Het HondenForum

Omdat Teun onzeker is en ik niet goed weet hoe daar juist mee om te gaan, ben ik op zoek naar wat begeleiding.
Ik heb mij ingelezen in BAT en dat zou een geschikte methode zijn voor onzekere honden.
Weet iemand een trainer in noord holland die hierbij kan helpen? Bijv. Dmv een eenmalige losse cursus of priveles?
Wat is jullie ervaring met BAT en onzekere honden?

Ik vind het niks. Een onzekere hond moet niks bepalen, dat moet vanuit jou komen.
Ik geloof ook niet dat er iets mis is met je pup, maar dat jij begeleiding nodig hebt.

Mee eens! Ik heb begeleiding nodig om te leren hoe ik hem goed kan sturen en begeleiden.
Gewone hondencurussen werken hier in de buurt met clickertraining. Dat werkt niet voor hem.

dagmar88 schreef:Ik vind het niks. Een onzekere hond moet niks bepalen, dat moet vanuit jou komen.
Ik geloof ook niet dat er iets mis is met je pup, maar dat jij begeleiding nodig hebt.

Dat!
Gewoon een goede hondenschool zoeken, met bij voorkeur een gedragstherapeut als les-gever. En idd.... JIJ hebt begeleiding nodig, met Teuntje lijkt niets mis. Dat is niet erg he, dat je zelf ff wat begeleiding nodig hebt!
*edit: BAT is volgens mij meer voor reaktieve honden, niet voor onzekere.

Suzanne

Teuntje schreef:Mee eens! Ik heb begeleiding nodig om te leren hoe ik hem goed kan sturen en begeleiden.
Gewone hondencurussen werken hier in de buurt met clickertraining. Dat werkt niet voor hem.

Waarom werkt clickertraining niet voor hem. Juist onzekere honden kunnen daar een enorme boost aan zelfvertrouwen door krijgen

crutz schreef:

Teuntje schreef:Mee eens! Ik heb begeleiding nodig om te leren hoe ik hem goed kan sturen en begeleiden.
Gewone hondencurussen werken hier in de buurt met clickertraining. Dat werkt niet voor hem.

Waarom werkt clickertraining niet voor hem. Juist onzekere honden kunnen daar een enorme boost aan zelfvertrouwen door krijgen

Absoluut waar! Tenzij het geluid van de clicker voor de hond storend is, maar dan werk je bijvoorbeeld mt een clickerwoord of een clicker die je zachter kunt zetten.
Ik heb overigens ook de ervaring dat alle soorten neuswerk en Balans&coordinatie meehelpen om een hond stabieler te maken. Mits natuurlijk les-gegeven door iemand die er echt verstand van heeft... zeker dat b&c komt nogal opzetten als paddestoelen en zeker niet elke les-gever heeft er echt verstand van!

Suzanne

Hij is buiten heel afwachtend
Gaat vaak stilstaan en kijken. Dat laat ik hem vaak even doen,waarna ik hem meeneem. Als ik dagelijks zijn vaste rondjes loop dan gaat het goed. Het stilstaan is dan stukken minder.gister een afwijkend rondje gelopen wat voor hem spannend was. Andere route, das al spannend, en we kwamen twee grote honden tegen toen hij losliep, kon hem op tijd bij me roepen en aanlijnen maar de stress zit er dan al in. Dus gisteravond en vanochtend weer aarzelend lopen. Veel stilstaan en kijken. Ik weet dat als er nu 2 dagen niks geks gebeurt, hij weer rustiger worst en fijn meeloopt. Hij is gewoon steeds alert terwijl er niks is
En als er dan iets is dan gaat hij direct in de stress modus en is hij lastig te bereiken. Zijn broertjes en zusjes hebben ddit ook geloof ik. Zijn zusje is daarintegen geen wegrenner/vluchter, maar een keffer.
Hondenschool in groepen is niks voor teun.
4x puppycurus gedaan. En 4x stress. Hij is niet gemotiveerd door de clicker. Is vaak te afgeleid en vind het te spannend buiten om de click of beloning op te merken.
Ik ebn van mezelf niet snel onzeker. Hiervoor hadden we een hele manse stoere hond en dat ging prima. Ik vind het erg lastig om de onzekerheid goed te sturen en hem goed te begeleiden omdat ik dit totaal niet gewend ben en het niet wil verpesten.
Misschien moet ik het maar op zn beloop laten en het nemen zoals het komt en gaat, maar hij heeft wel een bepaalde steun en sturing nodig en ik ben op zoek naar de juiste manier om die te kunnen geven.

Teuntje schreef:Hij is buiten heel afwachtend
Gaat vaak stilstaan en kijken. Dat laat ik hem vaak even doen,waarna ik hem meeneem. Als ik dagelijks zijn vaste rondjes loop dan gaat het goed. Het stilstaan is dan stukken minder.gister een afwijkend rondje gelopen wat voor hem spannend was. Andere route, das al spannend, en we kwamen twee grote honden tegen toen hij losliep, kon hem op tijd bij me roepen en aanlijnen maar de stress zit er dan al in. Dus gisteravond en vanochtend weer aarzelend lopen. Veel stilstaan en kijken. Ik weet dat als er nu 2 dagen niks geks gebeurt, hij weer rustiger worst en fijn meeloopt. Hij is gewoon steeds alert terwijl er niks is
En als er dan iets is dan gaat hij direct in de stress modus en is hij lastig te bereiken. Zijn broertjes en zusjes hebben ddit ook geloof ik. Zijn zusje is daarintegen geen wegrenner/vluchter, maar een keffer.
Hondenschool in groepen is niks voor teun.
4x puppycurus gedaan. En 4x stress. Hij is niet gemotiveerd door de clicker. Is vaak te afgeleid en vind het te spannend buiten om de click of beloning op te merken.
Ik ebn van mezelf niet snel onzeker. Hiervoor hadden we een hele manse stoere hond en dat ging prima. Ik vind het erg lastig om de onzekerheid goed te sturen en hem goed te begeleiden omdat ik dit totaal niet gewend ben en het niet wil verpesten.
Misschien moet ik het maar op zn beloop laten en het nemen zoals het komt en gaat, maar hij heeft wel een bepaalde steun en sturing nodig en ik ben op zoek naar de juiste manier om die te kunnen geven.

Niet gemotiveerd door de clicker? Wel op de kuiste wijze aangeleerd en voldoende waarde gegeven?
Als hij nog te afgeleid is door spanning of andere zaken kan hij inderdaad niet leren, daarvoor moet hij in een veilige en vertrouwde omgeving zijn. Eerst prikkelarm aanleren dan pas prikkels toevoegen.

Teuntje schreef:Mee eens! Ik heb begeleiding nodig om te leren hoe ik hem goed kan sturen en begeleiden.
Gewone hondencurussen werken hier in de buurt met clickertraining. Dat werkt niet voor hem.

Vraag hier eens naar een goede gedragstrainer. Iemand die met je mee wandelt.
Denk dat jij ook niet veel meer dan wat bevestiging nodig hebt.

Ik heb een BAT-cursus gedaan met mijn hond. Hoewel ik het een interessante wijze vind om een hond meer ruimte én meer zelfvertrouwen te geven, heeft het mij niet echt verder geholpen. Het kan nooit kwaad om daarover wat meer te lezen, maar ik zou niet direct aanbevelen om een cursus te volgen. Ik heb veel meer gehad aan iemand die met mij mee wandelt, die beschrijft wat zij ziet gebeuren en aangeeft wat je het best in die situatie kan doen. Ik ken niemand in Noord-Holland die daarvoor in te schakelen is (ik deed het via Hondsgewijs in Arnhem) maar dergelijke wandelingen zijn vast ook in jouw regio te regelen.

dagmar88 schreef:

Teuntje schreef:Mee eens! Ik heb begeleiding nodig om te leren hoe ik hem goed kan sturen en begeleiden.
Gewone hondencurussen werken hier in de buurt met clickertraining. Dat werkt niet voor hem.

Vraag hier eens naar een goede gedragstrainer. Iemand die met je mee wandelt.
Denk dat jij ook niet veel meer dan wat bevestiging nodig hebt.

Ja, dat dus

Tsja als iemand een goede weet die niet alleen vanuit boekjes handeld maar ook echt naar de hond kijkt en aanvoelt.... ik heb ze nog niet gevonden.

Leuk voorbeeld nog: gisteravond aan de wandel met Teun
Op een rustige parkeerplaats. Hij liep vrolijk en netjes mee en had aandacht voor me. Dus belonen en aandacht terug naar hem. Ging super. 100m verderop achter ons nieste iemand. Hij spoot naar voren aan de riem, standje lichaamstaal angst en stress. Ben blijven staan tot hij wat rustiger werd, maar daarna was de pret en concentratie en aanfacht wel weg en wilde hij eigenlijk alleen nog maar naar huis

Teuntje schreef:Tsja als iemand een goede weet die niet alleen vanuit boekjes handeld maar ook echt naar de hond kijkt en aanvoelt.... ik heb ze nog niet gevonden.

Leuk voorbeeld nog: gisteravond aan de wandel met Teun
Op een rustige parkeerplaats. Hij liep vrolijk en netjes mee en had aandacht voor me. Dus belonen en aandacht terug naar hem. Ging super. 100m verderop achter ons nieste iemand. Hij spoot naar voren aan de riem, standje lichaamstaal angst en stress. Ben blijven staan tot hij wat rustiger werd, maar daarna was de pret en concentratie en aanfacht wel weg en wilde hij eigenlijk alleen nog maar naar huis

Moet je echt even een apart topic voor openen met een duidelijk titel.

Wat als je hem dan optilt, een stukje draagt en buiten de "gevarenzone" weer neerzet?
Zonder het er in te aaien en het een beetje luchtig houden.

Misschien een raar idee, maar als je nu eens alle training even achterwege laat en gewoon samen de wereld gaat verkennen op zijn tempo? Dus zonder verwachtingen van jouw kant naar hem toe. Enige wat je doet is samen de wereld verkennen en jij houdt hem veilig. Wil hij iets van een afstandje bekijken? Dan doe je dat. Wil hij weg? Ga met hem een andere kant op. Wil hij iets onderzoeken? Ga het samen onderzoeken. Geen kunstjes uithalen om zijn aandacht op te eisen, wel zijn aandacht voor jou bevestigen. Jij bent de veilige haven, de beschermer, de rots in de branding. Jij stelt grenzen, maar binnen die grenzen mag hij alles en hoeft niets.
Ik doe met mijn pups nauwelijks iets aan training. En als we wat aan training doen, is dat omdat de hond er op dat moment plezier in heeft. Alles mag, niets hoeft, zolang het maar veilig is

Ik zou wat anderen ook al zeggen vooral kijken naar een fijne trainer die jou begeleidt zodat je Teun op een fijne manier de wereld kan laten ontdekken. Misschien ondertussen Teun niet loslaten op juist onbekende plekken/routes waar hij al meer spanning heeft, hengel hem lekker naar binnen en neem hem op de arm als er grote honden aankomen.

Wat is Teun's achtergrond eigenlijk, waar komt hij vandaan/hoe is hij opgegroeid?

Teuntje schreef:Hij is buiten heel afwachtend
Gaat vaak stilstaan en kijken. Dat laat ik hem vaak even doen,waarna ik hem meeneem. Als ik dagelijks zijn vaste rondjes loop dan gaat het goed. Het stilstaan is dan stukken minder.gister een afwijkend rondje gelopen wat voor hem spannend was. Andere route, das al spannend, en we kwamen twee grote honden tegen toen hij losliep, kon hem op tijd bij me roepen en aanlijnen maar de stress zit er dan al in. Dus gisteravond en vanochtend weer aarzelend lopen. Veel stilstaan en kijken. Ik weet dat als er nu 2 dagen niks geks gebeurt, hij weer rustiger worst en fijn meeloopt. Hij is gewoon steeds alert terwijl er niks is
En als er dan iets is dan gaat hij direct in de stress modus en is hij lastig te bereiken. Zijn broertjes en zusjes hebben ddit ook geloof ik. Zijn zusje is daarintegen geen wegrenner/vluchter, maar een keffer.
Hondenschool in groepen is niks voor teun.
4x puppycurus gedaan. En 4x stress. Hij is niet gemotiveerd door de clicker. Is vaak te afgeleid en vind het te spannend buiten om de click of beloning op te merken.
Ik ebn van mezelf niet snel onzeker. Hiervoor hadden we een hele manse stoere hond en dat ging prima. Ik vind het erg lastig om de onzekerheid goed te sturen en hem goed te begeleiden omdat ik dit totaal niet gewend ben en het niet wil verpesten.
Misschien moet ik het maar op zn beloop laten en het nemen zoals het komt en gaat, maar hij heeft wel een bepaalde steun en sturing nodig en ik ben op zoek naar de juiste manier om die te kunnen geven.

In je andere topic zijn veel goede tips gegeven over hoe je een goede band opbouwt en zodoende je hond zekerder maakt en zorgt dat hij weet dat hij jou kan vertrouwen in spannende situaties, iov weg rennen.

Oh, woon je in noord Holland? Mocht je in de kop wonen, weet ik een goede en leuke honden trainer. Werkt wel met clicker, maar dat is maar een onderdeel, hij is goed met mensen en honden begeleiden.

Overigens is het heel normaal voor een pup om snel afgeleid te zijn. Hoort er allemaal bij
Je moet gewoon veel geduld hebben, rustig en kalm blijven. En als ze je aandacht geeft, dat belonen. Dat doe je volgens mij al, dus geniet er van, en leg niet teveel druk op jezelf.

crutz schreef:

Teuntje schreef:Hij is buiten heel afwachtend
Gaat vaak stilstaan en kijken. Dat laat ik hem vaak even doen,waarna ik hem meeneem. Als ik dagelijks zijn vaste rondjes loop dan gaat het goed. Het stilstaan is dan stukken minder.gister een afwijkend rondje gelopen wat voor hem spannend was. Andere route, das al spannend, en we kwamen twee grote honden tegen toen hij losliep, kon hem op tijd bij me roepen en aanlijnen maar de stress zit er dan al in. Dus gisteravond en vanochtend weer aarzelend lopen. Veel stilstaan en kijken. Ik weet dat als er nu 2 dagen niks geks gebeurt, hij weer rustiger worst en fijn meeloopt. Hij is gewoon steeds alert terwijl er niks is
En als er dan iets is dan gaat hij direct in de stress modus en is hij lastig te bereiken. Zijn broertjes en zusjes hebben ddit ook geloof ik. Zijn zusje is daarintegen geen wegrenner/vluchter, maar een keffer.
Hondenschool in groepen is niks voor teun.
4x puppycurus gedaan. En 4x stress. Hij is niet gemotiveerd door de clicker. Is vaak te afgeleid en vind het te spannend buiten om de click of beloning op te merken.
Ik ebn van mezelf niet snel onzeker. Hiervoor hadden we een hele manse stoere hond en dat ging prima. Ik vind het erg lastig om de onzekerheid goed te sturen en hem goed te begeleiden omdat ik dit totaal niet gewend ben en het niet wil verpesten.
Misschien moet ik het maar op zn beloop laten en het nemen zoals het komt en gaat, maar hij heeft wel een bepaalde steun en sturing nodig en ik ben op zoek naar de juiste manier om die te kunnen geven.

Niet gemotiveerd door de clicker? Wel op de kuiste wijze aangeleerd en voldoende waarde gegeven?
Als hij nog te afgeleid is door spanning of andere zaken kan hij inderdaad niet leren, daarvoor moet hij in een veilige en vertrouwde omgeving zijn. Eerst prikkelarm aanleren dan pas prikkels toevoegen.

Denk ook dat daar het ''probleem'' ligt hoor, clickeren zelf aanleren is een lastig dingetje, vooral als jezelf er onzeker instaat. Timing van de click en beloning is cruciaal en dat word nog weleens onderschat.

Teuntje schreef:Leuk voorbeeld nog: gisteravond aan de wandel met Teun
Op een rustige parkeerplaats. Hij liep vrolijk en netjes mee en had aandacht voor me. Dus belonen en aandacht terug naar hem. Ging super. 100m verderop achter ons nieste iemand. Hij spoot naar voren aan de riem, standje lichaamstaal angst en stress. Ben blijven staan tot hij wat rustiger werd, maar daarna was de pret en concentratie en aanfacht wel weg en wilde hij eigenlijk alleen nog maar naar huis

Waarom is dit erg? Hij is jong, kent de wereld nog niet zo goed en schrikt van iets nieuws. Hij zal aan steeds meer dingen wennen en dus steeds minder schrikken, maar zijn hele leven lang kunnen er dingen plotseling gebeuren waar hij van schrikt. Dat is voor jou en mij niet anders toch? Toen iemand hier laatst in de straat een grote glasplaat stuk liet vallen schrok ik me ook een ongeluk.

Mijn hond woont in een grote stad en was toen hij jong was panisch voor het harde geluid dat motor-eigenaren soms expres maken met hun motoren. 2,5 jaar later vindt ie het nog steeds geen fanatisch geluid, maar hij heeft het vaak genoeg gehoord om te weten dat er geen rampen gebeuren en meestal reageert hij er niet meer op. Neemt niet weg dat hij nog steeds soms, als iemand dat geintje uithaalt als wij erg dichtbij staan of als het erg hard is, ervan kan schrikken. Sja. Ik kan hem geen wereld beloven waarin je dat nooit meer hoort.

Ik sluit me aan bij Fotogravinnetje; laat het allemaal een beetje los(ser).

Ik denk ook dat je te veel van hem verlangt. Trainen is goed, maar een teckel en trainen is wel anders dan een andere hond trainen. Natuurlijk moeten ook teckels leren wat wel en niet kan, maar dat werkt niet altijd hetzelfde als met andere type honden. Ik weet niet welke honden je gewend bent?

Ik was van huis uit 2 honden gewend die commando's leerden en die opvolgden. Gewoon opvolgen 'omdat de baas het zegt' zeg maar. En toen kreeg ik Finn. Finn doet niet aan 'omdat de baas het zegt' Finn leert het beste door hem te laten gaan en precies dat te belonen dat ik wil. Ik moet hem eigenlijk zover krijgen dat het lijkt alsof hij het zelf bedacht heeft. Een beetje dit idee:



Als ik zo lees wat hij allemaal doet en laat zien, denk ik dat hij het best goed doet. Laat het een beetje los dat hij nog niet naast je loopt, niet continu de aandacht bij jou heeft. Daar is het het type hond helemaal niet voor. Ik zou het voor een onzekere hond heel fijn vinden dat hij zo goed naar de spannende dingen kan kijken, dat helpt alleen maar om het minder spannend te vinden. Juist dan de aandacht bij jou proberen te krijgen, kan de schrikreactie alleen maar vergroten. Dan is het 'enge' opeens veel dichterbij dan hij had zien aankomen. Laat hem maar kijken, praat een beetje tegen hem en als je merkt dat het spannende eraf is (meer wegkijken, gaan snuffelen etc.) dan kan je hem eens vrolijk roepen en belonen 'goedzo, dan gaan we weer verder'. Als je even geen tijd hebt om lang stil te staan, dan neem je hem even op de arm, loopt verder en zet hem een eindje verder weer neer als het enge voorbij is.

Fotogravinnetje schreef:Misschien een raar idee, maar als je nu eens alle training even achterwege laat en gewoon samen de wereld gaat verkennen op zijn tempo? Dus zonder verwachtingen van jouw kant naar hem toe. Enige wat je doet is samen de wereld verkennen en jij houdt hem veilig. Wil hij iets van een afstandje bekijken? Dan doe je dat. Wil hij weg? Ga met hem een andere kant op. Wil hij iets onderzoeken? Ga het samen onderzoeken. Geen kunstjes uithalen om zijn aandacht op te eisen, wel zijn aandacht voor jou bevestigen. Jij bent de veilige haven, de beschermer, de rots in de branding. Jij stelt grenzen, maar binnen die grenzen mag hij alles en hoeft niets.
Ik doe met mijn pups nauwelijks iets aan training. En als we wat aan training doen, is dat omdat de hond er op dat moment plezier in heeft. Alles mag, niets hoeft, zolang het maar veilig is

Zo heb ik het met mijn Teun ook aangepakt.
Dat is ook best een angstige hond, zeker voor geluiden of dingen die er normaal niet zijn.
Odie en Sjakie nemen dat allemaal aan als 'Oh, nu is dat er' en voor Teun is het meer: 'dat hoort er niet te zijn, en dat is dus eng en eigenlijk wil ik er niet langs'.
Dan geef ik hem de volle lijn, en dan kan hij er op zijn eigen manier langs. Als hij er dan eenmaal voorbij is, dan is hij de knapste van de hele wereld.
De volgende keer is het dan ook niet eng meer.
Dingen waarvan ik weet dat ze er langere tijd staan, gaan we met zijn allen bekijken, en dan mag Teun ook zelf bepalen hoe dicht hij er bij in de buurt wil komen.
Dat werkt voor hem het allerbeste, en ik zie hem dan ook echt groeien in zijn zelfvertrouwen en vertrouwen in mij.

Teuntje schreef:Misschien moet ik het maar op zn beloop laten en het nemen zoals het komt en gaat, maar hij heeft wel een bepaalde steun en sturing nodig en ik ben op zoek naar de juiste manier om die te kunnen geven.

Juist dit leer je zelf door gewoon te 'doen'.
Kijk naar hem, en je leert hem kennen. Dat is het eigenlijk wel.
Ik denk dat jij, net als ik in het begin met mijn Teun deed, teveel alles goed wil doen.
Dan leg je echt veel te veel druk op jezelf en op Teun. Je zal het echt zien: als je los gaat laten, dan komt het vanzelf goed.
Op die manier leer je jouw Teun kennen zoals hij is, en daar leer je dan snel op inspelen.
Ik denk zelf maar zo: een teckel train je niet, een teckel begeleid je. Ik was ook veel te veel bezig met dingen aan- en afleren, en dat was voor mijn Teun niet de manier.
Op een gegeven moment liet ik hem steeds meer zelf dingen uitzoeken en ineens is onze band een stuk beter.
Ik laat hem ook wel zelf de route van de wandeling bepalen, en dan zie ik hem echt genieten, en ik zie dat hij dan weer een beetje meer groeit.

Dank jullie! Zucht en relax dus....
@Petra1: heb jij bij jouw Teun met een lange lijn gewerkt, of met een gewone riem?

Teuntje schreef:Dank jullie! Zucht en relax dus....
@Petra1: heb jij bij jouw Teun met een lange lijn gewerkt, of met een gewone riem?

Beide, tijdens de uitlaatrondes de korte lijn en op plekken waar hij wat meer vrijheid kon hebben de flexi van 8 meter.
Maar dat laatste dus alleen op plekken waarvan ik wist dat er niks engs was.
De korte lijn laat ik meestal volledig vieren, en ook nog de lengte van mijn arm erbij zeg maar, als hij iets niet kent en er dus niet te dicht langs wil lopen.


Inderdaad: heeeeel diep zuchten, vol zelfvertrouwen zijn en relax, dat is het beste heb ik gemerkt.
En ook zelf je ademhaling onder controle houden als je weet dat er iets is wat hij eng vind. Ze merken namelijk de kleinste verandering in jou op en reageren daar ook op.

Ik heb niet alles meer gelezen maar ben je niet teveel bezig met aandacht vragen van een onzekere hond? Ik lees steeds over meelopen met aandacht en belonen. Waarom?
Een onzekere hond moet je juist de kans geven zelf alles te zien en zelf te laten besluiten dat alles in orde is. Zeker in nieuwe omgevingen, laat die hond rustig zitten en rondkijken. Aandacht (vanuit de hond) komt pas als hij zich veilig voelt en zelf heeft besloten dat hij veilig is. Dan zul je ook steeds vaker en sneller door kunnen lopen overal.
Wandelen zonder trekken is toch zat? Waarom moet die hond met aandacht voor jou lopen? Een beetje contact is leuk, maar ga het niet steeds vragen of verwachten. Dan had je sowieso geen teckel moeten nemen.

Ik vraag geen aandacht van hem, maar beloon het wel als hij het aanbied.
Clicker is goed aangeleerd. In huis reageerd hij wel op de click. Dan weet hij: klik = lekkers.

Teuntje schreef: Clicker is goed aangeleerd. In huis reageerd hij wel op de click. Dan weet hij: klik = lekkers.

Nog niet goed genoeg prikkelarm (in huis) goed wil niet zeggen dat hij in een prikkelrijke omgeving ook al open kan staan om te leren.
Door de clicker dan in die situatie te gebruiken desentiseer je de clicker

Waar in Noord-Holland woon je? Als dat wat meer onderin is weet ik iemand die bij een hondenschool werkt met niet de standaard puppy- en vervolgcursussen maar wel de kennis en kunde om jouw onzekere hondje te begeleiden en jou te helpen. daar wordt ook BAT-les gegeven mocht je dat willen. Doe maar een PB als je meer wilt weten.

Als je omgeving West-Friesland oost zit, weet ik ook nog een goede school. Ze geven ook individuele lessen, gericht op samenwerking tussen hond/puppy en baas.

Zaterdag gaan we samen wandelen, ik neem alleen Truus mee, gewoon op ons gemakkie waarbij niets hoeft
Misschien kan ik nog wat tips geven en ben heel benieuwd naar Teun