Het HondenForum

Tussen mensen onderling gaat het weleens fout. Je botst met een winkelwagentje, je stoot iemands koffie uit de handen, je frisbeet een onderzetter vol in iemands mik, dat soort gedoe. Meestal is een sorry afdoende.

Nu ik een tijdje een hond heb, merk ik dat het tussen mens en hond niet heel veel anders is. Pootje haken, een sleutelbos rakelings langs je kop, per ongeluk tegen een steentje trappen dat dan tegen een hondenkont aankomt... En ook dan maak ik excuses. Ik zeg aaagh, sorry, geef een aai, zeg nog een keer aaaagh en nog een keer sorry met een knuffel, maar snápt een hond dat nou ook?

En honden onderling? Die zijn soms ook lomp hoor! Maken zij ook excuses?

Wat denken jullie?

Of ze het snappen weet ik niet maar ik doe het ook
Heel sporadisch hadden Misty en Senghe ruzie en achteraf kwam Misty het altijd goedmaken, ze wilde beslist geen ruzie.
Al begon ze wel altijd zelf

Ik denk wel eens te zien dat mijn honden 'sorry' tegen elkaar zeggen, bijvoorbeeld als Abel Jip weer eens omver rent. Maar of dat echt zo is? Geen idee. Leuke vraag!

Marlett schreef: En honden onderling? Die zijn soms ook lomp hoor! Maken zij ook excuses?

Ja, zeker.

Ik meen dat ook tussen honden onderling te zien. En dat werkt dan ook deëscalerend. En ik zeg zelf ook sorry als ik ze per ongeluk wat hard raak. Kijken ze terug: geeft niet, hoor

Als ik per ongeluk op een pootje ga staan zeg ik altijd, oh wat erg en geef ze een aai over hun kop. Dan zijn ze blij en zijn het gelijk vergeten.
Mijn vorige hond een Foxterriër had daar geen boodschap aan. Ze moest eerst in je voet bijten daarna was het goed. Ze kwam je dan ook na rennen tot in de tuin. No mercy, eerst terug bijten. Daarna was het pas goed.

Wolfsblut schreef:Als ik per ongeluk op een pootje ga staan zeg ik altijd, oh wat erg en geef ze een aai over hun kop. Dan zijn ze blij en zijn het gelijk vergeten.
Mijn vorige hond een Foxterriër had daar geen boodschap aan. Ze moest eerst in je voet bijten daarna was het goed. Ze kwam je dan ook na rennen tot in de tuin. No mercy, eerst terug bijten. Daarna was het pas goed.

Hahaha!!

Ik geloof ook dat ze het begrijpen ja. En ik geloof ook dat ze veel vergevingsgezinder zijn als mensen

Pemba schreef:Of ze het snappen weet ik niet maar ik doe het ook
Heel sporadisch hadden Misty en Senghe ruzie en achteraf kwam Misty het altijd goedmaken, ze wilde beslist geen ruzie.
Al begon ze wel altijd zelf

Ik ook (sorry zeggen) en hier ook. Mila kan nog wel eens om niks snauwen en gaat het daarna ook goedmaken met de betreffende hond. Even neuzen.
Arlo kan in zijn jeugdig enthousiasme en met zijn onstuitbare energie ook nog wel eens lomp tegen een andere hond aan botsen of Mila omver rennen, en komt dan ook met een onderdanige houding zijn nederige excuses aanbieden.

Ik hoop het! Ik stond vanmorgen nog per ongeluk op Odin zijn pootje, met een hoge piep tot gevolg. Zo sneu. Snel genuffeld en geaaid, en sorry gezegd natuurlijk. Ik voelde mij zo schuldig..

Ja zeker!

Droef snapt het heel goed als ik sorry zeg en daar hoort een kusje bij. Andersom doet hij het ook, als ik hem echt een keer beu ben kan ik best mopperen(gebeurt in zijn geval niet vaak, maar heel soms) Dan houdt hij zich heel even heel stil maar na een paar seconden komt hij zo ongeveer kruipend naar me toe en wil dan op schoot en kusjes. Ook als we eens mopperen wat niet naar hem bedoeld is gaat hij gelijk in de sorry dat ik besta modus. Dus dan volgt er al snel Sorry Droef!! Ik ben niet boos op jou, en dan uiteraard weer een kusje(Droef geeft graag kusjes).

Izzy is daar minder van. Maar ze begrijpt het wel als ik sorry zeg. Andersom zal zij echt nergens voor haar excuses aanbieden, ik heb haar daar in elk geval nooit op betrapt.

De vorige honden snapten dit ook allemaal en bij de één was het duidelijk en vaker dan de ander.

Volgens mij snappen ze dat best, wat al gezegd wordt; honden onderling doen het ook.
Ik dus ook, bij al mijn honden gedaan. Jessie schrikt zich soms lam, ik ben nogal onhandig maar als ik mijn handen uitstrek en zeg
'och sorry meiske toch' dan komt ze meteen bij me terug, knuffel en alles is weer goed.

Grappig topic. Onderling bij honden zou ik niet weten, maar als hij mij eens per ongeluk in mn hand bijt tijdens spel en ik au zeg, dan komt hij zachtjes een lik geven. Andersom dacht ik laatst dat hij meeliep de lift in, maar hij stond te treuzelen, ik had de deur al laten vallen waardoor hij zo de lift ingeduwd werd. Ik heb meermaals sorry gezegd, maar dat werd niet geaccepteerd

Persistence schreef:Grappig topic. Onderling bij honden zou ik niet weten, maar als hij mij eens per ongeluk in mn hand bijt tijdens spel en ik au zeg, dan komt hij zachtjes een lik geven. Andersom dacht ik laatst dat hij meeliep de lift in, maar hij stond te treuzelen, ik had de deur al laten vallen waardoor hij zo de lift ingeduwd werd. Ik heb meermaals sorry gezegd, maar dat werd niet geaccepteerd

De deur had ook excuses aan moeten bieden

_Tiny_ schreef:Ja, ik heb vaak genoeg gezien dat de honden onderling ook sorry zeggen door te neuzen.

Oh ja! Dat inderdaad, die gedachte had ik ook toen ik dacht aan "sorry" tussen honden onderling of tussen de honden en de katten.
Oortjes laag en dan even kort een neus aan neus momentje, gaat vaak wel heel snel maar even kort dat neuscontact viel/valt mij ook vaak op.

ik laat in ieder geval altijd wetend dat ik iets niet opzettelijk heb gedaan met een knuffel of zo. vooral bij de meer gevoelige zieltjes is dat echt wel belangrijk.
Onderling zijn ze niet de hele tijd zo beleefd. Als een spel wat te ruw wordt, en er een begint te protesteren, volgt er wel een soort van sorry moment. Maar knalt er een tegen de ander op, dan heeft ie dat maar te pikken. Kan wel zijn dat ie dan op z'n lazer krijgt overigens
Wat mij meer opvalt, is hoezeer ze zich eigenlijk bewust lijken te zijn van de do's en don'ts van de anderen. Daardoor valt er al heel wat minder goed te maken

Ik zeg sorry aan de honden door ze plat te knuffelen en veel kusjes te geven, onder een salvo van excuses.
Noa zegt sorry aan de andere honden door aan hun bek te likken als zij te wild was.
Damy moet sorry zeggen als hij stout was, dan komt hij letterlijk met handende oortjes en staart naar me toe om aan m'n hand te likken. Daarna zijn we weer vriendjes

Geen direct bewijs maar het valt mij op als bijv Bente tijdens het spelen met Boet pijn aan geeft door geluid. Hij onmiddellijk stopt en afstand neemt en dan voorzichtig naar haar toe loopt en met zijn neus naar de plek gaat waar ze vermoedelijk pijn aan heeft en andersom. De staart gaat dan ook anders in de ritme, meer kalmte. Daarna gaat het spel door. Ik denk dat dit aangeeft dat ze beseffen dat er iets gebeurde wat niet de bedoeling was. Ook wel getest en gebruik ik ook in de opvoeding. Als ze iets te hard speels gingen bijten geef ik een kreet en altijd kalmeren ze gaat hun neus naar de plek waar ze me het laatst geraakt hadden. Boet reageert wat stoerder, even ruiken en weer dollen, Bente geeft vlinder lichte likjes. Daarom als ik wat lomps doe, doe ik heel rustig en raakt heel licht de plek aan waaraan ik denk dat ze pijn hebben.

Ik zeg soms wel sorry ja, als ik over ze struikel of m'n jas valt op ze.
Maar ze hebben daar niet zo veel van, gelukkig.

Bij Cash & Sue merk ik tot nu toe niet zoveel van sorry.
Ze spelen soms echt heel wild en ondanks het verschil in grootte heb ik Sue nog nooit horen piepen.

Sowieso doet Cash niet aan sorry, volgens mij
Een keer echt boos op haar geweest en dan kijkt ze me van een afstand super gekwetst aan, blinkt nog net geen traantje.
Hoe kan je zo doen tegen mij!!!

Bij gewoon soms niet luisteren en dat ik dan wat strenger spreek, dan gaat ze gewoon de malloot uithangen zodat ik moet lachen.