Het HondenForum

Dat dus. En hoe dan?
Ik lees hier af en toe dingen als ‘hij mag van mij niet uitdagen’ of niet ‘vervelend doen’ of dat soort dingen in het contact met ander honden. Mijn hond heeft de neiging om bij honden die hij spannend vindt oid nogal gefixeerd te blijven staan kijken. Ik vind dat geen prettig gedrag. Weliswaar betekent het niet zozeer dat ie iets kwaads in de zin heeft ofzo maar hij bouwt wel een spanning op waar anderen weer op reageren. Soms kan ik het wel doorbreken maar soms helemaal niet. De lijn dan vastpakken of hem meenemen is meestal garantie voor uitvallen op zo’n moment. Los gebeurt er meestal niet zoveel uiteindelijk (maar die spanning maakt het voor mij onvoorspelbaar en onprettig). Ik zou hem echter graag leren dat ie op zo’n moment zich beter anders kan gedragen en überhaupt nog tot hem door willen dringen. Maar hoe pak ik dat aan, buiten afleiden met snoep. Dat helpt maar heel weinig namelijk.
Overigens doet ie het wel al veel minder dan een jaar geleden ofzo. Dus dat geeft mij het idee dat ik dit nog verder moet kunnen ombuigen.

Is hij een ballengek? Of houd hij van piepspeeltjes? Dan zou je hem vóór hij gaat fixeren kunnen afleiden door zijn aandacht te vragen met een leuk speeltje.

Het feit dat hij uitvalt op het moment dat je de lijn pakt betekenis dat hij op zo'n moment al behoorlijk hoog in zijn spanning zit.
Heb je wel eens geprobeerd om zijn aandacht vast te houden, voordat hij de andere überhaupt heeft gezien, of deze nog zover weg is dat hij nog niet aan het fixeren is? Via iets lekkers, clickeren met lekkers, een bal etc.

Rani kan er soms ook wat van
Gelukkig is ze erg ballengek, ik leid haar dan wel af voordat ze gaat fixeren omdat ik niet wil dat ze de bal als beloning voor het fixeren ziet. Als ze al aan het fixeren is dan is er moeilijk aandacht te vragen. Maar ik weet niet of ik goed zit met die gedachte.
Soms draai ik ook gewoon om en loop ik weg van de hond waar ze op fixeert. Als ik ze moet passeren heb ik zo'n schuimend monster aan de lijn

De mijne willen dit ook wel eens doen. Bij het passeren van anderen laat ik ze naast me zitten en naar mij kijken.
Of afleiden met iets is ook een optie.

Afhankelijk van welke we passeren gaan ze of pad heel vroeg op 'zit' of past direct naast ze, of niet. Je leert de reactieafstand kennen en daar moet je voor zijn met reageren

Je zou ook eens kunnen kijken naar de 'look at that-methode', zie bijvoorbeeld https://www.la-spca.org/file/training-d ... t-That.pdf voor een beschrijving.
Dan leert de hond rustig te kijken naar de trigger/andere hond en zelfstandig zijn blik af te wenden, in plaats van dat jij steeds actief de aandacht moet blijven vragen.

Ik denk dat de 'Look at That' methode van Leslie McDevitt hierbij zou kunnen werken: https://www.la-spca.org/file/training-d ... t-That.pdf. En hier nog een filmpje: https://www.youtube.com/watch?v=EdraNF2hcgA

Ah wat grappig! Dat look-at-that is eigenlijk wat ik al een hele poos heb gedaan. Met effect want steeds vaker kiest hij zelf om bij het zien van een andere hond om te draaien naar mij toe. Echter als de hond onze richting op komt is het heel erg moeilijk
Balletjes etc hebben maar heel weinig effect.
Wat ik nu inderdaad probeer is de fixatie voor te zijn en zijn aandacht vast te houden. Dat gaat steeds beter.

Als ik deze reacties lees denk ik dat we al wel goed bezig zijn maar ik hoop zo erg dat ik het er echt uit zou kunnen krijgen. Het lijkt me zo heerlijk als ik hem gewoon verbaal weer ‘bij mij’ kan krijgen. Dan heb ik veel beter de keuze om een ander pad te nemen oid en hoef ik minder bang te zijn voor de reactie van de andere hond. Hoop ik.

normaal gesproken vraag ik haar aandacht, dmv stem of aanraking, wel voordat ze eventueel begint te fixeren,
omdat ze nog jong is, blijft de aandacht maar vrij kort, dus heb ik als tweede afleiding altijd een piepballetje in mijn jaszak, haar zeer favoriete speeltje, [die ze nooit lang mag omdat ze hem dan kapot vreet], dus heel erg interresant is,
ik blijf er mee spelen in mijn hand, ze krijgt hem dus niet direct, zodoende blijft haar focus bij mij, als het item van fixatie weg of voorbij is, mag ze even met het balletje spelen, bij het weer inleveren wordt dit dan weer beloont met een snoepje.
moet zeggen dat het 9 van de 10 keer werkt.

Boutje, Wat goed zeg dat je dat hebt bereikt!
Ik kan zeker iets met jouw tip mbt leiding nemen. Ik ben zelf nog teveel bezig met afwachten denk ik, ondanks dat ik wel heel bewust bezig ben met het look-at-that principe en afleiden etc. Klinkt een beetje dubbel zo maar kan wel tegelijk bestaan merk ik. Dus ik denk zeker dat ik nog veel kan winnen als ik steviger de leiding neem. Dank voor je reactie.

Mag ik vragen hoeveel tijd daar bij jou overheen ging?

Heel toevallig heb ik ontdekt dat een bepaald balletje wél helpt. Ik schreef geloof ik hier dat hij niet geïnteresseerd is in speeltjes en ballen (dat had ik al vaker geprobeerd) maar bij toeval ben ik er afgelopen week achter gekomen dat 1 specifiek klein tennisballetje een soort van Magic Ball blijkt te zijn. Ik hoef er maar in te knijpen en hij draait meteen zijn kop naar mij toe en weg is de fixatie. Vervolgens mag ie em even vasthouden terwijl we de andere hond passeren bijvoorbeeld en dat gaat dus geweldig goed. Nu moet ik wel nog wat experimenteren met het moment van aanbieden merk ik, en bij lastige honden (die hij altijd erg moeilijk vindt en waar hij erg tegen uitvalt) twijfel ik of ik hiermee moet werken. Misschien is dan het proberen vasthouden van de aandacht beter.
Verder blijf ik oefenen met look-at-that want ik wil uiteindelijk ook niet afhankelijk zijn van een balletje of snoepje of wat dan ook. Maar ik ben heel blij dat ik dit heb ontdekt!
Zelfs op afstand is het een geniale manier om hem heeeeeel snel bij mij te laten komen

lapinkoira schreef:Heel toevallig heb ik ontdekt dat een bepaald balletje wél helpt. Ik schreef geloof ik hier dat hij niet geïnteresseerd is in speeltjes en ballen (dat had ik al vaker geprobeerd) maar bij toeval ben ik er afgelopen week achter gekomen dat 1 specifiek klein tennisballetje een soort van Magic Ball blijkt te zijn. Ik hoef er maar in te knijpen en hij draait meteen zijn kop naar mij toe en weg is de fixatie. Vervolgens mag ie em even vasthouden terwijl we de andere hond passeren bijvoorbeeld en dat gaat dus geweldig goed. Nu moet ik wel nog wat experimenteren met het moment van aanbieden merk ik, en bij lastige honden (die hij altijd erg moeilijk vindt en waar hij erg tegen uitvalt) twijfel ik of ik hiermee moet werken. Misschien is dan het proberen vasthouden van de aandacht beter.
Verder blijf ik oefenen met look-at-that want ik wil uiteindelijk ook niet afhankelijk zijn van een balletje of snoepje of wat dan ook. Maar ik ben heel blij dat ik dit heb ontdekt!
Zelfs op afstand is het een geniale manier om hem heeeeeel snel bij mij te laten komen

Look at that is inderdaad ook nog een goede optie.
Maar het is wel handig dat je in ieder geval met "iets" zijn aandacht kan krijgen.
Van daaruit verder werken is iets eenvoudiger dan zonder enige mogelijkheid.