Het HondenForum

Hallo allemaal,

Ik weet niet of ik mijn vraag hier goed heb geplaatst anders zet hem maar in de juiste topic.

Rico is nu 2 jaar en 3 maanden oud en naar problemen in het begin gaat het nu super met ons.
Nu ben ik 25 weken in verwachten van mijn eerste kindje en dit is voor mij en Rico erg wennen en ik wil Rico hierin zo goed mogelijk begeleiden en betrek hem dan ook overal bij.
Rico is momenteel super knuffellig en heel voorzichtig naar mij toe maar ik blijf hem normaal zoals voorheen behandelen. Nu heeft hij de neiging om s ávonds zijn kop op mijn buik te leggen en gaat dan zo slapen. Als hij zo ligt mag er niemand aan mijn komen want dat accepteert hij niet (snauwt dan), als hij zo doet duw ik hem gelijk van de bank. Ik hoor nu van mensen om mij heen dat als Rico zijn kop op mijn buik legt ik dit als beschermend moet zien, de baby beschermen.

Klopt het dat dit beschermen van de baby is?
Zo ja moet ik dit toe laten of juist niet?
Hoe kan ik hem hierin het beste begeleiden?

Ik vermeld alvast dat Rico niet weg gaat nu er een baby komt.

Ik zou goed je grenzen gaan aangeven. Hij heeft jou en de baby niet te beschermen/claimen of hoe je
het ook wilt noemen. Ik zou hem dus niet toestaan zo bij mij te liggen als hij zo op anderen zou reageren.

Direct stoppen met dat claimen.
Hij beschermt niks hij zoekt gewoon ruimte.

Ga maar gewoon door met alles zoals je eerst ook deed. Geen geouwehoer als ik ik begeleid m met de baby.
Die baby is er straks en hij heeft er vamaf te blijven en normaal te doen.
En jij doet dus ook gewoon normaal alleen heb je een baby

Bedankt voor de tips weer. Ik ga er weer mee aan de slag.

Tara schreef:Ik vind het trouwens een onprettig idee dat er straks een baby bij deze hond is, is dat heel erg?

Ik kan er niks meer aan veranderen, de baby gaat komen. Daarom wil ik ons ook zo goed mogelijk voorbereiden. De gedragstherapeut is al ingelicht en staat klaar voor begeleiding.

Tara schreef:Ik vraag me namelijk oprecht af of Rico daar op een veilige manier mee om zou kunnen gaan en of TS het in goede banen gaat kunnen leiden.

Rico wordt op dit moment getraind met kinderen en dat gaat super goed, ze kunnen alles met hem doen. Zijn gedrag is 100% omgedraaid en hij luistert nu als de best. Ik sta er inmiddels ook niet meer alleen voor, ik heb een man die jaren ervaring heeft met honden, 15 jaar meerdere honden in huis gehad en dat heeft Rico ook heel goed gedaan.

Tara schreef: Ik vind het trouwens een onprettig idee dat er straks een baby bij deze hond is, is dat heel erg? Ik vraag me namelijk oprecht af of Rico daar op een veilige manier mee om zou kunnen gaan en of TS het in goede banen gaat kunnen leiden.

Mwah, ik ben ook opgegroeid met twee van zulke honden. Fox Terriers. Toen m'n moeder zwanger was van mij sliepen ze om en om zo bij haar, zo werd me verteld. En ze liepen achter haar aan de trap op, ook alleen tijdens de zwangerschap. Toen ik er eenmaal was waren ze ook "beschermend" (ik durf het bijna niet meer te schrijven ) naar mij toe. Op elke foto waar ik als dreumes/peuter op een stoel of bank zit, ligt er een Fox Terrier voor Maar onbetrouwbaar met mij of andere kinderen zijn ze nooit geweest Er is ook wel een vorm van gezonde beschermdrang in honden denk ik.

Ontopic: Je hoort dus wel vaker dat honden reageren op de zwangerschap van een baas. Persoonlijk zou ik het geen probleem vinden als hij nu meer bij jou wil liggen, maar ik zou de grens wel leggen bij dat claimen. Zodra hij ook maar even verstard naar een ander met als doel diegene uit de buurt te houden zou ik hem wegsturen.

Elmo deed dat ook bij de 1e zwangerschap. Die mocht niet meer claimen en dingen voor mij regelen. Ik bepaal, jij luistert. Met Joann heeft hij nooit problemen gehad, of geclaimd. 2e zwangerschap heeft hij nooit zoiets weer geprobeerd.

Charley schreef:Rico is nu 2 jaar en 3 maanden oud en naar problemen in het begin gaat het nu super met ons.
Nu ben ik 25 weken in verwachten van mijn eerste kindje en dit is voor mij en Rico erg wennen en ik wil Rico hierin zo goed mogelijk begeleiden en betrek hem dan ook overal bij.
Rico is momenteel super knuffellig en heel voorzichtig naar mij toe maar ik blijf hem normaal zoals voorheen behandelen. Nu heeft hij de neiging om s ávonds zijn kop op mijn buik te leggen en gaat dan zo slapen. Als hij zo ligt mag er niemand aan mijn komen want dat accepteert hij niet (snauwt dan), als hij zo doet duw ik hem gelijk van de bank. Ik hoor nu van mensen om mij heen dat als Rico zijn kop op mijn buik legt ik dit als beschermend moet zien, de baby beschermen.

Klopt het dat dit beschermen van de baby is?
Zo ja moet ik dit toe laten of juist niet?
Hoe kan ik hem hierin het beste begeleiden?

Ik vermeld alvast dat Rico niet weg gaat nu er een baby komt.

De reden vind ik niet erg belangrijk en bescherming van de baby geloof ik al helemaal niet in (ik begrijp ook niet waarom je het zou willen toelaten als het bescherming van de baby zou zijn). Maar ik vind het gedrag van Rico eigenlijk wel erg overeenkomen met het gedrag waar je het eerste jaar problemen mee hebt gehad. Het is niet precies hetzelfde maar wel dat hij de lakens uitdeelt en jij hem daar niet echt in kunt sturen. Ik zou het zelf in elk geval geen wenselijk gedrag vinden en al helemaal niet als hij ook naar je man snauwt (dat maak ik op uit je OP). Dus nee, ik zou het niet toelaten.

Onzekerheid komt vaak naar boven op het moment van het krijgen van je eerste kind.
Er komt heel veel op je af, met iedereen die overal tips en adviezen over heeft mbt je kind. Maar in jou geval ook mbt je hond.
Waarom zouden regels opeens veranderen als je zwanger bent? Daar heeft je hond niks aan en specifiek Rico al helemaal niet.
Dat is nou eenmaal een hondje die strikte regels nodig heeft en die je niet zijn gang kan laten gaan. Dat wordt een stevige opdracht voor je. Helemaal omdat jij zelf niet heel resoluut en vrij van twijfel bent.

Ik zou regels instellen voor Rico en die handhaven. Niet veranderen vanwege een 1 of andere romantische gedachte dat je hond je baby beschermt. Dat doet hij niet namelijk en dat gaat van kwaad naar erger.
Hoppa op de grond er mee, geen gezeik luisteren!

Gimmick schreef:Onzekerheid komt vaak naar boven op het moment van het krijgen van je eerste kind.
Er komt heel veel op je af, met iedereen die overal tips en adviezen over heeft mbt je kind. Maar in jou geval ook mbt je hond.
Waarom zouden regels opeens veranderen als je zwanger bent? Daar heeft je hond niks aan en specifiek Rico al helemaal niet.
Dat is nou eenmaal een hondje die strikte regels nodig heeft en die je niet zijn gang kan laten gaan. Dat wordt een stevige opdracht voor je. Helemaal omdat jij zelf niet heel resoluut en vrij van twijfel bent.

Ik zou regels instellen voor Rico en die handhaven. Niet veranderen vanwege een 1 of andere romantische gedachte dat je hond je baby beschermt. Dat doet hij niet namelijk en dat gaat van kwaad naar erger.
Hoppa op de grond er mee, geen gezeik luisteren!

Mee eens.

Inderdaad logisch dat je wat onzeker er in staat, hormonen doet een hoop met je
Staat mij ook nog bij dat je nog thuis woon toen je Rico net kreeg (of vergis ik mij nou) Dus jong en onervaren plus je hormonen is best lastig te handelen.
Wat Gimmick zegt gewoon doen wat je al deed en er wat nuchter er in staan, dan kom je er wel hoor.
En gefeliciteerd met je zwangerschap

Lizzie. schreef: Staat mij ook nog bij dat je nog thuis woon toen je Rico net kreeg (of vergis ik mij nou) Dus jong en onervaren plus je hormonen is best lastig te handelen.

Nee ik woon al bijna 20 jaar op mij zelf .
De hormonen zijn inderdaad een drama, dan voel ik me zo en dan weer zo.

Ik ga gewoon door zoals ik deed met Rico en ga daar niks aan veranderen.
Bedankt voor de tips, had ik het dus toch goed dat ik dit gedrag niet moet toe laten inplaats van wat de meest mensen hier zeggen. Ahhh wat lief dat is heel normaal gedrag, heee niet de hond weg duwen hij hoort erbij, of wat doe je nu zie je wel de hond wordt nu al weg gedrukt in de hoek.

Charley schreef:

Lizzie. schreef: Staat mij ook nog bij dat je nog thuis woon toen je Rico net kreeg (of vergis ik mij nou) Dus jong en onervaren plus je hormonen is best lastig te handelen.

Nee ik woon al bijna 20 jaar op mij zelf .
De hormonen zijn inderdaad een drama, dan voel ik me zo en dan weer zo.

Ik ga gewoon door zoals ik deed met Rico en ga daar niks aan veranderen.
Bedankt voor de tips, had ik het dus toch goed dat ik dit gedrag niet moet toe laten inplaats van wat de meest mensen hier zeggen. Ahhh wat lief dat is heel normaal gedrag, heee niet de hond weg duwen hij hoort erbij, of wat doe je nu zie je wel de hond wordt nu al weg gedrukt in de hoek.

oops dan vergis ik mij met iemand anders sorry

Charley schreef:Ik ga gewoon door zoals ik deed met Rico en ga daar niks aan veranderen.
Bedankt voor de tips, had ik het dus toch goed dat ik dit gedrag niet moet toe laten inplaats van wat de meest mensen hier zeggen. Ahhh wat lief dat is heel normaal gedrag, heee niet de hond weg duwen hij hoort erbij, of wat doe je nu zie je wel de hond wordt nu al weg gedrukt in de hoek.

Vergeet dat dikgedrukte maar
Gedrag niet toelaten lijkt me een stuk beter/verstandiger