer vergeten. Hij vindt het nog steeds niet leuk, maar ook niet meer de moeite om zich druk over te maken.

dat zou ik idd ook doen, niet 1 snoepje maar gewoon een hand brokjes door de kamer

sbientje schreef:

DeDiana schreef:

Nanna schreef:Uitzitten en hem heel goed aangelijnd houden. Tegen echte vuurwerkangst is geen kruid gewassen.
Een hond die het eng vindt kun je met counterconditioning nog wel in het gareel krijgen maar een hond die echt als de dood is niet.

Nou, dat is niet mijn ervaring. Mila was panisch, hysterisch bang voor vuurwerk en reageert er nu meestal niet eens meer op. Daar zijn wel jaren training voor nodig geweest: https://www.facebook.com/DeDiana/videos ... 137508876/.
De eerste jaren heb ik op de ergste dagen rond Oud & Nieuw ook nog Alprazolam gegeven, maar de laatste jaren was dat niet meer nodig.

Amoz vindt het ook niets en had ook de neiging om te blaffen bij harde knallen. Bij hem heeft voertjes strooien goed gewerkt. Dan zijn ze toch even bezig met het zoeken naar de voertjes en daarna was hij het wel weer vergeten. Hij vindt het nog steeds niet leuk, maar ook niet meer de moeite om zich druk over te maken.

dat zou ik idd ook doen, niet 1 snoepje maar gewoon een hand brokjes door de kamer

Ik kan dat eens gaan uittesten, maar ik vrees dat er dan nog een hond + 2 katten op af vliegen met alle gevolgen van dien

annnie schreef:

sbientje schreef:

DeDiana schreef:

Nanna schreef:Uitzitten en hem heel goed aangelijnd houden. Tegen echte vuurwerkangst is geen kruid gewassen.
Een hond die het eng vindt kun je met counterconditioning nog wel in het gareel krijgen maar een hond die echt als de dood is niet.

Nou, dat is niet mijn ervaring. Mila was panisch, hysterisch bang voor vuurwerk en reageert er nu meestal niet eens meer op. Daar zijn wel jaren training voor nodig geweest: https://www.facebook.com/DeDiana/videos ... 137508876/.
De eerste jaren heb ik op de ergste dagen rond Oud & Nieuw ook nog Alprazolam gegeven, maar de laatste jaren was dat niet meer nodig.

Amoz vindt het ook niets en had ook de neiging om te blaffen bij harde knallen. Bij hem heeft voertjes strooien goed gewerkt. Dan zijn ze toch even bezig met het zoeken naar de voertjes en daarna was hij het wel weer vergeten. Hij vindt het nog steeds niet leuk, maar ook niet meer de moeite om zich druk over te maken.

dat zou ik idd ook doen, niet 1 snoepje maar gewoon een hand brokjes door de kamer

Ik kan dat eens gaan uittesten, maar ik vrees dat er dan nog een hond + 2 katten op af vliegen met alle gevolgen van dien

want dan vliegen ze elkaar in de haren?

Dat valt wel mee denk ik. De honden zullen nog wel een snauw uitdelen als iemand een brokje voor de neus wil weggrissen. Maar de katten zijn allergisch voor alles en vallen uit elkaar. Ik zou natuurlijk eens kunnen kijken of ik ietd kan vinden wat ze allemaal mogen. Zit ik straks met vier verwachtingsvolle beesten bij iedere knal

Nou ja, nog een paar weekjes wachten en dan mag ik naar Texel

annnie schreef:

Fotogravinnetje schreef:Ik zou het blaffen negeren en me puur richten op die counter conditioning. Tenslotte is het geblaf puur een symptoom en niet het eigenlijke probleem. Knal = koekje, ook op afstand, dus gooi gerust het lekkers in zijn richting als je wat verder weg zit. Dan hoeft hij dus niet eerst naar jou toe te komen, maar krijgt meteen het lekkers. Als de associatie goed gelegd is tussen knal en lekkers (en niet knal en bij de baas komen) en het geblaf blijft, kun je daar altijd nog mee aan de slag

Dat is wat ik toen deed, ik riep hem toen niet bij me. Maar gooide het lekkers zodra ik de knal hoorde. Maar ik kreeg niet het idee dat hij die klik maakte. Het lekkers wers eersr opgegeten, waarna hij verder ging met blaffen. Misschien had ik het langer moeten volhouden

Het is wel belangrijk dat je net zo lang doorgaat met het lekkers geven totdat de spanning gezakt is, anders heeft het weinig zin inderdaad.

annnie schreef:Dat valt wel mee denk ik. De honden zullen nog wel een snauw uitdelen als iemand een brokje voor de neus wil weggrissen. Maar de katten zijn allergisch voor alles en vallen uit elkaar. Ik zou natuurlijk eens kunnen kijken of ik ietd kan vinden wat ze allemaal mogen. Zit ik straks met vier verwachtingsvolle beesten bij iedere knal

Nou ja, nog een paar weekjes wachten en dan mag ik naar Texel

dat is toch juist precies wat je wil

sbientje schreef:

annnie schreef:Dat valt wel mee denk ik. De honden zullen nog wel een snauw uitdelen als iemand een brokje voor de neus wil weggrissen. Maar de katten zijn allergisch voor alles en vallen uit elkaar. Ik zou natuurlijk eens kunnen kijken of ik ietd kan vinden wat ze allemaal mogen. Zit ik straks met vier verwachtingsvolle beesten bij iedere knal

Nou ja, nog een paar weekjes wachten en dan mag ik naar Texel

dat is toch juist precies wat je wil

Oh ja