Het HondenForum

Hoi allemaal!

Graag zou ik willen weten wat het verschil in gedrag is tussen de amerikaanse schotse collie en de engelse lijn..
Zijn er alleen verschillen in uiterlijk of ook echt qua innerlijk?( behalve dan dat de amerikaanse meer werklust zou hebben).
Ik las ergens anders dat de engelse lijnen bv minder intelligent zouden zijn/dommer en zenuwachtiger, maar ergens anders las ik weer dat de amerikaanse juist zenuwachtiger is. Ik vind zelf de engelse mooier, kleiner en meer compact. Ik ben benieuwd naar ervaringen van jullie hier!

Groetjes!

Wat houdt gevoelig precies in bij dit ras ? Wij zijn een rustig gezin, weinig drukte in huis.

Qua energie, is de engelse echt een vloerkleedje? Of hebben ze ook zin om te wandelen en misschien eens een spelletje?

Het zijn natuurlijk generalisaties, want ook bij de Engelse lijnen zijn er zeker wel collies te vinden met minder vacht, een wat hoger energieniveau en meer werklust.
Zoals Nanna haar Engelse logés beschrijft, daarin herken ik mijn Engelse collie totaal niet. Mila is inmiddels 8, maar is nog steeds een actieve hond, is altijd in voor allerlei soorten hondensport (op recreatief niveau) en activiteiten en uren wandelen vindt ze nog steeds heerlijk. Er is eigenlijk niks waar ze niet voor te porren is, iets samen doen wil ze altijd. In de Engelse lijnen zul je wellicht meer slome exemplaren aantreffen dan bij de Amerikanen, dus moet je goed kijken naar de ouderdieren en het verschil tussen de pups in het nest.

Wel is Mila erg gevoelig: ze schrikt snel van harde geluiden, kan niet goed met stress en veel druk omgaan en heeft een vrij kort lontje. Zij zou bijvoorbeeld echt niet geschikt zijn voor een gezin met kinderen, dat zijn veel te veel prikkels en onrust voor haar en daar wordt ze heel chagrijnig en onhebbelijk van.
De Amerikaanse collies die ik ken zijn qua gevoeligheid ongeveer hetzelfde als de Engelse types. Wel vind ik de Amerikanen doorgaans beter gebouwd, bij de Engelse lijnen zie je veel koehakkige collies en collies die niet goed bewegen, terwijl je in de Amerikaanse lijnen veel meer atletische types ziet.

DeDiana schreef:Het zijn natuurlijk generalisaties, want ook bij de Engelse lijnen zijn er zeker wel collies te vinden met minder vacht, een wat hoger energieniveau en meer werklust.
Zoals Nanna haar Engelse logés beschrijft, daarin herken ik mijn Engelse collie totaal niet. Mila is inmiddels 8, maar is nog steeds een actieve hond, is altijd in voor allerlei soorten hondensport (op recreatief niveau) en activiteiten en uren wandelen vindt ze nog steeds heerlijk. Er is eigenlijk niks waar ze niet voor te porren is, iets samen doen wil ze altijd. In de Engelse lijnen zul je wellicht meer slome exemplaren aantreffen dan bij de Amerikanen, dus moet je goed kijken naar de ouderdieren en het verschil tussen de pups in het nest.

Wel is Mila erg gevoelig: ze schrikt snel van harde geluiden, kan niet goed met stress en veel druk omgaan en heeft een vrij kort lontje. Zij zou bijvoorbeeld echt niet geschikt zijn voor een gezin met kinderen, dat zijn veel te veel prikkels en onrust voor haar en daar wordt ze heel chagrijnig en onhebbelijk van.
De Amerikaanse collies die ik ken zijn qua gevoeligheid ongeveer hetzelfde als de Engelse types. Wel vind ik de Amerikanen doorgaans beter gebouwd, bij de Engelse lijnen zie je veel koehakkige collies en collies die niet goed bewegen, terwijl je in de Amerikaanse lijnen veel meer atletische types ziet.

Bedankt allemaal voor de reacties en mooie foto s !

Oke, dus dat is ook wel per hond verschillend dus. Zijn er engelse collie s die het ook wel naar hun zin kunnen hebben in een gezin als ze ermee groot worden gebracht?

Wat een prachtige foto trouwens.

Nanna schreef:Tulijk. Collies zijn helemaal geen moeilijke honden en als ze eraan gewend zijn kunnen ze prima in een gezin functioneren.
Ik zou een goede fokker zoeken en die mee laten beslissen. Die heeft veel meer oog voor het karakter van de pups omdat ie ze de hele dag ziet. Kopers letten vaak alleen maar op schattige vlekjes

Helemaal gelijk in! Dankjewel

Ah, waar wil je dat ik begin?
De vacht, de werklust... omschrijf maar wat je zoekt en dan kijken wij wel wat er het beste bij past LOL

Suzanne

Nanna schreef:Tulijk. Collies zijn helemaal geen moeilijke honden en als ze eraan gewend zijn kunnen ze prima in een gezin functioneren.
Ik zou een goede fokker zoeken en die mee laten beslissen. Die heeft veel meer oog voor het karakter van de pups omdat ie ze de hele dag ziet. Kopers letten vaak alleen maar op schattige vlekjes

Precies. De fokker van mijn Mila gaf destijds al aan dat Mila niet geschikt was voor een gezin met kinderen. Een paar andere pups uit dat nest zijn wel naar gezinnen met kinderen gegaan en doen het daar prima.
Ik ken echter ook wel aardig wat collies die herplaatst zijn omdat het niet ging met de kinderen. Dus oriënteer je goed op goede fokkers die daar ook echt zicht op hebben en eerlijk in zijn.

Ik vind collies ook geen moeilijke honden, maar dat gevoelige moet je wel echt liggen. Dat kan best even wennen zijn, zeker als je referentiekader bijvoorbeeld een labrador is.

Dit is Mila in volle wintervacht, dus je ziet dat dat best meevalt (vergeleken met sommige andere Engelse collies dan). Overigens is Mila niet gecastreerd, dat is ook wel een factor die bij een collie veel invloed heeft. De castratenvachten zijn meestal veel dikker en de onderwol laat niet meer goed los.

DeDiana schreef:

Nanna schreef:Tulijk. Collies zijn helemaal geen moeilijke honden en als ze eraan gewend zijn kunnen ze prima in een gezin functioneren.
Ik zou een goede fokker zoeken en die mee laten beslissen. Die heeft veel meer oog voor het karakter van de pups omdat ie ze de hele dag ziet. Kopers letten vaak alleen maar op schattige vlekjes

Precies. De fokker van mijn Mila gaf destijds al aan dat Mila niet geschikt was voor een gezin met kinderen. Een paar andere pups uit dat nest zijn wel naar gezinnen met kinderen gegaan en doen het daar prima.
Ik ken echter ook wel aardig wat collies die herplaatst zijn omdat het niet ging met de kinderen. Dus oriënteer je goed op goede fokkers die daar ook echt zicht op hebben en eerlijk in zijn.

Ik vind collies ook geen moeilijke honden, maar dat gevoelige moet je wel echt liggen. Dat kan best even wennen zijn, zeker als je referentiekader bijvoorbeeld een labrador is.

Dit is Mila in volle wintervacht, dus je ziet dat dat best meevalt (vergeleken met sommige andere Engelse collies dan). Overigens is Mila niet gecastreerd, dat is ook wel een factor die bij een collie veel invloed heeft. De castratenvachten zijn meestal veel dikker en de onderwol laat niet meer goed los.

Wat een plaatje! Ja daar valt de vacht reuze mee vind ik!
Is het in de.zomer nog minder?
Waar komt mila vandaan ?

Rian123 schreef: Wat een plaatje! Ja daar valt de vacht reuze mee vind ik!
Is het in de.zomer nog minder?
Waar komt mila vandaan ?

Ja, in de zomer is het nog iets minder.
Mila's fokker fokt geen collies meer, zij is overgegaan naar - dacht ik - de bearded collie.
Ik ben niet meer zo op de hoogte van de huidige fokkers, maar je zou eens kunnen informeren bij de Schotse Herder Vrienden. Er zijn meerdere rasverenigingen voor de collie en de SHV concentreert zich vooral op huishonden (i.t.t. showhonden) en gezondheid, er zijn ook fokkers van het Amerikaanse type aangesloten bij deze rasvereniging: https://schotseherdervrienden.nl/

Boutje schreef:Wij hadden toen de kinderen klein waren (4 kinderen) 2 schotse herders, ging prima en vooral Laïla verdedigde "haar" kinderen door dik en dun. Bijna schoonbroer aangevallen toen een van de kinderen even gilde van de pret bij het rondzwieren, ik kon haar nog net bij haar kraag vatten.

Gevoelig zoals bang voor harde geluiden, gladde vloeren, "andere" vloer als je ergens ene winkel binnen wou, James was eens bang voor de weerspiegeling van de zon in zijn waterbak (en heeft daarna nooit meer uit die bak willen drinken).

Maar wel hele super lieve en trouwe honden.

Was dat ook de engelse/britse lijn?

Boutje schreef:Wij hadden toen de kinderen klein waren (4 kinderen) 2 schotse herders, ging prima en vooral Laïla verdedigde "haar" kinderen door dik en dun. Bijna schoonbroer aangevallen toen een van de kinderen even gilde van de pret bij het rondzwieren, ik kon haar nog net bij haar kraag vatten.

Gevoelig zoals bang voor harde geluiden, gladde vloeren, "andere" vloer als je ergens ene winkel binnen wou, James was eens bang voor de weerspiegeling van de zon in zijn waterbak (en heeft daarna nooit meer uit die bak willen drinken).

Maar wel hele super lieve en trouwe honden.

Was dit de engelse lijn of de amerikaanse ?

Wij gaan vrijdag een pupje kijken, britse lijn. Ben benieuwd
We hebben er allemaal een goed gevoel bij, bij het ras en de fokker dus dat is al een goed begin

Nou word de engelse lijn wel vaak als lui bestempeld maar laten we eerlijk zijn, ze komen ook vaak niet bij de meest dynamische types terecht. Daarbij een vacht van jewelste waar weinig aan gedaan word en je word vanzelf lui.
Als er meer Dedianas waren, waren er ook meer actieve britjes, denk ik zo.

Ik heb zelf een Amerikaantje, superfijne hond.
Pittige dame maar ook superlief en een hart van goud.
Ook niet overdreven geluidsgevoelig.
Niets ontgaat haar maar carbid schieten bijvoorbeeld doet haar niets.

Heb ook een engelse gehad maar dat was een herplaatser, al 8 toen ik haar kreeg.
Ook een superfijne hond geweest.

Uiterlijk geeft bij mij vooral de doorslag om voor een Amerikaantje te gaan, ze zijn groter en de ook de vacht. En toch ook wat meer werklust.
Maar dat is allemaal kwestie van smaak natuurlijk.

Rian123 schreef:Wij gaan vrijdag een pupje kijken, britse lijn. Ben benieuwd
We hebben er allemaal een goed gevoel bij, bij het ras en de fokker dus dat is al een goed begin

Dat is snel, wat leuk! Ik ben benieuwd

Dennenappel schreef:Nou word de engelse lijn wel vaak als lui bestempeld maar laten we eerlijk zijn, ze komen ook vaak niet bij de meest dynamische types terecht. Daarbij een vacht van jewelste waar weinig aan gedaan word en je word vanzelf lui.
Als er meer Dedianas waren, waren er ook meer actieve britjes, denk ik zo.

Haha Ja, het zal er ongetwijfeld ook mee te maken hebben wat je met je hond doet en wat je stimuleert. Maar het verschil tussen Mila en haar nestgenootjes was op een leeftijd van 7 weken al best groot qua energie en temperament, er zaten een paar héél lieve maar ook heel rustige en stoïcijnse pups bij en dat was Mila bepaald niet Wel lief hoor, als ze er zelf zin in had
Ik denk ook wel eens als ik collies met van die énorme vachten zie: daar word je toch doodmoe van?

Dennenappel schreef:Ik heb zelf een Amerikaantje, superfijne hond.
Pittige dame maar ook superlief en een hart van goud.
Ook niet overdreven geluidsgevoelig.
Niets ontgaat haar maar carbid schieten bijvoorbeeld doet haar niets.

Heb ook een engelse gehad maar dat was een herplaatser, al 8 toen ik haar kreeg.
Ook een superfijne hond geweest.

Uiterlijk geeft bij mij vooral de doorslag om voor een Amerikaantje te gaan, ze zijn groter en de ook de vacht. En toch ook wat meer werklust.
Maar dat is allemaal kwestie van smaak natuurlijk.

Volgens mij hebben wij nog nergens een foto van jouw dame kunnen bewonderen?
Voor mij was het inderdaad juist het wat kleinere formaat waardoor de Engelse lijn mijn voorkeur had, maar ik heb ook nog een aantal korthaarfokkers bezocht. Uiteindelijk zat daar geen combinatie bij die me echt trok en sprak de moeder van Mila me wel echt aan, dus zo is het toch een Engelse langhaar geworden.

Zinodo schreef:Ik koop wel eens hondenvoer bij een fokker van schotse collies. Hij kon het niet laten om een duidelijk punt te maken dat er geen Britse of Engelse versie is, dat klinkt net vloeken voor de fokkers schijnbaar zijn er dus amerikaanse en schotse lijnen.
Ik dacht ik geef het even door haha

En de schotse zijn de kleinere met langere haren dan ?

Zinodo schreef:

Rian123 schreef:

Zinodo schreef:Ik koop wel eens hondenvoer bij een fokker van schotse collies. Hij kon het niet laten om een duidelijk punt te maken dat er geen Britse of Engelse versie is, dat klinkt net vloeken voor de fokkers schijnbaar zijn er dus amerikaanse en schotse lijnen.
Ik dacht ik geef het even door haha

En de schotse zijn de kleinere met langere haren dan ?

Ja zover ik het begrepen heb horen de Engelse/Brutse lijnen dus Schots genoemd te worden.

Oke.duidelijk! En zei de fokker nog wat over verschil in karakter of dat niet?

Ik ken een fokker met zowel de Engelse (Schotse ) lijnen als de korthaar Collie. Persoonlijk zou ik voor de korthaar gaan, maar ik zoek dan ook meer werklust De Engelse vind ik wel meer een gezinshond. Ze doen het prima op een hondencursus maar je moet niet het hele GG programma willen afwerken met ze, of op hoog niveau agility lopen. Maar verder zijn het gewoon leuke, gemiddelde honden hoor. Ik vind ze helemaal niet lui eigenlijk, maar wel het type dat ook genoegen kan nemen met minder. Maar ze zijn dolblij als ze meeneemt op lange wandelingen of er een hondensport mee wil beoefenen (op recreatief niveau).

Ik heb een korthaar die herplaatst is omdat het weliswaar prima ging met eigen kinderen, maar hij was te beschermend als andere kinderen kwamen spelen. Hij is voor alles in, vind het ontzettend leuk om voor je te 'werken' en nieuwe dingen te leren. Hij kan echter ook rustig een dagje bankhangen.
Hij is wel erg waaks als in: aanslaan op mensenstemmen rond het huis. Op niet-menselijke geluiden reageert hij dan weer helemaal niet, gelukkig.
Wel is hij érg vocaal als hij enthousiast is. Verder houdt hij niet zo van drukte, ook niet van drukke honden. Rust en orde is hij het gelukkigst mee.

De reden dat collies herplaatst worden bij gezinnen met jongere kinderen vandaan, is denk ik vooral omdat er daar weinig rust is. Gillende, huilende, rennende kinderen vinden ze te druk denk ik, daar zijn ze te gevoelig voor.

Heb ook gehoord dat Amerikaanse collies wat stabieler (minder gevoelig) en minder vocaal zijn, al denk ik persoonlijk dat dat laatste ook wel met een stukje opvoeding te maken heeft.

Veel plezier in elk geval morgen als je bij de fokker gaat kijken!

Elke "Schotse collie" heet officieel; Schotse Herdershond (langhaar of korthaar).
Kleiner? De Engelse lijnen zijn vaak wat kleiner dan de Amerikaanse lijnen. Maar allemaal maken ze deel uit van hetzelfde ras. Let er wel op dat je terecht komt bij een fokker die gezondheidsonderzoeken laat doen.
En ja, veel fokkers van Engelse lijnen vinden de Amerikaanse ab-so-luut helemaal niets en zullen niet schromen om de fokkers van die lijnen zo zwart mogelijk te maken. (Omgekeerd komt trouwens ook voor).

Loop 's mee met collie-wandleingen, vorm je een beeld in de praktijk. Zorg dat je een fokker treft waar je een band mee hebt (nee, je hoeft geen vrienden voor het leven te worden). Kijk naar de andere honden die bij de fokker lopen, naar volwasseren dieren uit eerdere nesten...

Kortom: doe vooronderzoek

Suzanne

http://www.ladybosfuture.nl/amerikaan-versus-engels
Lees anders dit 's...? Niet dat dat een alleszaligmakende uitleg is overigens

De site van de Schotse Herdervrienden helpt je vast ook verder.

Suzanne

Dit is de meest recente van Cash die ik nu op mijn telefoon heb. Geen actie foto's op het moment maar zal kijken of ik straks nog wat kan maken.
Van vorige week, ze is bijna anderhalf jaar nu

Ahh, wat een knappe dame met heel lieve uitstraling!

Rian123 schreef:Wij gaan vrijdag een pupje kijken, britse lijn. Ben benieuwd
We hebben er allemaal een goed gevoel bij, bij het ras en de fokker dus dat is al een goed begin

Hoe was het bij de puppies???
Ben benieuwd!

Ik was vrijdag met Cash bij de fokker, op bezoek en puppies knuffelen, 7 weken, wat een genot om dat door het gras te zien dartelen
Echt genoten, kleine Sue vond het ook geweldig tussen de pups en sommige waren al groter dan hem
Wat een rijkdom om daar dan even tussen te mogen zitten.
Gelukkig waren alle pups al voorzien van een baasje dus geen verleiding