Het HondenForum

Morgen vertrekken we naar Zuid Afrika voor 3 weken. De honden gaan naar mijn nichtjes. Zij hebben een labradoodle pup van 6 maanden. De meiden kennen mijn dames goed, Lizzie heeft er al veel vaker gelogeerd en keetje ooit 2 nachtjes. Iedere week op maandag wandel ik met de nichtjes en de honden. En toch vind ik het spannend. Ik heb net toch weer 2 kantjes vol geschreven met wat pointers ( keetje kan de voordeur open maken, als Lizzie niet eet gaat ze kotsen etc). Ergens vind ik het gênant om met dit soort dingen aan te komen.... Ik vertrouw de dames echt wel anders zou ik mijn honden er nooit achterlaten. hoeveel info geven jullie mee als de honden gaan logeren?

Ik vraag zelf eigenlijk altijd om een lijst met commando's die de hond kent, telefoonnummers voor noodgevallen en wat de hond gewend is qua routines (incl hoeveelheden voer en snacks). Ook vind ik het wel handig om te weten hoe het zit qua jachtgedrag, reactie op fietsers, joggers, paarden en andere dieren en dat soort dingen. Maar dat is omdat ik het zelf wel prettig vind om dat vooraf te weten. Ben toch wel eerder voorzichtig met de hond van een ander dan te onvoorzichtig, dus ik red het ook wel zonder dat dat op papier staat, maar het maakt het wel gemakkelijker

Runar is vorig jaar op vakantie geweest. Eten meegegeven, hoeveelheid gezegd en dat was het ongeveer de rest heeft hij zelf duidelijk gemaakt.
Ze passen zich wel aan aan waar ze zich bevinden.

Dit jaar konden ze bij mijn ouders terecht. Daar doen ze gewoon hun zin
.

Hoeveel ze eten schrijf ik op. Maar zowel mijn ouders als mijn schoonouders zijn heel vertrouwd met de honden dus dat scheelt wel. De gebruiksaanwijzing kennen ze al.

Nanna schreef:Ik kan je niet helpen. Mijn honden gaan strak mee op vakantie en als dat ooit onverhoopt niet gaat dan gaan ze een pension in met hekken van Colditzkwaliteit.
Mensen mogen gerust hun hond bij mij brengen ik en ik waak erover als Cerberus,maar mijn honden bij een ander brengen, geen denken aan.
Ik zou geen rustige minuut op mijn vakantie hebben.

Dit dus.. 1x gedaan naar een pension waar Alcatraz niks bij is. Is ook prima gegaan maar desondanks heb ik geen fijne vakantie... maar indien nodig dan wederom naar dat pension. Met alleen eigen honden een eigen binnenkennel, eigen buitenkennel en eigen uitloopweide. Er hoeft geen mens aan te pas te komen gewoon sluizen.

Lana gaat nooit uit logeren, als we al een keer een hele dag weg moeten, doen onze zoons de verzorging,
met van te voren uitgebreid verslag, van hoe ik het wil enz.
als ik op de honden van mijn vriendin moet passen [die blijven dan wel in hun eigen huis] vindt ik het juist prettig om
instructies te krijgen,
gewoon zeker weten dat alles goed gaat/is, zowel voor mijzelf als voor de honden,
vindt het heel gewoon, dat ondanks je de honden goed kent, even de puntjes op de i te zetten, niks mis mee.

Joep logeert eigenlijk alleen maar bij mijn ouders, dat is een: 'hij krijgt nu anderhalve schep per keer' bij het afleveren en dat is het zo ongeveer maar verder logeert Joep eigenlijk niet ergens anders, anders zouden de boekwerken waarschijnlijk ook tevoorschijn komen

Charlie gaat niet uit logeren maar met Izzy zei ik alleen hoeveel ze at. Ontaarde hondenbaas

Chef logeert of bij familie, die hoef ik niets mee te geven of bij zijn vaste oppas en daar hoef ik ook niets te vertellen, dus ik ben zo klaar haha!

Ondanks dat het mijn collega's zijn en ik ze vertrouw en ze mijn honden kennen; schrijf ik elk jaar een vel vol met dingen wat wel en niet kan.

Een paar A4-tjes en dan mogen ze de honden niet eens uitlaten . Maar okee, dat epistel is ook voor de rest van de veestapel (schoonouders komen dan hier in huis).

Maar na de laatste keer(voor het eerst sinds deze veestapel vijf nachten weg) durf ik eigenlijk niet meer zo goed want het werd toch wel heel duidelijk dat met het stijgen der jaren het inmiddels toch wat te ingewikkeld wordt voor ze plus dat ze het medisch niet zo precies in de smiezen hebben. Een kat plaste al twee/drie dagen bloed, zat al dagen veel te persen, plaste her en der buiten de bak en dat hoorde ik pas nadat we al even thuis waren en ik de kat zag plassen... Meteen zijn blaas gevoeld (die gelukkig leeg was) en naar de DA (kon nog net voor sluitingstijd, volgende dag was hemelvaart). Duur geintje en voor hetzelfde geld had hij juist verstopt gezeten en dan had het al einde verhaal kunnen zijn voor we thuis waren. Dan merk je dus pas hoe gewoon het voor jezelf is om te weten welke dingen spoed zijn en hoe makkelijk het fout kan gaan. Plus, als ze wel naar de DA waren gegaan dan hadden ze tweemaal daags moeten pillen en dat kunnen ze ook niet.
Zolang alles goed gaat dan hebben de dieren de tijd van hun leven want ze worden helemaal verwend en de beesten zijn gek op ze, daar hoef ik me geen enkele zorgen over te maken. Maar ik geloof dat ik langer dan een nachtje niet meer aandurf, als ik dat al doe. En of ik het aan een ander over zou durven laten? Er is wel één iemand die ik er wel mee zou vertrouwen (en dan hier in huis en zonder uitlaten) maar dan twijfel ik of dat veilig zou zijn met Lais, die zou ik dan zelf meenemen denk ik.

Ik laat ze bij mijn moeder en wij hadden vroeger ook honden. Mijn moeder heeft ook een herdershond waar ze hele dagen voor zorgt dus ze kan mijn hondjes ook prima verzorgd. Ik zeg wat ze eten en hoeveel en verder laat ik het aan haar over. Want dat gaat gewoon prima. Ik ben ook groot geworden.

Cleva schreef:Genant? Oh. Nou, dat is dan maar zo.

Ga vooral even zitten wat ik heb een powerpoint en een uitdeelkopie met daarin per vijf minuten de activiteiten en wat je daarbij nodig hebt.
Als we dat program doorgenomen hebben wil ik graag een paar rollenspellen gebruiken om te duiden hoe snel en genadeloos mijn straf zal zijn als ik ook maar MERK dat je niet gedaan hebt wat ik wil en hoe ik het wil.

Als ik wil hebben dat je met een feesthoedje op de vogeltjesdans doet voor je mijn hond aanraakt dan wil ik dat je dat gewoon doet.
En dan gaat het niet om het hoedje maar ik wil dat je klakkeloos aanneemt wat ik zeg.
Als ik ook maar bespeur dat je tien seconden na het afscheid je eigen feestje met mijn hond gaat lopen vieren blijf ik thuis. Geen denken aan.

Mira luistert geweldig. Naar mij.
Als je het verschil niet snapt is ze dezelfde wandeling dood ook.

Oh houd op schei uit, ik ben precies zo...

Ik ben in staat om niet alleen alles voor elk mogelijk denkbaar scenario mee te geven, een enorme lijst in drievoud op te stellen maar dan ook nog om de zoveel uur in te checken, want stel je voor dat het mupseltje het ook maar een seconde niet goed genoeg heeft. Of dat iemand niet oplette en op hem is gaan ZITTEN... Moedersch moet gerustgesteld worden!

Needless to say dat alleen mijn ouders tot nu toe op hebben mogen passen. Die geven die updates ongevraagd en waren Rhodi gewend. En gelukkig zijn zowel zij als mijn broer bijzonder beschermend naar het micro-woofje zonder hem teveel af te schermen voor de wereld.

Stiekem zou ik GRAAG een echt betrouwbaar oppasadresje in de buurt willen, liefst iemand die al een klein hondje EN een flinke tuin heeft, weet hoe 'ie grote onvriendelijke honden bij de kleintjes weg kan houden ZONDER die kleintjes zelf met complexen op te zadelen door ze weg te rukken bij alles wat kniehoog en groter is, en dat ik dan ook regelmatig als wederdienst op dat hondje kan passen af en toe... Maar dat zijn spelden in hooibergen en dan nog is niks goed genoeg voor de kleine prins, want stel je VOOR dat iemand dan TOCH onbetrouwbaar blijkt.... Hopeloos ben ik.

Net nog bij de buurvrouw, voor de 2e keer. Wij wandelen wel vaak samen met haar hond en de mijne.
Net een reservedienst voor mijn werk gehad waarbij ik werd opgeroepen en Jane binnen 5 minuten dropte bij de buren met eten en klein kladje hoeveel ze krijgt te eten.
Op vakanties gaat ze mee maar dat is omdat ze best vaak uit logeren moet als ik werk.
Kennel, buren of familie, vindt ze allemaal reuze gezellig gelukkig en ze is verder ook niet al te moeilijk.

malinois schreef:

Nanna schreef:Ik kan je niet helpen. Mijn honden gaan strak mee op vakantie en als dat ooit onverhoopt niet gaat dan gaan ze een pension in met hekken van Colditzkwaliteit.
Mensen mogen gerust hun hond bij mij brengen ik en ik waak erover als Cerberus,maar mijn honden bij een ander brengen, geen denken aan.
Ik zou geen rustige minuut op mijn vakantie hebben.

Dit dus.. 1x gedaan naar een pension waar Alcatraz niks bij is. Is ook prima gegaan maar desondanks heb ik geen fijne vakantie... maar indien nodig dan wederom naar dat pension. Met alleen eigen honden een eigen binnenkennel, eigen buitenkennel en eigen uitloopweide. Er hoeft geen mens aan te pas te komen gewoon sluizen.

Nou Colditz zou ik overslaan, daar zij n nogal wat ontsnappingen uit geweest

Luus en Abra gaan naar mijn dochter ,of ze past hier op,als we langer weg gaan.

Begin volgend jaar gaan ze naar de fokster van Luus toe als wij naar Cuba gaan.
Daar heb ik alle vertrouwen in omdat ze haar Fila papenheimers wel kent.

Ik heb alleen verteld hoeveel ze eten en hoe en wat rondom loslopen.

Ze gaan alleen naar pension, liever opgesloten en veillig.
Sue naar een pension voor alleen kleine (en verwende) hondjes aan de andere kant van het land.
Deze 2 zijn nog jong en een pension die niet zou weten hoe met ze om te gaan krijgt ze sowieso niet.
Geen A4 tje dus.

Heel veel plezier in Zuid Afrika, trouwens!!
Klinkt als een mooie reis.

metav schreef:Ik waarschuw dat alles wat op de grond staat tegen aan gepist kan worden door Goofy
en verder zoeken ze het maar uit
Daisy en Zaar zijn super makkelijk
Alleen goofy mag je niet loslaten de enigste twee die hem kunnen aanlijnen zijn mijn man en dochter

Hij heeft dus nog steeds zijn oude streken?

Onze oppas is vertrouwd, past wekelijks op Fred en nog krijgen ze bij een nachtje slapen instructies mee.
En voer. En wat te doen als hij niet wil eten. En dit jaar is de oppas ziek en is het een langlopend proces dus gaan we niet op vakantie zonder hond. Al vind ik langer dan een nachtje weg ook moeilijk. Ik kan niet zo goed loslaten

Mijn ervaring is dat honden het uiteindelijk bij een ander toch weer anders doen dan thuis. Mijn honden ook.
Ik zie al vrij snel wat voor vlees ik in de kuip heb en baseer daarop wat ik doe. Uiteraard wel met de wensen van de eigenaar, maar ik ga juist liever niet vooraf een hele gedragsbeschrijving van de hond lezen. Dat ontdekken is juist zo leuk
Zo ben ik er pas na een paar keer achter gekomen dat een oppashond veel uitvalt bij de eigen baas. Bij ons helemaal niet, nooit Ik zag wel dat de hond sommige voorbijgangers spannend vind dus dan zorg ik even voor ontspanning. Zo doe ik het altijd eigenlijk, die hond gewoon mee laten draaien en dan kom ik er vanzelf achter wat ze moeilijk vinden.

Als mijn honden uit logeren gaan, gaan ze altijd naar heel goede bekenden. Onze ouders
Mijn moeder en Manu is niet zo'n fantastische combinatie. Die hond wordt meteen directeur zodra hij daar binnenstapt. Dat maakt opzich niet zo uit, want hij is wel een brave directeur. Zo één die je gewoon lekker in de waan kan laten en zolang je niet in de weg loopt prima vriendelijk is Mijn zus is weer geweldig met hem, die sleept hem mee naar haar trimsalon en dan mag hij daar de hele dag tegen honden en baasjes vertellen hoe geweldig hij wel niet is.
Regels heb ik wel. Alleen bij mijn zus mogen ze los, verder bij níemand. Zelfs bij mijn zus heb ik nog weleens twijfels of ze wel genoeg ziet, maar dat weet ze zelf ook. Dus die gaat alleen naar overzichtelijke losloopgebieden waar 100 honden per dag lopen en dus geen wild zit. Bovendien mag Manu aan de riem nooit met andere honden snuffelen. Dat wil met reuen weleens mis gaan.
Dat zijn twee regels voor Manu.

Mijn schoonvader is helemaal weg van Manu. Die heeft niet zoveel sociaal contact en vindt dat vaak ook wat lastig. Maar als hij met Manu over straat gaat maakt hij praatjes en kan hij opscheppen over hem. Het is echt heel leuk om die twee samen te zien. Manu vindt het uiteraard fantastisch, want hij wordt geadoreerd.
Ik denk echt dat hij een hond moet nemen maar hij ziet nog zoveel beren op de weg. Nu knuffelt hij elke week Manu en mag hij af en toe oppassen en hij kijkt er elke keer weer naar uit

Uma is supermakkelijk. Die merk je nauwelijks op. Ze is heel schoon ook, dat is bij Manu een groot nadeel. Dat háár.
Uma slaapt binnenshuis. Als ze iets wil gaat ze voor je neus staan piepen, meestal gaat dat om eten Ze trekt nooit aan de riem, ze plast, poept en wil weer naar binnen. Ze negeert andere mensen, andere honden en mengt zich nooit ergens in.
Het is dat Uma vreemde mensen spannend vindt, daarom breng ik haar niet overal. Maar ik vermoed dat ze daar ook wel wat soepeler in is geworden.
Ik zou haar nu wel zo naar een paar forumleden durven brengen voor een weekje logeren. Zij is echt een heel gezellig hondje. Ze is dol op knuffelen en is vreselijk makkelijk.

Ik mis mijn honden vreselijk als ik weg ben zonder hen. Maar aan de andere kant gun ik het andere mensen ook om van mijn geweldige duo te genieten
Ze zijn zo vreselijk leuk en lief, dat zou iedereen eens moeten meemaken

Mijn honden zijn vorig weekend weekendje bij een kennis geweest omdat ik met zijn vrouw naar een show moest. Briefje met namen, Korte karakterbeschrijving en waar hij op moest letten. En hoeveel ze eten (7st)
Hij is ervaren met honden en het is prima gegaan.ik heb halsbandje met naam voor de hondjes, die hebben ze om gehad, dat was gemakkelijker

Verstuurd vanaf mijn CLT-L09 met Tapatalk

Poeh, mijn honden gaan alleen naar mijn ouders, die passen ook op als we werken.

Maar de pup wil ik straks ook elders onder kunnen brengen. Met Jolie en Peer was het moeilijk om dat te doen. Maar nu wil ik dat wel echt aanleren.
Maar ik geef moeilijk mijn dieren uit handen.

Ligt eraan welke honden en bij wie ze gaan logeren
Ik heb ook wel de neiging om hele boekwerken te schrijven en heb dat de eerste keren dat Mila uit logeren ging ook wel gedaan, maar ik kwam erachter dat het meestal helemaal niet nodig is. Ik breng ze het liefst tijdelijk onder bij mensen die zelf ook honden hebben en mijn honden wel redelijk goed kennen; dan geef ik alleen aan hoeveel ze te eten krijgen en nog een paar strakke voorwaarden, bijvoorbeeld dat ze niet los mogen (alleen Mila mag los). Ik vind het fijn als ik op het eigen inzicht, het verantwoordelijkheidsgevoel en de ervaring van een oppas kan vertrouwen en dan zijn hele boekwerken helemaal niet nodig.

In principe past mijn schoonmoeder op de honden, mochten wij eens een dagje/avondje weg zijn. Hiervoor heb ik een standaard verhaaltje op papier staan, omdat ik zelf altijd bang ben dat ze misschien iets vergeet. Met o.a. 2 reuen die niet altijd even goed samen gaan is het wel van belang dat ze alert is, bijvoorbeeld. Uitlaten op straat mag sowieso, pertinent, niet. In de tuin is prima, die spoel ik de dag erna wel schoon. Als het even kan zorgen wij ervoor dat ze al gegeten hebben voor we weg gaan. Als dit qua tijd echt niet kan zorgen we dat het klaar staat in bakken en er duidelijk op papier staat welke bak voor wie is. Mijn schoonmoeder is een engel, maar heeft al wel eens (zonder dit dus door te hebben) een Herder portie aan de middenslag Poedel gegeven, omdat wij er veel te laat achter kwamen dat we zelf de verkeerde stapel bakken hadden meegenomen naar een wedstrijd...... Vond de Poedel niet zo erg overigens. (Voor de duidelijkheid, ja deze fout lag dus bij ons, maar ze heeft dan ook niet in de gaten dat het wel een erg grote hoeveelheid voedsel is voor het formaat hondje.. )

We zijn één keer eerder 4 dagen op 'vakantie' geweest zonder honden, toen heeft schoonmoeder opgepast in haar eigen huis. Daar kreeg ze (ongeveer) hetzelfde A4-tje aan tekst mee.

Over een paar weken gaan we een ruime week naar Frankrijk met 2 van de honden. Eén van de anderen gaat bij mijn ouders logeren. Daar vertel ik alleen bij wat ze te eten krijgt en verder redden die zich prima, daar ben ik van overtuigd. De kleintjes gaan naar mijn schoonmoeder en die krijgt het gebruikelijke A4-tje aan informatie erbij.

Verder past er niemand op mijn honden. Sommige van onze honden zou ik prima ergens anders onder durven brengen overigens, het is gewoon zelden aan de orde. We hebben wel honden die wat minder makkelijk zijn (of ronduit lastig), dus mocht het er ooit op aan komen (dat zou echt een noodsituatie moeten zijn) zullen die echt ergens heen moeten zoals hierboven geschreven, een soort Alcatraz, waar menselijk contact verder niet nodig is en waar ze ook niet de behoefte voelen te laten zien dat zij 'heus wel' met de betreffende hond kunnen omgaan. Daar zou ik dan geloof ik geen minuut rustig onder zijn, maar goed, ik kan me ook geen situatie indenken waarin dit écht noodzakelijk zou zijn.. In geval van, bijvoorbeeld, een auto-ongeluk waar mijn partner en ik allebei bij betrokken zijn, hebben we heel goed op papier staan welke hond waarheen kan/moet en waar rekening mee gehouden moet worden. Helaas kun je dan natuurlijk alleen maar hopen dat daar ook grondig mee om gesprongen wordt.

Ik voel me spontaan een ontaarde hondenbaas. Rex logeert bij één stel, de jongen die hem ook wel eens uitlaat voor ons. Daar breng ik hem rustig een week naartoe, zo eens per jaar. Daar komt geen overdracht bij, zelfs niet eens een riem. Zijn voer geef ik mee en dat is dat. Het was een voorwaarde van mijn man overigens, voor Rex zijn komst; dat we ook nog met z'n tweeën op vakantie zouden gaan. Gelukkig word ik wel altijd bestookt door de oppas met foto's en filmpjes van hem.

Soooof schreef:Ik voel me spontaan een ontaarde hondenbaas. Rex logeert bij één stel, de jongen die hem ook wel eens uitlaat voor ons. Daar breng ik hem rustig een week naartoe, zo eens per jaar. Daar komt geen overdracht bij, zelfs niet eens een riem. Zijn voer geef ik mee en dat is dat. Het was een voorwaarde van mijn man overigens, voor Rex zijn komst; dat we ook nog met z'n tweeën op vakantie zouden gaan. Gelukkig word ik wel altijd bestookt door de oppas met foto's en filmpjes van hem.

Bij ons gaat het ook ongeveer zo. Ik geef voer mee en een maatbeker waarop de hoeveelheid is aangegeven, de entingsboekjes en de riemen. Geen schrijfsels of wat dan ook. Als ik er niet op zou vertrouwen dat de oppas weet wat ze moet doen, zou ik de honden er überhaupt niet achterlaten. Ze vraagt wel altijd of ze los mogen overigens.
De foto's en video's zijn altijd fijn om te krijgen.

Manuma schreef:(..)
Ik mis mijn honden vreselijk als ik weg ben zonder hen. Maar aan de andere kant gun ik het andere mensen ook om van mijn geweldige duo te genieten
Ze zijn zo vreselijk leuk en lief, dat zou iedereen eens moeten meemaken

Dit vind ik een mooie insteek. Mijn hond is namelijk ook al zo leuk. Ik ga haar vreselijk missen komende vakantie, maar ik doe het in feite ook voor iemand anders.

Maar om even antwoord te geven op de vraag: ik maak een a4'tje met hoe ík het thuis doe zodat de oppas wel weet wat de hond gewend is. Dat ze zelf het net weer een beetje anders aanpakt, soit. Maar ik heb de indruk dat we erg op één lijn liggen en dat het helemaal goed gaat komen.

Alfilillo schreef:

Soooof schreef:Ik voel me spontaan een ontaarde hondenbaas. Rex logeert bij één stel, de jongen die hem ook wel eens uitlaat voor ons. Daar breng ik hem rustig een week naartoe, zo eens per jaar. Daar komt geen overdracht bij, zelfs niet eens een riem. Zijn voer geef ik mee en dat is dat. Het was een voorwaarde van mijn man overigens, voor Rex zijn komst; dat we ook nog met z'n tweeën op vakantie zouden gaan. Gelukkig word ik wel altijd bestookt door de oppas met foto's en filmpjes van hem.

Bij ons gaat het ook ongeveer zo. Ik geef voer mee en een maatbeker waarop de hoeveelheid is aangegeven, de entingsboekjes en de riemen. Geen schrijfsels of wat dan ook. Als ik er niet op zou vertrouwen dat de oppas weet wat ze moet doen, zou ik de honden er überhaupt niet achterlaten. Ze vraagt wel altijd of ze los mogen overigens.
De foto's en video's zijn altijd fijn om te krijgen.

Gelukkig.

Op het papiertje wat ik mee geef of klaar leg staat vooral: wie samen uitgelaten kunnen worden en wie niet en in welke volgorde dat dan het best kan zonder het jezelf heel moeilijk te maken. En telefoonnummers van de dierenarts en eventueel onszelf. Als het nodig is dan nog welke bak voer voor wie is (die enkele keer dat we op vakantie gaan ook wie hoeveel mag hebben en welke en hoeveel medicijnen). Inmiddels weet de oppas dit hoogstwaarschijnlijk heus zelf ook wel, maar toch liever even een extra bevestiging, al is het maar voor mijn eigen gemoedsrust. Dat het een hele lap tekst wordt, komt doordat ik dat niet in steekwoorden kan, maar er een half boek van maak.