Het HondenForum

Klik voor bericht

Het dierdonorcodicil gaat uitbreiden naar heel Nederland. DierenLot, Proefdiervrij en Universiteit Utrecht sluiten een samenwerkingsovereenkomst zodat eigenaren hun overleden huisdier aan de wetenschap kunnen doneren. Hierdoor wordt het anatomisch onderwijs proefdiervrij. Tot nu toe was doneren beperkt tot regio's rondom Utrecht. Stichting Proefdiervrij is voor de uitbreiding een samenwerking aangegaan met Stichting DierenLot.

Doel van het dierdonorcodicil is om het anatomisch en chirurgisch onderwijs aan de faculteit Diergeneeskunde van de universiteit Utrecht volledig proefdiervrij te maken en houden. Door dit onderwijs te geven op overleden huisdieren is het niet meer nodig om voor dit doel speciaal dieren te fokken en te doden.

Ik vind dit een geweldig initiatief! Ik had er eerder al over gelezen maar omdat het alleen mogelijk was om je dier op te laten halen in Utrecht e.o. heb ik daar geen gebruik van gemaakt bij Mika. Ik vond het een naar idee om haar zelf naar Utrecht te rijden. Mijn dierenarts heeft de praktijk aangemeld naar aanleiding van dit bericht dus Gol zal ik wel aan de wetenschap doneren als het zover is.

Hoe staan jullie hierin?

We hebben geprobeerd Zorro te doneren maar ze hoefden hem niet, hij was al te oud.

Lothian schreef:We hebben geprobeerd Zorro te doneren maar ze hoefden hem niet, hij was al te oud.

Oh joh! Hoe oud was hij dan?

Ik vind het een goed idee

Gollum schreef:

Doel van het dierdonorcodicil is om het anatomisch en chirurgisch onderwijs aan de faculteit Diergeneeskunde van de universiteit Utrecht volledig proefdiervrij te maken en houden. Door dit onderwijs te geven op overleden huisdieren is het niet meer nodig om voor dit doel speciaal dieren te fokken en te doden.

Ik vraag me eigenlijk af hoeveel dieren, met name de grotere dieren als honden, gefokt worden om alleen chirurgische handelingen op te oefenen? Volgens mij is dat hoofdzakelijk aan de orde bij de kleine knaagdieren. Volgens mij worden honden gefokt voor andere medische onderzoeken en pas later gebruikt voor chirurgisch onderwijs. Dus of je eigen hond doneren dan enig effect heeft op het verminderen van het aantal honden in proefdiercentra weet ik niet.

Ik zou het denk ik wel doen. Wel zou ik het moeilijk vinden, het cremeren en zelf uitstrooien vind ik zelf altijd een mooie afsluiting.
Dat zal dan niet meer kunnen of is er een mogelijkheid dat je daarna je dier, desnoods gecremeerd, terug krijgt.

Honden worden niet veel gebruikt in dierproeven. Ik kan me voorstellen dat de aantallen die ze nodig hebben voor onderwijs hoger liggen dan het aantal honden dat als proefdier wordt gebruikt. Ook wordt bij proefhonden relatief vaak geprobeerd ze te herplaatsen. Mogelijk was er dus wel een tekort aan honden en helpen onze dode huisdieren daarbij. Zeker voor een anatomievak voldoet een ingeslapen hond natuurlijk ook prima.

Zorro was overigens 15 jaar.

Ik zou het ook doen, maar ik denk dat Gerard dat niet wil.

Wat een goed initiatief!

Nee ik zou t niet kunnen en willen. Ze komen hier allemaal weer thuis.

Kells schreef:Ik peins er niet over.

Ik ook niet.

Ja, wilde ik al met Gajes doen maar kreeg toen 4 jaar terug idd te horen dat wij te ver weg zaten.

Ik zou het denk ik wel doen (hangt waarschijnlijk wel af van de omstandigheden), maar wij zitten nu een beetje te ver weg.

Ik heb zelf niks meer met een overleden lichaam. Begraven of cremeren, uitstrooien of een urn in huis, dat hoeft van mij allemaal niet. Ik wil een vrolijke foto aan de muur zodat ik nog eens met een glimlach ernaar kan kijken.
Mijzelf mogen ze ook gebruiken voor eventuele donaties of om van te leren.

veertje schreef:

Gollum schreef:

Doel van het dierdonorcodicil is om het anatomisch en chirurgisch onderwijs aan de faculteit Diergeneeskunde van de universiteit Utrecht volledig proefdiervrij te maken en houden. Door dit onderwijs te geven op overleden huisdieren is het niet meer nodig om voor dit doel speciaal dieren te fokken en te doden.

Ik vraag me eigenlijk af hoeveel dieren, met name de grotere dieren als honden, gefokt worden om alleen chirurgische handelingen op te oefenen? Volgens mij is dat hoofdzakelijk aan de orde bij de kleine knaagdieren. Volgens mij worden honden gefokt voor andere medische onderzoeken en pas later gebruikt voor chirurgisch onderwijs. Dus of je eigen hond doneren dan enig effect heeft op het verminderen van het aantal honden in proefdiercentra weet ik niet.

Dat vraag ik me ook af. Maar sowieso positief dat deze optie er nu is voor iedereen natuurlijk
Toen een van Coda's pups met 2 dagen overleed heb ik die naar onze DA praktijk gebracht, daar is hij onderzocht door de dierenarts die er samen met wat stagiaires een les van heeft gemaakt. Was voor hen heel leerzaam en voor mij ook, want ze wisten toch de doodsoorzaak te achterhalen Dat laatste is nooit zeker natuurlijk, dus was mooi meegenomen. Maar ik vond dit toen een prettige manier. Of ik het met een volwassen hond ook zou doen weet ik niet, daarbij hecht ik toch meer waarde aan een crematie denk ik.

Oeiiii, wat confronterend! Terugdenkend aan Sam, Boy, Saar, Miep.... ik zou het niet kunnen. Ik wilde al helemaal niet dat de dierenarts op haar brancard de lijven met zich meenam. Mijn! Hier!!!
Hoe moet dat dan voelen als je kind zijn lichaam ter beschikking van de wetenschap stelt?

Marion. schreef:Oeiiii, wat confronterend! Terugdenkend aan Sam, Boy, Saar, Miep.... ik zou het niet kunnen. Ik wilde al helemaal niet dat de dierenarts op haar brancard de lijven met zich meenam. Mijn! Hier!!!
Hoe moet dat dan voelen als je kind zijn lichaam ter beschikking van de wetenschap stelt?

Mijn familie staat daar net zo nuchter in als ik. Dood is dood, het lichaam is dan een leeg omhulsel. Ik had ook niks meer met het lijf van mijn overleden vader, ik heb zijn hand vastgehouden tot hij er niet meer was en toen was het klaar. Van hem hadden we hem in de groenbak mogen stoppen

Voor mij hetzelfde Gollum, ik zou mijn lichaam best aan de wetenschap willen doneren en man idem. Ik denk alleen dat onze ouders dat heel moeilijk zouden vinden. Iedereen heeft zo zijn eigen rituelen "nodig" bij afscheid en voor mij hoeft het dode lichaam daar niet bij te zijn maar voor de meeste anderen wel denk ik.

Er is klaarblijkelijk een behoorlijke stijging in het gebruik van proefdieren dus wellicht zou dat dan kunnen verminderen.

https://www.ad.nl/politiek/honden-en-ka ... ~a7e7d3c8/

Echt niet, die blijven bij mij. Ik zou het niet kunnen.

Ik zou het wel kunnen, ook wel willen. Mijn man waarschijnlijk niet.

Tineke schreef:Er is klaarblijkelijk een behoorlijke stijging in het gebruik van proefdieren dus wellicht zou dat dan kunnen verminderen.

https://www.ad.nl/politiek/honden-en-ka ... ~a7e7d3c8/

https://www.nvwa.nl/documenten/dier/die ... an-de-nvwa

Het aantal proefdieren in Nederland was in 2017 vergelijkbaar met 2015 en 2013, alleen was 2016 flink lager, waardoor de stijging groot lijkt.

In totaal zijn er 909 honden gebruikt. Hiervan zijn er 360 hergebruik, dus eigenlijk zijn er "maar" 549 honden gebruikt. Er zijn 92 honden voor het onderwijs ingezet en 123 voor onderzoek t.b.v. dierwelzijn en dierziekten. Verreweg de meeste zijn ingezet voor "Krachtens wetgeving vereiste toxicologie algemeen" (578, allen EU wetgeving).
Er zijn 31 katten voor het onderwijs gebruikt en in totaal 22.074 dieren, waarvan 17.461 muizen en ratten.

Bij het overgrote deel van de honden (840) is er geen anesthesie toegepast (want niet nodig, niet omdat het vanwege de proef niet kon), ook pijnstrijding is bij de meeste honden (799) niet nodig geweest. De helft van de honden (459) is in leven gelaten na de proef.

Lothian schreef:Voor mij hetzelfde Gollum, ik zou mijn lichaam best aan de wetenschap willen doneren en man idem. Ik denk alleen dat onze ouders dat heel moeilijk zouden vinden. Iedereen heeft zo zijn eigen rituelen "nodig" bij afscheid en voor mij hoeft het dode lichaam daar niet bij te zijn maar voor de meeste anderen wel denk ik.

Ja dat denk ik ook wel, ik ken niet zo heel veel mensen die er hetzelfde over denken als ik. Als mijn nabestaanden heel graag een graf zouden willen bezoeken of een urn willen hebben met mij erin zou ik daar positief tegenover staan, rouwen is voor de overlevenden. Ik zou ze dat niet af willen nemen.

malinois schreef:Nee ik zou t niet kunnen en willen. Ze komen hier allemaal weer thuis.

Hier precies hetzelfde

malinois schreef:Nee ik zou t niet kunnen en willen. Ze komen hier allemaal weer thuis.

Hier t zelfde
Het is een mooi initiatief hoor , maar ben t ook wel met Cleva eens

Gollum schreef:

Lothian schreef:Voor mij hetzelfde Gollum, ik zou mijn lichaam best aan de wetenschap willen doneren en man idem. Ik denk alleen dat onze ouders dat heel moeilijk zouden vinden. Iedereen heeft zo zijn eigen rituelen "nodig" bij afscheid en voor mij hoeft het dode lichaam daar niet bij te zijn maar voor de meeste anderen wel denk ik.

Ja dat denk ik ook wel, ik ken niet zo heel veel mensen die er hetzelfde over denken als ik. Als mijn nabestaanden heel graag een graf zouden willen bezoeken of een urn willen hebben met mij erin zou ik daar positief tegenover staan, rouwen is voor de overlevenden. Ik zou ze dat niet af willen nemen.

Precies, zo denk ik er ook over. Mijn lijf mag in de groenbak hoor, geen probleem. Van de andere kant vind ik het erg fijn dat mijn vader begraven is, een plekje om heen te gaan. Zelfde bij Saar en Miep in de tuin, die plekjes koester ik net wat meer. Maar het lijf van Saar, waar in dik 13 jaar nooit in gesneden is, dat ze dat ineens gaan ontleden... brr, moet er niet aan denken (al vind ik ook, dat dood dood is).

Marion. schreef:

Gollum schreef:

Lothian schreef:Voor mij hetzelfde Gollum, ik zou mijn lichaam best aan de wetenschap willen doneren en man idem. Ik denk alleen dat onze ouders dat heel moeilijk zouden vinden. Iedereen heeft zo zijn eigen rituelen "nodig" bij afscheid en voor mij hoeft het dode lichaam daar niet bij te zijn maar voor de meeste anderen wel denk ik.

Ja dat denk ik ook wel, ik ken niet zo heel veel mensen die er hetzelfde over denken als ik. Als mijn nabestaanden heel graag een graf zouden willen bezoeken of een urn willen hebben met mij erin zou ik daar positief tegenover staan, rouwen is voor de overlevenden. Ik zou ze dat niet af willen nemen.

Precies, zo denk ik er ook over. Mijn lijf mag in de groenbak hoor, geen probleem. Van de andere kant vind ik het erg fijn dat mijn vader begraven is, een plekje om heen te gaan. Zelfde bij Saar en Miep in de tuin, die plekjes koester ik net wat meer. Maar het lijf van Saar, waar in dik 13 jaar nooit in gesneden is, dat ze dat ineens gaan ontleden... brr, moet er niet aan denken (al vind ik ook, dat dood dood is).

Mijn zusje mist dat wel, een plekje om heen te gaan. Mijn vader is gecremeerd en uitgestrooid. En om nou op dat strooiveld te gaan staan
Ik zie overal plekken waar ik aan mijn vader denk. Ik woon nu vlakbij de plek waar we altijd met ons bootje vaarden, daar wandel ik elke dag met de honden. En als ik een bootje voorbij zie komen dan zwaai ik even omdat mijn vader dat ook altijd deed. Een urn of graf zou mij aan zijn dood laten denken, en ik denk liever aan het leven.
Het is zo persoonlijk en verschillend allemaal.

ligt er aan welke hond het is. met de ene hond heb ik meer een binding dan met de andere gevoelsmatig.

Gollum schreef:Het is zo persoonlijk en verschillend allemaal.

Klopt, en gelukkig maar. Als ik aan mijn vader denk (inderdaad, met de kleinste dingen), dan denk ik ook alleen maar aan zijn leven. Ik hoef ook niemand opgebaard te zien. Heb alleen mijn vader dood gezien - sowieso, want ik was er 's nachts bij - maar dat had van mij ook niet gehoeven. Mijn zusje heeft foto's van mijn opgebaarde vader, die hoef ik dan weer niet

Nee, dat zou ik nooit doen. Ze worden individueel gecremeerd en komen weer thuis.