Het HondenForum

Hoi, ik heb mijzelf aangemeld omdat ik een medische vraag heb voor mijn hond
We zijn terug van de dierenarts maar meer tips kunnen geen kwaad

mmm, ja?
Wie ben je?
Wat voor een hond heb je? ........................ een Labrador
Hoe oud?
Hoe heet hij/zij?

Verder zijn er vast een heleboel mensen hier die wel advies hebben

Welkom Steffie

En wat Mosquito zegt.

Ik kan niet in het medische topic een nieuw bericht plaatsen. Waar daar dat ik dacht dat ik eerst mijzelf moest voorstellen.

Hoe kan ik daar een berichtje openen?

Steffie89 schreef:Ik kan niet in het medische topic een nieuw bericht plaatsen. Waar daar dat ik dacht dat ik eerst mijzelf moest voorstellen.

Hoe kan ik daar een berichtje openen?

Welkom hier. En dat klopt.
De modjes zullen je waarschijnlijk snel toestemming geven nu.

Maar je mag vast hier ook vast je vraag wel stellen

Ik heb een labrador van 12,5 jaar oud. De laatste 1,5 jaar heeft ze typische ouderdomsklachten waaronder last van artrose. Op aanraden van de dierenarts is ze een jaar geleden op pijnstilling gezet. Daar is ze ontzettend van opgeknapt.

De laatste weken leek ze wat minder controle te hebben over haar achterhand. Ze gleed weleens weg op een gladde vloer als ze te snel de bocht doorging. Afgelopen donderdag was ze ontzettend blij toen ik thuis kwam. Al 'dansend' en draaiend wilde ze zichzelf uitschudden waardoor ze ook even snel door haar achterpoten zakte. Of althans ze viel. Maar dat leek in mijn ogen meer door het enthousiasme en de gladde tegelvloer.

Gister is ze overdag bij mijn broer in huis geweest omdat ik 's middags weg was. Ze heeft daar ook veel liggen slapen en twee keer een rustige wandeling gemaakt samen met de hond van mijn broer (haar dochter). Toen ik haar mee nam naar huis oogde ze wel behoorlijk moe.

Uurtje daarna heb ik haar en de hond van mijn broer nog even mee naar achteren genomen waar ze nog kort heeft zitten spelen met een andere hond. Heeft liggen rollen en gewoon rustig heeft rond gescharreld. Met de andere hond heeft ze wel even door het mulle zand liggen rennen, waarbij ik meteen dacht 'doe dat nou niet'...

Vanmorgen toen ik op stond lag ze voor de deur en had ze moeite om op te staan. Ik heb haar eerst even rustig laten worden, ze was ontzettend blij dat ik beneden was. Daarna geprobeerd om haar op te laten staan op het vloerkleed. Dat lukte, maar ging erg moeilijk. Ze heeft een stukje ongeveer 8 meter, wel met moeite, richting de keuken gelopen omdat ik brokken ging halen. Maar daarna werd ze meteen weer onrustig en leek ze dronken. Ik ben bij haar gaan zitten om haar rustig te maken Uiteindelijk heeft ze nog brokken uit mijn hand gegeten en haar dagelijkse pijnstilling gekregen.

Omdat het niet beter ging de dierenarts gebeld en haar in de auto getild.

Bij de dierenarts aangekomen wilde ze natuurlijk helemaal niet staan of lopen. De vloer is daar ontzettend glad en ze is altijd angstig/zenuwachtig bij de dierenarts. Ze gaf meteen aan dat ze een slappe achterhand voelde. Ze heeft geen koorts en reageerde wel op een kneep ik haar poten. Ze gaf aan dat ze al op redelijk zware pijnstilling zit. Mogelijk is ze gister te actief geweest waardoor ze nu erg last heeft van haar lichaam. Ze heeft een injectie gekregen en ik heb als medicatie Tralieve meegekregen. Ze moet op deze pijnstilling goed gaan reageren, binnen 24 uur. Anders moeten we denken om haar te laten inslapen.

Na de injectie werd ze vrij snel moe en begon ze had te hijgen. Thuis was dat meteen het moment waarbij ik dacht 'dit wil ik niet, ze mag niet lijden'. Gelukkig trok dit binnen een kwartier weg. Ze heeft nu van 10.30 tot nu echt diep liggen slapen. Soms werd ze even wakker, tilde haar kopje op en viel weer in slaap. Nu is ze alweer twee keer wakker geworden waarbij ze rechterop ging zitten even rond keek en weer rustig verder ging slapen.

Dus mijn vraag, hebben jullie ervaringen hiermee? Ik wil niks onnodigs gaan rekken, maar tot en met gister was er nog 'niks' aan de hand. Daarnaast het feit dat mijn ouders, haar mede-baasjes, net vertrokken zijn voor een reis van 6 weken. Ik ben al die tijd zo bang geweest dat dit mogelijk kon gaan gebeuren. Onze vorige familiehond is namelijk ook heel ziek geworden tijdens de vakantie van mijn ouders. Ze zijn toen meteen huiswaarts gekomen.

Dubbel gepost.

Wat betreft de vakantie. Dat is idd lastig. De laatste vakantie van schoonmoeder toen de mechel van 15 jaar nog leefde en ik de zorg op mij nam was ook niet fijn. Hij had HD artrose en al een keer een Tia gehad. Dus ik was er alles behalve gerust op. Mijn mening was wel dat er met hem te lang door gegaan werd, was ook al een paar keer door de poten gezakt. Maargoed van een afstandje is dat makkelijk gezegd. Dat tegen haar zeggen durfden we allemaal niet!
Je geeft aan dat hij een jaar op pijn medicatie zit, maar ook dat er tot gister niks aan de hand was. Dit klopt niet. Hij is niet goed, al een jaar niet.

Als de da het al heeft gehad over inslapen zou ik het zelf wel al bespreken iig dat dat besproken is bij de da. Ik zou het willen weten.

Iig succes.

Natuurlijk is er al die tijd al wat aan de hand.. Ze wordt ouder. 1,5 jaar geleden had ze last van de artrose dat ze niet ver meer wilde lopen en overduidelijk niet heel happy meer was.

Ze is zo opgeknapt van die medicatie. Ze liep overdag veel, maar ze geniet nog zo van de momenten dat ze mee mag. Mee op haar eigen bejaardentempo. Dat bedoel ik met weinig aan de hand. Ik had nooit gehad dat ze opeens niet meer op zou kunnen staan..

Zou het GVS kunnen zijn? Even googlen GVS hond voor de beschrijving.

Steffie89 schreef:Natuurlijk is er al die tijd al wat aan de hand.. Ze wordt ouder. 1,5 jaar geleden had ze last van de artrose dat ze niet ver meer wilde lopen en overduidelijk niet heel happy meer was.

Ze is zo opgeknapt van die medicatie. Ze liep overdag veel, maar ze geniet nog zo van de momenten dat ze mee mag. Mee op haar eigen bejaardentempo. Dat bedoel ik met weinig aan de hand. Ik had nooit gehad dat ze opeens niet meer op zou kunnen staan..

Even afgezien van de rest van het verhaal, mijn hond Mister heeft het niet op kunnen staan ook een keer gehad. Oude hond, net als de jouwe artrose maar hij had ook spondylose met als gevolg verzwakte achterhand. Op zijn tempo en met kortere wandelingen deed hij het nog prima maar toen we hem een keer wat langer mee hadden laten lopen met ook nog eens (honden)logees erbij heeft hij zich enorm uitgesloofd. 's Avonds kon hij niet meer opstaan . We dachten toen dat dat wel een beetje het einde was maar Mister knapte gelukkig snel op met een NSAID en vanaf dat moment hebben we hem daar ook op gehouden (dus daarvoor stond hij daar nog niet standaard op, zoals de jouwe wel al 1,5 jaar) en uiteraard onze les getrokken dat we toch echt wel voorzichtiger met hem moesten doen . Het was bij hem lang zo ernstig niet als hoe de jouwe het nu heeft, maar het opeens niet meer op kunnen staan na een keer (veel) te veel doen icm artrose is dus wel herkenbaar (je krijgt dan een enorme opvlamming van de onsteking in het gewricht).

Zolang het zo slecht gaat en je nog geen beslissing hebt genomen zou ik wel kleden/stukken vloerbedekking op de tegels leggen in elk geval. Ik hoop dat je morgen goede verbetering ziet.

misschien zijn een lage dosis steroïde nog een optie om het onvermijdelijke nog een tijdje uit te stellen ,. maar het lijkt me dat de dierenarts dat ook wel zal weten

Gisteravond stond ze rond 21.30 uur uit haar zelf op. Mee naar buiten genomen daar heeft ze gepoept. Op dat moment reageerde ze ook weer alerter en leek ze weer wat meer op haar zelf. Voor het slapen gaan de medicijnen van de dierenarts gegeven. Ik heb de hele nacht bij haar geslapen. Ze liep redelijk rustig, wisselde ook van houding.

Vanmorgen om 7 uur de andere hond brokken gegeven, Zoe hoefde ze niet. Ze bleef het merendeel van de tijd op het matras liggen. Ze was weer wat suffig. En reageerde sloom. Wilde ook geen ander eten, normaal doet ze er een moord voor.. Daarop besloten om de medicatie van de dierenarts niet meer te geven. Enkel een halve tablet van haar eigen medicatie. En nu lijkt het de goede kant op te gaan. Mijn neefje zat naast haar zijn boterham te eten en ze begon wat te bedelen. Stukje brood in melk gesopt en die ging er goed in. Later nog 1 sneetje brood gesopt in kippenbouillon. De kip wilde ze op dat moment niet hebben.

Nu is ze meerdere malen zelfstandig opgestaan en heeft ze kleine stukje gelopen. Ze schrok net van geluid van buiten en ze stond heel snel op haar benen, weliswaar een beetje wiebelig. Maar dat ging vlot. Net heeft ze buiten geplast en een paar passen gelopen. Die zagen er stabieler uit als gister.

In overleg met de dierenarts houden we het nu enkel op haar eigen medicatie. Ze moet nu wel iedere dag een klein beetje vooruitgang boeken en ook op eigen initiatief gaan eten en drinken. Maar de hoop is er nu weer dat ze een beetje opkrabbelt. We kijken nu per moment/dag hoe het met haar gaat.

Ik heb nu pas gezien dat ze al die tijd behoorlijk heftige medicatie kreeg, dat hadden wij niet door.

Wat voor medicatie had ze er bij gekregen naast haar eigen medicatie (die ze dus al langer had)?

ranetje schreef:Wat voor medicatie had ze er bij gekregen naast haar eigen medicatie (die ze dus al langer had)?

Ja daar ben ik ook benieuwd naar.
Ik had ongeveer hetzelfde verhaal met mijn Lab, zij kreeg Gabapentine naast de metacam. Ze kunnen daar dronken van lopen omdat het de prikkeloverdracht van de hersenen vertraagt. Ze had er in het begin wel baat bij.
Ik had ook overal goedkoop tapijt neergelegd, ik had de hele kamer en de gang voor 30 euro bekleed. Dat deed mijn hond ook erg goed, het gaf haar veel meer zekerheid in het lopen. Voordat je de beslissing neemt om in te laten slapen zou ik dat proberen, het heeft mijn hond toch een paar extra fijne weken gegeven.