Hond speelt alleen met honden bij anderen

[Persistence]

De keren dat ik Vic zelf met een andere hond heb zien spelen, zijn na ruim een jaar, op 1 hand te tellen. Al waren er 100 spelbogen gemaakt, dan loopt meneer stoïcijns door.

Van de uitlaatservice krijg ik foto's en filmpjes dat hij met andere honden met een tak aan het spelen, ze samen rennen en kuilen graven.
M'n moeder heeft laatst een paar dagen opgepast, ze moest hem terugroepen omdat hij met andere honden uit het zicht aan het rennen was.
Whut? Dat doettie anders nooit?

Als ik ga lopen met mensen met andere honden, heeft Vic nauwelijks oog voor ze. Als ik in het bos andere honden tegenkom, ontwijkt hij deze of snuffelt kort en loopt daarna weg. Hij is erg gefocust op mij als ik met hem wandel, zoekt elke paar seconden oogcontact.

Het is geen moetje om met andere honden te spelen, maar ik zie op de filmpjes dat hij het dan ontzettend naar z'n zin heeft.
Hoe kan ik hem aanmoedigen/helpen/bevestigen dat hij ook met andere honden mag spelen als ik erbij ben? Want blijkbaar ben ik nu de storende factor?

[runninggirl]

Kent hij het commando 'vrij' of iets in die richting? Of 'klaar'. In ieder geval iets wat je aanleert bijvoorbeeld na samen iets doen (trainen, spelen, etc) zodat hij weet dat het klaar is en dat hij van jou geen aandacht meer hoeft te verwachten. Dat hij dus iets voor zichzelf kan gaan doen.
Want het lijkt nu alsof hij ook tijdens het wandelen dus dingen verwacht die van jou gaan komen (vandaar het vele contact zoeken). Het is maar een idee hoor, misschien zit ik er wel naast. Maar ik gebruik het bijvoorbeeld ook als ze aan me plakken buiten omdat ze hopen op een koekje ofzo.

[Fotogravinnetje]

Gait moet ik ook af en toe extra het commando vrij geven, anders blijft hij aan m'n been geplakt lopen. Bij Elco is het altijd lastiger geweest om hem iets langer bij me te laten lopen, die moet dan echt elke vijf a tien seconden bij de les gehouden worden.
Wat er denk ik gebeurd is, is dat je een hond die al sterk de neiging heeft het contact met je te zoeken daar ook nog eens sterk voor beloond hebt. Hij is dat contact zoeken als het enig juiste gaan zien. Bij een hond die dat uit zichzelf al veel doet, hoef je lang niet zoveel te belonen voor contact zoeken als bij een hond die de omgeving veel hoger op z'n prioriteitenlijstje heeft staan

[tycha]

Heb je altijd de bal bij je met wandelen? Kan zijn dat hij dat weet en daarom focust.
Zou leuk zijn als hij ook met jou erbij speelt. Dan hoeft Triss zich niet steeds voor niets zo uit te sloven

[Persistence]

Kent hij het commando 'vrij' of iets in die richting? Of 'klaar'. In ieder geval iets wat je aanleert bijvoorbeeld na samen iets doen (trainen, spelen, etc) zodat hij weet dat het klaar is en dat hij van jou geen aandacht meer hoeft te verwachten. Dat hij dus iets voor zichzelf kan gaan doen.
Want het lijkt nu alsof hij ook tijdens het wandelen dus dingen verwacht die van jou gaan komen (vandaar het vele contact zoeken). Het is maar een idee hoor, misschien zit ik er wel naast. Maar ik gebruik het bijvoorbeeld ook als ze aan me plakken buiten omdat ze hopen op een koekje ofzo.

Goeie, nee! Ik gebruik zelf Vrij in 1 situatie, als hij losloopt en even naast me moet lopen met oversteken. Zodra we dan aan de overkant bij het grasveld zijn, geef ik Vrij. Maar of hij dit snapt...
Enig idee hoe je dit kan aanleren?

Wat er denk ik gebeurd is, is dat je een hond die al sterk de neiging heeft het contact met je te zoeken daar ook nog eens sterk voor beloond hebt. Hij is dat contact zoeken als het enig juiste gaan zien. Bij een hond die dat uit zichzelf al veel doet, hoef je lang niet zoveel te belonen voor contact zoeken als bij een hond die de omgeving veel hoger op z'n prioriteitenlijstje heeft staan

Dat zou kunnen, al weet ik niet zo goed hoe ik dat beloond heb. Door simpelweg terug te kijken?
Al vanaf dag 1 loopt hij niet verder dan een paar passen vooruit, en kijkt dan om naar mij. Dit doet hij constant. Ik kijk vaak, bewust, niet naar hem in de hoop dat hij voor zichzelf wat gaat doen als in: stukje rennen of snuffelen ofzo.

Bij training (agility bijv.) zeggen veel mensen tegen: wat is hij ontzettend gefocust op jou. Andere honden kijken in de rustmomentjes naar andere honden, snuffelen wat, of rollen in het gras. Vic zit alleen maar geobsedeerd maar mij te kijken en heeft geen oog voor de omgeving.

Heb je altijd de bal bij je met wandelen? Kan zijn dat hij dat weet en daarom focust.
Zou leuk zijn als hij ook met jou erbij speelt. Dan hoeft Triss zich niet steeds voor niets zo uit te sloven

Nee, bewust niet want dan bestaat zijn wereld alleen maar uit 'bal'. Op het strand wel. Laatst heb ik het op het strand 2x geprobeerd zonder bal, en mét andere hond. Het enige wat hij dan doet, is blaffend om mij heen springen en dat blijft maar doorgaan. Het lijkt wel of de ruimte dan 'te groot' voor hem is, op bijvoorbeeld een bospad heeft hij dat niet. Hij gaat dan toch op zoek naar iets om in zijn bek te dragen (of te laten apporteren).
Net alsof hij een 'taak' moet hebben op een strandwandeling.

Hij lijkt wel gek om Triss te negeren

[LongFields]

Misschien moet Vic een keer kennis maken met Mojo dan. Die heeft de gave om honden die normaal enorm aan hun baas plakken mee verderop te krijgen, dat heeft hij bij Dana van Judith ook voor elkaar gekregen.

[Persistence]

Misschien moet Vic een keer kennis maken met Mojo dan. Die heeft de gave om honden die normaal enorm aan hun baas plakken mee verderop te krijgen, dat heeft hij bij Dana van Judith ook voor elkaar gekregen.

Ik zie een uitgelezen kans

Hij heeft ook een keer met Rani van Gollum gespeeld, weliswaar pas ná de wandeling toen we binnen waren, maar dan bied geen garanties, toen ze elkaar laatst weer zagen was de reactie maar lauwtjes

[runninggirl]

Kent hij het commando 'vrij' of iets in die richting? Of 'klaar'. In ieder geval iets wat je aanleert bijvoorbeeld na samen iets doen (trainen, spelen, etc) zodat hij weet dat het klaar is en dat hij van jou geen aandacht meer hoeft te verwachten. Dat hij dus iets voor zichzelf kan gaan doen.
Want het lijkt nu alsof hij ook tijdens het wandelen dus dingen verwacht die van jou gaan komen (vandaar het vele contact zoeken). Het is maar een idee hoor, misschien zit ik er wel naast. Maar ik gebruik het bijvoorbeeld ook als ze aan me plakken buiten omdat ze hopen op een koekje ofzo.

Goeie, nee! Ik gebruik zelf Vrij in 1 situatie, als hij losloopt en even naast me moet lopen met oversteken. Zodra we dan aan de overkant bij het grasveld zijn, geef ik Vrij. Maar of hij dit snapt...
Enig idee hoe je dit kan aanleren?

Ik heb het aangeleerd door het woord (klaar) te zeggen op momenten als we bijvoorbeeld in huis of tuin hadden gespeeld of getraind. En daarna loop ik dus weg en ga wat anders doen zonder hond. Die krijgt dus na het woord geen aandacht meer van mij. Het zit er al vrij snel in bij alle drie onze honden op die manier.
Later bouw ik het uit als ze zelf bijvoorbeeld om aandacht komen in huis en ik ben even nog met iets anders bezig. Dan gebruik ik 'klaar' om ze dus duidelijk te maken dat er geen aandacht komt.

Ik zou als ik jou was dus ook geen vrij gebruiken meer hiervoor omdat je dus al twijfelt of hij dit snapt. Dus even een ander woord gebruiken en opnieuw aanleren.

[DeDiana]

Kent hij het commando 'vrij' of iets in die richting? Of 'klaar'. In ieder geval iets wat je aanleert bijvoorbeeld na samen iets doen (trainen, spelen, etc) zodat hij weet dat het klaar is en dat hij van jou geen aandacht meer hoeft te verwachten. Dat hij dus iets voor zichzelf kan gaan doen.
Want het lijkt nu alsof hij ook tijdens het wandelen dus dingen verwacht die van jou gaan komen (vandaar het vele contact zoeken). Het is maar een idee hoor, misschien zit ik er wel naast. Maar ik gebruik het bijvoorbeeld ook als ze aan me plakken buiten omdat ze hopen op een koekje ofzo.

Goeie, nee! Ik gebruik zelf Vrij in 1 situatie, als hij losloopt en even naast me moet lopen met oversteken. Zodra we dan aan de overkant bij het grasveld zijn, geef ik Vrij. Maar of hij dit snapt...
Enig idee hoe je dit kan aanleren?

Ik heb het aangeleerd door het woord (klaar) te zeggen op momenten als we bijvoorbeeld in huis of tuin hadden gespeeld of getraind. En daarna loop ik dus weg en ga wat anders doen zonder hond. Die krijgt dus na het woord geen aandacht meer van mij. Het zit er al vrij snel in bij alle drie onze honden op die manier.
Later bouw ik het uit als ze zelf bijvoorbeeld om aandacht komen in huis en ik ben even nog met iets anders bezig. Dan gebruik ik 'klaar' om ze dus duidelijk te maken dat er geen aandacht komt.

Ik zou als ik jou was dus ook geen vrij gebruiken meer hiervoor omdat je dus al twijfelt of hij dit snapt. Dus even een ander woord gebruiken en opnieuw aanleren.

Hier idem. Voor beëindigen van spel, training etc. werkt dat uitstekend. Toch kan Mila ook zo plakken, ze heeft gewoon veel minder interesse in andere honden dan in mij Ze speelt ook veel liever met mij dan met andere honden. Als de honden hier in de tuin aan het spelen zijn en ik zit op het terras, doet Mila volop mee en heeft ze ook echt lol. Maar als ik in haar gezichtsveld kom, stopt ze meestal meteen met spelen en komt naar mij toe met een speeltje. Andere honden zijn voor haar meestal echt alleen leuk bij gebrek aan beter.
Dat plakken tijdens wandelingen is van haar dus ook wel een manier om te proberen iets af te dwingen (spelen, opdrachtjes krijgen). Soms helpt het om haar dan een opdrachtje te geven en daarna te zeggen dat het klaar is en gaat ze dan gewoon iets voor zichzelf doen. Maar dit werkt niet altijd. Negeren werkt niet echt als ze in zo'n bui is, na drie uur negeren loopt ze dan nog te plakken.

[Persistence]

Ik heb het aangeleerd door het woord (klaar) te zeggen op momenten als we bijvoorbeeld in huis of tuin hadden gespeeld of getraind. En daarna loop ik dus weg en ga wat anders doen zonder hond. Die krijgt dus na het woord geen aandacht meer van mij. Het zit er al vrij snel in bij alle drie onze honden op die manier.
Later bouw ik het uit als ze zelf bijvoorbeeld om aandacht komen in huis en ik ben even nog met iets anders bezig. Dan gebruik ik 'klaar' om ze dus duidelijk te maken dat er geen aandacht komt.

Ik zou als ik jou was dus ook geen vrij gebruiken meer hiervoor omdat je dus al twijfelt of hij dit snapt. Dus even een ander woord gebruiken en opnieuw aanleren.

Dankje! Ik zal een nieuw woord moeten verzinnen dan, want 'klaar' zeg ik altijd als ik zijn natte poten heb afgedroogd en hij mag doorlopen naar de kamer.
'Afgelopen' gebruik ik als hij moet stoppen met blaffen.

Ik geef altijd toestemming . Dus ik zeg : toe maar ga maar rennen . Misschien als er een hond zich staat uit te sloven hem even aanmoedigen? Zo van : oh kijk eens die wil spelen,wat leuk ga maar . Aan jouw stem hoort hij dan waarschijnlijk wel dat het goed is als je een beetje overdreven vrolijk doet

Goeie, dat doe ik zelf ook wel. Laatst kwamen we een klein wit boomerachtig hondje tegen waar hij volgens mij best mee wilde spelen. Toen ik heel vrolijk zei: goed zo, ga gaan lekker spelen resulteerde dat weer in een blaffende hond met alleen aandacht voor mij.

Hier idem. Voor beëindigen van spel, training etc. werkt dat uitstekend. Toch kan Mila ook zo plakken, ze heeft gewoon veel minder interesse in andere honden dan in mij Ze speelt ook veel liever met mij dan met andere honden. Als de honden hier in de tuin aan het spelen zijn en ik zit op het terras, doet Mila volop mee en heeft ze ook echt lol. Maar als ik in haar gezichtsveld kom, stopt ze meestal meteen met spelen en komt naar mij toe met een speeltje. Andere honden zijn voor haar meestal echt alleen leuk bij gebrek aan beter.
Dat plakken tijdens wandelingen is van haar dus ook wel een manier om te proberen iets af te dwingen (spelen, opdrachtjes krijgen). Soms helpt het om haar dan een opdrachtje te geven en daarna te zeggen dat het klaar is en gaat ze dan gewoon iets voor zichzelf doen. Maar dit werkt niet altijd. Negeren werkt niet echt als ze in zo'n bui is, na drie uur negeren loopt ze dan nog te plakken.

Dat komt me bekend voor. Negeren kan hier ook urenlang volgehouden worden. Hij weet dat als ik aan het koken of eten ben, hij dan geen aandacht krijgt. Hij zit dan ook te gluren totdat ik de laatste hap op heb en mijn vork neerleg, dan wordt er binnen no-time een speeltje in m'n schoot gegooid.

Is je moeder iemand die met ballen of stokken gooit? Want als dat niet zo is ziet hij haar misschien als verder oninteressant op dat gebied en gaat met andere honden spelen. Terwijl als jij af en toe die balllll tevoorschijn haalt jij de persoon bent die in de peiling gehouden moet worden. Voor sommige honden is die bal echt (soms té) belangrijk.

Helemaal niet, ze loopt alleen maar, en geeft geen opdrachtjes ofzo, dus rust inderdaad.
Hij weet dat ik geen bal mee heb (tenzij we met de auto zijn, en hij ziet dat ik de ballenwerper eruit pak), want die bal is inderdaad een enorme trigger voor hem. Ik heb wel snoepjes in m'n zak...

[dagmar88]

Ik zou die hele bal eens een paar weken wegleggen. Laatst een goed stuk erover gelezen; het schijnt honden in een staat van paraatheid te brengen waar ze maar moeilijk uit komen. Ga lekker snuffel- en speurspelletjes doen.

Het is maar net wat je wilt. Niko ging inderdaad "aan" met die bal en zat aan me vastgeplakt. Dat was ook het doel.
Toen hij ouder werd en niet meer voluit kon apporteren, hield ik de bal vaker in m'n zak. Nu even niet, ga jezelf maar vermaken.
Ik zou dus ook met bal wat momentjes inlassen dat het daar even niet om gaat.

[dagmar88]

Ja, maar jij gebruikte die bal om op te focussen zodat die focus niet naar andere honden uitging. Persistence wil juist precies het omgekeerde
En als een hond het zo leuk vindt om met een bal te spelen zou ik hem dat niet ontzeggen. Maar doe het dan alleen op een bepaalde plek. Zodat hij weet "hier spelen we met de bal". En verder gewoon niet.

Ik was liever voorzichtig met reuen ja. Niet dat hij ooit wat heeft gedaan, maar met de rassen die er in zaten had ik geen zin in herder of haantjesgedrag.
Al stond een ander grommend en borstelend in hem te happen om uit te lokken, daar merkte hij met z'n tunnelvisie niet eens wat van
Met teven en pups kon hij gewoon spelen, al moest dat al een uitzonderlijk leuke dame zijn om belangrijker te zijn dan die bal.

Ik wilde niet door hem gedirigeerd worden. Door die bal te eisen nam hij een stuk overwicht weg als hij de kans kreeg.
Of hem steeds net buiten bereik leggen zodat ik achter hém aan kon hobbelen
Dus aangeleerd dat, al heb ik hem bij, het spelen met de bal op mijn voorwaarden gebeurt en niet anders. En bal uit zicht is voor jezelf wat doen, niet gillend in m'n nek springen, zoeken of plakken.

Nu geloof ik niet dat victor zo'n zuiger is, maar die "uitknop" vind ik hoe dan ook belangrijk.

[Soooof]

Dat laatste wat Nanna zegt werkt hier goed Persistence. Inderdaad omdat Rex met mij met de bal spelen zó leuk vindt, wil ik het hem niet compleet ontzeggen. Dus wij spelen met de bal op het strand en dan ook alleen op het strand.

Overigens dan nog steeds wel onder mijn voorwaarden. Rex is heel goed in dwingelanderij, maar daar doe ik mooi niet aan mee.

[Crescent]

Nee, bewust niet want dan bestaat zijn wereld alleen maar uit 'bal'. Op het strand wel. Laatst heb ik het op het strand 2x geprobeerd zonder bal, en mét andere hond. Het enige wat hij dan doet, is blaffend om mij heen springen en dat blijft maar doorgaan. Het lijkt wel of de ruimte dan 'te groot' voor hem is, op bijvoorbeeld een bospad heeft hij dat niet. Hij gaat dan toch op zoek naar iets om in zijn bek te dragen (of te laten apporteren).
Net alsof hij een 'taak' moet hebben op een strandwandeling.

Hij lijkt wel gek om Triss te negeren

Ik denk dat Vic gewoon ontzettend graag met en voor je werkt. Tijdens de strandwandelingen kwam het op mij over alsof hij zich dan inderdaad niet echt raad weet met de situatie. Loulou heeft in ieder geval fijn om hem heen gerend Ik heb het destijds niet echt goed gezien maar in het bos was hij anders? Toen liepen ze volgens mij kalm samen los?

[tycha]

Triss heeft ook wel de neiging om bij mij geplakt te lopen. en de hele tijd naar mij te kijken. Ik zeg “nee, ga maar lopen” soms moet ik dat een paar keer herhalen, maar dan gaat ze ook weer iets voor zichzelf doen.

Misschien moet Vic een keer kennis maken met Mojo dan. Die heeft de gave om honden die normaal enorm aan hun baas plakken mee verderop te krijgen, dat heeft hij bij Dana van Judith ook voor elkaar gekregen.

Ik zie een uitgelezen kans

Hij heeft ook een keer met Rani van Gollum gespeeld, weliswaar pas ná de wandeling toen we binnen waren, maar dan bied geen garanties, toen ze elkaar laatst weer zagen was de reactie maar lauwtjes

Triss is vaak heel goed in honden aan het spelen krijgen, maar bij Vic kreeg ze het toch niet voor elkaar. Die had alleen maar oog voor zijn baas.

[Dennenappel]

Mijn collie ruilen voor de jouwe?
Nee hoor, ik zoek ook wel die balans alleen dan andersom.
Ze doet het supergoed, ze is pas 14 maanden, maar andere honden zijn Feest
Nu zit ik er ook niet bovenop omdat ik het ook fijn vind dat ze voor haarzelf dingen doet en geniet van spelen met anderen maar af en toe als ze weer eens wegsprint...
Dat is het enige wat ik soms lastig vind, ik kan haar wel vrij makkelijk op mij laten letten maar dan ben ik dus bang dat ze straks alleen nog maar met mij bezig is, zit er toch wel een beetje in.
Geen tips dus, sorry maar die van Nanna vind ik wel een goeie.

[Persistence]

Dat laatste wat Nanna zegt werkt hier goed Persistence. Inderdaad omdat Rex met mij met de bal spelen zó leuk vindt, wil ik het hem niet compleet ontzeggen. Dus wij spelen met de bal op het strand en dan ook alleen op het strand.

Overigens dan nog steeds wel onder mijn voorwaarden. Rex is heel goed in dwingelanderij, maar daar doe ik mooi niet aan mee.

Dat geloof ik ook zeker Nanna en Soof, maar ik geloof dat de bal in dit verhaal niet zo'n punt is, want die neem ik alleen mee als we naar het strand gaan, en dat is in deze maanden zo'n eens per 2 maanden. De rest van de wandelingen is er helemaal geen bal in het spel.

Misschien moet ik zelf maar op handen en voeten meespelen met de andere honden om het goede voorbeeld te geven.

Ik denk dat Vic gewoon ontzettend graag met en voor je werkt. Tijdens de strandwandelingen kwam het op mij over alsof hij zich dan inderdaad niet echt raad weet met de situatie. Loulou heeft in ieder geval fijn om hem heen gerend Ik heb het destijds niet echt goed gezien maar in het bos was hij anders? Toen liepen ze volgens mij kalm samen los?

Haha kalm is een groot woord, maar in het bos gaat het een stuk beter inderdaad!

Triss heeft ook wel de neiging om bij mij geplakt te lopen. en de hele tijd naar mij te kijken. Ik zeg “nee, ga maar lopen” soms moet ik dat een paar keer herhalen, maar dan gaat ze ook weer iets voor zichzelf doen.

Dat werkt hier dus gewoon niet. Als ik zeg: ga maar kijken of ga maar rennen, dan zie je hem even kijken: waarnaar dan? Of waar moet ik achteraan rennen?

Misschien wel handig om nog te vermelden dat hij thuis prima zijn rustmomenten pakt. Hij is daar niet onrustig, of nerveus.
Ik merk wel dat hij in het park, wat dagelijkse kost is, wat verder durf te gaan en vaker snuffelt, dan in het bos of een minder bekende omgeving.
Maar dat spelen met andere honden, nee. En het is voor mij ook geen 'moetje', maar omdat hij het bij andere mensen wel doet, vind ik het frappant.
Uitlaten = actie, enthousiasme, maar ook onrust, en thuis is rust.

Ik denk dat een soortgelijk commando als 'vrij' wel zou kunnen helpen.

[Soooof]

Ahja, ik snap het!

De honden bij de uilaatservice zijn bekend denk ik? Of misschien voelt hij zich beter in een groep ?

Ja dit misschien en/of heeft ie dan in die groep 'voldoende' om te spelen en er dus daarna met jou minder behoefte aan?

[Sandra&co]

Ik zou die hele bal eens een paar weken wegleggen. Laatst een goed stuk erover gelezen; het schijnt honden in een staat van paraatheid te brengen waar ze maar moeilijk uit komen. Ga lekker snuffel- en speurspelletjes doen.
KLIK

Dit creëert een situatie van chronische stress, die leidt tot verlies van hersencellen en een verminderd vermogen om om te gaan met de wereld om hen heen.

Oh. Nou, zo ken ik d'r wel één. Nou ja, hoe dommer hoe liever.

[Manuma]

De honden bij de uilaatservice zijn bekend denk ik? Of misschien voelt hij zich beter in een groep ?

Ik denk dat dat tweede inderdaad goed kan. Uma is dan (totaal) niet gericht op mij, maar die speelt ook vrijwel nooit. Totdat er meerdere honden zijn, zeg maar vanaf een hond of 4/5, dan gaat de snollenknop om en stiert ze rond als een koe die voor het eerst weer buiten komt.
Heel andere hond.

Wel lief dat hij jou zo belangrijk vindt. Dat lijkt mij weer een hele opluchting. Mijn honden interesseert het dan weer vrijwel niks waar ik uithang

[Javierrrr]

Want blijkbaar ben ik nu de storende factor?

Dat ben je niet, je bent voor hem zijn alles. Ik heb ook eens zo'n zwaan-kleef-aan gehad (kruising bouvier, herplaatser). Enerzijds heel praktisch, hij ging overal onaangelijnd met me mee. Anderzijds gunde ik hem graag zo zijn eigen plezier. Dus kwam er een leuk teefje bij, waar hij zijn verantwoordelijkheid voor mocht nemen. Pakte zo geweldig uit, we richtten ons samen op de begeleiding van de nieuwkomer. Ik ontdekte aspecten in hem die ik niet eerder had gezien, hij ging zich ook een stuk onafhankelijker opstellen, kwam zijn (onze) ontwikkeling zo ten goede. Mocht het mogelijk zijn, zou ik je aanraden er een tweede hond bij te nemen.

[Javierrrr]

Daarbij hielp een tweede hond trouwens helemaal niet want we hadden al een hond toen zij erbij kwam. .

Dus Saartje was de nieuwkomer. Wel een heel verschil. Hier was de zwaan-kleef-aan dat niet, hij was the one and only, tot het teefje erbij kwam.

[Persistence]

De honden bij de uilaatservice zijn bekend denk ik? Of misschien voelt hij zich beter in een groep ?

Ik denk dat dat tweede inderdaad goed kan. Uma is dan (totaal) niet gericht op mij, maar die speelt ook vrijwel nooit. Totdat er meerdere honden zijn, zeg maar vanaf een hond of 4/5, dan gaat de snollenknop om en stiert ze rond als een koe die voor het eerst weer buiten komt.
Heel andere hond.

Wel lief dat hij jou zo belangrijk vindt. Dat lijkt mij weer een hele opluchting. Mijn honden interesseert het dan weer vrijwel niks waar ik uithang

Daar zouden jullie weleens een punt kunnen hebben, de keren dat hij speelt, is inderdaad binnen een groep van meerdere honden. (bij de uitlaatservice, bij Gollum, en bij de B&B).

Haha ja jouw honden zijn het andere uiterste, maar toch doet Manu zijn uiterste best voor je met de dogsurvivals!

Want blijkbaar ben ik nu de storende factor?

Dat ben je niet, je bent voor hem zijn alles. Ik heb ook eens zo'n zwaan-kleef-aan gehad (kruising bouvier, herplaatser). Enerzijds heel praktisch, hij ging overal onaangelijnd met me mee. Anderzijds gunde ik hem graag zo zijn eigen plezier. Dus kwam er een leuk teefje bij, waar hij zijn verantwoordelijkheid voor mocht nemen. Pakte zo geweldig uit, we richtten ons samen op de begeleiding van de nieuwkomer. Ik ontdekte aspecten in hem die ik niet eerder had gezien, hij ging zich ook een stuk onafhankelijker opstellen, kwam zijn (onze) ontwikkeling zo ten goede. Mocht het mogelijk zijn, zou ik je aanraden er een tweede hond bij te nemen.

Mooi die ontwikkeling! Het is ook wel praktisch, want hem onderweg kwijtraken doe ik nooit, al zou ik nog zo m'n best doen
Ik denk stiekem dat een andere, niet al te drukke hond, hem wel goed zou doen. Zou het graag willen, maar ik kan niet minder gaan werken en ook geen uitlaatservice voor 2 honden betalen, dus dat zit er nu gewoon niet in.

[GalgoMara]

Wat herkenbaar! Mara zit ook altijd aan mij vastgeplakt. In een omgeving die ze kent wil ze soms nog wel een rondje gaan rennen, maar daarna weer braaf bij mij. Gisteren tijdens de wandeling, in een nieuwe omgeving, was ik haar steeds kwijt, ze liep zo dicht achter me dat ik me moest omdraaien om haar te zien en ze krijgt het ook voor elkaar om op mijn hak te trappen, terwijl we zeeën van ruimte hebben.

Een tijd terug, toen we haar bij ons in de buurt, in het buitengebied, nog loslieten, bleef ze nog wel eens achter om te snuffelen en kwam ze daarna hard aanrennen. Ik denk dat bij Mara onzekerheid mee speelt, aangezien het in een nieuwe omgeving veel erger is. Helaas kan ik haar bij ons in de buurt niet meer loslaten, want dan heeft ze voldoende zelfvertrouwen om, wanneer ze geen zin meer heeft of er een spatje regen valt, lekker naar huis te rennen. Bang dat ze wegloopt ben ik niet, maar die auto's... overigens blijft ze dan ook wel regelmatig op me wachten, ik moet wel mee naar huis, maar dat doet ze het liefst op de weg, en zodra ik in de buurt kom, rent ze weer verder. Het hier komen krijg ik er (nog) niet in helaas.

Ik krijg ook vaak te horen "oh, wat lief, ze is zo gefocust op jou". natuurlijk is dat ook wel fijn, maar ik heb hetzelfde als jij, ik gun het haar om lekker te rennen en om contact te maken met andere honden (wat ze niet heel makkelijk doet).

Helaas geen tips voor je ...

[Persistence]

Wat herkenbaar! Mara zit ook altijd aan mij vastgeplakt. In een omgeving die ze kent wil ze soms nog wel een rondje gaan rennen, maar daarna weer braaf bij mij. Gisteren tijdens de wandeling, in een nieuwe omgeving, was ik haar steeds kwijt, ze liep zo dicht achter me dat ik me moest omdraaien om haar te zien en ze krijgt het ook voor elkaar om op mijn hak te trappen, terwijl we zeeën van ruimte hebben.

Haha ik heb minstens 5x per wandeling dat ik om me heen kijken waar hij is, en al-tijd draait hij achter met me mee zodat ik hem niet zie en als een debiel sta rond te draaien. Oh dáááár ben je. En elke keer trap ik er weer in.

Vandaag liepen we in de schemer nog even door het bos, we kwamen bijna niemand tegen en ik merk dat hij dan relaxter is. Of, omdat ik dan relaxter ben...
Kwamen een vrouw met een Berner Sennen tegen, ze gingen snuffelen en ik ben nu gewoon doorgelopen, achter de vrouw aan zonder achterom te kijken.
Kwamen ze ineens samen langsgesjeesd... was van korte duur van Vic ging achter de eenden aan, maar toch even leuk om te zien.