Het HondenForum

Hallo!
Wij hebben op dit moment geen hond (wel 2 naaktcavia's ) maar in de toekomst komt er wel weer eentje (of twee).
We willen sowieso een herplaatser en ik heb mijn voorkeuren wel, maar het maakt allemaal niet zoveel uit. Als er ergens in het asiel eentje zit of een koppeltje, dan is dat helemaal prima.

Mijn vriend is echter helemaal verliefd geworden op de Corgi. Vind ik ook leuke hondjes, maar ik vind zo'n beetje alles leuk.
Ik weet dat het herdertjes zijn, maar voor de rest heb ik eigenlijk geen idee.
Wat ik zo uit het hoofd zou zoeken in een toekomstige hond:

-Geen hysterisch kefgedrag.
-Middelmatig actief, uiteraard elke dag een flinke losloopwandeling (zeg een uur?) en daarnaast de normale pies- en snuffelrondjes door de wijk.
-Makkelijk met andere honden.
-Relaxed met kinderen.
-Bankhanghond, na die wandeling willen we natuurlijk wel Netflixen
-De hond zou mee op vakantie gaan, we gaan met de auto naar de bergen om te wandelen.
-Vanwege werk zou hij/zij weleens naar de opvang moeten dus een beetje vrij en open zou prettig zijn.

Kortom; gewoon een leuke huisgenoot met niet al te gek gedrag, mijn vriend heeft nog nooit een hond gehad en ik vind het ook wel fijn om een redelijk ongecompliceerd beestje in huis te halen.
Wellicht wat veel noten op mijn zang, maar wensen kan altijd. Ik verwacht geen modelhond, want dan haal ik wel een knuffel.

Zou een Corgi hier überhaupt bij aansluiten? Of kunnen we beter, zoals ik denk, op zoek gaan naar een makkelijk asbakkie?

Nanna schreef:Corgi's zijn leuk maar hebben een harde kop. Je moet wel echt de baas zijn en niet overal om lachen want dan worden ze strontvervelend.
En de Cardigan is ongecompliceerder in gedrag dan de Pembroke. Ik zou dus voor de Cardi gaan.

Dat zou alvast een probleem kunnen worden, mijn vriend is totaal niet met dieren opgegroeid dus hij is voorzichtig en een softie.

Ik had in elk geval al wel bedacht dat ik jou even zou benaderen als het zover is, want jij weet altijd de leukste herplaatsers te vinden (in elk geval een paar jaar geleden)

Nanna schreef:

Mit schreef:
Ik had in elk geval al wel bedacht dat ik jou even zou benaderen als het zover is, want jij weet altijd de leukste herplaatsers te vinden (in elk geval een paar jaar geleden)

haha! Voor herplaatscorgi's verwijs ik je toch echt naar de vereniging

En anders neem je Koos maar. Die is nu werkeloos

Koos komt een beetje te vroeg
We wonen nu particulier in Utrecht en het is al een godswonder dat we die caven mogen houden hier.
Eerst een huis kopen, dan verder kijken.

Maar goed, ik ben ook nog altijd voor rasloze herplaatsers hoor, als het maar een leuk maatje (of 2, ik neig toch naar 2) voor ons is.

Corgis zijn leuk ik ken een cardigan en een pembroke. Of eigenlijk kende, want de pembroke is twee weken geleden op vijfjarige leeftijd overleden aan de gevolgen van een hernia.

De cardigan is rustig, maar actief op de momenten dat je wat met hem onderneemt. Hij is wel lastig met andere honden soms. Opdringerig in zijn reuengedrag.

De pembroke was wat drukker, sjouwde rond met een balletje enzo. Een lief hondje naar bekenden, maar terughoudend naar vreemden en kinderen.

Eventjes je lijstje bekeken door de ogen van mijn corgi

-Geen hysterisch kefgedrag : Laat zich graag luid en duidelijk horen, maar niet hysterisch
-Middelmatig actief, uiteraard elke dag een flinke losloopwandeling (zeg een uur?) en daarnaast de normale pies- en snuffelrondjes door de wijk. : Helemaal prima
-Makkelijk met andere honden : Laat niet over zich heen lopen, daarvoor zijn we te veel vent, maar verder prima
-Relaxed met kinderen. : Kinderen zijn rare wezens die hij niet helemaal snapt. Maar daar is hij ook niet mee opgegroeid
-Bankhanghond, na die wandeling willen we natuurlijk wel Netflixen Heerrrrrrrlijk
-De hond zou mee op vakantie gaan, we gaan met de auto naar de bergen om te wandelen: Fantastisch!
-Vanwege werk zou hij/zij weleens naar de opvang moeten dus een beetje vrij en open zou prettig zijn: Mwah, wat moet dat moet. Bij de baas is het leukste, maar daar kan je wel aan wennen

Ik denk dat de cardigan eigenlijk prima past, over de pemproke weet ik niet zoveel. Die van mij heeft niet de harde kop waar Nanna het over heeft, maar ze schijnen er te zijn. Hij wil vooral gewoon graag bij mij zijn. Als hij zich verveelt gaat hij manieren bedenken om mijn aandacht te trekken en ja, daar moet ik dan om lachen

Ik denk dat je vooral rekening moet houden met kinderen en hielen happen. Mijn hond heeft een levenslange ban gekregen op meedoen met voetbalspelletjes omdat hij dan toch in enkels ging hangen.

We zouden sowieso voor een teef gaan. Ik ben meer een tevenmens. Maar dat komt wellicht ook omdat mijn Dogo-reu een enorme asshole was en de liefde van mijn leven (een Japanse Spaniel) een teefje. Ik ben daarna een beetje bevooroordeeld geraakt

Zijn er überhaupt wel herplaatsers te vinden? Het lijkt me typisch zo'n ras waar mensen goed voorbereid aan beginnen en die dus niet snel terugkomen. En als ze dan wel terugkomen dat er rijen dik staan te wachten op die makkelijke herplaatser.

http://www.corgiherplaatsing.eu/ hier worden wel eens herplaatsers aangeboden. Dus die site zou ik in de gaten houden. Via de rasverenigingen zou je het ook eens kunnen proberen en ik heb er wel eens een boomloze op marktplaats voorbij zien komen. Als je geen haast hebt is er vast wel een leuke herplaatser ergens te vinden.

Leuk, zou best passen inderdaad.

Waar ik persoonlijk wel even aan moest wennen is dat ze je de hele dag achtervolgen, ze zijn ontzettend nieuwsgierig.
Qua karakter is Apple wel een beetje dubbel. Aan de ene kant stoer en zoekt ze altijd de grenzen op met wat kan bij de baas. Aan de andere kant is ze onzeker en is ze best gevoelig voor bepaalde geluiden (vaatwasser, klapperende deuren).
Met andere honden is ze ook zo dubbel, aan de ene kant niet het kaas van het brood laten eten en de andere hond willen controleren, maar aan de andere kant behoefte aan steun van de andere hond.

Nu is dat natuurijk puur mijn eigen ervaring met 1 exemplaar
Ze is verder makkelijk tevreden te houden, gaat graag met je mee, heel sociaal met mensen en gek op kinderen, buiten ook sociaal met honden en andere dieren. Geen jachtinstinct.

Oh een ding, je moet wel rekening houden met 365 dagen per jaar een verharende hond. niet normaal wat er van zo'n kleine hond af kan komen.

Brindlecardi schreef:Leuk, zou best passen inderdaad.

Waar ik persoonlijk wel even aan moest wennen is dat ze je de hele dag achtervolgen, ze zijn ontzettend nieuwsgierig.
Qua karakter is Apple wel een beetje dubbel. Aan de ene kant stoer en zoekt ze altijd de grenzen op met wat kan bij de baas. Aan de andere kant is ze onzeker en is ze best gevoelig voor bepaalde geluiden (vaatwasser, klapperende deuren).
Met andere honden is ze ook zo dubbel, aan de ene kant niet het kaas van het brood laten eten en de andere hond willen controleren, maar aan de andere kant behoefte aan steun van de andere hond.

Nu is dat natuurijk puur mijn eigen ervaring met 1 exemplaar
Ze is verder makkelijk tevreden te houden, gaat graag met je mee, heel sociaal met mensen en gek op kinderen, buiten ook sociaal met honden en andere dieren. Geen jachtinstinct.

Oh een ding, je moet wel rekening houden met 365 dagen per jaar een verharende hond. niet normaal wat er van zo'n kleine hond af kan komen.

Verharen, tja, ik ben wel wat gewend. Houd me scherp, elke dag stofzuigen

Geen jachtinstinct zou wel fijn zijn, aangezien we dus 2 cavia's hebben die er nog wel zijn als de hond intrede doet.
Mijn hemel wat zijn er trouwens een hoop leuke herplaatsers zeg. Snel even een huis kopen

Nou moet ik zeggen dat ze er schijnbaar wel zijn, corgi's met een jachtinstinct (er zit immers ook teckel in, wat je in heel veel gedragingen terug ziet), maar ik ben het nog niet tegen gekomen.
Hier hebben we drie jaar geleden een kitten in huis genomen, hond als pup wel gesocialiseerd met katten maar niet intensief. Dat was geen enkel probleem. Ze zijn dikke maatjes.

Klinkt leuk al die toekomstplannen Mit!

Wat leuk dat jullie interesse hebben in de corgi! Enig idee welk van de twee je vriend zo leuk vind? De Cardigan heb ik zelf maar de Pembroke heb ik ook wel meegemaakt. De Pembrokes die ik meemaakte waren meer mensenhonden maar zo eigenwijs dat ze bijna niet te trainen waren. Bijvoorbeeld het eerste gedeelte van de les zo braaf zijn om zich halverwege de les los te rukken en alles te doen wat eerder niet mocht. Een vooral niet komen als de baas roept, maar iedereen aan het lachen maken. Dat was succes. Jip zat dat dan echt met grote ogen te bekijken. "Dat ziet er leuk uit, maar dat mág toch helemaal niet, baas?!"

Hieronder mijn ervaringen met mijn Cardigan:

Mit schreef:-Geen hysterisch kefgedrag.

Wij hebben meteen ons best gedaan dit tot de minimum te beperken. Ze laat makkelijk van zich horen, het is wel een vocaal ras namelijk, maar hysterisch is het niet. Wij hebben bijvoorbeeld een Pembroke op school die wél door blijft keffen, vooral tijdens dat hij in actie is (Hoopers). Jip doet dat absoluut niet, gelukkig.

Mit schreef:-Middelmatig actief, uiteraard elke dag een flinke losloopwandeling (zeg een uur?) en daarnaast de normale pies- en snuffelrondjes door de wijk.

Jip heeft wel meer uitdaging nodig, zij wil echt aan het werk. En we trainen dus echt veel met haar. Maar dat wisten we toen we haar overnamen ook en daar hebben we haar ook op uitgezocht. Ze is ook enorm slim en ik denk dat als een Cardigan niet genoeg uitgedaagd wordt hij zelf wel werk gaat zoeken.

Mit schreef:-Makkelijk met andere honden.

Ze is heel sociaal, gaat altijd snuffelen en het gaat altijd goed, soms spelen maar alleen als er een klik is. Ze heeft het verder ook prima door wanneer een hond niet op haar zit te wachten, dan is ze zo weer weg. Ze zal absoluut niet gaan lopen stalken oid.

Mit schreef:-Relaxed met kinderen.

Nee, ze heeft er niks mee als ze ze niet kent. Ze zijn raar, spannend, bewegen gek en onverwacht en worden dus altijd aangeblaft. Dat mag ze niet doen van mij, want kinderen schrikken daar weer van waardoor ze weer gek gaan doen. Mijn jonge broertjes zijn dan weer geen probleem, dat is eigen en dus goed.

Mit schreef:-Bankhanghond, na die wandeling willen we natuurlijk wel Netflixen

Als je met bankhanghond, knuffelkont bedoelt dan kan je Jip afschrijven van je lijstje. Na 1,5 jaar begint ze het wat meer te waarderen en komt ze sporadisch eens op schoot liggen. Kroelen is prima, maar dat gebeurd niet op de bank.

Mit schreef:-De hond zou mee op vakantie gaan, we gaan met de auto naar de bergen om te wandelen.

Ja graag! Jip gaat ook overal mee naartoe in de auto, ze vind het helemaal leuk en prima.

Mit schreef:-Vanwege werk zou hij/zij weleens naar de opvang moeten dus een beetje vrij en open zou prettig zijn.

Jip is afwachtend naar vreemde mensen, maar dat is ook wel herder eigen denk ik. (Vandaar ook dat gedrag naar kinderen vermoed ik). Ze moet eerst de kat uit de boom kijken en heeft ruimte nodig om iets van iemand te vinden. Wat niet helpt is haar uiterlijk want mensen gaan toch gaan naar haar kijken/staren en haar dan geforceerd proberen te aaien en dat wil ze gewoon niet. (Ik vind dat zelf trouwens ook heel vervelend, ik ga ook geen vreemde honden lopen aaien in het bos of park ofzo..) Ze loopt dan overigens gewoon weg. Ik vind het wel prettig want hiervoor had ik een Lab die dacht dat de hele wereld er voor hem was, ik vond dat toen geen prettige eigenschap. Als ze die tijd gehad heeft en ze weet dat het goed is dan is het ook prima hoor, dat vergeet ze dan ook niet meer. Oh en als ze je goed kent en je zit in haar kringetje, dan ben je haar allerbeste vriend!

Verder gaat Jip mee naar kantoor. Ze wordt verder genoeg uitgedaagd om daar lekker haar rust te pakken. Dat ze niet zoveel met vreemde mensen heeft uit zich op kantoor ook wel eens natuurlijk. Daarom zorg ik dat ik het voor ben als er nieuwe klanten over de vloer komen. Jip gaat dan bij mij achter het bureau en zo kan ze iemand eerst even rustig bestuderen. Zoals mijn voorgangers al aangaven is bij de baas zijn het leukste voor haar, ze is enorm baasgericht en wil heel veel voor me doen. Wel stronteigenwijs ook, maar dat is alleen maar weer een extra uitdaging. En inderdaad, ze kan dan erg lachwekkend zijn. Ik vind Cardigans persoonlijk wel echt werkhondjes, de fokkers die ik toen gesproken heb over het ras in mijn zoektocht die gaven dat zelf ook aan en met Jip zie ik dat ook zeker terug.

Oh en betreft het jachtinstinct. Jip heeft wel een opjaaginstinct wat zich uit in het naar het water sturen van eenden en meerkoeten. Maar de hamsters in het terrarium wat we hebben staan laat ze na een intensieve kennismaking van 1 uur nu volledig met rust.

Nog even over jachtinstinct. Ik heb het idee dat dat wel meevalt Naar het schijnt heeft Nelson ooit tijdens een logeerpartij een vogeltje te pakken gehad, maar ik had agapornissen en die konden gewoon los in zijn bijzijn.

Het willen heelen is denk ik vooral een dingetje.

Grappig datje trouwens alleen Cardigan antwoorden krijgt, zitten er wel Pembrokes op het forum? Heb juist het idee dat die veel populairder zijn vanwege Japanse anime en andere films

cooperv schreef:Grappig datje trouwens alleen Cardigan antwoorden krijgt, zitten er wel Pembrokes op het forum? Heb juist het idee dat die veel populairder zijn vanwege Japanse anime en andere films

Ik denk dat daar een beetje meespeelt dat de meeste mensen die nu een Pembroke aanschaffen dat inderdaad vooral doen vanwege de hype en niet weten wat ze nou eigenlijk in huis halen. Die mensen die niet weten wat ze in huis halen vind je hier denk ik niet zo snel terug.

Ik ken twee Pembrokes, allebei uit de buurt. Een reu en een teef, bij verschillende eigenaren.
De reu woont samen met border collies en rent net zo fanatiek achter die bal aan. Leuk hondje maar volgens die eigenaar is hij de felste van allemaal Het is best een baasje, maar wel sociaal.

Het teefje is nog jong. En toch al heel serieus, echt een kleine herder.
De cardigans vind ik vaak wat losser en meer clownesk. Dat zie ik bij de Pembrokes minder.

Ik heb zelf een tijd gekeken naar Corgi herplaatsers, via hun website en Facebook. Maar ze komen echt maar zelden voorbij.
Uiteindelijk zijn wij toch afgehaakt op de gezondheid en omdat we toch meer richting sport wilde. Wij wonen ook in een drive in woning, dus zagen het niet zitten met de trappen en die dwergpootjes met toch een redelijk zware hond leek ons toch niet prettig.
Wij hebben zelf veel interesse gehad in de Pembroke.

Nu staat die derde hond op een heel laag pitje. Maar oh hemel, dan komt die Corgi weer voorbij gehobbeld door de wijk, met dat wiebelkontje en die grote oren en ik smelt elke keer weer. Wat een vreselijk leuke hondjes vind ik het

Mijn moeder heeft natuurlijk 12 jaar een pembroke gehad en die heeft ook grotendeels bij ons gewoond

Even Marie haar opdeling van je vragen gejat

Mit schreef:-Geen hysterisch kefgedrag.

Plato was absoluut geen keffer, waaks maar kon prima stoppen

Mit schreef:-Middelmatig actief, uiteraard elke dag een flinke losloopwandeling (zeg een uur?) en daarnaast de normale pies- en snuffelrondjes door de wijk.

Mijn moeder (72 toen ze hem kocht) liep dagelijks 1x een lange ronde van 1-1,5 uur en verder korte rondes. Later werd de lange ronde de uitlaat service ivm haar eigen gestel

Mit schreef:-Makkelijk met andere honden.

Het was wel een beetje een mannetjesputter. Bij mij probleemloos met andere honden, bij mijn moeder wist hij dat hij er soms mee weg kwam.
Vanaf dat hij met de uitlaatservice meeging was dat ook bij mijn moeder over

Mit schreef:-Relaxed met kinderen.

Plato was nooit gesocialiseerd met kinderen en kon soms wat kribbig, maar nooit echt agressief, reageren.
Of het zij karakter was of omdat hij nooit met kinderen gesocialiseerd was is natuurlijk onbekend.

Mit schreef:-Bankhanghond, na die wandeling willen we natuurlijk wel Netflixen

Hij kon heerlijk de hele dag relaxt aan je voeten liggen. Van m’n moeder mocht hij als jonge hond niet op de bank. Daar had ze later spijt van maar hij deed het echt niet meer

Mit schreef:-De hond zou mee op vakantie gaan, we gaan met de auto naar de bergen om te wandelen.

Autorijden vond hij geweldig

Mit schreef:-Vanwege werk zou hij/zij weleens naar de opvang moeten dus een beetje vrij en open zou prettig zijn.

Plato is pas op oudere leeftijd (8 of zo) voor het eerst naar een uitlaatservice / opvang gegaan en dat verliep probleemloos.

Ik denk dat vriendlief het niet uitmaakt, hij vind het uiterlijk gewoon erg leuk en ik moet dan maar zoeken of dat past

Ik lees in elk geval antwoorden terug waarbij ik denk 'hee, dat past wel!' en waarbij ik toch twijfel.
Een werkhondje is gewoon niet handig namelijk, ik hou van tutten en mijn vriend heeft geen ervaring. We houden wel beide van wandelen.

Ik denk dat een herplaatser inderdaad wel lastig te vinden zal zijn en we willen geen pup.
Misschien dan toch tzt maar een Koos, een laagbenige kruising ofzo
Maar goed om te lezen allemaal, bedankt voor de hulp! We hebben de tijd gelukkig.

Mit schreef:Ik denk dat vriendlief het niet uitmaakt, hij vind het uiterlijk gewoon erg leuk en ik moet dan maar zoeken of dat past

Ik lees in elk geval antwoorden terug waarbij ik denk 'hee, dat past wel!' en waarbij ik toch twijfel.
Een werkhondje is gewoon niet handig namelijk, ik hou van tutten en mijn vriend heeft geen ervaring. We houden wel beide van wandelen.

Ik denk dat een herplaatser inderdaad wel lastig te vinden zal zijn en we willen geen pup.
Misschien dan toch tzt maar een Koos, een laagbenige kruising ofzo
Maar goed om te lezen allemaal, bedankt voor de hulp! We hebben de tijd gelukkig.

Als jullie toch geen haast hebben misschien een fokker die je aanstaat (of meerdere) benaderen of die tzt aan jullie willen denken als ze een herplaatser hebben. Mogelijk een gepensioneerde fokteef of teruggekomen puber

Hier sinds kort een Pembroke, ik heb hier op het forum wel een topic over haar geopend, ben alleen niet zo handig met zoeken op de telefoon.
Maar ik vind het een heerlijk open pupje. Ze is vrij als god in Frank-rijk, heel open verschrikkelijk nieuwsgierig en rete brutaal. Daarnaast enorm eigenwijs. Ze kan je idd aankijken met die zwarte kraaloogjes en subiet de andere kant op sjouwen. De enige pup die ik ooit heb gehad die ik niet overal los durf te laten lopen omdat ze nu al een behoorlijk middelvingertje bezit.
Gelukkig is ze enorm gek op eten dus dat zetten we ruim in.
Blaffen is een dingetje van ze, waar ik bovenop zit. Ik kan er niet tegen tegen dat geblaf. Maar ik merk dat ze erg waaks is. Als de bel gaat houden er 4 de klep dicht en Frank vindt dat ze zich moet laten horen. Maar omdat de rest niet meedoet dooft het al behoorlijk uit. Gelukkig.
Verder is ze heel makkelijk en energiek, ze slaapt bij Simon in bed, kan overal mee naartoe, hangt de clown uit tegen iedereen en valt daarna overal gewoon in een diepe puppyslaap. Ze is heerlijk relaxed.

Dit is ze

Verstuurd vanaf mijn SM-A530F met Tapatalk

Heerlijk bekkie
Ik zal mijn andere helft ook eens even goed laten inlezen, want het is natuurlijk wel weer wat anders dan de onherleidbare kruisingen die ik in eerste instantie in het hoofd had. Ik vind het ook wel moeilijk om aan de ene kant te lezen dat een uurtje loslopen en voor de rest 'de krant lezen' prima is en aan de andere kant toch ergens te lezen dat het wel werkhondjes zijn. Maar goed, daar kunnen we altijd nog per hond naar kijken, ik wil sowieso op karakter gaan kiezen, wat er ook komt.

Ik vind het qua uiterlijk in elk geval geweldige hondjes, maar ik had nooit gedacht ooit nog eens een herdertje te overwegen

Ik denk dat de corgi een beetje tussen krantlezen en werkhondje in zit. Ik heb verscheidene cursussen gedaan met Nelson en dat vond hij leuk, maar hij was nooit mega fanatiek.
Als ie maar gezellig iets met de baas kan doen.

Als ik wandel vind ik het wel lekker om ergens een poosje in de zon te zitten. Mijn andere hond neemt dat soort momenten de tijd om eens goed en zeer uitgebreid die krant te bestuderen. Nelson gaat zeuren en leuren met takken en ander materiaal wat ik zou kunnen weg gooien voor hem. Hij doet het liefst dus wel iets actiefs, maar iedere dag 6 uur op pad en de hogere universiteit van hondensport is niet aan hem besteed.

Als hij zich verveelt omdat ik een paar dagen druk ben geweest komt hij zelf wel met een oplossing. Aandacht trekken met trucjes zoals opzitten, zijn neus in mijn oor proberen te stoppen, de prullenbak omduwen of uitdagen tot tikkertje. Mijn andere hond wacht gewoon braaf af totdat baasje weer aandacht voor haar heeft