Het HondenForum

Ik weet niet of dit thuis hoort bij Fokken of bij medisch...

Heb een nest van ruim 3 weken jong. Ben begonnen met bij voeren, smuldier. Doe ik zo al jaren . Nu zit er een pupje bij dat het vlees erg graag eet, alleen na elke 2 happen, geeft ze terug. Bij elke maaltijd. Ik heb het vlees zo vloeibaar mogelijk gemaakt met puppymelk. mag niet baten. Ze komt wel bij, maar niet zoveel als de rest.
iemand enig idee wat er aan de hand kan zijn? Of zij ale enige nog niet echt toe aan vast voedsel? Moeder zoogt ze nog goed elke dag .
Maar ergens zint het me niet dat ze zo doet...maak me er wat zorgen over.

iemand een idee wat er aan de hand kan zijn?

Er is een syndroom waarvan ik de naam niet weet. Doordat de slokdarm vernauwd is, kan de pup niet goed eten. Er is een groot gevaar voor longontsteking. De oorzaak van die vernauwing ontstaat al voor de geboorte. De slokdarm en het hart scheiden niet goed van elkaar. Meestal wordt dit syndroom pas ontdekt als de pup overgaat naar meer vast voedsel. De prognose is wisselend en afhankelijk van de ernst.

Bonnie F schreef:Er is een syndroom waarvan ik de naam niet weet. Doordat de slokdarm vernauwd is, kan de pup niet goed eten. Er is een groot gevaar voor longontsteking. De oorzaak van die vernauwing ontstaat al voor de geboorte. De slokdarm en het hart scheiden niet goed van elkaar. Meestal wordt dit syndroom pas ontdekt als de pup overgaat naar meer vast voedsel. De prognose is wisselend en afhankelijk van de ernst.

Volgens mij is dat juist een verwijding vd slokdarm zoals Nanna ook noemt. Zou er in elk geval mee naar de dierenarts gaan

Zat ik ook aan te denken...alleen vind ik het wel echt braken wat deze pup doet...ze heeft sterke buikcontracties en de kokkende geluiden erbij...het duurt eventjes zeg maar voordat het voedsel eruit is. Wat ze daarna weer netjes opeet...

crutz schreef:

Bonnie F schreef:Er is een syndroom waarvan ik de naam niet weet. Doordat de slokdarm vernauwd is, kan de pup niet goed eten. Er is een groot gevaar voor longontsteking. De oorzaak van die vernauwing ontstaat al voor de geboorte. De slokdarm en het hart scheiden niet goed van elkaar. Meestal wordt dit syndroom pas ontdekt als de pup overgaat naar meer vast voedsel. De prognose is wisselend en afhankelijk van de ernst.

Volgens mij is dat juist een verwijding vd slokdarm zoals Nanna ook noemt. Zou er in elk geval mee naar de dierenarts gaan

Hmmmm, ik ga ff zoeken. Misschien heb je gelijk.

Nanna schreef:Ik heb zo’n pup gehad. Dat bleek een mega oesophagus puppy te zijn. Hondje is trouwens wel oud geworden bij een erg lieve mevrouw maar vroeg wel extra zorg.

Hier dacht ik ook aan. Coda had dit, de verkregen vorm, maar er is ook een aangeboren vorm. Daarvoor is de prognose wel beter geloof ik, maar de honden moeten altijd in een bepaalde houding gevoerd worden en worden daarom in een speciale stoel gezet tijdens de maaltijd.

Ik begin zelf pas later met bijvoeren dus wie weet is ze er inderdaad nog niet aan toe, maar ik zou het denk ik wel even laten nakijken. Dat opbraken kan gevaarlijk zijn, want als ze zich verslikken kunnen ze heel snel een longontsteking oplopen. Dat is vooral op deze leeftijd echt eng natuurlijk.

Morgen gelijk naar de dierenarts. Dan weet je het. Bij zo'n jonge pup zou ik niet te lang vragen gaan stellen als het om intake gaat, maar actie ondernemen.

Tara schreef:

Bonnie F schreef:Er is een syndroom waarvan ik de naam niet weet. Doordat de slokdarm vernauwd is, kan de pup niet goed eten. Er is een groot gevaar voor longontsteking. De oorzaak van die vernauwing ontstaat al voor de geboorte. De slokdarm en het hart scheiden niet goed van elkaar. Meestal wordt dit syndroom pas ontdekt als de pup overgaat naar meer vast voedsel. De prognose is wisselend en afhankelijk van de ernst.

Ik hoorde dat ook laatst van een fokker, heel triest. Dat hondje groeide prima normaal met gelijke tred met de andere pups.
Eenmaal aan het bijvoeren bleek er inderdaad ook sprake te zijn van een vernauwing. Het diertje is ingeslapen. Heel erg rot voor alle partijen.

volgens mij is er aan die vernauwing redelijk eenvoudig wat te doen. Komt bij kinderen ook voor. volgens mij snijden ze dan de sluitspier wat in. Of rekken het op.

Tara schreef:

Bonnie F schreef:Er is een syndroom waarvan ik de naam niet weet. Doordat de slokdarm vernauwd is, kan de pup niet goed eten. Er is een groot gevaar voor longontsteking. De oorzaak van die vernauwing ontstaat al voor de geboorte. De slokdarm en het hart scheiden niet goed van elkaar. Meestal wordt dit syndroom pas ontdekt als de pup overgaat naar meer vast voedsel. De prognose is wisselend en afhankelijk van de ernst.

Ik hoorde dat ook laatst van een fokker, heel triest. Dat hondje groeide prima normaal met gelijke tred met de andere pups.
Eenmaal aan het bijvoeren bleek er inderdaad ook sprake te zijn van een vernauwing. Het diertje is ingeslapen. Heel erg rot voor alle partijen.

Ik kan er helaas echt niet opkomen hoe dat syndroom heet. Het is echt een erfelijk ding. Ouders moeten dragen zijn van het syndroom. Zo stom. Maar goed. De topicstarter moet volgens mij snel naar de dierenarts.

Bonnie F schreef:Er is een syndroom waarvan ik de naam niet weet. Doordat de slokdarm vernauwd is, kan de pup niet goed eten. Er is een groot gevaar voor longontsteking. De oorzaak van die vernauwing ontstaat al voor de geboorte. De slokdarm en het hart scheiden niet goed van elkaar. Meestal wordt dit syndroom pas ontdekt als de pup overgaat naar meer vast voedsel. De prognose is wisselend en afhankelijk van de ernst.

Klinkt alsof je de persisterende rechter aortaboog bedoelt, dan wordt inderdaad de slokdarm afgekneld.

Zamunda schreef:

Bonnie F schreef:Er is een syndroom waarvan ik de naam niet weet. Doordat de slokdarm vernauwd is, kan de pup niet goed eten. Er is een groot gevaar voor longontsteking. De oorzaak van die vernauwing ontstaat al voor de geboorte. De slokdarm en het hart scheiden niet goed van elkaar. Meestal wordt dit syndroom pas ontdekt als de pup overgaat naar meer vast voedsel. De prognose is wisselend en afhankelijk van de ernst.

Klinkt alsof je de persisterende rechter aortaboog bedoelt, dan wordt inderdaad de slokdarm afgekneld.

Yep, dat is het. Ik wist dat er afgekort een afkorting komt die voor oogziektes wordt gebruikt. PRA dus.
Ik lees dat het vooral een probleem is bij herders en duitse doggen. En ik heb geen idee wat voor ras de pup is van de topicstarter. Maar het is te behandelen.

Engelse cocker spaniel...uiteraard neem ik morgen contact op met mijn dierenarts. Had zoiets nog nooit aan de hand gehad...

Ik ben benieuwd en wens je heel veel sterkte! Dat het maar snel weer goed gaat!

Hoe is het met je pup?

Nanna schreef:Ik heb zo’n pup gehad. Dat bleek een mega oesophagus puppy te zijn. Hondje is trouwens wel oud geworden bij een erg lieve mevrouw maar vroeg wel extra zorg.

Dat heeft mijn Cheeky ook al sinds ze pup is.
Nu is ze ruim 11 jaar, het is echt niet altijd even makkelijk.

Misschien is de pup nog te klein, maar ik zou het laten onderzoeken, dan weet je of het een vernauwing of juist een verzakking, verwijding is .... of dat er een andere reden voor is voor het teruggeven van het eten.

Of ben je al geweest?

Wat een zorg dan toch, juist omdat je niet het waarom weet, maar wel weet dat het niet klopt. Hopelijk krijg je duidelijkheid van de DA en is er behandeling mogelijk.

Ben je al geweest met het pupje en hoe is het er nu mee?

Sorry sorry voor de late reactie....

Ben bij DA geweest. Toen was ze rond de 4 weken. Hij vond hier heel vief en zag er best goed uit , ook al liep ze in gewicht achter op de andere pups. Afspraak gemaakt om met de 6 weken terug te komen [ ook vanwege de puppy enting ] en dan te kijken hoe ze er bij liep. Ik heb haar die weken elk uur vlees, aangelengd met puppymelk gegeven. Hele kleine beetjes telkens. Soms hield ze het binnen, vaak kwam het er weer uit. Wat ik ook deed, ze kwam niet verder dan 900 gram.
Afspraak gemaakt voor een röntchen foto met bariumpapje. Daar kwam uit [ wat de DA al vermoedde ] een persisierende aortaboog. Er was een operatie mogelijk. In het gunstigste geval zou ze daarna altijd rechtop gevoerd moeten worden en in het ongunstigste geval zou vaak blijven overgeven.
Ik heb haar laten inslapen..vreselijk lastig vond ik het wel...ze was zo n leuk ding en zo aanhanklijk en tegelijkertijd ook lekker pittig. Het deed me wel wat moet ik zeggen. Maar haar de rest van haar leven zo vaak te moeten laten overgeven [ soms met verstikkings verschijnselen aan toe ] nee...dat kon ik haar niet aan doen.

Op zo n moment denk ik wel eens...waarom fok ik eigenlijk...

Oh. Wat ontzettend verdrietig. Zo naar. Zo jong. Ik was er al bang voor. Veel sterkte.

Wat sneu. Sterkte!

Ach nee, wat jammer
Veel sterkte

Vreselijk verdrietig, maar ik ben er van overtuigd dat je de juiste keuze hebt gemaakt.
Coda verslikte zich constant in haar eten (en drinken) toen ze ziek werd en haar slokdarm verlamd raakte. Dat duurde alles bij elkaar nog geen 3 dagen, maar ik vergeet nooit meer hoe vreselijk ziek ze daar van kunnen zijn. Vooral toen ze verslikkingspneumonie op liep, en dat risico had jou pupje denk ik ook gehad.
Moest je iemand afzeggen nu? Dat maakt het wel extra naar, als ze al een baasje had dat op haar wachtte

Dacht ook wel dat het er niet al te fraai uitzag, maar alsnog hartverscheurend. Dat wil je als fokker niet meemaken natuurlijk, helaas bestaat het risico altijd. Ik leef met je mee.

Dank!!

Ze had idd al een baasje, maar er werd een teefje geannuleerd [ merk ook dat dat steeds vaker gebeurd, annuleren, mensen staan op meerdere wachtlijsten ] dus gelukkig kon ik deze mensen toch nog blij maken.

Ik vond trouwens het laten inslapen bij dit pupje heel naar....het leek alsof ze vocht voor haar leven. Ben er toch een paar dagen wat depri door geweest. Of ik word te oud...kan ook.

truusje schreef:
Ik vond trouwens het laten inslapen bij dit pupje heel naar....het leek alsof ze vocht voor haar leven. Ben er toch een paar dagen wat depri door geweest. Of ik word te oud...kan ook.

Niks te oud, ik zou er ook naar van zijn. Het is gewoon niet 'eerlijk' dat zo'n pupje met een dergelijk defect geboren wordt. Je wil dat ze allemaal gezond en gelukkig oud worden, maar dat is een utopie.

Ach, wat sneu.
Sterkte.