Het HondenForum

Droef durft bij sommige honden best uit te vallen(loopt daarom ook meestal aangelijnd). Een aantal honden kunnen we vrijwel niet ontwijken want wonen op de route en zitten geregeld buiten en die gaan dus ook tekeer tegen hem, ook moeten we soms wel eens iemand passeren(altijd ruim op afstand, die ruimte is er wel en anders loop ik om).

Twee weken terug liepen we dus weer langs de tuin waar de hond inzit die tekeer gaat. Soms loopt Droef zonder reactie door maar soms laat hij zich wel opnaaien. Nu dus ook, en ik zeg op dat moment(eigenlijk voor de grap zonder er bij na te denken) op fluister toon.. shhht we moeten zachtjes doen. Droef gaat dus een beetje binnensmonds mopperen en loopt weliswaar met een bokkensprong en opgepompt door, maar de echte uitval bleef achterwege.
Ik was nogal verbaasd, ze kennen het wel als ik 's avonds laat thuis kom en ze moeten zachtjes doen en dan fluister ik het op de zelfde manier maar had niet de verwachting dat het zou werken buiten. Maar daarna meerdere malen herhaald en met succes. Zelfs Izzy reageert er goed op. Dus nu denken mensen die ik passeer waarschijnlijk dat ik achterlijk ben. Het willen uitvallen is niet weg want als ik er niks van zeg of gewoon een brul geef dat ze hun kop moeten houden en doorlopen is het alsnog bal.
Ik vind het wel hilarisch eigenlijk dat dit werkt. Af en toe zijn ze gewoon niet goed snik met zijn tweetjes.

Dees en Maylo schreef:Droef durft bij sommige honden best uit te vallen(loopt daarom ook meestal aangelijnd). Een aantal honden kunnen we vrijwel niet ontwijken want wonen op de route en zitten geregeld buiten en die gaan dus ook tekeer tegen hem, ook moeten we soms wel eens iemand passeren(altijd ruim op afstand, die ruimte is er wel en anders loop ik om).

Twee weken terug liepen we dus weer langs de tuin waar de hond inzit die tekeer gaat. Soms loopt Droef zonder reactie door maar soms laat hij zich wel opnaaien. Nu dus ook, en ik zeg op dat moment(eigenlijk voor de grap zonder er bij na te denken) op fluister toon.. shhht we moeten zachtjes doen. Droef gaat dus een beetje binnensmonds mopperen en loopt weliswaar met een bokkensprong en opgepompt door, maar de echte uitval bleef achterwege.
Ik was nogal verbaasd, ze kennen het wel als ik 's avonds laat thuis kom en ze moeten zachtjes doen en dan fluister ik het op de zelfde manier maar had niet de verwachting dat het zou werken buiten. Maar daarna meerdere malen herhaald en met succes. Zelfs Izzy reageert er goed op. Dus nu denken mensen die ik passeer waarschijnlijk dat ik achterlijk ben. Het willen uitvallen is niet weg want als ik er niks van zeg of gewoon een brul geef dat ze hun kop moeten houden en doorlopen is het alsnog bal.
Ik vind het wel hilarisch eigenlijk dat dit werkt. Af en toe zijn ze gewoon niet goed snik met zijn tweetjes.

Lijkt me wel handig

ranetje schreef:

Dees en Maylo schreef:Droef durft bij sommige honden best uit te vallen(loopt daarom ook meestal aangelijnd). Een aantal honden kunnen we vrijwel niet ontwijken want wonen op de route en zitten geregeld buiten en die gaan dus ook tekeer tegen hem, ook moeten we soms wel eens iemand passeren(altijd ruim op afstand, die ruimte is er wel en anders loop ik om).

Twee weken terug liepen we dus weer langs de tuin waar de hond inzit die tekeer gaat. Soms loopt Droef zonder reactie door maar soms laat hij zich wel opnaaien. Nu dus ook, en ik zeg op dat moment(eigenlijk voor de grap zonder er bij na te denken) op fluister toon.. shhht we moeten zachtjes doen. Droef gaat dus een beetje binnensmonds mopperen en loopt weliswaar met een bokkensprong en opgepompt door, maar de echte uitval bleef achterwege.
Ik was nogal verbaasd, ze kennen het wel als ik 's avonds laat thuis kom en ze moeten zachtjes doen en dan fluister ik het op de zelfde manier maar had niet de verwachting dat het zou werken buiten. Maar daarna meerdere malen herhaald en met succes. Zelfs Izzy reageert er goed op. Dus nu denken mensen die ik passeer waarschijnlijk dat ik achterlijk ben. Het willen uitvallen is niet weg want als ik er niks van zeg of gewoon een brul geef dat ze hun kop moeten houden en doorlopen is het alsnog bal.
Ik vind het wel hilarisch eigenlijk dat dit werkt. Af en toe zijn ze gewoon niet goed snik met zijn tweetjes.

Lijkt me wel handig

Prachtig

Toevallig zat ik er van de week nog over te denken
Dingen die ik ze gewoon heb geleerd door te doen, op het gras blijven, bal beter geven , ieder hun eigen bal, stil enz gewoon door te herhalen maar geen oefening of training dus gewoon zomaar en opeens lukt dat ook.

billy schreef:Toevallig zat ik er van de week nog over te denken
Dingen die ik ze gewoon heb geleerd door te doen, op het gras blijven, bal beter geven , ieder hun eigen bal, stil enz gewoon door te herhalen maar geen oefening of training dus gewoon zomaar en opeens lukt dat ook.

Ja echt bizar vind ik dat. Van de week ook, liepen we door een woonwijk. Put helemaal onder de bladeren verstopt en Izzy had daar door haar poten in kunnen breken. Dus ik zeg pas op put! En hoppa 4 poten in de lucht keurig erover heen. Soms denk ik wel eens dat ze stom zijn maar in heel veel dingen gaat het gewoon als vanzelf zonder het bewust geoefend te hebben.

Hier ook bij die kleine, Mies moet 2 x per dag een pilletje voor haar epilepsie. Dat krijgt ze in een stukje worst. Ik roep dan pillekestijd (ok stom woord) en Moby weet ook al wat dat betekent

Ik herken het ook hoor. En ik merk ook dat ik de honden helemaal niet meer probeer op te voeden maar alleen nog maar wat bijsturing geef. Ik zeg bijvoorbeeld tegen de honden lief zijn als ze grommen. Gewoon heel idioot zeggen Hé jongens. Lief zijn. En dan doen ze dus lief...

Of pas op daar komt een auto. Kom maar snel bij mij lopen. En voila. Ze doen het.

Ik zeg zelfs bij mij. En dan moeten ze in de buurt blijven. Geen idee waarom dat allemaal gewoon heel goed werkt. Ik doe verder niks met ze. Ze krijgen eigenlijk nooit enig commando van mij. Ja ik roep ze. Maar dan zijn we er wel.

Zit lig blijf en af zijn al veeeeel teveel gevraagd voor mijn honden. Die kennen en kunnen eigenlijk niks. Maar ondertussen kunnen ze alles. Want ze lopen los overal en luisteren perfect. Terwijl ze geen commando kennen en echt nooit enige training hebben gehad. Ik heb er ook altijd het volste vertrouwen in dat alles goed gaat. Elk dier en elke situatie. Ze luisteren naar mijn gebrabbel en sturing ofzo.

Ik vind het persoonlijk de leukste manier want dit werkt voor mij. Als ik met blijf en liggen aankom zullen ze me echt aankijken van...waar heeft hij het in vredesnaam over. Maar als ik zeg oh shit. Bas effe hierblijven. Komt een auto en baasje gaat Guus halen. Dan blijft ze gewoon haha.

Lijkt wel of ze aanvoelen wat ik van ze wil. Ik moet ook zeggen dat ze dus wel gewoon daar waar ze ruimte zien echt ook wangedrag vertonen. Als ik mijn partner een tik geef voor de grap vliegt Guus enorm uit. En Bas loopt zo een hele straat terug als ik niet oplet om een mensendrol op te eten. Of ze gaan achter een beest aan. Maargoed beetje ruimte om zichzelf te zijn hebben ze ook wel verdiend want ze hebben niet gekozen voor dit leven. Dus dat mag.

Haha! Wat schattig.
Ik herken het wel hoor, ik ben ook zo iemand die hele zinnen tegen die honden zegt. En ze luisteren er beter naar dan wanneer ik streng ga lopen doen.
Ik lees hier weleens dat iemand zich ergert aan iemand die hele zinnen tegen die hond zegt, dan denk ik: uh oh, ik ben dat

"Wil je even aan de kant gaan? Er komt iemand aan".
"Doe maar niet, kom maar even bij mij staan, dan kan dat hondje gewoon rustig plassen".
En ze luisteren nog ook 1:

Manuma schreef:Haha! Wat schattig.
Ik herken het wel hoor, ik ben ook zo iemand die hele zinnen tegen die honden zegt. En ze luisteren er beter naar dan wanneer ik streng ga lopen doen.
Ik lees hier weleens dat iemand zich ergert aan iemand die hele zinnen tegen die hond zegt, dan denk ik: uh oh, ik ben dat

"Wil je even aan de kant gaan? Er komt iemand aan".
"Doe maar niet, kom maar even bij mij staan, dan kan dat hondje gewoon rustig plassen".
En ze luisteren nog ook 1:

Hahaha. Tegelijk en onze berichten komen echt op hetzelfde neer. Ik noem dat brabbelen een beetje bijsturen. Ik denk ook dat dat het beste werkt omdat je daarbij nooit corrigeert. Je beloont wel heel erg. Want ik zeg dan wel wat zijn jullie toch lief!!! En wat goed Bas. Echt super braaf en dan een aai of een liefdevolle blik. En als ik zeg Guus pas op mountainbikes. En hij rent naar me toe zeg ik jaaaaa jochie. Wat ben je toch knap! En dan mag hij ook gerust even heel hard tegen me aanspringen en keffen en dan zijn we allemaal weer blij

Oh ja. Ik zeg tegenwoordig tegen de honden het volgende. Jongens.....baasje heeft de paardendrol ook gezien dus jullie hoeven het niet eens te proberen. En dan lopen ze er met een boog omheen.

Ik praat ook veel in hele zinnen. En met m'n lichaamstaal ondersteun ik wat ik zeg. Dat pikken ze inderdaad makkelijk en snel op. Zeker op momenten dat ze zich onzeker voelen werkt het beter om te verzoeken enzo dan om commando's te geven

Manuma schreef:Haha! Wat schattig.
Ik herken het wel hoor, ik ben ook zo iemand die hele zinnen tegen die honden zegt. En ze luisteren er beter naar dan wanneer ik streng ga lopen doen.
Ik lees hier weleens dat iemand zich ergert aan iemand die hele zinnen tegen die hond zegt, dan denk ik: uh oh, ik ben dat

"Wil je even aan de kant gaan? Er komt iemand aan".
"Doe maar niet, kom maar even bij mij staan, dan kan dat hondje gewoon rustig plassen".
En ze luisteren nog ook 1:

Hier ook. Tijdje terug nog. Meneer met 2 herders, redelijk jong allebei. Hij was op het veld bezig en ik liep langs. Hoor ik hem roepen tegen de teef. Tessa!! Denk nou toch godverdomme een keer na. Daar ligt je bal! En hop daar ging Tessa de bal halen.
Toen dacht ik nog wat een gekkie. Maar ik doe het zelfde met Droef en Izzy. Vooral bij Droef. Die stimuleer ik echt in het zelf doen. Ook als het moeilijk is. Dan sta ik te roepen, nee je moet het zelf doen. Komt hij weer terug. Dan sta ik hem nog tips te geven hoe hij het moet doen ook. Dan loopt hij weer terug kijkt nog bedenkelijk naar de situatie en kijkt weer naar mij. Daarop zeg ik dus weer dat hij niet achterlijk is en het heus wel zelf kan, en een minuut later heeft hij dan ineens die bal waar hij eigenlijk dacht niet bij te kunnen. Uiteraard prijs ik hem dan de hemel in.
Izzy is sowieso wel veel van het zelf doen en bij haar ben ik wel iets directer en minder vragend anders gaat ze zelf invulling geven aan hoe ze iets moet doen en dat is niet vaak in positieve zin.

Ik praat ook in volzinnen tegen mijn honden en meestal begrijpen ze me wel. Ik deed het al met Lais vanaf de eerste cursus, ik praatte gewoon tegen haar en hoorde dan nog weleens dat dat heel onduidelijk is voor de hond, je moet het bij één woord houden. Maar mooi dat ze toch elke keer weer stomverbaasd waren als Lais precies deed wat ik haar (in een volzin) vroeg, ze snapten er niks van.

Ik stond een keer te praten met de juf en ineens ging Lais zitten, ik belonen en juf vroeg waarom ik beloonde. Nou ik had in mijn volzin tegen de juf 'zitten' gezegd en prompt ging Lais zitten. Knap kind .

Ik denk dat volzinnen sturend zijn en daarmee heel gemakkelijk commando's kunnen vervangen. Als je hond begrijpt wat je wil dan maakt het haast niet uit wat je precies zegt. Als ik tegen de honden zeg wegwezen. Of ga uit de keuken of ga naar je mand of wat dan ook dan gaan ze gewoon naar hun mand. Ze kennen ook plaats maar dan drukken ze zich. Ze vinden commando's gewoon niet gezellig en volzinnen wel. En door volzinnen begrijpen ze je beter. Lig! is lig. Daar zit geen smaak aan. Ga eens lekker liggen smaakt beter.

laeken schreef:Ik denk dat volzinnen sturend zijn en daarmee heel gemakkelijk commando's kunnen vervangen. Als je hond begrijpt wat je wil dan maakt het haast niet uit wat je precies zegt. Als ik tegen de honden zeg wegwezen. Of ga uit de keuken of ga naar je mand of wat dan ook dan gaan ze gewoon naar hun mand. Ze kennen ook plaats maar dan drukken ze zich. Ze vinden commando's gewoon niet gezellig en volzinnen wel. En door volzinnen begrijpen ze je beter. Lig! is lig. Daar zit geen smaak aan. Ga eens lekker liggen smaakt beter.

Ik denk maar misschien vermenselijk ik het wel teveel. Volle zinnen klinken gewoon veel vriendelijker en daardoor zijn ze sneller ergens toe bereid. Bij Droef werkt vragen het bestem hij kan heus een flink aantal commando's en in een goede bui met lekker beloning doet hij het ook wel maar vragen werkt beter. Zit uit het niks roepen werkt vaak niet. Maar als ik vraag Droefje wil je even op je billen gaan zitten dan doet hij het wel.

Ook zoiets grappigs. Ik zeg wel eens tegen ze dat we zo naar buiten gaan maar ondertussen ga ik weer wat anders doen en dan duurt het wat langer. Dan is er altijd wel 1 van de 2 die even verhaal komt halen. Droef heeft dat ook met zijn oren. Die maak ik als het weer zwemweer is vaker schoon omdat hij af en toe denkt een onderzeeër te zijn, zijn ze nogal snel vies en dat gaat jeuken en op den duur ontsteken. Dus elke paar dagen even schoonmaken. Hij vind het heerlijk! Dus als ik zeg ik maak straks even je oortje schoon dan moet ik niet denken dat ik er te lang mee kan wachten want dan loopt hij zelf wel naar de wc waar ik altijd even een wc papiertje pak. Dan gaat hij daar onrustig lopen doen. Net zo lang tot ik doe wat ik beloofd heb.

Ik denk dat je intonatie en houding ook heel veel doet. En als jij je honden vertelt dat we (dus inclusief jijzelf) zachtjes moeten doen, geef je zelf al het voorbeeld. Jouw intonatie en houding veranderen naar veel meer ingetogen, en dat voorbeeld volgen ze op. Het omgekeerde is dat mensen die naar hun hond schreeuwen dat ze stil/rustig moeten doen, zelden succes hebben

Ik deed het met Bizzy ook wel eens. Die kon toen ze jonger was iets te veel op gaan in spel met een andere hond, dan werd ze steeds heftiger tot de vlam in de pan sloeg. Dus als ze dan met Segno speelde en ik zag haar intensiteit opbouwen zei ik op zachte toon: "Bizzy. doe je wel lief?" Slaat in letterlijke bewoording nergens op natuurlijk, maar het hielp wel altijd. Dan was ze er weer even uit en speelde daarna weer op een rustige manier verder. Tegenwoordig hoef ik haar daar helemaal niet meer aan te herinneren. Ik denk dat het een combinatie was van uit de situatie halen door aan te spreken plus kalmeren met de intonatie van m'n stem.

Ik vind het altijd zo mooi, als ik Lais gezegd heb dat ze ergens moet gaan liggen (of op de bank moet of moet gaan zitten oid) en ze doet het niet dan zeg ik semi-streng: ''Wát heb ik nou gezegd?!''. En prompt doet ze dus wat ik daarvoor gevraagd had, zonder dat ik dat eerste hoef te herhalen (of dat nou zit, lig of op was). Prachtig en wonderlijk vind ik dat.

laeken schreef:Ik denk dat volzinnen sturend zijn en daarmee heel gemakkelijk commando's kunnen vervangen. Als je hond begrijpt wat je wil dan maakt het haast niet uit wat je precies zegt. Als ik tegen de honden zeg wegwezen. Of ga uit de keuken of ga naar je mand of wat dan ook dan gaan ze gewoon naar hun mand. Ze kennen ook plaats maar dan drukken ze zich. Ze vinden commando's gewoon niet gezellig en volzinnen wel. En door volzinnen begrijpen ze je beter. Lig! is lig. Daar zit geen smaak aan. Ga eens lekker liggen smaakt beter.

Ik heb precies hetzelfde. Kijk soms moet het even omdat de situatie erom vraagt (bij met name Lais dan) en dan geef ik weleens sec zo'n commando maar in vrijwel alle andere situaties praat ik gewoon tegen ze. Ik zeg ook 'ga eens ergens liggen' ipv 'in je mand', ze weet precies dat ze dan zelf een plek uit mag zoeken zolang ze dan ook gaat liggen. Ik vind het echt heel fijn op die manier.

Dees en Maylo schreef:Dus elke paar dagen even schoonmaken. Hij vind het heerlijk! Dus als ik zeg ik maak straks even je oortje schoon dan moet ik niet denken dat ik er te lang mee kan wachten want dan loopt hij zelf wel naar de wc waar ik altijd even een wc papiertje pak. Dan gaat hij daar onrustig lopen doen. Net zo lang tot ik doe wat ik beloofd heb.

Ik vind dat echt mooi, dat onthouden!

Ik vind dat ook het leukste aan mijn honden. Ik krijg ook regelmatig complimenten over hoe ze luisteren
Zit ik daar: "zeg, wat zei ik nou?"
En dan met zo'n verontschuldigende blik doen wat ik net in twee zinnen zei.

Manu luistert los niet fantastisch. Maar als ik zeg "blijf maar even in de buurt" blijft hij keurig om me heen. Als ik zou zeggen "naast!" weet hij dat er dezelfde betekenis aan hangt maar heeft hij er geen zin in.
Ik sta trouwens ook heel vaak "hallo jongens!" te blèren en ze hebben zichzelf aangeleerd dat ik het dan tegen allebei heb.
Als ik er zo over nadenk heb ik dat eigenlijk nooit geoefend, dat is er gewoon in geslopen Als ik iets vertel letten ze dus blijkbaar toch een beetje op en een glimlach van mij is al beloning genoeg om te leren dat het gedrag is dat ik wil zien.

Het zijn ook beide geen honden om strak appèl op te volgen. Misschien komt dat omdat mij dat ook niet echt ligt. Dat hele zelfstandige gestruin is hen goud waard en ze zijn heel gelukkig als ze heel veel zelf in mogen (denken te) vullen.
Dan heb je mij nog, die erbij loopt voor gezelschap, en ze willen me wel graag blij hebben maar graag niet met streng regime. Dan worden ze gedrukt, rennen ze eerder van me weg.
Ik kan ook op heel vrolijke en ontspannen toon babbelen dat ze even op moeten letten want er komt een paard aan. Oh, het paard gaat draven jongens, kom toch maar even bij mij. Jaaa, zo ja. Die gaat hard he? Dat is wel mooi. Zullen we even kijken? Maar we blijven wel even hier hè? Brave draken, goed hoor.

Vooral Manu groeit er echt van. Je ziet hem een paar centimeter groter worden als hij naar zo'n simpele zin luistert en bij het omkijken mij naar hem ziet lachen
Ik geloof eerlijk gezegd dat Manu ook echt wel lastig te trainen is voor de gemiddelde persoon. Via deze weg en toch heel alert zijn kan hij nu wel loslopen.
Uma interesseert het allemaal niet zo Die gaat gewoon stilstaan en omkijken als ik iets zeg. Meestal is dat ook in de buurt van wat ik bedoel.

Vanavond drukte een man zijn uitvallende pitbull in de bosjes en we moesten erlangs. Mijn duo kijkt wat onzeker, ik fluister ze toe dat we maar even de pas erin gaan zetten. We zijn erlangs zonder ook maar een blik van hen en ik zeg ze dat ze fantastisch lief zijn en dat dat hondje het wel even spannend vond. Dan krijg ik zo'n blik omhoog en glimlach ik naar ze, waarop ze weer tevreden verder hobbelen.
Ik geniet er zo van, lekker met z'n drieën op onze eigen manier. Mijn glimlach naar hen is voor hen een beloning.

Ik snap dan ook de lol nooit zo van die baas-hond combinaties die alles brullen en heel intens doen. Maar dat is misschien ook omdat mijn honden daar totaal niet het type voor zijn. En ik heb alleen ervaring met mijn dwarrels

Manuma schreef: Ik snap dan ook de lol nooit zo van die baas-hond combinaties die alles brullen en heel intens doen. Maar dat is misschien ook omdat mijn honden daar totaal niet het type voor zijn. En ik heb alleen ervaring met mijn dwarrels

Sommigen hebben dat nodig. Niet brullen maar wel op de vierkante centimeter zitten regelen met korte commando's.
Ik heb er geen zin meer in.

Naap doet veel na. Hij krijgt vaker heet eten uit de pan en moet dan wachten.
Hij heeft me steeds zien blazen en ging dat zelf proberen. Met z'n lipjes er bovenop en heel hard "wroeeeee" roepen.
Daarna voelt hij met z'n poot of het al gelukt is.
Dat doet hij nu dus ook als ik het zeg, "pas op, heet he, eerst blazen"

billy schreef:Toevallig zat ik er van de week nog over te denken
Dingen die ik ze gewoon heb geleerd door te doen, op het gras blijven, bal beter geven , ieder hun eigen bal, stil enz gewoon door te herhalen maar geen oefening of training dus gewoon zomaar en opeens lukt dat ook.

Klopt idd, nu je het zo zegt

Zamunda schreef:Ik vind het altijd zo mooi, als ik Lais gezegd heb dat ze ergens moet gaan liggen (of op de bank moet of moet gaan zitten oid) en ze doet het niet dan zeg ik semi-streng: ''Wát heb ik nou gezegd?!''. En prompt doet ze dus wat ik daarvoor gevraagd had, zonder dat ik dat eerste hoef te herhalen (of dat nou zit, lig of op was). Prachtig en wonderlijk vind ik dat.

Ik zeg dan "wàt zei ik???"
En Claire, waar dat doorgaans tegen is, doet dan inderdaad wat ik net gevraagd had.

Bij Jachtproeven vertelde ik Ita ook als er iets bijzonders was.
Had ze op geluid van een schot recht vooruit op afstand een apport gebracht en moest ze links bij een heuvel nog een apport halen, dan wees ik naar die heuvel en zei dat daar nog een apport lag.
Dan ging ze daar dus zoeken (en vinden uiteraard ).
De keurmeesters lagen vaak in een deuk, omdat ze me precies leek te begrijpen.

Wat grappig en handig.

Als ik tegen Shira zeg, "ga maar in het watertje" dan gaat ze echt het water in. Zonder dat ik haar dat ooit heb geleerd. Ik praat ook veel tegen ze en leg dingen uit. Of "dat is een klein hondje he, zachtjes doen" en dan gaat het ook heel rustig allemaal. Shira heeft een hekel aan reigers. Maar als ik zeg "wat een rare voog he" dan kijkt ze alleen meewarig naar de vogel en loopt gewoon door

Beer wilde na het loslopen nooit aangelijnd worden buiten. Als ik dan tegen hem zei "ga je mee een rondje lopen" (dus hetzelfde als wat ik in huis tegen hem zei voordat we naar buiten gingen) dan ging hij keurig voor me zitten om aangelijnd te worden.

ranetje schreef:

Zamunda schreef:Ik vind het altijd zo mooi, als ik Lais gezegd heb dat ze ergens moet gaan liggen (of op de bank moet of moet gaan zitten oid) en ze doet het niet dan zeg ik semi-streng: ''Wát heb ik nou gezegd?!''. En prompt doet ze dus wat ik daarvoor gevraagd had, zonder dat ik dat eerste hoef te herhalen (of dat nou zit, lig of op was). Prachtig en wonderlijk vind ik dat.

Ik zeg dan "wàt zei ik???"
En Claire, waar dat doorgaans tegen is, doet dan inderdaad wat ik net gevraagd had.

Als ze hier doen alsof ze me niet gehoord hebben. Is het: Hallo.. Oeren kapoet? of bij wat strenger: Was ik niet duidelijk ofzo? En reken maar dat ze dan ineens wel hebben gehoord wat ik zei.

Ik gebruik ook hele zinnen. Dan zijn ze hun bal weer kwijt en zeg ik 3 keer 'zoek!' En dan vervolgens; 'gebruik je neus, je hebt dat ding niet voor niets'. Fanatiek dat ze dan ineens zijn, net alsof ze me begrijpen.

Maar wat ik echt fantastisch vind is dat je op den duur maniertjes ontwikkeld om ze te laten luisteren zonder daar bewust op te trainen. En dat je dan super blij bent met elkaar Als voorbeeld; Vito kan een ontzettende eikel zijn naar andere honden. Hij is conflictvermijdend, maar heeft ook weinig geduld. Het kan zomaar zijn dat een andere hond de eerste grom niet snapt óf niet accepteert en dan kan het escaleren. Ik wil dat niet en Vito vind het fantastisch als ik aanwijzingen geef en hem door de situatie help. Dus als hij los loopt en er komt een hond me tegemoet dan moet hij bij me blijven zodat ik hem eventueel snel aan kan lijnen. Ik zeg 1 keer 'wachten', wat hij dan ook braaf doet. Vervolgens loop ik door, maar hij moet schuin achter/naast me blijven. Komt hij snel aanrennen dan steek ik mijn hand uit, handpalm naar hem toe gericht. Dan remt hij af en komt naast me lopen. Gaat hij me iets voorbij dan knip ik met mijn vingers en mindert hij vaart. Zo passeren we samen de andere hond (mits ik zeker weet dat dit goed gaat, anders lijn ik aan) en hij is dan zó trots dat we dat samen even geflikt hebben. Ik hoef dan verder niets te zeggen en toch hebben we contact, dit is helemaal ons maniertje. Nooit op getraind, het is gewoon zo gegroeid.

Tegen Luna heb ik altijd hele verhalen en ik heb wel eens het idee dat zij echt alles begrijpt wat ik tegen haar zeg. Je zou haar kop eens moeten zien als ik zeg; oh Luna, wat heb jij een mooie stok! Echt prachtig! Dan doet ze haar oortjes naar voren en komt parmantig aantrippelen. Trouwens, als andere mensen een opmerking maken over haar stok dan zie je haar glunderen, dat begrijpt ze prima.

laeken schreef:Oh ja. Ik zeg tegenwoordig tegen de honden het volgende. Jongens.....baasje heeft de paardendrol ook gezien dus jullie hoeven het niet eens te proberen. En dan lopen ze er met een boog omheen.

dat heb ik met bijvoorbeeld katten.
"Ja, Aak, ik heb de kat ook gezien, laat hem maar lekker zitten! ".

Aak kijkt dan vaak om, en verfrommelt dan nog net niet zijn bek, want ik heb vaak door dat hij wat opmerkt of ik zie het zelf al. Een partypooper vindt hij me dan

Soms begrijpt hij me trouwens verkeerd.
Laatst had ik mijn benen op een krukje, hij komt met een bal aan.
"Leg maar hoog".. niet snappen "toe maar, leg maar hoog"..
Ik denk wat gaat ie nou doen? Kwam hij heel voorzichtig poot voor poot dat krukje op met de bal in de bek om erop te zitten en de bal dus aan te bieden

De honden reageren niet echt op mijn foon.
Van de week was Rasta weer op fluf bij de trimsalon en als hij klaar is doet ze een apje.
Ziggy vindt dat niet leuk, bij de deur piepen op de bank piepen enz.
Ziggy klaar nu hou oppp.
Op de rugleuning liggen al zuchtend en piepend, een en al zieligheid. Dan om 22.00 uur klinkt het apje dat Rasta klaar is, zodra het klinkt springt ie van de bank blij kwispelend naar de gang, jaaah Rasta ophalennn.

Zou het ook niet per hond en per persoon verschillen? Ik zie namelijk ook nogal eens mensen tegen hun hond iets zeggen in de zin van 'Fikkie ga eens mooi zitten' en de hond reageert er niet op. Maar op 'Fikkie, zit' gaat hij dan wel meteen zitten.

Ik gebruik het praten in volzinnen vooral veel om zijn aandacht bij mij te houden. Het 'wat zei ik nou?' werkt bij hem ook goed, maar hele verhalen om te vragen iets voor mij te doen zijn bij Gizmo een stuk minder effectief dan een simpel commando.

dagmar88 schreef:

Manuma schreef: Ik snap dan ook de lol nooit zo van die baas-hond combinaties die alles brullen en heel intens doen. Maar dat is misschien ook omdat mijn honden daar totaal niet het type voor zijn. En ik heb alleen ervaring met mijn dwarrels

Sommigen hebben dat nodig. Niet brullen maar wel op de vierkante centimeter zitten regelen met korte commando's.
Ik heb er geen zin meer in.

Naap doet veel na. Hij krijgt vaker heet eten uit de pan en moet dan wachten.
Hij heeft me steeds zien blazen en ging dat zelf proberen. Met z'n lipjes er bovenop en heel hard "wroeeeee" roepen.
Daarna voelt hij met z'n poot of het al gelukt is.
Dat doet hij nu dus ook als ik het zeg, "pas op, heet he, eerst blazen"

Zou je dat misschien eens willen filmen en delen? Dat lijkt me zo leuk om eens te zien!