Het HondenForum

Ik weet dat er diverse oude onderwerpen over gvs op dit forum staan maar wil graag mijn verhaal kwijt en hoop op wat ervaringen van anderen.
Ik weet niet zeker of Shep gvs heeft maar ze vertoont alle symptomen. Ze wordt zaterdag 13 jaar.
Afgelopen dinsdag was ik met haar aan het wandelen in een mooi gebied. Ik zie dat ze anders uit haar ogen begint te kijken en begint te waggelen, vervolgens valt ze overal tegenaan. Evenwicht helemaal kwijt. Vriendin die mee was viel het op dat de ogen van Shep heen en weer aan het flitsen waren. Daardoor dacht ik direct aan gvs. Vriendin heeft haar auto gehaald en direct naar dierenarts gegaan. Deze zei het kan een beroerte, een infarct of een tumor zijn. Ik benoemde gvs maar daar ging ze niet echt op in. Shep kreeg een prik tegen de misselijkheid. Ze wilde ook steroïde inspuiten voor mocht er een zwelling in het hoofd zitten, deze weg zou gaan. Dit niet laten doen. Ik vind het nogal een paardenmiddel voor iets waarvan je niet zeker weet of het er zit en aangezien de leverwaardes van Shep de laatste jaren niet zo goed zijn, vond ik dat een te grote belasting. Shep mee naar huis; kop scheef, flitsende ogen, niet zelf op kunnen staan en omvallen. Plassen gaat goed met ontlasten moet ik haar ondersteunen maar is ook al 2 x gelukt. Eten wil ze niet maar wel lekkere dingen. Gisterochtend geen verbetering. Dierenarts gebeld. Vraagt of ik weer langs wil komen. Gevraagd wat het nut is want ze hebben haar de dag daarvoor al bekeken en ik wil niet onnodig stress geven. Toen kon ik allerlei medicatie op komen halen. Sinds dinsdagmiddag zit ik met Shep in een duistere woonkamer. Het laminaat hier is een drama op dit moment. Dus heb een heel groot vloerkleed besteld dat ze vandaag komen brengen.
Vanmorgen om 6 uur ging ik haar uitlaten en had ik een kleine hoop dat het langzaam gaat herstellen. Ze stond namelijk voor het eerst uit zichzelf op. Buiten nog wel overal tegenaan vallen maar niet meer plat op de grond. Maar nu is het weer niets. Wilde haar daarstraks op laten staan om wat te drinken. Ze kan het weer niet meer zelf. Ik help haar maar ze valt direct weer neer. We zijn nu precies 48 uur verder. Zijn er mensen die honden hebben waarbij dit na zo'n lange tijd toch nog goed kwam of waarbij het heel even beter leek te gaan maar toen toch weer niet?
Ik weet dat ze op leeftijd is maar ze heeft geen pijn, als ze niets hoeft waarbij ze omhoog moet, ligt ze constant rustig te slapen. Heb het idee dat het flitsen van de ogen inmiddels wel een stuk minder is. Eerst ging dat heel snel, nu minder.
Ze is wel alert, blaft als er iemand aanbelt en wil mee als ze ziet dat ik de vuilniszak weg ga gooien.
Sorry dat het zo'n lang verhaal is geworden maar wil het graag goed uitleggen. Ik ben op dit moment zelf ziek van de spanningen en de angst dat het niet meer goed komt. Maar heb ook verhalen gelezen over oude honden die er langzaam maar uiteindelijk toch uitkomen. Maar had ik dan nu na 48 uur niet al een beetje vooruitgang moeten zien?

Wat vreemd dat de dierenarts niet op gvs in ging. Lijkt er toch heel erg op naar mijn idee. Mijn vorige hond heeft het denk ik 3 keer gehad haar laatste jaren. Ze is ruim 15 geworden. Alleen duurde het bij haar nooit langer dan 1 dag. Maar op internet is te lezen dat het echt veel langer kan duren. Goed dat je een vloerkleed hebt besteld. Ik had ook een stuk vloerbedekking op het parket gelegd. Het overal tegen aan vallen herken ik ook. Is heel naar om te zien allemaal. Ik hoop dat het gvs is en dat hij er gauw van herstelt. Sterkte met je oudje,

Sterre schreef:Wat vreemd dat de dierenarts niet op gvs in ging. Lijkt er toch heel erg op naar mijn idee. Mijn vorige hond heeft het denk ik 3 keer gehad haar laatste jaren. Ze is ruim 15 geworden. Alleen duurde het bij haar nooit langer dan 1 dag. Maar op internet is te lezen dat het echt veel langer kan duren. Goed dat je een vloerkleed hebt besteld. Ik had ook een stuk vloerbedekking op het parket gelegd. Het overal tegen aan vallen herken ik ook. Is heel naar om te zien allemaal. Ik hoop dat het gvs is en dat hij er gauw van herstelt. Sterkte met je oudje,

Tja ik heb al een paar vervelende ervaringen met deze dierenarts maar ik heb geen rijbewijs en deze zit op 7 minuten lopen, vandaar dat ik daar nog steeds heen ga. Ik hoop enorm dat ze herstelt. Ik ben alleen met haar. Weet niet wat ik zonder haar moet.

Nanna schreef:Het kan wel drie dagen duren. Ik zou haar zeker die kans geven. Rustig houden, in een donkere ruimte en wat Primperan geven als ze misselijk is.
Bij een hersentumor zie je toch vaak een verlamde kop (spieren). Als je naar haar pupillen kijkt, zijn die dan even groot?

Ja ik houd de kamer donker met geen prikkels en slaap zelf ook beneden. Maar het is vreselijk om haar zo te zien. Ik heb pilletjes tegen misselijkheid maar vraag me af of ze wel misselijk is want ze neemt wel kleine snoepjes en kaas aan en hoeft niet te braken. Haar kop en lijf hangen naar links. Aan de linkerkant stroomt er constant kwijl uit. Dan ben ik weer bang voor verlamming aan die kant. Maar ze kan wel snoepjes eten. Ik kan haar pupillen niet goed bekijken, heb niet veel licht hier en Shep heeft erg donkere ogen. Misschien later buiten. Nu zakt ze vooral door haar achterkant, alsof die verlamd is maar plassen lukt, al gaat ze dan wel bijna op de grond zitten.
Ik wil haar zeker de kans geven omdat ze verder rustig slaapt en ik verhalen heb gelezen van mensen die het al op wilden geven maar het toch nog goed kwam. Het is dinsdag gebeurd. Ik heb nu een beetje in mijn hoofd dat als het volgende week dinsdag nog niks beter is, het denk inslapen zal moeten worden. Ik vind het afschuwelijk want ik heb zoveel meegemaakt en Shep is er altijd en we doen alles samen. Maar als dit niet verbetert is dit geen leven voor haar. Het is juist een erg actieve hond die nu nog net zo speels is als toen ze een pup was.

Vanmorgen toen ik ging stofzuigen, ging ze trouwens wel rond lopen terwijl ze dat nu weer niet meer kan. Zou het juist positief zijn dat het even beter ging of is het juist een slecht teken dat het nu opeens weer net als gisteren is.

Sterkte. Hoop dat ze herstelt.
Voor de mogelijke GVS zou ik ook vit B12 geven. Fenella heeft daar oa goede ervaringen mee

Caro schreef:

Nanna schreef:Het kan wel drie dagen duren. Ik zou haar zeker die kans geven. Rustig houden, in een donkere ruimte en wat Primperan geven als ze misselijk is.
Bij een hersentumor zie je toch vaak een verlamde kop (spieren). Als je naar haar pupillen kijkt, zijn die dan even groot?

Ja ik houd de kamer donker met geen prikkels en slaap zelf ook beneden. Maar het is vreselijk om haar zo te zien. Ik heb pilletjes tegen misselijkheid maar vraag me af of ze wel misselijk is want ze neemt wel kleine snoepjes en kaas aan en hoeft niet te braken. Haar kop en lijf hangen naar links. Aan de linkerkant stroomt er constant kwijl uit. Dan ben ik weer bang voor verlamming aan die kant. Maar ze kan wel snoepjes eten. Ik kan haar pupillen niet goed bekijken, heb niet veel licht hier en Shep heeft erg donkere ogen. Misschien later buiten. Nu zakt ze vooral door haar achterkant, alsof die verlamd is maar plassen lukt, al gaat ze dan wel bijna op de grond zitten.
Ik wil haar zeker de kans geven omdat ze verder rustig slaapt en ik verhalen heb gelezen van mensen die het al op wilden geven maar het toch nog goed kwam. Het is dinsdag gebeurd. Ik heb nu een beetje in mijn hoofd dat als het volgende week dinsdag nog niks beter is, het denk inslapen zal moeten worden. Ik vind het afschuwelijk want ik heb zoveel meegemaakt en Shep is er altijd en we doen alles samen. Maar als dit niet verbetert is dit geen leven voor haar. Het is juist een erg actieve hond die nu nog net zo speels is als toen ze een pup was.

Een hond hoeft niet altijd te braken bij misselijkheid, het kwijlen/speekselen wat ze doet kan ook door de miselijkheid komen.
Heb je een mobiele telefoon met zaklampfunctie? dan kun je met dat lampje heel kort in haar ogen schijnen, 1 voor 1, en kijken wat haar pupillen daarop doen en of er verschil in de grootte/reactie ervan te zien is. Daar kan zonder veel daglicht sua.

Naar hoor om je meisje zo te moeten zien.

Wat de dierenarts betreft snap ik dat het logistiek het handigst is zo, maar misschien is er wel iemand bij je in de buurt die je wil rijden naar een andere dierenart? Of kun je wellicht iets regelen via de plaatselijke dierenambulancedienst?

Ik moet eind vd avond toch in de buurt van je woonplaats zijn. (Als je profiel nog klopt) wil je wel naar mijn vaste arts rijden (Den Heuvel Best)

crutz schreef:Sterkte. Hoop dat ze herstelt.
Voor de mogelijke GVS zou ik ook vit B12 geven. Fenella heeft daar oa goede ervaringen mee

Ja ik had over b12 gelezen. Die heb ik toevallig in huis omdat ik die zelf weleens neem. Heb haar er net eentje gegeven. Ze weegt 28 kilo. 1 tablet mag dan wel toch. Baat het niet dan schaadt het niet?

@ Longfields, nou jij hebt Shep niet blij gemaakt, ze kon het kijken met zaklamp niet waarderen maar zover ik kan zien zien de pupillen er normaal uit.

@ Crutz, ja mijn profiel klopt nog, ik woon in Breda en lief dat je het aanbiedt maar ik vraag me af wat op dit moment een andere arts kan doen. Als het gvs is, kan ik volgens mij niet anders dan afwachten. Iets anders is volgens mij alleen te zien op een mri scan. Dat heb ik besproken maar als er dan iets op te zien is, is er toch niets meer aan te doen begreep ik. Dus dan ga ik haar die stress niet aan doen. Wat denk jij dat jouw dierenarts nog anders zou kunnen doen dan? Vind het echt top van je maar wil haar niet onnodig de stress van een autorit en een da aandoen. Dinsdag zat ik op de achterbank naast haar in de auto en ging ze al alle kanten op omdat dat evenwicht helemaal weg is.

Het trillen van de ogen is zo goed als over. Hoe kan het dan dat haar evenwicht niet herstelt en ze door haar achterkant blijft zakken en naar links blijft hellen?
Ach het vloerkleed komt binnen nu en een half uur, pfff, hopelijk scheelt dat ook wat.

Caro schreef:@ Longfields, nou jij hebt Shep niet blij gemaakt, ze kon het kijken met zaklamp niet waarderen maar zover ik kan zien zien de pupillen er normaal uit.

Sorry Shep!

Caro schreef:@ Crutz, ja mijn profiel klopt nog, ik woon in Breda en lief dat je het aanbiedt maar ik vraag me af wat op dit moment een andere arts kan doen. Als het gvs is, kan ik volgens mij niet anders dan afwachten. Iets anders is volgens mij alleen te zien op een mri scan. Dat heb ik besproken maar als er dan iets op te zien is, is er toch niets meer aan te doen begreep ik. Dus dan ga ik haar die stress niet aan doen. Wat denk jij dat jouw dierenarts nog anders zou kunnen doen dan? Vind het echt top van je maar wil haar niet onnodig de stress van een autorit en een da aandoen. Dinsdag zat ik op de achterbank naast haar in de auto en ging ze al alle kanten op omdat dat evenwicht helemaal weg is.

was meer ook omdat je zelf geen vertrouwen had in je eigen dierenarts en dat je misschien hoopt wat meer zekerheid te krijgen
ik weet in elk geval dat ze daar niet zo gemakkelijk over een GVS heen praten maar ook (al weet ik niet waar je geweest bent natuurlijk) vrij uitgebreid kunnen onderzoeken (in huis uitgebreid bloedonderzoek) zonder dat het heel invasief is voor haar

hou het maar in gedachten, ik zit 3x per week minimaal in de buurt van Breda en daarnaast nog 1x in de week standaard bij mijn dierenarts voor werk (fitness) dus het is een kleine moeite

Wat een narigheid
Bij een GVS hebben ze altijd "flitsogen", de ogen gaan razendsnel heen en weer. En meestal houden ze hun kop schuin.
Herstel kan een paar uur duren, maar ook weken.
Ik hoop dat het allemaal snel voorbijgaat, veel sterkte!

Edit: Wat je beschrijf over het naar één kant hellen herken ik, Fribbel had dat ook. Evenwicht is helemaal zoek en in hun hoofd gaan ze schuin, dat proberen ze te corrigeren (waardoor ze juist schuiner gaan lopen/staan/liggen).

Xena heeft op dr 13e hier GVS gehad. 2x met een tussenpoos van 2 weken. Het herstel duurde best lang, zeker de 2e keer... zij heeft een cortisoneninjectie gehad en vitamine B12. Dat laatste dagelijks tot haar overlijden op bijna 15 jaar oud. 1 pil per dag, ze was toen rond de 25 kg.
De achterhand duurt heel lang, sowieso is dat bij haar nooit meer 100% geworden in de zin van: ze kon alles, rennen, lopen, spelen maar als er een hond tegen haar aanliep viel ze om. Dat was voor die tijd niet. Ook heeft t kang geduurd voor haar koppie weer recht stond maar dat kwam wel helemaal goed. Ik heb zeker een week haar laten poepen en plassen met een tuig zodat ik haar kon tegenhouden zodat ze niet omviel. Even snel plassen poepen en weer naar binnen. Succes want het is echt niet leuk om mee te maken
Vreemd dat de dierenarts daar niet op reageerde, die van mij zei gelijk dat ze dat idd ook vermoede en verwonderde zich dat ik al dacht dat dit t was. Meesten hebben er nog nooit van gehoord zei ze

@ Crutz, in de praktijk waar ik kom kunnen ze ook wel bloedonderzoek doen maar heb dit nu nog niet laten doen omdat ik aan gvs dacht en dat niet te zien is in het bloed. Verder heeft ze dinsdag het hart beluisterd, in de oren gekeken (ivm mogelijk ontsteking), in de ogen gekeken met lampje en buik bevoelt en slijmvliezen gekeken.
Maar bedankt voor je aanbod. Stel dat er in het weekend nog helemaal geen verbetering is en ik wil er toch een andere arts naar laten kijken dan wil ik er wel gebruik van maken. Hier in de buurt zitten niet zulke beste dierenartsen vind ik. Ben een keer naar een andere gegaan die een half uur lopen is maar viel ook tegen. Ik heb er vertrouwen in dat jij vertrouwen hebt in jouw arts.

@ Floortje; die ogen waren afgelopen dagen echt enorm snel aan het flitsen ja. Nu zie ik dat niet meer. Daarom vind ik het raar dat ze nog steeds omvalt.

Ze ligt nu op het nieuwe kleed, dus die is in ieder geval goed gekeurd. Hij is 2.30 bij 1.60, dus lekker groot, heb er nog een ander kleed tegenaan gelegd, dus nu kan ze aardig ver komen zonder het laminaat op te hoeven.

Caro schreef: @ Floortje; die ogen waren afgelopen dagen echt enorm snel aan het flitsen ja. Nu zie ik dat niet meer. Daarom vind ik het raar dat ze nog steeds omvalt.

Die flitsogen is alleen tijdens de aanval zelf, nu is ze herstellende en blijft ze wankel. Het verschilt heel erg hoelang dat duurt, de eerste keer duurde het krap een dag bij Fribbel. Maar ik heb ook verhalen gehoord dat honden twee weken amper konden lopen.

malinois schreef:Xena heeft op dr 13e hier GVS gehad. 2x met een tussenpoos van 2 weken. Het herstel duurde best lang, zeker de 2e keer... zij heeft een cortisoneninjectie gehad en vitamine B12. Dat laatste dagelijks tot haar overlijden op bijna 15 jaar oud. 1 pil per dag, ze was toen rond de 25 kg.
De achterhand duurt heel lang, sowieso is dat bij haar nooit meer 100% geworden in de zin van: ze kon alles, rennen, lopen, spelen maar als er een hond tegen haar aanliep viel ze om. Dat was voor die tijd niet. Ook heeft t kang geduurd voor haar koppie weer recht stond maar dat kwam wel helemaal goed. Ik heb zeker een week haar laten poepen en plassen met een tuig zodat ik haar kon tegenhouden zodat ze niet omviel. Even snel plassen poepen en weer naar binnen. Succes want het is echt niet leuk om mee te maken
Vreemd dat de dierenarts daar niet op reageerde, die van mij zei gelijk dat ze dat idd ook vermoede en verwonderde zich dat ik al dacht dat dit t was. Meesten hebben er nog nooit van gehoord zei ze

Ik heb het idee dat mijn dierenarts mij maar een betweter vindt omdat ik zelf altijd al met allerlei vermoedens van diagnoses binnen kom. B12 ga ik ook zeker geven. De achterhand van Shep was ook al wat zwakker, spierverlies. Ze kon nog wel rennen maar met achter de bal aan zakte ze er sneller doorheen. Ook met ergens opspringen, dan zie je dat ze zich met haar voorpoten probeert op te trekken, in achterhand geen kracht.
Je schrijft dat het herstel best lang duurde. Zag jij na 48 uur ook nog helemaal geen verbetering dan? En eten en drinken gaat ook moeizaam.

Floortje schreef:

Caro schreef: @ Floortje; die ogen waren afgelopen dagen echt enorm snel aan het flitsen ja. Nu zie ik dat niet meer. Daarom vind ik het raar dat ze nog steeds omvalt.

Die flitsogen is alleen tijdens de aanval zelf, nu is ze herstellende en blijft ze wankel. Het verschilt heel erg hoelang dat duurt, de eerste keer duurde het krap een dag bij Fribbel. Maar ik heb ook verhalen gehoord dat honden twee weken amper konden lopen.

Aha ja dat klinkt ook wel logisch en die flitsogen heeft ze erg lang gehad, waarschijnlijk zware aanval dan. Ik blijf afwachten. Heb me ziek gemeld op mijn werk, dus kan goed voor Shep zorgen. Gelukkig slaapt ze veel en rustig. Slapen is genezen toch.

Caro schreef:

malinois schreef:Xena heeft op dr 13e hier GVS gehad. 2x met een tussenpoos van 2 weken. Het herstel duurde best lang, zeker de 2e keer... zij heeft een cortisoneninjectie gehad en vitamine B12. Dat laatste dagelijks tot haar overlijden op bijna 15 jaar oud. 1 pil per dag, ze was toen rond de 25 kg.
De achterhand duurt heel lang, sowieso is dat bij haar nooit meer 100% geworden in de zin van: ze kon alles, rennen, lopen, spelen maar als er een hond tegen haar aanliep viel ze om. Dat was voor die tijd niet. Ook heeft t kang geduurd voor haar koppie weer recht stond maar dat kwam wel helemaal goed. Ik heb zeker een week haar laten poepen en plassen met een tuig zodat ik haar kon tegenhouden zodat ze niet omviel. Even snel plassen poepen en weer naar binnen. Succes want het is echt niet leuk om mee te maken
Vreemd dat de dierenarts daar niet op reageerde, die van mij zei gelijk dat ze dat idd ook vermoede en verwonderde zich dat ik al dacht dat dit t was. Meesten hebben er nog nooit van gehoord zei ze

Ik heb het idee dat mijn dierenarts mij maar een betweter vindt omdat ik zelf altijd al met allerlei vermoedens van diagnoses binnen kom. B12 ga ik ook zeker geven. De achterhand van Shep was ook al wat zwakker, spierverlies. Ze kon nog wel rennen maar met achter de bal aan zakte ze er sneller doorheen. Ook met ergens opspringen, dan zie je dat ze zich met haar voorpoten probeert op te trekken, in achterhand geen kracht.
Je schrijft dat het herstel best lang duurde. Zag jij na 48 uur ook nog helemaal geen verbetering dan? En eten en drinken gaat ook moeizaam.

Nee pas na een dag of 3 zag je heel langzaam wat herstel...
Pas na ruim 1 dag ging ze voorzichtig wat eten... daarvoor keek ze er niet naar... ze zijn vaak ook erg misselijk dus dat is logisch.

Caro schreef:

Floortje schreef:

Caro schreef: @ Floortje; die ogen waren afgelopen dagen echt enorm snel aan het flitsen ja. Nu zie ik dat niet meer. Daarom vind ik het raar dat ze nog steeds omvalt.

Die flitsogen is alleen tijdens de aanval zelf, nu is ze herstellende en blijft ze wankel. Het verschilt heel erg hoelang dat duurt, de eerste keer duurde het krap een dag bij Fribbel. Maar ik heb ook verhalen gehoord dat honden twee weken amper konden lopen.

Aha ja dat klinkt ook wel logisch en die flitsogen heeft ze erg lang gehad, waarschijnlijk zware aanval dan. Ik blijf afwachten. Heb me ziek gemeld op mijn werk, dus kan goed voor Shep zorgen. Gelukkig slaapt ze veel en rustig. Slapen is genezen toch.

Yep veel rust op een donkere plek

Ah ja honden blijven ook vreemd want heb blikvoer aangeboden waar ze normaal gesproken verzot op is maar dat moet ze niet maar kleine snoepjes en kaas neemt ze wel aan. Water wil ze niet maar wel als ik het aanleng met lactosevrije yoghurt. Gisterochtend moest ze 7 pillen tegelijk innemen. Ben ik speciaal la vache que rit gaan kopen omdat ze dat altijd wel wil en ja hoor dat at ze wel, dus pilletjes binnen. Al lijken die pillen niks te doen.
En ja ik hou het hier schemerig en heb gisteravond de tv uitgelaten.

De optie om er even een dierenarts naar te laten kijken die je wel vertrouwd zou ik echt met beide handen aanpakken in dit geval.

Je bent nu zelf aan het aankijken op basis van wat je ooit gelezen hebt over GVS. Maar er heeft nog niemand met ervaring in real life naar de hond gekeken.

Alleen een dierenarts die je niet vertrouwd en waar je dus ook de behandeling en adviezen niet van volgt.


Echt, ga dit laten zien aan een dierenarts die je wél vertrouwd, of laat desnoods een dierenarts aan huis komen.

Hier voorzichtig optimistisch. Shep kan zelf opstaan dankzij het kleed. Blokje uitgelaten ipv tot 4 huizen verderop. Ze zwabbert nog wel alle kanten op maar valt niet meer helemaal om. Afgelopen nacht onrust, zijn we om 3 uur even buiten geweest, daarna ging ze weer slapen. Kop staat veel minder scheef waardoor ze nu al een paar keer zelf is gaan drinken. Gisteren kon ze nog niet zonder omvallen bij haar waterbak komen en kon ze ook niet drinken uit die bak. Nu dus wel. Loopt ook geen kwijl meer uit haar bek. Weer overal snuffelen buiten. Zie langzaam een stijgende lijn nu. Gisteren kon ze amper op haar poten staan en nu zwabbert ze al een blokje om zonder te vallen.
Vind haar soms wel wat wazig. Las ergens dat oudere honden na gvs vaak symptomen van dementie krijgen. Maar ja afwachten. Nu maar hopen dat de stijgende lijn zich voort blijft zetten. Maar tjee wat een verschil al met gisteren.

Fijn dat het wat beter gaat
Wel logisch dat een oudere hond wat tijd nodig heeft om te herstellen, komt vast goed.

Fijn, dat klinkt toch voorzichtig positief, hopelijk houdt de stijgende lijn goed aan!

Ik hoop het ook. We doen nog rustig aan, kleine stukjes wandelen. Ben blij dat ze zelf weer kan lopen want als je zoals ik niet meer kan eten van de spanningen en migraine hebt en dan steeds met 28 kilo hond moet sjouwen is dat geen lol. Heb gisteravond wel wat kunnen eten omdat ik me wat opgebeurd voelde door de reacties hier.
Lieve Shep wordt morgen 13 jaar, afgelopen dinsdag was ik bang dat we dat niet meer gingen halen.

Fijn dat het hersteld! Rustig aan laten doen, zo weinig mogelijk lopen zoveel mogelijk rust...

hoop dat ze herstelt! klinkt iig wat beter..