Het HondenForum

Ik ben even benieuwd hoe jullie omgaan met het volgende.
Apple is gek op speeltjes, richting het geobsedeerde.
Wat ze voornamelijk doet is het speeltje in de buurt van iemand neerleggen om vervolgens het speeltje aan te blijven staren totdat iemand het gooit.
Allemaal prima zolang ze alleen is.

Met Mila om haar heen levert het echter spanning op.
Apple gaat ondanks dat ze het speeltje zelf los laat en dus neer legt voor zich, het speeltje claimen. Daardoor gaat ze dus ruimte claimen en bouwt er spanning op. Halfbakken gegrom en uithalen. Mila is daar allemaal niet zo van onder de indruk.
Wat zouden jullie hiermee doen? Speeltjes gewoon altijd weg halen of zou je dit nog op een of andere manier in goede banen kunnen leiden?

Ja, ik zou speeltjes weghalen, en alleen tevoorschijn halen als je ook daadwerkelijk gaat spelen.

Ik denk dat bij dergelijke honden, je ook spanning gaat opbouwen als je het verbied, en het speeltje laat liggen. Dus als je gaat verbieden wat met het speeltje te doen, dat ze het met rust moet laten. Dat wekt alleen als het je enige hond is. Maar met een Andere hond erbij, denk ik, dat je alleen maar meer negatieve spanning opbouwt.

Nanna schreef:

Brindlecardi schreef: Apple gaat ondanks dat ze het speeltje zelf los laat en dus neer legt voor zich, het speeltje claimen. Daardoor gaat ze dus ruimte claimen en bouwt er spanning op. Halfbakken gegrom en uithalen. Mila is daar allemaal niet zo van onder de indruk.

Ik denk dat ze het speeltje gebruikt om haar hogere status richting Mila te bevestigen. Mijn teven deden dat ook wel eens met hun ouder wordende pups. En ik zie het Csikasz doen bij Panni
Als het allemaal blijft bij wat gebrom en heen en weer geren zou ik het laten. Als ze serieus gaat grijpen is het: inleveren.

Zou het? Misschien onderschat ik haar hoor, maar ik heb het idee dat ze altijd zo ambivalent is in haar gedrag, gedreven door het moment zonder echt een plan van aanpak.
Aan de ene kant is ze een nieuwsgierige en alerte regelteef, maar aan de andere kant ook een onzeker en prikkelgevoelig hondje. Veel gegrom en gesnauw bij teveel prikkels.
Echt bijten zie ik haar niet snel doen.

Met Ben klikte dat als een gek, hij was lomp en totaal niet stressgevoelig, vond alles best, niet bezig met wie wel of niet de baas is.
Met Mila geloof ik ook zeker dat ze wel maatjes zullen worden, ze spelen nu ook. Maar zo onbezorgd als met Ben ga ik maar niet van uit.

Maverick doet dat ook een beetje, al is het bij hem meer: 'ik heb lekker iets wat jij niet hebt '. De rest heeft zo iets van: fijn voor je joh, veel plezier er mee. Hij daagt ze aan de ene kant uit om mee te spelen maar o wee als ze in de buurt komen. Ook een beetje ambivalent dus.
Zelf kijk ik altijd eerst of ze het onderling kunnen regelen en grijp pas in als ik merk dat er oorlog van dreigt te komen.
Misschien kun je eens proberen op zo'n moment Mila te lokken met iets anders, speeltje of lekkers. Dan is dat hele speeltje van Apple ineens niet meer belangrijk want wat jij hebt is veel interessanter. Dat doe ik ook. Als Maf de voetbal van Amber heeft afgepakt kan hij er raar mee gaan doen (uitlokken om te spelen en vervolgens gaan grommen). Dan pak ik een tennisbal (die slingeren niet rond en zijn zéér begerenswaardig) en weet Amber niet hoe snel ze naar me toe moet komen. Maf is dan zijn 'macht' kwijt en heeft het nakijken. Hij is zijn bal dan al heel snel vergeten

Ik wil in huis geen gedonder over speeltjes.
Als we gaan lopen kloten over iets wat je hebt heb je gewoon pech.
de bak met speeltjes komt alleen nog wel te voorschijn als ik met ze bezig ben.

Taxi doet bezitterig over balletjes.
Gentle doet bezitterig over extra speciale kluiven. En is er dan ook gericht om ze van Taxi af te pakken en dan echt te gaan verdedigen.

Ik wil simpelweg geen geouwehoer.

Mies is ook erg bezitterig over haar knuffels. Diem maakt zich daar niet druk om, hij vindt een bal toch leuker

Flora vindt, zeker als pup, al het speelgoed fantastisch.
Het leverde in het begin best wat gedoe op. Mies snauwen en verdedigen, Flora die grenzen moest leren en ik die vond dat er weer grenzen zijn aan het gezeik van Mies
Inmiddels gaat het al weer maanden probleemloos. Er ligt 1 grote knuffel bij mij en mijn moeder en die is van Mies. Flora taalt daar niet meer naar en ze kunnen zo prima in elkaars nabijheid samen en met ons spelen.

Ik zou dus kijken of het lukt iedere hond een eigen speelgoed te geven. De andere hond mag daar niet aankomen, jij helpt dat regelen zodat zelf verdedigen minder nodig is. het begin alleen onder toezicht spelen wellicht.

Op zich begrijp ik Apple haar reactie wel als Mila echt moeite zou doen het speeltje af te pakken, dat doet ze echter niet.
't gaat met name om de ruimte om het speeltje heen claimen, Mila mag dus ook niet in de buurt komen, ook al heeft Mila niet het doel het speeltje af te pakken.
Dat maakt het voor mij wel lastiger en ook gevoelsmatig niet zo acceptabel.

Als de ander geen intentie heeft om het speeltje af te pakken, laat ik de verdediger weten dat ie niet zo onzinnig moet doen. Stopt het dan niet, neem IK het speeltje in beslag. Het heeft tijd gekost, maar tegenwoordig gaat het bijna altijd goed. Elco krijgt meer zelfvertrouwen naarmate hij merkt dat Gait inderdaad niet op zijn speeltjes uit is, en Gait reageert eigenlijk niet meer op Elco's gegrom. Vanavond hadden we een situatie die nog niet zo lang geleden op geruzie uit zou zijn gelopen: ik had 1 kauwstaafje, tweede moest ik nog pakken. Ik geef hem aan Elco en Gait springt er ook op af. Elco reageerde niet op Gait, Gait schrok van wat hij deed en trok zich meteen terug om te wachten op zijn staafje. Even later lagen ze broederlijk naast elkaar te knagen.
Ik zou zeker proberen te voorkomen dat er spanning opbouwt, bij 1 of bij beide honden

Als het gedoe wordt krijgen ze het alleen onder toezicht, kluiven en ballen, de rest gaat goed maar dat vinden ze leuk maar meer ook niet, ze doen er geen moord voor.

Brindlecardi schreef:Op zich begrijp ik Apple haar reactie wel als Mila echt moeite zou doen het speeltje af te pakken, dat doet ze echter niet.
't gaat met name om de ruimte om het speeltje heen claimen, Mila mag dus ook niet in de buurt komen, ook al heeft Mila niet het doel het speeltje af te pakken.
Dat maakt het voor mij wel lastiger en ook gevoelsmatig niet zo acceptabel.

Ik heb dat gedrag bij Mika afgekapt door alles weg te halen. Mika ging ook de hele ruimte claimen wat achteraf gezien toch stress veroorzaakte bij de anderen. Kluifjes moesten direct en op hun eigen plaats opgegeten worden, zo niet ruilde ik het voor iets wat sneller opgegeten kon worden. Anders ging Rani loeren en Mika brommen, ook al had Mika geen zin meer in het kluifje. Ik had gewoon geen zin in dat gezeik onderling.
Tussen Gollum en Rani is daar geen strijd of geclaim over, als ze iets niet lusten mag de ander het wel opeten of in het geval van speeltjes mee spelen.

Hier mag het allemaal tenzij het serieus wordt. Dan leveren ze in.
e klooien heel wat af momenteel omdat Kees met alles rondsjouwt en daar vinden die grote zussen van alles van. Die gaan dan allemaal dingen brengen.
Mag allemaal maar als ze er mot over krijgen is het klaar.
Snappen ze prima ze maken zelf ook een punt met die dingen. En ik dus soms ook.

Dat is één van de redenen dat ik hier geen speeltjes in huis hebben slingeren. In de tuin wel af en toe, daar is genoeg ruimte om elkaar te ontwijken blijkbaar. In huis gaat het 9 keer goed en de 10e keer vliegen ze elkaar even in de haren. Daar heb ik geen zin in, dus geen speeltjes in huis. Des te leuker vinden ze het als ze buitenshuis wel mogen spelen

Mila (mijn Mila dus ) was ook altijd bezitterig over haar speeltjes, vertoonde ook dat claimgedrag, maar met bekende honden is dat helemaal verdwenen. Bij onbekende honden die echt op haar speeltje azen, wil ze nog wel eens af en toe met veel tandengeblikker duidelijk maken dat ze uit de buurt van haar speeltje moeten blijven, maar onbekende honden die er niet naar omkijken zijn ook geen probleem meer.
Zij heeft dus wel geleerd om haar speeltjes te delen met de andere honden in huis. Bij haar heeft het denk ik met vertrouwen te maken. Ze ondervond dat niet alle honden op de wereld waren om haar speeltjes af te pakken en daardoor is het gedrag langzaam uitgedoofd. Jaren geleden borg ik alle speeltjes op als er een logé of opvanger kwam en introduceerde die pas weer (spelen onder toezicht) als de honden helemaal vertrouwd met elkaar waren. Ik gaf ze dan elk hun eigen speeltje en ze mochten niet aan elkaars speeltje komen. Nu is dat helemaal niet meer nodig en heeft ze er helemaal geen problemen mee als een andere hond ook een speeltje pakt, zolang het maar niet net dát speeltje is wat zij in haar bek heeft.

Met Piiri en Ds ging dat niet, dat gingen ze vechten. Met Piiri en Runar is het geen probleem, ze pakken gewoon elk wat anders.
De nieuwe wordt daarom ook wel een reu, een teef bij Piiri zetten is weer vragen om dergelijke issues. Pupperd zal vast ook wel kennis maken met Piiri haar eigen regels, maar zolang het in duidelijke hondentaal is, zie ik daar geen problemen in. Escaleert het in daadwerkelijk vechten, is het wat anders natuurlijk.

Bij Xygan en Xanu geen probleem. Bij Xavi is alles van Bassie. Dus de 1e 2 krijgen t wel samen en Xavi apart