Het HondenForum

Ligt hij eindelijk eens een keer totaal ontspannen is het weer niet goed

flauw grapje ja weet ik

Ja, diep slapen ken ik wel van mijn ouder (dover) wordende teckels. Al ben ik nooit actief aan ze gaan zitten plukken, je ziet/hoort de ademhaling toch wel?
Ik ging wat wiebelen als ze naast me lagen op de bank of anders rondlopen, trillingen en luchtverplaatsingen, maken en ze werden vanzelf wel weer wakkerder.

Yep dat deed Xena ook in de laatste maanden. Die sliep zo diep en je zag dr amper ademen. Ze heeft me wat laten schrikken daarmee

Ja, heb het hier ook wel gehad bij de oudere honden. Zaten we dan te kijken en voelen of ze nog wel ademde want zelfs dat zag je nauwelijks. En pootje optillen en weer terugleggen en maar geen reactie..

Voor Taartje (ca. 13) is dit vrij normaal als ze echt diep ligt te slapen, wat ze ook steeds meer doet. Zij is ook nog eens doof, dus vaak gewoon niet wakker te krijgen. Soms werkt het nog wel om iets héél lekkers wat sterk ruikt voor haar neus te houden, zoals kattenvoer

Maar niet altijd, soms slaapt ze likkebaardend gewoon verder

Haar ademhaling is duidelijk te zien - kan wel vrij traag zijn als ze zo diep slaapt - dus daardoor weet ik wel dat ze nog leeft en gewoon heel diep slaapt.

Ja is ook wel herkenbaar, het went

malinois schreef:Yep dat deed Xena ook in de laatste maanden. Die sliep zo diep en je zag dr amper ademen. Ze heeft me wat laten schrikken daarmee

Nou, niko heb ik de laatste maanden meermaals dood gewaand. Amper ademen ook inderdaad en stokdoof.
Je eigen hart slaat er van over en dan komt er opeens weer leven in

Heavy schreef:
Cleva schreef:
Heavy schreef:is dit normaal ? Echt niet reageren op een aanraking ? Zo diep in slaap? Zo ver weg zijn?
Nou, gewoon bewusteloos. Zo heet dat.
Dat kun je niet bij voorbaat belangrijk maken maar als het vaker zou gebeuren is het wel iets om acht op te slaan.

Veel belangrijker is hoe hij zich verder gedraagt. Als hij tijdens het wandelen wel gewoon actief geïnteresseerd is dan is hij alvast niet dood aan het gaan.
Dan verhuizen we naar de categorie "kwalen".
Diabetes zou kunnen.
Schildklier.
Bloedarmoede.

Doe maar even een paneltje en zeg er dan bij wat je opvalt aan zijn gedrag. Hoe gaat het met zijn vacht?
Zijn vacht ligt in de vuilnisbak
En sinds die eraf is is hij juist actiever dan ooit
Staat ' s ochtends weer te springen als ik wakker wordt ipv in zijn mand blijven liggen

Wandelt goed mee ,eet goed , niet misselijk,niet spugen ontlasting goed
Alleen vandaag dus erg onrustig omdat er iets niet klopte. Hij liep de hele ochtend van binnen naar buiten en weer terug
Ik was thuis ipv werken en toen ik dan eindelijk weg ging was het heel hard gaan regenen en daar is hij bang van . Toen ik thuis kwam was hij dus hyper en overdreven blij

Toen eten en een lange wandeling en een diepe zucht en hij sliep
En werd niet wakker

Waarschijnlijk heeft hij dan ook niet echt geslapen in de tijd dat jij weg was? Ik zou dan denken dat hij gewoon doodmoe was van zijn gedrentel de hele dag.

Taartje heeft het overigens al zeker een jaar als het niet langer is. Sinds ze een kleine drie jaar geleden bij mij kwam is ze steeds slechter gaan horen en meer en dieper gaan slapen. Nu ze echt doof is, krijg ik haar veel lastiger wakker. Voorheen lukte het nog wel eens met fluiten of in mijn handen klappen.

Hoe oud is hij precies?
Ik herken het wel hoor, Fribbel had het ook heel erg en Tiba begint het ook te krijgen. Die moet je af en toe echt een beetje door elkaar schudden en dan schrikt ze niet wakker, maar komt ze heel langzaam bij zinnen.
Is Jip ook doof?

Benno had dat ook. Die heeft het er nog een paar jaar mee gedaan. Maar ik schrok er toch welke keer wel van.

Dit deed Emie, onze oude 'schapendoes' ook in de laatste jaren. Dood eng. Die werd doof en dement.

Milo is best wel doof inmiddels, en zonder Peer merken we het pas echt, hij hield Peer echt in de gaten en reageerde daarop.
Maar tijdens onze vakantie is hij bij mijn ouders geweest en mijn moeder vertelde precies wat jij nu beschrijft.
Een naar idee, omdat hij er normaal echt overal als de kippen bij is en met aanraken (wat we nu dan soms zachtjes doen om hem niet te laten schrikken) werd hij gewoon echt niet wakker.

Een beetje eng vind ik het wel, maar zelf nog niet gezien.

Ayko is 13.5 en ook stofdoof. Die kan ook zo diep slapen. Hij reageert dan ook niet op roepen, opstaan ed. Als ik hem echt wakker moet maken (ik probeer het te vermijden) dan hou ik een brokje voor zijn neus. Dat werkt als een tierelier. Gelukkig maakt hij altijd veel lawaai tijdens het slapen dus dan weet ik zeker dat hij het nog doet;)

Het hoort gewoon bij oude honden, al blijf je elke keer wel schrikken.

Heavy schreef:Ik heb het nog nooit meegemaakt maar goed mijn vorige honden zijn ook niet echt oud geworden.
Ik ben blij dat het zo te lezen " normaal" is
Net tijdens het rondje heb ik hem nog een paar keer geroepen maar hij kijkt niet op

Als ik mijn sleutels pak lijkt hij het wel te horen en een fluitje ook wel
Ik ga morgen wel een langere flex halen want die ik nu heb is maar 4 meter

Was bij Taartje in het begin ook zo, dat ze met name hogere tonen nog wel hoorde (fluiten, in je handen klappen, rinkelen met iets, etc.). Zou dus kunnen dat Jip toch echt doof begint te worden. Ik denk dat het diepe slapen daar ook wel iets mee te maken heeft. Ze krijgen dan tijdens het slapen natuurlijk helemaal geen prikkels meer van buitenaf, terwijl ze voorheen waarschijnlijk nog wel zo nu en dan een geluid registreerden of er even half van wakker werden.

Roepen doet het hier ook niet meer op de wandeling. Een fluitje wel en daar beloon ik nu ook voor nog.

Tamara81 schreef:Kan me wel voorstellen dat je schrikt als je hond niet wakker wordt. De hond van mijn zus sliep ook diep naarmate hij ouder werd. Toen hij 15 was communiceerden we met gebaren naar hem want hij was ook stokdoof geworden.

Niko vond dat hij toen hij doof werd op geen enkele manier meer hoefde te luisteren. Gewoon doen of je gek bent en doorstiefelen.

dagmar88 schreef:
Tamara81 schreef:Kan me wel voorstellen dat je schrikt als je hond niet wakker wordt. De hond van mijn zus sliep ook diep naarmate hij ouder werd. Toen hij 15 was communiceerden we met gebaren naar hem want hij was ook stokdoof geworden.
Niko vond dat hij toen hij doof werd op geen enkele manier meer hoefde te luisteren. Gewoon doen of je gek bent en doorstiefelen.

Het scheelt dat Taartje dat altijd al vond, zo maakte die doofheid ook niet echt een verschil in de omgang

Doen alsof je gek bent en doorstiefelen zijn haar middle names

DeDiana schreef: Het scheelt dat Taartje dat altijd al vond, zo maakte die doofheid ook niet echt een verschil in de omgang
Doen alsof je gek bent en doorstiefelen zijn haar middle names

Ooit kreeg ik met niko dagelijks complimenten over het voorbeeldige gedrag van mijn hond. Dat gaat hem minstens de komende tien jaar vast niet meer worden

dagmar88 schreef:
DeDiana schreef: Het scheelt dat Taartje dat altijd al vond, zo maakte die doofheid ook niet echt een verschil in de omgang
Doen alsof je gek bent en doorstiefelen zijn haar middle names
Ooit kreeg ik met niko dagelijks complimenten over het voorbeeldige gedrag van mijn hond. Dat gaat hem minstens de komende tien jaar vast niet meer worden

Nee, dat is me met Taartje ook nog nooit overkomen

En toch vindt iedereen haar lief en o zo aandoenlijk

Onze Rex deed dit het laatste half jaar tot een jaar ook; heel diep slapen en dan idd bijna niet wakker te krijgen.
Hij was ook doof vanaf 12,5 zoiets en al redelijk op leeftijd voor een grotere hond (Herder). Bij hem begon het dus rond 12,5 jaar zoiets en toen hij dus ook echt doof raakte. Geen idee of dat met elkaar te maken heeft of niet. Heb nooit het idee gehad dat er verder 'iets' was of mee moest gebeuren bv. maar het was in het begin wel even wennen ja toen we in de gaten kregen dat hij vaak gewoon veel dieper ging slapen als voorheen, bijna comateus zelfs haha.

Heavy schreef:Hij is nog dover geworden . En vind dat hij gewoon helemaal niet meer hoeft te doen wat wij willen

Hahaha

Herkenbaar

Koriyama deed dit ook toen ze oud was. De eerste keer duurde het zo lang voor ze wakker werd dat ik met de telefoon in m'n hand stond om de DA te bellen. Ik kon haar gewoon optillen en dan hing ze als een dode hond slap in m'n armen, je schrikt je echt kapot. Om daarna suf wakker te worden en te kijken van oh hallo, je bent er.

Was bij Caspar jaren geleden ook het geval, hij is rond zijn 12e in een rap tempo doof geworden en ik was zo slim om mijn hoofd in de bench te doen om te kijken of hij nog wel ademde toen hij zo vast lag te slapen, Dat heb ik maar een keer gedaan..hij schrok wakker en ik kon net op tijd mijn hoofd terugtrekken. Daarna heeft hij ongeveer nog vier jaar geleefd.

Herkenbaar dat zomaar niet wakker worden. Hier pas na het 10e jaar gekomen. Zo diep in slaap, had het er vanochtend nog over. Kan hem zo oppakken, net een plank gebeurt niets slaapt gewoon weer verder. Soms hoor ik ook geen ademhaling, dat is best wel angstig.

Heel herkenbaar... ik heb de laatste maanden meerdere keren gedacht dat ze nu toch echt dood was... nergens op reageren , geen op en neer gaande borstkas oid te zien... maar ze doet het nog steeds gelukkig.
Bij de andere honden was dat ook zo toen ze ouder werden.

Bij Jess denk ik ook steeds dat ze dood in haar mand ligt. Je ziet haar niet ademen, ligt ze met open ogen en wordt pas wakker als je hara meerdere keren schudt

Ik dacht vanmorgen ook heel even dat Luna niet meer leefde. Zij kan best luid ademen en toen ik vanmorgen mijn ogen open deed keek ik tegen een doodstil lijfje aan. Ik zag geen ademhaling en hoorde ook niets. Maar gelukkig, toen ik mijn hand op haar legde ademde ze in, pfffff.
Ze is bijna 11 en ik merk ook dat haar slaap dieper wordt. Haar slaaphouding is ook anders, vaak languit en helemaal van de wereld, maar altijd met een tevreden hoofd. Heel apart om te zien.

Dat hele diepe slapen herken ik wel van Mister (dat je een halve tot hele minuut zit te staren naar een doodstil lijf en er dan toch eindelijk weer een ademteug komt), kwam naar mijn idee vooral omdat hij behoorlijk doof was toen. Maar dat je zo'n dier dan op kunt pakken zonder dat het wakker wordt herken ik niet, nou heb ik het ook nooit geprobeerd hoor dus misschien had het bij Mister ook zo gekund?

Ramiek schreef:Was bij Caspar jaren geleden ook het geval, hij is rond zijn 12e in een rap tempo doof geworden en ik was zo slim om mijn hoofd in de bench te doen om te kijken of hij nog wel ademde toen hij zo vast lag te slapen, Dat heb ik maar een keer gedaan..hij schrok wakker en ik kon net op tijd mijn hoofd terugtrekken. Daarna heeft hij ongeveer nog vier jaar geleefd.

Het HondenForum

Ik kreeg Jip niet wakker

Re: Ik kreeg Jip niet wakker

Re: Ik kreeg Jip niet wakker

Re: Ik kreeg Jip niet wakker

Re: Ik kreeg Jip niet wakker

Re: Ik kreeg Jip niet wakker

Re: Ik kreeg Jip niet wakker

Re: Ik kreeg Jip niet wakker

Re: Ik kreeg Jip niet wakker

Re: Ik kreeg Jip niet wakker

Re: Ik kreeg Jip niet wakker

Re: Ik kreeg Jip niet wakker

Re: Ik kreeg Jip niet wakker

Re: Ik kreeg Jip niet wakker

Re: Ik kreeg Jip niet wakker

Re: Ik kreeg Jip niet wakker

Re: Ik kreeg Jip niet wakker

Re: Ik kreeg Jip niet wakker

Re: Ik kreeg Jip niet wakker

Re: Ik kreeg Jip niet wakker

Re: Ik kreeg Jip niet wakker

Re: Ik kreeg Jip niet wakker

Re: Ik kreeg Jip niet wakker

Re: Ik kreeg Jip niet wakker

Re: Ik kreeg Jip niet wakker

Re: Ik kreeg Jip niet wakker

Re: Ik kreeg Jip niet wakker

Re: Ik kreeg Jip niet wakker

Re: Ik kreeg Jip niet wakker

Re: Ik kreeg Jip niet wakker

Re: Ik kreeg Jip niet wakker