Het HondenForum

Vond ik eigenlijk wel een heel interessante vraag. Ik heb het nooit meegemaakt bij m'n honden onderling, dus even zien of iemand hier er wel ervaring mee heeft.

Een vriendin heeft 4 teven. Een Mechel, 2 Boomertjes en een Spaniël. Deze leven nu zo'n 2 jaar samen in de huidige samenstelling, de oudste is 10, de jongste 4, geloof ik. De boomers en spaniël zijn heel zachtaardig, de Mechel is feller. Maar heeft altijd probleemloos samengewoond met de anderen. Buitenshuis wel moeilijk met andere honden.
Nu is er in 1 week tijd 2 x een hond binnenshuis, bij afwezigheid van vriendin, aangevallen(?), vermoeden is door de Mechel. Is niet hard te maken maar dat denkt ze. Eén boomer en de spaniël hebben gaten op/rond de kop en eergisteren was er anaalklier geur te ruiken geweest bij thuiskomst inclusief poep over de vloer uitgesmeerd. Maar zodra vriendin thuis is, merkt ze níets van spanning. Ik was er gisteren ook en zag ook niks anders aan de honden. Ze hebben geen baknijd tijdens het eten, verdedigen geen speeltjes en lopen gewoon ontspannen langs elkaar af. Er is niemand die op hoge poten rondloopt en ook geen enkele hond die een andere hond uit de weg gaat. En ik denk honden toch aardig goed te kunnen lezen.
Ondertussen zitten de Mechel en de ukken gescheiden trouwens

Nou is de vraag, wat zou de reden kunnen zijn dat er geen angst/stress te zien is? Gaten maken is nogal een behóorlijke 'correctie' (als je dat nog een correctie mag noemen) dus je zou toch denken dat je stress ziet. Ik ben benieuwd! Iemand ooit met eigen honden meegemaakt?

dat kom je dus alleen te weten als je een camera ophangt.. en ik zou het doen voor t zelfde gele gebeurt er iets heel anders en je wilt het wel zeker weten toch.

Ik denk dat je dat inderdaad niet te weten komt zonder een camera op te hangen.
Meestal zijn er juist conflicten als de baas thuis is dus ik zou het zeker willen weten wat zich afspeelt als ik er niet ben.
Maar zelf zou ik waarschijnlijk kiezen voor scheiden als ik er niet bij was voor de zekerheid.

Misschien heeft er toch 1 stress van het alleen thuis zijn en dat er op dat stress gedrag gereageerd wordt?

Maar ik zou ook wel verandering verwachten idd onderling. Wellicht filmen en in de buurt blijven.

Sandra&co schreef: Nou is de vraag, wat zou de reden kunnen zijn dat er geen angst/stress te zien is? Gaten maken is nogal een behóorlijke 'correctie' (als je dat nog een correctie mag noemen) dus je zou toch denken dat je stress ziet. Ik ben benieuwd! Iemand ooit met eigen honden meegemaakt?

Ja, als de correctie terecht is. Tibbe bijvoorbeeld, die werd onmogelijk vaak gewaarschuwd voor charlie hem uiteindelijk spuugzat was en er op klapte. Inclusief schudden.
Binnen een paar minuten maakten ze het goed en was er geen onderlinge spanning meer.
Sterker nog, hij werd daarna altijd vrolijk en ontspannen.

Maar dat gebeurde na een opbouw van maanden en vervolgens maanden tot jaren niet. Hij had heel goed door dat hij zelf de aanleiding gaf en ging daarna het gedrag langdurig vermijden.
Dat ging dan trouwens altijd over instabiliteit waar hij zich in mee liet slepen en uit gemept werd.

Hier werd na de verhuizing door de wifi babyfoon een hoop duidelijk.
Ik dacht dat Zusje verlatingsangst had ontwikkeld, niet dus, al was ze door de stress van Tibbe (neurotisch rondjes draaien) aardig onderweg.
En dan zijn ze veel te vriendelijk. Charlie had hem vastgepind en vervolgens klop gegeven.

Maar goed, uitzonderlijke situatie met een hondje met een hele schroevenafdeling los.
Ik zou hier met zo'n grootteverschil voor de veiligheid een hekje tussen zetten, of de kleine hondjes in een ruime ren.

Ik zeg ook eerst camera hangen, wij hadden ooit dat we thuis kwamen en 1 van de pekinezen zat onder bloed en de bek van de Duitse herder had allemaal bloed aan zijn bek.
Wij schokken en dachten dar de pekinees gegrepen was, bleek dat kleine ding een paar flinke gaten in de tong van de Duitse herder gemaakt te hebben.

Ik zou ook één of meer camera's plaatsen.

Het zou ook redirectie geweest kunnen zijn, iemand belde bijvoorbeeld aan. Spanning iets te hoog en snep, en daarna is het ook weer klaar.

Droef heeft dat bijvoorbeeld met Zorro(zijn beste vriend) en andersom. Als ze een hond tegen komen die vreselijk naar hen uitval dan willen ze elkaar nog wel eens een flinke beet geven(we zorgen dus ook dat ze op zo'n moment niet bij elkaar kunnen als we iemand passeren tijdens het wandelen) en daarna is het direct over en gaat ze weer over tot de orde van de dag(al is er nog nooit schade geweest in hen geval en woont Zorro niet hier).

Jaren geleden meegemaakt met twee teven van ons. Lady (X bouvier/ rottweiler) en Tasja (boerenfox) De eerst keer vonden we wat bloed op de grond en na de honden nagekeken te hebben bleek Tasja een groot gat in haar nek te hebben. Dat moest dus gehecht worden. We waren thuis geweest, maar hadden niets gehoord en aan Tasja niets gemerkt. Een paar dagen later zagen we het wel gebeuren. Tasja had een speeltje wat Lady ook wilde hebben en Tasja verdedigde dat, waarop Lady haar aanvloog in de nek pakte en flink begon te schudden. Na een brul van ons liet Lady los, maar op het moment dat Tasja op haar poten stond draaide ze zich om en wilde Lady aanvliegen. Ze had weer een gapend gat, dus weer gehecht, maar ze is geen seconde bang geweest of geworden van Lady.

Het kan ook zijn, dat er buiten wat gebeurd, vuurwerk, aanbellen of iets, waardoor de honden reageren, en een andere hond dan uit redirectie of uit cirrigerend gedrag een andere hond aanvliegt.

Zomaar de mechel aanwijzen als schuldige is te simpel. Vaak zit de vork net iets anders in de steel.

Camera ophangen of filmen met twee telefoons bijvoorbeeld, kan uitkomst bieden.

Ik ben benieuwd. Er hangt nu een camera, maar zul je net zien dat er nu de komende 5 jaar niets meer gebeurd Ik help het ze hopen want het is een gezellig cluppie honden. Zou jammer zijn als er onmin zou komen tussen ze.

Ik denk inderdaad wat Emma zegt.

Jaren geleden heeft onze Cairn terriër tot twee keer toe Chip (flatcoat x lab) een flinke winkelhaak veroorzaakt. Chip rent achter een bal aan, Tibby werd daar altijd een beetje nijdig van en hapte al mee rennend in Chip haar zijkant. We hadden het eerst niet eens door maar Chip moest wel gehecht. De honden hadden verder geen probleem met elkaar.

ik heb het ook weleens gehad tussen mijn honden. camera's opgehangen en het bleek dat als er gebeld werd of iemand langs liep dat de er 2 honden uit hun dak gingen, vervolgens kwam nr 3 kijken wat er aan de hand was en die werd door de andere 2 belaagd alsof ze hun opwinding en gespannenheid even kwijt moesten. sindsdien zitten ze allemaal in benches als wij weg zijn.

Heavy schreef:Bij een herder is gaten maken een normale correctie.

Ben ik absoluut niet met je eens. Gaten horen echt niet bij een normale correctie. Ook niet bij een herder.

Nanna schreef:

ellen en de birmanen schreef:ik heb het ook weleens gehad tussen mijn honden. camera's opgehangen en het bleek dat als er gebeld werd of iemand langs liep dat de er 2 honden uit hun dak gingen, vervolgens kwam nr 3 kijken wat er aan de hand was en die werd door de andere 2 belaagd alsof ze hun opwinding en gespannenheid even kwijt moesten. sindsdien zitten ze allemaal in benches als wij weg zijn.

En dan kun jij nog zien wie wie is
Hier is het één grote deinende massa bij de deur.

gewoon 1 van de 2 zwarte roze verven

Heavy schreef:

crutz schreef:

Heavy schreef:Bij een herder is gaten maken een normale correctie.

Ben ik absoluut niet met je eens. Gaten horen echt niet bij een normale correctie. Ook niet bij een herder.

Gaten niet maar gaatjes wel. En ik denk dat dit gaatjes waren als ik het zo lees. Als ik wild met Heavy zou spelen of ze hapt mis naar de bal dan heb ik ook gaatjes

mishappen naar de bal of een correctie vind ik een behoorlijk verschil
en zelfs bij mishappen naar de bal (of dat mijn hand in de weg zat tussen hond en pakwerker, ook al gehad) nog nooit gaatjes gehad bij honden met hun volwassen gebit (scherpe puppy tandjes is wat anders )

en als je ziet hoe er hier gespeeld wordt door het stel dan vallen daar ook echt geen gaten bij ondanks dat dat met veel bijtwerk gaat onderling (mijn Rikki sleurde Yuma zelfs aan zijn oor rond het veld als ze daar zin in had en ook dat bleef heel)

en ook bij wel onderlinge correcties is het eigenlijk altijd zonder gaten of gaatjes

Hmmm, ik heb al 35 jaar herders in allerlei soorten en maten en verledens, en vrijwel altijd gecombineerd met een pup of niet-herders van middenslagformaat.
Maar ook hier zijn na onderlinge correcties echt geen gaten of gaatjes te vinden, hoor.

Ik meen me anders nog wel een post te herinneren van de gaten die een paar herders hadden gemaakt. Dus tuurlijk zijn ze daar prima toe in staat. Maar goed, dat is de vraag ook niet.

Het waren overigens inderdaad geen gáten, maar gaatjes. 'Gewoon' geperforeerd, geen gescheur aan te pas gekomen gelukkig.

Jij put toch uit jóuw ervaring om te stellen dat herders corrigeren met gaatjes?
Mag ik het omgekeerde niet op basis van mijn ervaring?
Waar wèl kleinere honden bij lopen?

Heavy schreef:Bij een herder is gaten maken een normale correctie.

Je brengt het wel erg stellend. Bij jou thuis is het misschien de normale gang van zaken maar ik denk niet dat gaten maken onder normale correcties valt. Ook bij herders niet.

Heavy schreef:

Wildflower schreef:

Heavy schreef:Bij een herder is gaten maken een normale correctie.

Je brengt het wel erg stellend. Bij jou thuis is het misschien de normale gang van zaken maar ik denk niet dat gaten maken onder normale correcties valt. Ook bij herders niet.

nou nee dat is hier thuis gelukkig niet de normale gang van zaken . Maar ik hoor wel vaker dat een herder te hard corrigeerd . Niet erg heftig met bloed en scheuren ofzo maar wel met gaatjes . Ook mis bijten naar de bal enz

En ja ik schreef erg stellig

Gelukkig maar, dat jouw honden ook gaatjesloos kunnen corrigeren.

Er werd toch naar ervaringen gevraagd, Heavy?
Dan telt m.i. wel degelijk hoelang & hoeveel - wat is ervaring anders dan dat?
T.a.v. Crutz stel je dat haar inbreng niet representatief is omdat er geen kleinere honden bij lopen.
En bij mij lopen die er wel, maar is kennelijk het soort herders niet kwalificerend voor een bijdrage.
Over welk soort herders heb jij het dan?

Mijn ervaring beslaat een lange termijn, met overwegend herders, in combinatie met kleinere honden.
Het betreft de variatie van Hollandse, Duitse, Mechelse, Zwitserse, Groenendaelers en Tervuerense herders.
Vooral belaste herplaatsers, soms een pup. Altijd in roedelverband.
Dat maakt mijn ervaring zeker niet tot statistisch significant, wetenschappelijk onderzoek.
Maar wel een tegenwicht voor jouw stelling dat corrigeren met gaatjes voor herders onder normale correctie vallen.
Als mijn enige ervaring twee maanden met een eerste herderpupje zou zijn, hield ik mijn mond wel.

Ja, er zijn honden die corrigeren met gaatjes.
Ja, er zijn herders die corrigeren met gaatjes.
Maar dat maakt het nog niet tot een rasspecifieke normale correctie.

Nevache schreef:Er werd toch naar ervaringen gevraagd, Heavy?
Dan telt m.i. wel degelijk hoelang & hoeveel - wat is ervaring anders dan dat?
T.a.v. Crutz stel je dat haar inbreng niet representatief is omdat er geen kleinere honden bij lopen.
En bij mij lopen die er wel, maar is kennelijk het soort herders niet kwalificerend voor een bijdrage.
Over welk soort herders heb jij het dan?

Mijn ervaring beslaat een lange termijn, met overwegend herders, in combinatie met kleinere honden.
Het betreft de variatie van Hollandse, Duitse, Mechelse, Zwitserse, Groenendaelers en Tervuerense herders.
Vooral belaste herplaatsers, soms een pup. Altijd in roedelverband.
Dat maakt mijn ervaring zeker niet tot statistisch significant, wetenschappelijk onderzoek.
Maar wel een tegenwicht voor jouw stelling dat corrigeren met gaatjes voor herders onder normale correctie vallen.
Als mijn enige ervaring twee maanden met een eerste herderpupje zou zijn, hield ik mijn mond wel.

Ja, er zijn honden die corrigeren met gaatjes.
Ja, er zijn herders die corrigeren met gaatjes.
Maar dat maakt het nog niet tot een rasspecifieke normale correctie.

Ook hier lopen pups (dus kleinere honden) en in het verleden een parson en diverse DJTs en een pembroke er tussen.

Ja ik heb gaatjes/gaten gehad, zowel zelf als bij de honden. Alleen dat was gewoon ordinair vechten en geen correctie.
Enkele van mijn reuen hebben bv de pembroke gecorrigeerd, letterlijk op de grond geduwd en gehouden, zonder enige vorm van schade.

Ja hoor, tis maar net wat je die herder aanleert.... En ik denk dat gaatjes wel meer is dan correctie...
Verder geen ervaring met herders oid maar Rottweilers konden wel flink uit de hoek komen als ze t echt zat waren en een correctie niet meer genoeg was.

Heavy schreef:
Net zoals een labrador lomp kan zijn met opspringen vind ik een herder snel iets te hard doen met de bek.
En een jachthond kan weer een rauw ei dragen zonder het te pletten ,zie jij een herder dat doen?

Ehhhh ja. Binnen de KNPV (je weet wel bijtsport) moeten ze ook een 9mm huls onbeschadigd binnen brengen. En in de IPO/IGP mag er ook niet ik het blok geknaagd worden / hard met beschadiging gebeten worden door de honden.

Daarnaast heeft apporteren niks met schade maken bij correcties te maken in mijn ogen.
Juist herders zijn vaak nog heel natuurlijk en basic in hun reacties. En weten dan ook prima hoever te gaan bij een correctie.

Heavy schreef: Net zoals een labrador lomp kan zijn met opspringen vind ik een herder snel iets te hard doen met de bek.
En een jachthond kan weer een rauw ei dragen zonder het te pletten ,zie jij een herder dat doen?

Tsja, het antwoord is Ja, dat ei dragen zie ik een herder wel doen, hoor.
Is zelfs een van de dingen waar ik met jonge/nieuwe honden een spelletje van maak en dat kost echt niet heel veel moeite.
In meer "real life setting" en ongetraind/onvoorbereid: een van mijn eerdere herders bracht me bijv. een jonge torenvalk die zich tegen tuingaas beschadigde - zonder ook maar een enkel gaatje - en zo'n vogel is toch bijzonder kwetsbaar voor alleen al de grip van een hondebek.
Dus ik herken die hardheid, laat staan 'normale correctie=met gaatjes' niet zo.

Heavy schreef:

crutz schreef:

Heavy schreef:
Net zoals een labrador lomp kan zijn met opspringen vind ik een herder snel iets te hard doen met de bek.
En een jachthond kan weer een rauw ei dragen zonder het te pletten ,zie jij een herder dat doen?

Ehhhh ja. Binnen de KNPV (je weet wel bijtsport) moeten ze ook een 9mm huls onbeschadigd binnen brengen. En in de IPO/IGP mag er ook niet ik het blok geknaagd worden / hard met beschadiging gebeten worden door de honden.

Daarnaast heeft apporteren niks met schade maken bij correcties te maken in mijn ogen.
Juist herders zijn vaak nog heel natuurlijk en basic in hun reacties. En weten dan ook prima hoever te gaan bij een correctie.

Had jij niet ooit een herderpup met een stuk van het oor afgebeten door een nestgenootje?

Nee
Wel een volwassen reu die bij een andere volwassen reu door een opening in de autokooi een stuk oor af heeft gebeten. Daar is niks van correctie van te maken, dat is gewoon een vechtpartij ontstaan door???

En dan nog vind ik scherpe puppy tandjes die schade maken wat anders dan een volwassen herder.
Geloof dat ik eerder in dit topic schreef dat ik in de puppytijd wel geregeld gaatjes heb. Maar goed dat had ik ook bij m’n pups van andere rassen

Heb overigens meer littekens over gehouden aan de katten van mijn ouders waar ik mee stoeiden, die beten altijd vol in mijn armen. Dan van de herder waar mee ik op de club stoeide, hij hapte wel, beet ook maar het ging niet door. Liefdes beetjes

Ooit eens tussen Rottweiler en Chow Chow gestaan, Rottweiler moest en zou hem vermorzelen en reageerde geirriteerd af op mij, hap en beet vol, geen gaatjes, wel flinke blauwe plekken.

Die zelfde rottweiler maakte wel gaatjes bij de buurman die eigenwijs zn handen over de schutting stak om hem te willen aaien. Dat was flink bloeden trouwens.