Bij Droef is dat toch wel anders. Droef wil soms zijn binnen speelgoed mee naar buiten, dat mag heel af en toe maar meestal niet. Dan krijgt hij het commando los. Soms moet ik dit een keer herhalen en dan laat hij het gewoon liggen en kunnen we de berging in waar de riemen om gaan. Laatst was hij het er duidelijk niet mee eens en hij liep dus terug naar de woonkamer, nam een aanloop en een rare sprong om zijn speelgoed in de lucht te gooien. 2 dagen later weer zoiets, commando los. Droef draait zich om en loopt naar Izzy om vervolgens de bal precies boven haar kop los te laten.
Vorig weekend zat ik met mijn voeten in een voetenbadje. Droef gaat achter me zitten, steeds dichterbij en ik zag zijn kop alweer op onweer staan. Ja hoor, voorpoten op mijn schouders en bijten maar aan mijn oren.
Vandaag kreeg hij was pasta salade door zijn brokken. Er zaten wat cherry tomaatjes in waarvan hij er echt al een paar op had maar die laatste vond hij maar niks. Hij loopt met een zuur gezicht de woonkamer in en in slow motion tuft hij dat tomaatje uit kijkt er nog eens heel bedenkelijk bij en gaat weer terug om de rest op te eten. Vanmiddag schopte ik zijn bal niet ver genoeg, dus belande niet in de sloot en Droef wilde zwemmen. Maar zwemmen zonder reden gaat blijkbaar niet in zijn brein dus hij pakt de bal van de kant, laat hem los boven de sloot en springt alsnog in het water.
Ik lig hier dus geregeld in een stuip met Droef, maar vraag me af of meer honden dit echt opzettelijk lijken te doen. En zo ja, wat dan?
Gelukkig is het bij Droef redelijk onschuldig allemaal.