
Thanks voor alle tips!
Moderator: moderatorteam
Ik herken dit inderdaad heel erg inderdaad, zitten of iets laad hem nog meer op zeg maar om daarna nog erger uit te vallen. Ik ga inderdaad andere kant op of ik ga hem laten zoeken naar snoepjes in het gras en dat haalt hem vaak ook wel over om weer te ontspannen, maar soms is inderdaad de spanning té groot.DeDiana schreef: Maar bij sommige honden lukt dat afwenden van de blik inderdaad niet vanzelf, vooral bij honden die haar fixeren, te veel interesse tonen of onaangelijnd haar kant op komen. Dat is té spannend, die wil ze in de gaten kunnen houden. Ik kan haar wel bereiken of een commando geven (zit, volg of kijk naar mij), maar daar maak ik haar dus eigenlijk alleen maar ongeruster mee, want zij vertrouwt die hond niet en wil 'm in de gaten kunnen houden. De kans dat ze na het opvolgen van het commando alsnog uitviel, was dan groot, de spanning liep dan te hoog op.
Fijn! Hij heeft hem natuurlijk een keertje eerder gezien en toen vond hij hem ook heel indrukwekkend.Manuma schreef:Wat vervelend
Ik heb niet echt advies voor je maar ik wil best mijn Manu-kasteel weer aanbieden als oefenmateriaal voor jou en Chef.
Het is niet in alle situaties haalbaar inderdaad, daar weet ik alles van. Maar mijn ervaring is wel dat Amy erg vooruitging toen ik rustigere gebieden ging opzoeken of plekken met veel overzicht waar ik makkelijk kon afslaan of omdraaien, ze minder vaak werd geconfronteerd met vreemde honden en de stress dus niet te hoog op kon lopen. Ondertussen oefenden we tijdens de sociale wandelingen met het passeren en ontmoeten van vreemde honden. Dus ze kwam nog wel in contact (al dan niet op afstand) met vreemde honden, maar dan in een situatie waarbij altijd rekening gehouden werd met de ruimte die ze nodig had - en dat kan heel erg per hond verschillen.JustJoyce schreef:Laatst was ik aan het wandelen en er liep nog een hond, die ging hem liggend opwachten dus ik ben op afstand gebleven en gewacht tot die mevrouw ging doorlopen, dit gebeurde niet en bleef alleen maar langer wachten. Toen zijn we inderdaad pad in geslagen en lijkt de spanning weer weg, maar soms is het lastig om alles te ontlopen zeg maar.
Ik vind het trouwens ook nog een verschil of je spreekt over langere wandelingen buiten waarbij de reactie is of tijdens een korte wandeling om het huis waarbij de meeste honden die je dan tegenkomt ook aangelijnd zijn.blondie schreef:"Overigens is het alleen bij ontmoetingen van honden op afstand, als ik een tijdje op loop met iemand hoort die hond er helemaal bij en daagt hij de hond uit te spelen. Maar komt hij die hond volgende keer weer ergens tegen dan beginnen we weer van vooraf aan. En honden waar die geen contact mee kan maken, blijven een "rare" situatie voor hem."
Dat dik gedrukte, hoe is dat ontstaan?
Voor zijn hernia en in de pup tijd, heb je toen misschien meer contact toegestaan?
Honden waar die geen contact mee kan maken zijn altijd een raar iets voor hem geweest, we hebben een paar honden die hem opvreten als hij daar contact mee maakt dus daar heeft hij nooit contact mee mogen maken. Maar dat blijft hij raar vinden, maar doordat het altijd tijdelijk "ontmoetingen" zijn zeg maar omdat de baas altijd snel probeert weg te komen met die hond zijn dat altijd lastige objecten geweest.blondie schreef:"Overigens is het alleen bij ontmoetingen van honden op afstand, als ik een tijdje op loop met iemand hoort die hond er helemaal bij en daagt hij de hond uit te spelen. Maar komt hij die hond volgende keer weer ergens tegen dan beginnen we weer van vooraf aan. En honden waar die geen contact mee kan maken, blijven een "rare" situatie voor hem."
Dat dik gedrukte, hoe is dat ontstaan?
Voor zijn hernia en in de pup tijd, heb je toen misschien meer contact toegestaan?
Ja vooral het laatste de hele buurt in een omtrek van 15 km is wakker naar mijn idee. Kleine hondjes gaat inmiddels beter na heel veel oefenen en oefenen maar heeft hij dezelfde ontdooingsperiode bij nodig als een grote hond alleen daarna "hoeft" hij er niets meer mee en dat blijft wel bij een grote hond hangen zeg maar. Lastig het uit te leggen zeg maar. Was alleen een periode voor de castratie dat hij niet wist wat hij met zichzelf aan moest dit is toen hij 2,5 jaar was. Toen een chip laten plaatsen en dat ging zo goed, maar ik dacht hij wordt ook ouder dus misschien is dat het ... bij uitwerking kwam die mega piek weer terug hij was echt bang van iets, maar toen was probleem met honden niet specifiek toen was de prullenbak eng en alles. Maar na de castratie is hij veel relaxter geworden, was weer een allemansvriend zoals ik hem ook kende uit zijn puppentijd, toen was hij helemaal niet onzeker naar andere honden toe alles was leuk en wilde een hond niets met hem was het ook goed.Heavy schreef:Ik lees dat hij al onzeker was voor de hernia en castratie ? Ik kan me voorstellen dat een castratie dat verergert . Dat is tenminste wel wat ik bij Jip zie in contact met andere honden en dan is het bij hem alleen met reuen.
Na de castratie is hij daar nóg onzekerder in maar omdat hij wel veel beter te bereiken is voor mij kan ik hem helpen en is het dus uiteindelijk een kleiner probleem geworden of eigenlijk helemaal geen probleem meer
Als je daar nog eens een pijnlijke periode bij krijgt door de hernia enz vind ik het gedrag niet zo vreemd . Ik kan me ook voorstellen dat hij van slag is en jij ook en dat je nu heel erg voorzichtig bent geworden omdat je ( logisch) geen loslopende hond op je hond wil laten knallen en dat voelt je hond ook weer natuurlijk
Ik zou de rust opzoeken en dus op rustige tijden gaan wandelen. Je kan niet alle honden ontlopen maar als je de helft loopt heb je al de helft minder ergenisen het gaat bij kleine rustige hondjes wel goed lees ik maar bij grote onrustige niet . Dat is niet fijn voor je maar ik begrijp zijn reactie wel
Het is alleen jammer dat hij dat niet zonder geluid kan
Eigenlijk overal heeft hij het... maar langere wandelingen zijn voor hem nu niet langer dan 10/15 min omdat hij nog aan het opbouwen is. Maar het maakt niet uit waar we zijn in het bos, strand of om het huis zelfs in hele andere plaatsen vertoond hij dit gedrag ook.blondie schreef:Ik vind het trouwens ook nog een verschil of je spreekt over langere wandelingen buiten waarbij de reactie is of tijdens een korte wandeling om het huis waarbij de meeste honden die je dan tegenkomt ook aangelijnd zijn.blondie schreef:"Overigens is het alleen bij ontmoetingen van honden op afstand, als ik een tijdje op loop met iemand hoort die hond er helemaal bij en daagt hij de hond uit te spelen. Maar komt hij die hond volgende keer weer ergens tegen dan beginnen we weer van vooraf aan. En honden waar die geen contact mee kan maken, blijven een "rare" situatie voor hem."
Dat dik gedrukte, hoe is dat ontstaan?
Voor zijn hernia en in de pup tijd, heb je toen misschien meer contact toegestaan?
Mijn vraag is meer gericht op de juist kortere aangelijnde wandelingen om het huis, waarbij je vaak ziet dat bepaalde honden ook moeite hebben met andere honden die uitgelaten worden en die je nu eenmaal tegenkomt omdat het vaak dezelfde tijden zijn waarop mensen de honden even kort laten plassen en poepen dicht bij huis.
Thanks! Ja met groepen gaat het eigenlijk altijd goed met Chef en zoals ik inderdaad beschreef al hoort een hoort maar een paar minuten "bij de groep" dan accepteert chef ook dat die erbij hoort zeg maar. Dan heeft hij daar ook helemaal niets mee te zeggen. Voor zijn hernia heb ik een DoggyRide dus bij plekken of honden waar ik het niet prettig vind zit hij daarin, dat is een heerlijk plekje voor hem en hij zit er graag in alleen gaat het aantal decibel dan wel verhoogd worden met 20x. Dus weet niet of dat de oplossing is bij Chef, zodra hij naast het karretje is en ziet dat of de hond gewoon weggaat of alleen komt kijken of wij de andere kant op gaan gaat dat vele malen beter dan dat hij erin zit want dan blijft hij nog 20km na brommen bij wijze van. Ik ben al sinds oktober niet meer in drukke losloopgebieden geweest en we lopen op tijden dat het rustig is of op plekken waar er genoeg ruimte is om te ontlopen. Dus dat vind ik moeilijk te bepalen wat ik er nog rustiger aan kan maken zeg maar.lotje&famke schreef:Wat fijn dat het alleen zijn al beter gaat. Ik vind Chef zo'n mooi teckeltjeIk ga met Pleun veel op dezelfde manier om zoals Dediana en jij beschrijven. Alleen ben ik misschien wel nog wat verder gegaan in het vermijden van situaties die ze in het begin niet aankon en ditzelfde te oefenen onder begeleiding van een hondenschool. Ik had dan bijvoorbeeld 2 keer per week les op een hondenschool op het gebied van het verbeteren van sociale omgangsvormen, daar was ze tussen de andere honden en mensen en verder helemaal niet. Of ik sprak af met mensen en honden om samen te wandelen waarvan ik wist dat het goed zou gaan. Kan Chef mee op de fiets in een mand? Ik snap wel dat het soms moeilijk te vermijden is, bij Pleun heb ik het opgelost door bijna een half jaar lang alleen maar te wandelen met de fiets aan de hand. Eerst geleerd dat de fietsmand een veilige plek is waar iedereen haar met rust laat. Toen alleen anderen gepasseerd met Pleun in de fietsmand zodat ze rustig kon kijken zonder er iets mee te moeten en veel beloond met lekkers als we stil konden passeren. Steeds vaker even gaan staan kletsen met andere mensen met honden met Pleun nog steeds op veilig op de fiets. Toen dat helemaal ontspannen ging haar zelf laten lopen bij diezelfde mensen die we toch al vaak tegenkwamen op de fiets. Dat ging goed. Daarna ben ik steeds vaker zonder fiets op pad gegaan in rustige gebieden en op tijd stoppen. Ze kon dan bijvoorbeeld 2 ontmoetingen goed aan, maar de 3e was teveel, dus dan stop je na 2 ontmoetingen. Ik moest toen nog even uitvinden wat beter werkt; haar los laten lopen bij een ontmoeting of aanlijnen. Als ze los is wil ze soms nog wel eens uit haar plaat gaan bij een vreemde persoon of hond. Als ze aangelijnd is blijft ze rustig, waarschijnlijk is het voor haar dan duidelijker of heeft ze toch steun aan de lijn. Ook wil ze nog wel eens waaks aanslaan als ik lang op 1 plek blijf staan of zitten. Ik kan haar bij vreemde honden of mensen dus beter even aanlijnen. Ik ben heel trots op haar, ze doet het zo goed en blaft nog maar zelden tijdens het wandelen. Ik kan haar steeds vaker los laten lopen en er op vertrouwen dat ze het goed doet. Ik loop nog steeds elke week mee met de hondenschool tijdens de sociale wandeling in een groep. Dat heeft enorm geholpen voor Pleun. Ze vind het heerlijk om los mee te lopen in de haar inmiddels zo vertrouwde groep honden. Ik ben er nog wel steeds kritisch in met welke honden ze contact mag, ik ga bewust voor de positieve ervaringen en houd ook rekening met haar kwetsbare postuur. Ik vraag dus best vaak of mensen hun hond even bij zich willen houden tijdens het passeren en vermijd drukke losloopgebieden. Pleun heeft inmiddels door dat ik het voor haar regel en dat geeft haar rust. Soms is het gewoon niet te ontwijken, dan wordt ze bijvoorbeeld toch door een overenthousiaste drukke lompe labrador omvergelopen. Maar ik merk dat ze nu een betere basis heeft en dat best kan hebben als het maar soms gebeurd. Succes met Chef!
Paar jaar terug wel toen waren we aan het wandelen en sloot een groot honden hem ineens soort van in, meer uit nieuwsgierigheid maar hij kon geen kant op en ik zag het niet aankomen. Maar die honden werden snel weggehaald door hun baasjes. Maar eigenlijk daarna nooit wat aan hem gemerkt en eigenlijk alle honden die we tot nu toe zijn tegengekomen zijn vriendelijk tegen hem ook deden we vaak doggydates en daar is ook nooit wat geks voorgevallen, maar misschien dat hij het wel niet vertrouwd hoor dat kan dat durf ik niet te zeggen. Ik ga eens vragen aan die vriendin die mij geholpen heeft met alleen zijn of we een keer zo'n ontmoetingswandeling kunnen doen kijken hoe hij precies reageert en wat dat te maken heeft met hoe de hond overkomt of dat het gewoon algemeen is.Heavy schreef:
Heeft hij een nare ervaring gehad met een wat grotere hond? Of een aanvaring misschien?
Ja belde net vriendin op en zij zegt inderdaad hetzelfde dat hij nog wat meer tijd nodig heeft om zich weer optimaal te voelen. thanks!S@ndr@ schreef:kan best zijn dat hij wat minder vertrouwen heeft omdat zijn lijf nog niet optimaal is. dan zijn dingen wat sneller spannend
Ja doe ik hier bij de lift wel omdat achter de deuren altijd een verrassing kan staan. Maar buiten verergerd het bij optillen, bij groepen doe ik het wel of hele drukke situatie.runninggirl schreef:Als je een situatie écht niet uit de weg kan, is misschien optillen een optie in plaats van passeren waarbij hij uitvalt?
Onze Lazar heeft een gruwelhekel aan type katten die uitdagen/achter je aan gaan lopen als je voorbij komt. Er zitten er hier in het dorp een paar.... Nouja, dan til ik m dus even een meter of 20 verder, dan weer op de grond, koekje er in en doorlopen. Vind ik zelf heel prettig haha en hij hoeft niet idioot te doen naar die katten.