Het HondenForum

zijn er ook hondenrassen die over het algemeen niet dominant zijn,of je nu een reu of teef neemt.


sonja

De Rottweiler

iedere hond kan dominantie vertonen

TaMa schreef:De Rottweiler

Vooral de reuen dan...

Destn schreef:

TaMa schreef:De Rottweiler

Vooral de reuen dan...

Reuen? zijn nooit dominant!!!!

Schoothondjes misschien?
Ik heb toch zo'n beeld dat die nogal rustig van aard zijn..?

Een ras dat zeker en absolute geen enkel vorm van dominantie vertoont maar dan ook geen enkele dominantie is de Pluche

In ieder ras zitten dominante en minder dominanten. Bij het ene ras iets meer dan het andere. Ligt volgens mij ook wel veel aan de opvoeding (positie van de baas) hoe het zich uit. Als je een pup gaat zoeken en je wilt niet een al te dominante pup kan de fokker meestal wel mee helpen in het maken van een keuze (lijkt mij)

Hoi,

Het schijnt dat de King Charles Spaniël wel een ras is wat zijn gedrag weinig laat beïnvloeden. Dat zijn hele stabiele honden, die altijd tevreden zijn. Of ze nu veel of weinig aandacht krijgen. Persoonlijk vind ik ze bijna op het saaie af, maar ook wat dominantie betreft, zullen ze dus wel erg vlak zijn.

SnuffelSof schreef:Schoothondjes misschien?
Ik heb toch zo'n beeld dat die nogal rustig van aard zijn..?

Hahahahahahahaha, Ehm, nee dus! Ik heb hier zo'n 'schoothondje', en meneer rijdt er wat vanaf op andere honden waar ie op past hoor!

SnuffelSof schreef:Schoothondjes misschien?
Ik heb toch zo'n beeld dat die nogal rustig van aard zijn..?

Whahahaha, zet dat beeld maar uit je hoofd

neen,dank u geen pluche

een hond met beetje pit graag.

maar ik heb een teefje,redelijk dominant en wil graag een 2 de teef bijplaatsen,maar ik hoor regelmatig dat teven onderling elkaar kunnen verscheuren,beetje overdreven natuurlijk.

daarom dacht ik,ik zoek een ras dat misschien iets minder dominant is,dan blijft mijn huis bloedvrij.

sonja

Ok, dat van die schoothondjes neem ik dan terug.
Mijn vriend heeft 2cavaliers king charles, wel 2 reuen,
maar die zijn heel rustig. Inderdaad, altijd tevreden en passen hun heel makkelijk aan.
Maar voor de rest heel kalm, ook tegenover de andere reuen die er rondlopen, maar dat komt misschien omdat het st bernardsen zijn..

schelsey schreef:neen,dank u geen pluche

een hond met beetje pit graag.

maar ik heb een teefje,redelijk dominant en wil graag een 2 de teef bijplaatsen,maar ik hoor regelmatig dat teven onderling elkaar kunnen verscheuren,beetje overdreven natuurlijk.

daarom dacht ik,ik zoek een ras dat misschien iets minder dominant is,dan blijft mijn huis bloedvrij.

sonja

Wat ik heb begrepen kunnen 2 teven onderling idd regelmatig opnieuw proberen te bepalen hoe de rangorde is. Maar dat hoeft dus niet.
Als je nog een hond erbij wil zou ik aanraden om in ieder geval met de fokker van jouw keuze te bespreken hoe het karakter van jouw hond is. Hij/zij kan je dan helpen en adviseren bij de keuze.
Wij hebben zelf 2 reuen en doordat wij de keuze van een bij ons passende pup in beide gevallen aan de fokker overlieten hebben we een hele goede combinatie.

schelsey schreef:maar ik heb een teefje, redelijk dominant en wil graag een 2 de teef bijplaatsen, maar ik hoor regelmatig dat teven onderling elkaar kunnen verscheuren, beetje overdreven natuurlijk.

Nee hoor, niets overdreven aan!

Dominantie is sterk erfelijk bepaald. Mijn vorige teef was zeer dominant, de teef die ik nu heb is zeer onderdanig. Het is een combinatie van genen, en in elk ras vind je wel dominante en minder dominante honden, maar bij sommige rassen zal dominantie meer voorkomen.
Je kunt de dominante honden al herkennen in het nest. dus je neemt niet de baas van de nest.
Dit mag niet betekenen dat je een schuw, schichtig, bang sukkelaartje moet nemen. het hondje moet vrij en vrolijk zijn, en van niets bang, maar het is best niet het haantje de voorste.
Wat het ras betreft? Ik denk dat je bij een heidewachtel, een drentsche patrijs, setters en pointers minder vlug dominante honden zult vinden dan bij de herders.

ook bij de cavalier komen wat dominantere types voor hoor.
denk inderdaad dat dat bij elk ras zo is.
mijn cavaliertje zoë laat echt het kaas niet van haar brood eten hoor en rustig is ze al helemaal niet
ze is wel onderdanig naar honden buiten maar wat geeft dat ze is tenslotte ook maar een ukkie.
ik kan niet begrijpen dat er hele rustige cavaliertjes zijn als ik naar zoë kijk,zij heeft energie voor 10. wel zie je vaak dat ze formaat bijzettafel hebben tja dan kan ik me er iets bij voorstellen maar zoë zit vol kattekwaad,jaagt elke dag alle reigers weg en zou echt geen genoegen nemen met het leven van een schoothondje(wel sloothondje).
dus een cavalier is absoluut NIET saai

basil schreef:

anubis schreef:Een ras dat zeker en absolute geen enkel vorm van dominantie vertoont maar dan ook geen enkele dominantie is de Pluche

ik zou wel zoeken dan naar een bruine pluche. die schijnen ook nog net iets liever te zijn dan de zwarte

maar de rooie is het liefst

Whippets zijn ideale groepshonden, wel pittig maar heel geschikt om met meerdere honden samen te leven. Dat is de manier waarop ze al eeuwen gehouden worden vandaar. Verder zou je aan de meutehonden kunnen denken, de beagle, de basset ed, maar die zijn weer niet erg makkelijk met loslopen en trainen, echter wel erg sociaal met soortgenoten en gefokt om in een roedel te leven met meerdere teven.

Waarom neem je niet gewoon een reu?

mijn terveurreu is 3 maanden geleden overleden,dus ik heb al een reu gehad.

maar ook al 2 teven en ondervind dat teven op veel gebieden toch gemakkelijker zijn.

Mijn reu was toen hij nog jong was en erg moeilijk hond die perse zijn zin altijd wou doordrijven,elke andere reu die hij tegen kwam aanviel en in huis veel stuk maakte,nadat hij wat ouder werd is dit allemaal wel veel verbetert,maar ik zie er tegenop om weer dit allemaal te moeten meemaken,ook het veelvuldig plassen tegen alles en constant snuffelen vond ik soms vervelend.

Met de teven heb ik weinig problemen gehad tijdens het opvoeden,alleen dat ze sommige andere teven niet konden verdragen maar dat was zeldzaam.

dus als ik nu wandel moet ik mijn teef niet elke keer terug roepen als ik een andere hond tegen kom want het kan geen kwaad dat ze contact maakt,met de reu moest ik dat wel,want er onstond elke keer een gevecht.
Ook vind ik het leuker dat je met een teefje flink kunt doorstappen zonder dat ze elke boom moet besnuffelen en markeren.

zeker 80% van de reuen die ik ken zijn vechtlustig .

daarom wil ik liever geen reu meer.

mijn teef kan met elke hond goed overweg,alleen in haar eigen omgeving,thuis dus, laat ze erg voelen dat ze de baas is en heeft al verschillende keren honden die ik op bezoek had aangevallen omdat deze honden iets deden dat haar niet aanstond

sonja

Je zal nooit de garantie krijgen of een bepaald ras wel of niet dominant is. Meestal is dat erfelijk.
Zelf heb ik een dominante Friese Stabij reu. Veel mensen verwachten dat niet van een Friese Stabij. Kijk gewoon goed naar het karakter van de pup, dan kan je vaak goed zien wat voor karakter het uit eindelijk wordt. Succes.

Als ik naar "mijn" rassen kijk durf ik wel te zeggen dat een Duitse Langhaar helemaal niet dominant is. Niet omdat ik die zelf heb, maar omdat ik er nog nooit eentje heb gezien die dominant is. Maar iedere hond heeft een vorm van dominantie in zich zitten. Ik kan alleen maar over "mijn" rassen iets zeggen, met andere rassen heb ik geen ervaring.

Inge O schreef:

anubis schreef:

basil schreef:

anubis schreef:Een ras dat zeker en absolute geen enkel vorm van dominantie vertoont maar dan ook geen enkele dominantie is de Pluche

ik zou wel zoeken dan naar een bruine pluche. die schijnen ook nog net iets liever te zijn dan de zwarte

maar de rooie is het liefst

ja, en die zweeft ook nog zeker?? :p: (sorry, kan het niet laten.... )

:p: :p: :p: :p:

mechelaar_fan schreef:Je kunt de dominante honden al herkennen in het nest. dus je neemt niet de baas van de nest.

Hoi,

Dit gaat dus niet altijd op. Onze Lana is een behoorlijk dominante tante, maar was in het nest zéker niet de baas. Zij was juist de meest afwachtende pup en kwam altijd pas kijken als ze zeker wist dat er niets engs zou gaan gebeuren, ofzo!

mechelaar_fan schreef:Je kunt de dominante honden al herkennen in het nest. dus je neemt niet de baas van de nest.

Er is iemand die hier onderzoek naar heeft gedaan (ik weet zo uit mijn hoofd zijn naam niet, maar ik zal het een keer opzoeken in de aantekeningen van een cursus die ik heb gevolgd)
Deze man heeft een paar honderd honden van pup in het nest tot drie jaar gevolgd. Bij al deze pups was een puppie test afgenomen en drie jaar later klopte er geen bal meer van die test. Sommige, toen, rustige en timide honden in het nest waren na drie jaar toch wel flinke zelfverzekerde baasjes die niet rustig en timide meer waren.

[quote="schelsey"] maar ik heb een teefje,redelijk dominant en wil graag een 2 de teef bijplaatsen,maar ik hoor regelmatig dat teven onderling elkaar kunnen verscheuren,beetje overdreven natuurlijk.

waarm geen reu erbij? dat gaat meestal heeel goed.

Mijn vorige hond Misha, reutje en kruising heidelwachtel/drentse patrijs was aardig dominant tegen andere reutjes, viel ze regelmatig aan, maar met teefjes ging het prima. Een drentse patrijs reutje hier is de schrik in de buurt, kan met de meeste honden niet opschieten en valt ze aan. Boomerhond teefje die ik heb gehad was ook dominant, ging soms vechten om een kluif met Misha (die zich niet op de kop liet zitten) maar buiten met andere honden had ik weinig problemen met haar. Bo, teefje franse basset, was in het begin dominant tegen andere honden, rende meters er vandaan dreigend op ze af. Sinds ze door een herder bijna werd verscheurd is dat gestopt. Alleen het King Charles reutje van mijn moeder kon met iedere hond opschieten, was heeeeel gemakkelijk.
gr. Jacqie

MARC_S schreef:Whippets zijn ideale groepshonden, wel pittig maar heel geschikt om met meerdere honden samen te leven. Dat is de manier waarop ze al eeuwen gehouden worden vandaar. Verder zou je aan de meutehonden kunnen denken, de beagle, de basset ed, maar die zijn weer niet erg makkelijk met loslopen en trainen, echter wel erg sociaal met soortgenoten en gefokt om in een roedel te leven met meerdere teven.

Waarom neem je niet gewoon een reu?

Zou ook eerder aan een reu denken. En onderschat schoothondjes niet; wanneer je
die niet goed socialiseerd zijn het vaak dominante felle rakkers (en hoe kleiner, hoe
feller!)
Whippets zijn inderdaad bescheiden, ietwat verlegen honden die erg op gezeldschap
zijn gesteld en dol zijn op lichaamswarmte van een ander wezen (hond, mens en als
ze het gewend zijn, vinden ze het heerlijk als het huiskonijn tegen hem of haar aan
komt liggen. Maar ook hiervoor geld: goed socialiseren is het allerbelangrijkste.
Kooikerhondjes ken ik ook in mijn omgeving een aantal die vreselijk lief en een
beetje bescheiden zijn. 1 teefje die daar wel weer de baas over wil spelen, dus
ook hierbij moet ik toegeven; ik ken meer dominantere teefjes, dan reutjes.
Ik denk dat je, voor welk ras je ook kiest, aan de fokker naar de juiste pup moet
vragen, niet moet kiezen voor degene die het brutaalst als eerste aan je veters
zit te plukken (wel leuk maar misschien niet de juiste combinatie met de hond die
je al hebt). Ook heel leuk om zo weer op zoek te gaan naar een nieuw maatje :

Eventjes een opmerking van een leek, dominant hoeft toch niet altijd te betekenen dat er gevochten gaat worden. Het is zelfs nodig dat de ene hond dominanter is als de andere want anders wordt de rangorde nooit bepaald.

Daarom vraag ik me dus af of het door dominantie is dat honden vechtersbazen worden.

Waarschijnlijk een domme opmerking maar ik snap dit niet helemaal. Dus als iemand dit uit kan leggen graag.

Baily schreef:Eventjes een opmerking van een leek, dominant hoeft toch niet altijd te betekenen dat er gevochten gaat worden. Het is zelfs nodig dat de ene hond dominanter is als de andere want anders wordt de rangorde nooit bepaald.

Daarom vraag ik me dus af of het door dominantie is dat honden vechtersbazen worden.

Waarschijnlijk een domme opmerking maar ik snap dit niet helemaal. Dus als iemand dit uit kan leggen graag.

Klopt helemaal wat je hier zegt. Rangorde schept duidelijkheid en duidelijkheid is wat
honden nou eenmaal nodig hebben. En dat het een keertje, zodra de pup zijn
positie gaat bepalen (en geen pup meer is...) goed botst geeft ook helemaal niets.
Maar nu geef ik je een voorbeeld:
Een klein gezin met klein hondje (shi-zhu-achtig reutje). Felle rakker; laat het kaas niet
van het brood eten, wat prima is natuurlijk. Behoorlijk dominant te noemen en ze
moesten hem dan ook regelmatig de plaats binnen dat gezin blijven wijzen.
Man wil er graag en hond bij; uit het assiel, het liefst. Komt thuis met een
kruising duitse/mechelse herder. Een teefje, erg lief, maar voor een herder veel
te zenuwachtig. Dominant ook . Het kleine hondje is ongeveer 6 jaar, de herder
ongeveer 2. Foute boel, dacht ik toen al, maar ja, hun keuze en ze waren met
z'n allen dolgelukkig, dus wat heb je dan te vertellen he, als buitenstaander?
Enfin, ongeveer 3 jaar later komt de afrekening.
De kleine reu probeerde met zijn irritante, dominante gedrag de herder op zijn plaats
te krijgen en ik moet zeggen dat zij daar (tot dan toe, blijkt achteraf) wel met
respect omging. Toch ging ook het "herderen" zoals ze dat noemen, in huis van haar
kant ook gewoon door. De kleine reu heeft het moeten ontgelden; de herderteef was
het blijkbaar op een bepaald moment zat en heeft hem een pak rammel gegeven;
bij de kop gegrepen en schudden maar. Hij was het oudste, was daar het eerste
in huis en kon goed irritant en fel doen, zij was jonger, later daar in huis, maar
een zenuwachtig/dominant teefje.
Twee te dominante honden (of het nu 2 teven, 2 reuen of een reu en een teef zijn)
met ook nog eens een te groot verschil in fysieke kracht, kan er echt toe leiden dat
het er eentje uiteindelijk toch moet ontgelden (zelfs als het 3 of bijna 4 jaar "goed"
gaat).
Dus, als je, door van te voren een beetje naar dominantie en karakter te kijken, toch
dit soort rangorderproblemen kan voorkomen, zou ik dat zeer zeker doen.
Nu heb je nog een keuze. Advies is echt om goed te overleggen met een/of
meerdere fokkers. Ga overal kijken en vraag of je je hond mee mag nemen bij een
eerste of tweede kennismaking.