Het HondenForum

Wat vinden jullie van kinderen die alleen de hond uit laten?
Vanaf welke leeftijd is dit verantwoord?
Is het slim om ze in het donker met de hond op straat te laten gaan?
Moet je een kind verplichten om de hond uit te laten zodat jij wat langer in bed kan blijven s'ochtends?


Ik zie het hier vaak, kinderen die alleen de hond uitlaten.
Rond de 7/9 jaar denk ik.
Kleine hondjes, middelmatige grote honden.
S'ochtends voor ze naar school gaan, en/of s'avonds na 18.00 in het donker, lopend op de weg, langs de graskant, hond aan de flex en ze de hele lijn geven aan lengte.
Ik vraag me altijd af waarom die ouders een hond hebben genomen, en of ze niet het gevaar zien dat als hun kind op de weg loopt in het donker, ze moeilijk gezien worden door de automobilisten.
Of dat er een andere hond los breekt, en hun hond pakt.
Als volwassene zit je hart dan al in je keel.
Dan het verplichte uitlaten.
Dan is een hond voor het kind toch een stuk minder leuk als je hem moet uitlaten voor je naar school gaat, of s'middags als je vriendjes aan het spelen zijn.

Wat vinden jullie er van?

Link.
Want de eigen hond, "Fluffie" zullen ze nog wel kunnen houden.. mwaar wat als de andere, sterke loslopende of niet onder controle zijnde Bello heel andere plannen heeft? Zijn ze dan in staat om in te grijpen?
Ik hoor er tevele ellende van.. dus nee, zou niet moeten mogen. Ja, er zijn uitzonderingen, maar niet zoveel.

Gewoon niet doen tot het kind oud en wijs genoeg is om wat van hondengedrag te weten, in staat is om dingen te beoordelen en goed op eventuele situaties in te spelen.

Suzanne

Hangt helemaal af van hond(en), kind en omgeving. Hier in de buurt en met Elco en Gait durf ik dat niet aan

Nee

afhankelijk van hond en kind. Een brave hond en een kind van 12, prima. Een jochie van 8 met een jonge stafford, nee dank u

Fotogravinnetje schreef:Hangt helemaal af van hond(en), kind en omgeving. Hier in de buurt en met Elco en Gait durf ik dat niet aan

Ja. Vooral ook de omstandigheden. Ik ben opgegroeid in een durp, met weilanden achteraf waar ik graag liep. Ik had dan onze 3 honden bij, 2 Jack Hussels en een Golden Retriever en dat kon allemaal prima. Kon ik halverwege m'n vaste route nog langs de Fjord waar ik graag tegenaan lulde. Vazan heette-ie. Ik denk dat ik met het vrijwillig uitlaten begon toen ik een jaar of 8 was, ik denk dat ik toen al graag alleen was. Ik had geen telefoon bij me (dat bestond toen nog niet echt) en ik liet van tevoren niet weten hoe lang ik onderweg zou zijn omdat ik er geen plan over had gemaakt. De ene keer maakte ik een ommetje rond de wei achter het huis en dan was ik een half uur weg, de andere keer bleef ik makkelijk 1,5 uur weg.
Als ik was opgegroeid in een stad of een omgeving met veel drukke wegen hadden m'n ouders me echt niet alleen de hort opgestuurd denk ik. Nee, een dorp is niet per definitie veiliger, maar wat is wel 100% veilig?

Ik liet vroegah altijd onze Duitse herders uit,, ( rustigere tijden) en ja dat ging prima vanaf een jaar of 7 a 8 .. tegenwoordig zijn er zoveel dingen anders, ik zie kinderen in het verkeer bijvoorbeeld dat ik denk van oei.. en dat dan met een hond, die mensen tegen komt met misschien minder vriendelijke honden, kunnen ze honden taal lezen en anticiperen, ik denk het haast niet. niet afdoende in ieder geval, dus ..

Hier is een meisje die vaak hun jonge Stafford mix uitlaat. Verleden week kwam ze huilend met hond naar de portiek, haar hond had de riem uit haar hand getrokken en toen was ze de hond even kwijt. Ze was helemaal van streek. Het is een leuke hond, maar super druk.

Ik zou de honden niet aan kinderen meegeven. Zeker niet aan vreemden kinderen, jaren geleden kwamen er een paar kinderen vragen of ze de honden uit mochten laten, nou nee.

Ik ben niet zo thuisnin leeftijden. Maar ten eerste moet het kind wel wat verantwoordelijkheid voelen en regels weten wat wel en niet mag.
Dus eerst echt samen met papa of mama lopen.

Daarbij speelt ook de grootte van de hond mee. Hier liep altijd een klein jongetje met een behoorlijke labrador en ouders zagen we nooit lopen. Kind kon hem amper houden, nee dat is onveilig.

Als kind liet ik de berner van de buren uit en net zoals Tamara zou ik het heel jammer hebben gevonden als dat niet zou hebben gemogen.
Nu worden er hier in de wijk een labje en soms een Mechelaar door kinderen uitgelaten en die honden staan meestal bij ons omdat ze zich gelijk losrukken.

Mijn zoon laat de honden wel eens plassen. Dat is de straat uit, en dan een veld op. Nooit met tweeën tegelijk. Hij is bijna 14. Mijn dochter (12) laat alleen Lizzie wel eens plassen. Keetje is te pittig, wil nog wel eens trekken, en mijn dochter is nogal klein van stuk.

Ik liet als kind van een jaar of 12 de hond van mijn oma uit. Maar zij hadden een eigen bos dus ik kwam niks tegen en ik hield die riem vast of mijn leven er vanaf hing Loslaten echt nooit.

De hond van mijn andere oma in een dorpje in Groningen liep altijd los in het dorp rond. Die liep met me mee als we er waren maar nooit aan de riem. Vanaf dat ik een klein kind was totdat ik een jaar of 15 was.

Maar het is nu een hele andere tijd. Mijn eigen zonen en dochter hebben de honden nooit uit mogen laten, ook niet als puber. Middelste zoon was de eerste die alle honden wel uit mocht laten maar toen was hij al ruim 18. Dochter (31) mag nog steeds alleen maar Laila uitlaten

Maar ja ik ben wat dat betreft een zeurpiet. Maar kinderen laten nooit onze honden uit, een neefje soms wel een van de kleine honden, maar dan ging man of ik mee.

Hier in de buurt heeft een tijdje een kind met een mechelse herder gelopen en ook een kind met een rotweiler. Dan ga ik direct rechtsomkeer met de honden als ik die in de verte aan zie komen.

Wat mij betreft dus geen kinderen die honden uitlaten, op eigen terrein wel natuurlijk.

Jackira schreef:De hond van mijn andere oma in een dorpje in Groningen liep altijd los in het dorp rond. Die liep met me mee als we er waren maar nooit aan de riem. Vanaf dat ik een klein kind was totdat ik een jaar of 15 was.

Maar het is nu een hele andere tijd.

Zo ben ik ook opgegroeid met onze collie. Wij woonden in een dorp en 50 meter verder begon het bos. Daar kwam ik ook nog eens zo goed als nooit iemand/een andere hond tegen. Ik ben een paar jaar geleden nog eens in dat bos geweest en nu is het een behoorlijk druk losloopgebied. Daar zou ik kinderen van een jaar of tien nu niet meer alleen laten wandelen met hond.

In Nijmegen mochten een paar buurmeisjes van een jaar of acht Mila wel eens 'uitlaten', maar dan alleen de straat heen en weer, ik kon ze dan het hele stuk zien.

Waar ik nu woon, zou een kind best op pad kunnen met Mila en met Taartje had het ook gekund. Maar dan nog zou het heel erg liggen aan het kind in kwestie, hoe verantwoordelijk hij/zij is, en dat heeft niet alleen maar met leeftijd te maken.

denk dat leeftijd er niet toe doet, of een kind een hond uit kan laten,
sommige volwassenen kunnen het niet eens,
kijken naar het kind, de hond, de woonomgeving, komen eerst voorbij,
en dan nog in welke situatie ze kunnen belanden,
persoonlijk geef ik mijn hond niet uit handen, aan niemand,
ook al was het een klein vlinderhondje.
mijn hond mijn verantwoording, ik hou de regie in handen,

De kinderen van vrienden laten hun (kleine) hondje (onder soms lichte dwang) wel uit. Het opvang hondje bij mijn zus werd ook wel uitgelaten door haar oudste van 11. Beide hondjes zijn jack hussel kruisingen zonder het pittige van een terriër.
Ik heb er eerlijk gezegd geen mening over. Blijkbaar ook niet nodig ook want er hebben zich nooit problemen voorgedaan.

Deze zelfde kinderen willen ook wel heel graag het lijntje van Styx vasthouden als ze op bezoek zijn en we samen gaan wandelen. Dat mag dan ook, maar dat is opletten want als Styx blijft stilstaan of een stapje terugloopt om te snuffelen worden die ukkies al gelanceerd

Ik liep zelf als kind met een Duitse Herder met een niet al te vriendelijk karakter
Hond van de buren (die hem zelf niet konden "mannen")
Die hond was bij mij prima te hanteren, waarom weet ik ook niet.
Andere tijd, over het algemeen minder risico's.

Ik heb wel eens kinderen meegenomen als ik mijn honden uitliet en ze mochten, als dat veilig genoeg was, de riem vasthouden.
Dat ging niet altijd goed, maar dan kon ik tenminste meteen ingrijpen.

Kinderen uit de buurt die wel eens kwamen vragen kregen altijd "nee".
Ik heb ze in die tijd wel eens gezien met het hondje van achterbuurvrouw en dat gaf me nou niet bepaald vertrouwen.
Dat hondje wilde na een paar keer niet meer mee met die kinderen en dat verbaasde me niets.

In deze tijd wordt het steeds minder verantwoord om een kind de straat op te laten gaan met een hond.
Ik kan en wil ze niet verantwoordelijk houden voor fouten waar ze het belang nog niet van snappen.
En voor de hond lijkt het me ook veiliger om het niet te doen.

Ik kreeg op mijn 12e een Boxer. Volledig mijn verantwoordelijkheid. De pup werd een zwaar uit de kluiten gewassen enorme volwassen reu die bijzonder hondagressief was. Ik was de enige die hem uit kon laten omdat ik de enige was die hem onder appel had.

Ook wel in vechtpartijen terecht gekomen met hem, meerdere zelfs, 40 jaar geleden liepen er nog wel veel honden alleen op straat zonder baas, maar geen trauma's aan over gehouden. Leerde wel snel honden uit elkaar te halen

Maar wat mij betreft dus volledig afhankelijk van het kind.

Ik liet als kind onze pointer gewoon uit. Maar die vocht niet, deed geen vlieg kwaad en geen enkele hond deed haar iets. Ze was toch sneller en wendbaarder dan welke hond ook. Wel liep ze regelmatig weg bij mij en kwam ze uren later thuis. Iets dat in die tijd in Limburg normaal was want de hele buurt liep vol loslopende honden. Wij hadden er het volste vertrouwen in dat ze terug kwam en dat is ook altijd zo gegaan.

Ik lees vaak 'als kind liet ik de hond uit, maar dat was een andere tijd'. En niet alleen als het gaat om het uitlaten van honden. Ook wat betreft bijvoorbeeld alleen naar school lopen. 'Toen ik zeven was liep ik al alleen naar school en paste op mijn kleine broertje, maar ja, dat was een andere tijd'. Was er vroeger echt minder gevaar, of zit het tussen onze oren omdat je als kind nu eenmaal minder gevaar ervaart?

Mijn oudste zoon mag sinds hij ongeveer elf is een kleine ronde maken met de honden. De jongste, nu bijna tien, vind ik niet genoeg daadkracht hebben. Hij raakt ook veel sneller in paniek in een lastige situatie. In die zin kijk ik niet alleen naar leeftijd, maar ook naar het karakter van het kind.

Het stuk dat ik als 5-jarige met m'n 3-jarige zusje mocht lopen van m'n ouders (van ons huis naar een oom en tante een paar honderd meter bij ons vandaan, en die wisten dat we er aan kwamen) zou ik nu nog steeds toestaan mits de 5-jarige de verantwoordelijkheid aan kan en de 3-jarige goed naar haar luistert. 1 rustige straat oversteken en verder alleen maar over de stoep langs rustige straten. Wijk is eigenlijk nog niets veranderd vergeleken met 30 jaar geleden en dus nog net zo veilig als toen. Ik zou daar ook eerder Gait meegeven aan een kind dan hier bij ons. Ik denk dat het in mijn geval dus niet echt ligt aan de perceptie als kind, maar dat het daar inderdaad veiliger was dan hier

Als 8 jarige liet ik dagelijks onze herder uit op de hei.

Dat ligt aan kind hond en omgeving

Ligt aan het kind en de hond...
ik als kind liep wel met verschillende soorten rassen honden, maar toen was de tijd volledig anders en liepen er niet zoveel van die klapkaken rond.