De wandelingen werden steeds korter en hij liep elke dag wat langzamer. Gisteravond ontdekte ik een snelgroeiend gezwel in zijn mond. Hij had er nog geen last van maar dat was een kwestie van tijd.
Vanochtend mocht hij zijn laatste wandeling uitkiezen. We zijn op plekken geweest waar we in geen maanden gewandeld hebben. Het was een afscheidstournee van bijna 2 uur. Alsof hij wist wat komen ging.
Daarna nog wat lekkers eten en toen naar de dierenarts. Mukkie ging ook mee. Daar is hij rustig ingeslapen.
Ik ga Iarik ongelooflijk missen. Mijn lieve trouwe vriend. Mijn beschermer.
Dag Iarik! Ik hou van jou!
Heel veel sterkte met het gemis. 
