Het HondenForum

Ik lees dat 't vanaf 8 ongeveer kan komen.
Jamie heeft sinds z'n 5e (tenminste, toen was 't gediagnosticeerd) juveniele cataract.
T verloopt vrij langzaam bij hem, maar nu (net 9 jaar) merk ik ook dat in de schemering hij minder goed ziet, in huis springt hij minder makkelijk op schoot als er weinig licht is.
Ik merk bij hem als er genoeg licht is niets, dus dat helpt blijkbaar nog genoeg.
Is er bij de training en wedstrijden genoeg licht? Dat kan natuurlijk helpen.

Hopelijk krijg je wat meer duidelijkheid bij de oogarts!

Cataract is net als bij mensen eigenlijk, bij de één begint het relatief vroeg en de ander ontwikkelt het nooit. Alleen als je inderdaad praat over juveniele staar heb je een andere vorm. Ik heb me laten vertellen dat dat er anders uit ziet trouwens. Niet zo met het blote oog, maar een ECVO specialist moet het verschil kunnen zien.

Mijn Diablo sinds zijn 2de jaar, ik dacht eerst aan een trauma omdat hij was aangevallen door een Mastin en zijn oogje toen beschadigd is, helaas want ik had hem graag als dekreu willen gebruiken

Bij Jol werd het ongeveer 4 jaar geleden vastgesteld. Beginnende staar en ze was toen 9/10 jaar.
En Finn was 11 en die had nergens last van, dus het hoeft niet zo te zijn dat iedere hond het krijgt toch

Bij Jol merkte je inderdaad wel dat ze wat gedesoriënteerd raakte in het donker, en wat angstiger. Verder springt ze ook niet snel meer op de bank of op de stoel of op bed.
Als ze het goed in kan schatten dan doet ze het nog wel, maar je ziet dat ze dan even positie inneemt en wat "danst" voor ze de sprong waagt.
Ik vind het nog meevallen met de achteruitgang t.o.v. 4 jaar geleden, maar dat het zicht minder is geworden en dat het soms wat op tunnelvisie lijkt valt me ook op. Dingen die ze niet volgt en links of rechts van haar gegooid worden, die mist ze gewoon (deels ook omdat focus nooit een van de sterkste kanten is geweest, maar dat terzijde.)

Het ís ook lastig.
Jamie heeft natuurlijk een andere vorm, maar daarvan konden ze ook niet zeggen hoe snel het zou gaan.
Hij kan bij wijze van spreken over een half jaar helemaal blind zijn, maar 't kan ook dat hij niet blind wordt.
Ik merk ook dat het in de zomer het beste gaat. Lekker veel licht. Nu gaat het al eerder schemeren en dan zie/merk je gewoon dat hij minder ziet en minder goed hoogte kan inschatten.

Maar een goed onderzoek kan nooit kwaad natuurlijk!

Volgens mij plaatste Kipo ooit deze link.
https://www.virbac.nl/Producten/Hond/Oo ... en/VT-Phak

Boutje schreef:Ja, het is allemaal geen drama, weet ik.
Maar ik wel wel graag zo precies mogelijk weten hoe erg het is en waar ik nu al rekening mee moet houden.
En een prognose qua snelheid erger worden zou natuurlijk ook fijn zijn, al begrijp ik dat dit moeilijker is.

Maar ik kan het voor mijn gevoel niet van haar vragen om zonder verder onderzoek en duidelijk weten hoe of wat voluit te blijven gaan op moeilijke agility parcours.... Misschien kan het nog, misschien beter naar veteranen (zijn gemiddeld een graad 2 niveau ipv grad 3 dus een stuk makkelijker plus lager springen) of misschien zelfs stoppen als dat voor haar het veiligste is.
Met heel veel spijt en verdriet, want ze is zo leuk en vertrouwd en makkelijk om mee te lopen, maar als het moet dan moet het.

Ik heb Poppy nog, Do is volgend seizoen ook wel klaar denk ik om te starten dus allemaal geen ramp. Rationeel dan. Gevoelsmatig ligt het lastiger, Pippa is mijn once in a lifetime hondje <3 en daar mag gewoon niks mis mee zijn.

Als ik van mijn reactie uitga wil ik zeker niet je het gevoel geven dat het geen drama is.
Het is gewoonweg wel een ding als een hond die samen met de baas leuk sport ineens iets mankeert waardoor je moet gaan bedenken of je verder moet gaan, en hoe. Dat heb ik zelf ervaren met een andere hond die een bepaalde diagnose kreeg. Dus ik herken jouw reactie echt wel.
En misschien kan ik daar dan wel wat over meepraten als het over aanpassingen gaat. In mijn geval was het een lichamelijk iets, en dat werd zichtbaar en daarna diagnose gesteld dus voor mij was het duidelijk dat ik van de hond niet meer mocht verwachten wat hij altijd kon, want hij deed het, maar met zichtbare pijn. Dus einde verhaal voor op die manier doorgaan met de sport.

Ik zou in jouw geval (en je zit vrij hoog in de wedstrijden volgens mij?) zelf parcours gaan lopen met haar op verschillende momenten van de dag op verschillende dagen.
Dan merk je zelf denk ik wel of schemer en bepaald licht van invloed zijn op haar kunnen, dat is iets wat je zelf kunt constateren lijkt me.
Als het alleen aan haar ogen ligt dan, ik zou ook goed inschatten of het alleen daar aan ligt.
Ze kan ook wat trager zijn omdat ze wellicht door het vele springen ergens een lichte blokkade heeft in de wervels? Heb je dat al laten bevoelen?

In het geval van een sporthond zou ik er denk ik wel een ECVO arts naar laten kijken hoor, ik snap je zorgen. En de diagnose kan best gesteld worden door een gewone DA, maar zo'n specialist kan je veel meer vertellen over de huidige gang van zaken en wat je kan verwachten. Ik ken iemand die een Vizsla had met cataract op jonge leeftijd, die heeft ze elk jaar opnieuw laten testen puur en alleen om het verloop te volgen.

Wat een opluchting!

Boutje schreef:Welja, ze heeft gewoon helemaal geen cataract.
Ze heeft wel iets anders, de rand van haar pupil is gerafeld en die trekt zeer slecht en te weinig samen, ene kant meer dan andere kant.
Maar ze zou eerder een zonnebrilletje nodig hebben bij felle zon (of de felle lampen op het trainingsveld als ze in de richting loopt dat die in haar oogjes schijnen) dan echt slecht zien.
Oef.
Verslag van de specialist is doorgestuurd naar de dierenarts. Ben wel echt blij dat ik zelf verder gegaan ben!

Pfoeh! Toch wel fijn om nu duidelijkheid te hebben!
Maar wat betekent dit voor de wedstrijden? Kun je er iets me? Het lijkt me lastig te managen

Maakt de diagnose uit voor haar sportieve perspectieven?

Wat vervelend! Even voor mijn duidelijkheid… bij een titelbepaling doen ze dan echt een breed bloedbeeld prikken? Kunnen ze er dus ook andere aandoeningen, behalve checken of ze nog voldoende gevaccineerd zijn, uithalen?

Roos1995 schreef:Wat vervelend! Even voor mijn duidelijkheid… bij een titelbepaling doen ze dan echt een breed bloedbeeld prikken? Kunnen ze er dus ook andere aandoeningen, behalve checken of ze nog voldoende gevaccineerd zijn, uithalen?

Nee, in principe hoeft er maar 1 druppel bloed afgenomen te worden voor titerbepaling. De test kijkt ook echt alleen maar de antistoffen tegen distemper, parvo en hepatitis