Het HondenForum

Topic twee over mijn gekke Spanjaard. Guus heeft een tik. Hij verdedigd mij op de bank.
Als mijn partner naar de bank komt gromt hij als hij bij me ligt. Maar hij doet niks. Dan zegt mijn partner hou op! en dan aait hij hem en dan is Guus poeslief.
Als Bas naar de bank komt gromt hij ook. En gisteren deed mijn partner voor de grap een sla-beweging naar me omdat ik een hele vuile opmerking grapte. Guus sprong omhoog en begon keihard te grommen en te blaffen. Wederom aaien en alles was prima. Hij meent er niks van. Dus ik dacht even testen. Wilde mijn partner een tik geven op zijn arm. En Guus sprong meteen weer op woest grommend en happend naar me. Wij mogen elkaar niet slaan. Dan flipt hij.

Wat is dat nu weer en hoe weet die hond wat een mepbeweging betekent? Wij slaan elkaar nooit en hebben een heel vredelievend huishouden. Dus hij moet dat ergens anders opgepikt hebben.

Ik corrigeer tegenwoordig het gegrom en opspringen als mijn partner terug komt van de wc of bij me op de bank wil zitten. Het betekent echt niks. Hij doet niks en bij aaien gaat hij helemaal speels en onderdanig lief doen dus het is echt niks. Maar het lijkt wel wat.
Corrigeren als een "hou op zeg!"en dan een hand over zijn snoet en ogen waarna hij kalm is en stopt.

Zouden jullie dit serieuzer zien of ook gewoon iets zeggen en gezien het gebrek aan ernst er niet teveel waarde aan hechten?

Bas neemt het totaal niet serieus. Als ze naar de bank loopt en Guus begint flink te grommen loopt ze gewoon door en gaat ze naast hem liggen. Dat vindt hij ook helemaal prima en hij is ook wel echt een enorme brompot van zichzelf.

Geen idee hoe t komt. Mijn eerste hond deed dit ook. Ook als we gewoon woorden hadden die nog al hoog opliepen, dan stond ze echt als een huis voor me en ik weet niet of ze echt niks zou doen zo ver is het nooit gekomen.

Alle honden daarna trokken en trekken ook altijd partij voor mij, maar grommen of wat dan ook doen ze niet. Als ik met vriend stoei moeten we alleen oppassen dat Droef niet denkt dat hij dan boven op ons moet gaan zitten.

Dees en Maylo schreef:Geen idee hoe t komt. Mijn eerste hond deed dit ook. Ook als we gewoon woorden hadden die nog al hoog opliepen, dan stond ze echt als een huis voor me en ik weet niet of ze echt niks zou doen zo ver is het nooit gekomen.

Alle honden daarna trokken en trekken ook altijd partij voor mij, maar grommen of wat dan ook doen ze niet. Als ik met vriend stoei moeten we alleen oppassen dat Droef niet denkt dat hij dan boven op ons moet gaan zitten.

Maar het is ergens gek als een hond zich aansluit bij een van de baasjes om zich tegen het andere minstens net zo geliefde baasje te keren. Ik weet dat hij dominanter overkomt en strenger is voor de honden. Misschien is het dat?

Nanna schreef:

laeken schreef:Wilde mijn partner een tik geven op zijn arm. En Guus sprong meteen weer op woest grommend en happend naar me. Wij mogen elkaar niet slaan. Dan flipt hij.

Honden herkennen dreiging wel. Maar ik denk dat hij meer reageert op de opwinding.
Laatst greep ik een nog onaangeroerd koekje uit meneer Nanna's handen en vloog er mee weg. Hij kwam me achterop en uiteindelijk renden we gillend om de tafel als een stel kleine kinderen.
Je had die honden moeten zien. Blaffen, springen, gieren, geen gebrek. En dat ziet er dan best enigszins dreigend uit. Maar zodra je stopt houden zij ook op en zijn ze meteen prima te aaien en zo; ze blijven daar niet in hangen.
En Rozi heeft altijd de gewoonte om op de bank te liggen en als je dan aan komt lopen en zegt dat ze weg moet, vertrekt ze grommend. Maar nooit ben ik ook maar één seconde bang dat ze zou bijten of zo. Het is gewoon een eigenaardigheidje van haar.

Zo zie ik het dus ook. Maar stel dat je 3 staffords hebt of 2 rottweilers die dit gaan doen? Ik denk oprecht dat daardoor al die incidenten in huis plaats vinden. Honden gaan reageren in emotie en wij hebben dus lieve makkelijke honden maar die opwinding in jouw huis als er drie staffies krijsend meegaan in de opwinding kan zomaar een bloedbad worden.

laeken schreef:

Dees en Maylo schreef:Geen idee hoe t komt. Mijn eerste hond deed dit ook. Ook als we gewoon woorden hadden die nog al hoog opliepen, dan stond ze echt als een huis voor me en ik weet niet of ze echt niks zou doen zo ver is het nooit gekomen.

Alle honden daarna trokken en trekken ook altijd partij voor mij, maar grommen of wat dan ook doen ze niet. Als ik met vriend stoei moeten we alleen oppassen dat Droef niet denkt dat hij dan boven op ons moet gaan zitten.

Maar het is ergens gek als een hond zich aansluit bij een van de baasjes om zich tegen het andere minstens net zo geliefde baasje te keren. Ik weet dat hij dominanter overkomt en strenger is voor de honden. Misschien is het dat?

Mijn vriend is alles behalve streng voor ze. Daar is hij ook niet duidelijk genoeg voor denk ik. Ze vinden hem wel leuk hoor maar ze hebben niet de band die ik met ze heb, ze bleek maar toen Droef laatst ergens van was geschrokken en niet door vriend de kalmeren was.

Vlo deed dit ook.Dol gaat naar boven als er woorden vallen.

Vlo had wel meer claimgedrag. Als die bij mij zat mocht niemand in de buurt komen.

Wij stoeien wel eens voor de grap, en degene die begint kan Yara verwachten. Die komt dan blaffend aan, en als het haar te hard gaat dan durft ze ook wel zachtjes td sneppen naar de kont van degene die begon. Even een kalmerend woord en het is weer ok. We hebben dus ook weleens goed gekeken of ze echt door heeft wie er begint. Ja dus
Maar echt pijn doet ze ons daarmee nooit.
Het is echt de dreiging en de opwinding waar ze op reageert.

Wel leuk om te lezen dat veel meer honden het doen. Wij schrokken er de eerste keer een beetje van en mijn partner zei meteen afleren voor hij het bij de kinderen gaat doen. Maar dat doet hij niet. Hij doet het ook nooit als ik naar de bank kom. Wel als ik mijn partner zgn een mep ga geven. Dan vliegt hij uit naar me

dat is dus het soort opwinding die ik vanaf pup in de kiem heb gesmoord, [ook qua wilde spelletjes trouwens]
er wordt niemand van ,,eigen tegenover eigen,, geclaimd,
ook tegenover vreemden niet, ik/wij doppen onze eigen boontjes, dank u wel, met in mijn achterhoofd dat ik heel goed weet dat ik een rottweiler heb, die er wel durft te zijn, en het beschermen van eigen roedel zit er wel in,
normaal gesproken laat ze het niet zien en heeft de drang ook niet, maar ik moet wel allert zijn als vreemden de kleinkinderen benaderen, dan komt de beschermfacor wel naar boven.

Cash werd ook zeer opgewonden in dat soort en ook stoei situaties
Maar wij doen wel heel vaak gek en tegenwoordig zit ze het van afstand nog net niet zuchtend te bekijken.

Ik verdenk haar er wel eens van dat ze ons dan het liefst allebei een hap zou geven.
Maar die weet tegenwoordig feilloos wanneer iets menes is of gein.

Echter als er iets serieus is, zoals een discussie of verdriet, dan is ze zelf superkalm en gaat ze ons heel voorzichtig, een voor een kusjes geven.
Waarschijnlijk gewoon kalmerende signalen ofzo maar wij vinden het natuurlijk superlief en noemen het dan ook troosten

laeken schreef:Zouden jullie dit serieuzer zien of ook gewoon iets zeggen en gezien het gebrek aan ernst er niet teveel waarde aan hechten?

Bas neemt het totaal niet serieus. Als ze naar de bank loopt en Guus begint flink te grommen loopt ze gewoon door en gaat ze naast hem liggen. Dat vindt hij ook helemaal prima en hij is ook wel echt een enorme brompot van zichzelf.

Ik zou Bas volgen in deze, denk ik

Lynnepien schreef:

laeken schreef:Zouden jullie dit serieuzer zien of ook gewoon iets zeggen en gezien het gebrek aan ernst er niet teveel waarde aan hechten?

Bas neemt het totaal niet serieus. Als ze naar de bank loopt en Guus begint flink te grommen loopt ze gewoon door en gaat ze naast hem liggen. Dat vindt hij ook helemaal prima en hij is ook wel echt een enorme brompot van zichzelf.

Ik zou Bas volgen in deze, denk ik

Dat doen we ook maar we leggen tegenwoordig zelfs als hij het naar Bas doet even een hand op zijn gezicht en ogen en om zijn snoetje. Zo van dimmen kabouter! We straffen hem verder niet en verheffen onze stem ook niet. Gewoon van he gek dimmen jij. En als dan de ander of Bas op de bank is haal ik de hand weg en draait meneertje druktemaker zijn gat ook weer tegen me aan en valt in slaap.

Ik heb PTSS. Vanaf het moment dat de eerste klachten begonnen op te spelen waren zowel Rhodi als Branco alert op situaties waarin ik ook maar een beetje gespannen raakte. Soms ook als ik positief gespannen was, maar meestal reageerden ze eerder op negatieve spanning. Rhodi heeft mijn ex (de oorzaak van de PTSS) meer dan eens geblokkeerd of tegen hem geblaft en gegromt. Hij DEED (net) niks, maar was wel heel duidelijk. Als ik ontspande was het goed, maar spanning was inderdaad actief verdedigende reacties.

Nu, jaren later, heeft Kyuubi het stokje overgenomen. Elke vorm van spanning die bij mij ontstaat word opgepikt en hij heeft neiging voor bliksemafleider te spelen. Blaffen en grommen zit er niet in, maar wel ertussen (tussen mij en andere mensen) duiken, likken en afleiden. Aan zijn eigen gespannen houding, platte oortjes en gekwispel kan ik afleiden dat hij zelf niet zo best raad weet op zo'n moment, maar wel probeert om de spanning te breken. Ik geef toe dat ik er soms erg blij mee ben, en de mensen om me heen beginnen het gedrag al te begrijpen en te interpreteren, want zij hebben vaak niet door wat er mis is tot Kyuubi het begint aan te geven. En ik heb al geleerd hoe ik Kyuubi weer snel kalm krijg.

Allerlei vormen van spanning kunnen triggers zijn voor honden om zulk gedrag te vertonen. RUST in de roedel, graag!

Haha ja hier gebeurt het ook. Manu komt gelijk twee trappen opgevlogen als hij denkt dat ik pijn heb.
Als ik gekieteld word, komt hij er grommend tussen staan maar wel altijd zo dat je hoort dat het niet menens is.

Toen vriend en ik net samen waren kwam hij er wel echt tussen. Strak worden en grommen.
Inmiddels, als ik opgetild word, word ik in armen en benen gebeten door hem Lekker meepesten met de manbaas

Hier interesseert het ze nog minder dan niks. We hebben het wel eens uitgetest hoor, maar de reactie is of jeeeejjjj spelen!!! of we worden niet eens aangekeken.

Toen ik nog thuis woonde hadden we briards. Die reageerden dus wel. Dan zat mijn vader op onze armen of benen te meppen en wij riepen dan 'help! help! Help me dan!' Maar, omdat mijn vader toch altijd de opperbaas was kwamen ze niet verder dan woest blaffen. Ze durfden geen partij te kiezen en blaften dan maar luid in de hoop dat we ophielden met dat rare gedoe. Gouden honden waren dat

Als mijn man met één van de zoons wat ruiger stoeit, wordt Bronco daar erg nerveus van. Hij vindt het duidelijk niet leuk en weet niet wat hij er mee aan moet.
Meestal springt hij dan tegen de rug van de betreffende zoon.

Jaren geleden paste ik regelmatig op de rottweiler van mijn tante (verder wilde niemand haar hebben ). Een vriend van me kwam toen ook een keer quasi boos op mij af, absoluut niet serieus. Dat vond Bo geen goed idee, voor je maar kon knipperen stond ze er zacht grommend tussen .
Die vrienden hadden zelf ook een rottweiler, een reu en 2x zo groot als Bo. Die bleef tijdens dit alles rustig in z'n mand liggen pitten, bekijken jullie het even met die onzin.
God wat baalde die gozer

Dit gedrag wordt gelijk in de kiem gesmoord, als je het spannene vind op welke manier dan ook, mag je weg, alleen als je rustig kunt blijven zonder spanning dan mag je rustig blijven liggen.. komt ook wel omdat t stress emmertje in een roedel wat sneller vol raakt en ik gewoon graag die rust om me heen heb en de honden ook

Wij hebben een engelse springer spaniel gehad die ook zo begon.
Lief hoor hij verdedigd het vrouwtje.
Het werd wel erger, niemand kon meer bij mij in de buurt komen.
Zelfs tegen mijn man deed hij lelijk.
S'nachts moest ik het gedeelte naast het bed waar de hond lag, barricaderen zodat mijn man rustig het bed in kon.
Door een longontsteking had ik het op een gegeven moment heel erg benauwd, maar de buurman die e rop dat moment was, kon mij niet helpen omdat de hond bij mij zat.
Hij kon niet door anderen uit gelaten, want dan liep hij niet mee.
Als ik er niet bij was, was er niets aan de hand.
Ik zou als het nu nog te doen is, er tocht iets aan doen voor het ook escaleert.

Nanna schreef:

laeken schreef:Zo zie ik het dus ook. Maar stel dat je 3 staffords hebt of 2 rottweilers die dit gaan doen? Ik denk oprecht dat daardoor al die incidenten in huis plaats vinden. Honden gaan reageren in emotie en wij hebben dus lieve makkelijke honden maar die opwinding in jouw huis als er drie staffies krijsend meegaan in de opwinding kan zomaar een bloedbad worden.

Ik denk dat dat met veel meer honden kan dan alleen met vechthonden Soms heb je de situatie dat bijvoorbeeld twee teven elkaar niet moeten. Er is een vreedzame coëxistentie maar er hoeft maar dát aan opwinding te gebeuren en de dames hebben elkaar vast. En dan maakt ras niet eens zoveel uit.
Je moet dus wel weten wat je aan honden in huis hebt voordat je elkaar achterna zit rond de eettafel

Het hoeven er niet eens twee honden voor te zijn.
Ik ken een vrouw die ooit een kleine brand had en in paniek naar haar vriend riep dat de keuken in de fik stond. Hing de stafford des huizes plots in haar dij