Het HondenForum

Ik twijfel en wil graag wat raad van de mensen die ervaring hebben met angstige honden door vuurwerk.

Jessie is sowieso bang voor harde geluiden, in 7 maanden dat ze bij ons is, is dit al sterk verminderd, maar niet helemaal weg.
Op vuurwerk reageert ze bang: 1 knal kan ze redelijk hebben (onrustig), maar hersteld binnen 2 á 3 minuten, maar als er in die tijd
een 2e of zelfs 3e knal komt is ze wel echt bang. Ze kruipt weg, gaat in elkaar gedoken zitten of liggen en blijft zo gedurende 15 á 20 minuten.
Ze bibbert niet van angst, laat geen ontlasting lopen, dus is niet doodsbang, maar wel goed bang.
Ondanks oefenen, CD's van vuurwerk e.d.

Vanmorgen dacht ik nog 'ik geef haar 2 lepeltjes advocaat oudejaarsavond' en heb zo'n fles gekocht.
Vanavond gingen hier 2 bommen af en dacht ik 'waarom zou ik haar zo bang laten zijn, kan ik niet toch beter medicatie halen bij de dierenarts?'.

En nu weet ik dus even niet wat wijsheid is?
Ik heb van alles klaarliggen voor oudejaarsavond: ballen is ze gek op, wc rollen gevuld met krakend papier en lekkers erin en noem maar op,
maar ik heb geen idee of ze nog af te leiden is door spelen (de knallen komen nu natuurlijk erg onverwachts). Nu is ze na ca. 5 minuten weer
ontvankelijk om te spelen, maar dan hebben we het dus over af en toe 1, 3 of 3 knallen.

Ik heb nog nooit een hond gehad die bang was voor vuurwerk, hooguit 'niet zo leuk vinden', dus vandaar dat ik twijfel.

He Caro, mijn hond is ook heel bang maar ook weer niet zo erg dat ze urine laat lopen. Maar toch, ze weet niet waar ze het zoeken moet en hijgt en bibbert heel erg als er knallen zijn. Een paar jaar terug had ik alprozalam voor haar maar heb toen minder dan de aanbevolen dosis gegeven omdat ik het toch wel spannend vond om die pillen te geven. Heb toen dus geen effect bemerkt. We komen nu oud en nieuw en de dagen eraan vooraf al jaren door zonder medicatie. Mijn badkamer is beneden en daar zitten geen ramen in. Shep blijkt zich daar redelijk veilig te voelen. Dus met oudjaar leg ik daar een deken neer en kan zij zich daar terug trekken. Om 12 uur ga ik bij haar in de badkamer zitten.
Tijdens knallen pakt Shep nog wel lekkers aan, dus ze is niet in blinde paniek.

Hier kan ze zich eigenlijk nergens echt terugtrekken: beneden is huiskamer en keuken en dat is het.
Nu vlucht ze de keuken in, gaat tegen de deur in elkaar gedoken zitten en na 10 of 15 minuten komt ze weer tevoorschijn (dat is bij meerdere knallen).
Bij één knal is ze 2 of 3 minuten alert en licht angstig, maar hersteld dan wel weer.
Ik weet dus niet hoe bang ze gaat zijn als hier de hel losbreekt... misschien valt het mee, misschien is ze echt doodsbang.
Moet ik het één keer afwachten en alleen de advocaat en speeltjes ter afleiding proberen of niks riskeren en direct medicijnen erin gooien?

Aangezien jessie pas en jaar is, zou ik voor medicatie gaan en gezien het gedoe rond alprazolam, zou ik vragen naar pexion. Dat kun je langer geven zonder veel belasting van organen en ook verslaving ken ik daar niet van. Voordeel van medicatie is dat de nare ervaring minder 'vastgelegd' wordt in de hersens. Dan kun je volgend jaar het hele jaar proberen te werken aan minder angst, zonder achterstand van deze periode.

Oh, en bij Aura lijkt de pexion wel wat te doen. Ze krijgt het pas 2 dagen, maar daarstraks was er een knal(letje) en in plaats van omdraaien en naar huis sleuren, liep ze toch nog mee naar het einde van de straat.

Mijn vorige hond (bearded collie) was rete bang voor harde geluiden. Die kreeg altijd een pil met oudjaar. Maar daar had ze een paar dagen last van en liet haar urine lopen. Is wel al 15 jaar terug ofzo dus ik weet niet meer wat voor pillen dat waren.

Mijn labs zijn gelukkig niet zo onder de indruk van knallen.

kipo schreef:Aangezien jessie pas en jaar is, zou ik voor medicatie gaan en gezien het gedoe rond alprazolam, zou ik vragen naar pexion. Dat kun je langer geven zonder veel belasting van organen en ook verslaving ken ik daar niet van. Voordeel van medicatie is dat de nare ervaring minder 'vastgelegd' wordt in de hersens. Dan kun je volgend jaar het hele jaar proberen te werken aan minder angst, zonder achterstand van deze periode.

Oh, en bij Aura lijkt de pexion wel wat te doen. Ze krijgt het pas 2 dagen, maar daarstraks was er een knal(letje) en in plaats van omdraaien en naar huis sleuren, liep ze toch nog mee naar het einde van de straat.

Ik lees dat Pexion een middel tegen epilepsie is?
Het nieuwste middel heet toch Sileo? Maar daar heeft niemand nog ervaring mee denk ik?
Ik lees erover, het klinkt goed, maar de mogelijke bijwerkingen zijn niet mild, dus dan vrees ik daar weer voor

Caro. schreef:

kipo schreef:Aangezien jessie pas en jaar is, zou ik voor medicatie gaan en gezien het gedoe rond alprazolam, zou ik vragen naar pexion. Dat kun je langer geven zonder veel belasting van organen en ook verslaving ken ik daar niet van. Voordeel van medicatie is dat de nare ervaring minder 'vastgelegd' wordt in de hersens. Dan kun je volgend jaar het hele jaar proberen te werken aan minder angst, zonder achterstand van deze periode.

Oh, en bij Aura lijkt de pexion wel wat te doen. Ze krijgt het pas 2 dagen, maar daarstraks was er een knal(letje) en in plaats van omdraaien en naar huis sleuren, liep ze toch nog mee naar het einde van de straat.

Ik lees dat Pexion een middel tegen epilepsie is?
Het nieuwste middel heet toch Sileo? Maar daar heeft niemand nog ervaring mee denk ik?
Ik lees erover, het klinkt goed, maar de mogelijke bijwerkingen zijn niet mild, dus dan vrees ik daar weer voor

Dat houdt mij ook tegen hoor, ik hou het wel bij advocaat.

Sileo is enkel voor kortdurende angst 'bestrijding'. Pexion is inderdaad op de markt gebracht als alternatief voor fenobarbital, voor behandeling van epilepsie, maar het bleek ook vermindering van geluidsgevoeligheid te veroorzaken. Sinds kort heeft het dan ook de registratie voor vuurwerkangst erbij gekregen. Die bijwerkingen lijken in de praktijk heel erg mee te vallen.

Pemba schreef:

Caro. schreef:

kipo schreef:Aangezien jessie pas en jaar is, zou ik voor medicatie gaan en gezien het gedoe rond alprazolam, zou ik vragen naar pexion. Dat kun je langer geven zonder veel belasting van organen en ook verslaving ken ik daar niet van. Voordeel van medicatie is dat de nare ervaring minder 'vastgelegd' wordt in de hersens. Dan kun je volgend jaar het hele jaar proberen te werken aan minder angst, zonder achterstand van deze periode.

Oh, en bij Aura lijkt de pexion wel wat te doen. Ze krijgt het pas 2 dagen, maar daarstraks was er een knal(letje) en in plaats van omdraaien en naar huis sleuren, liep ze toch nog mee naar het einde van de straat.

Ik lees dat Pexion een middel tegen epilepsie is?
Het nieuwste middel heet toch Sileo? Maar daar heeft niemand nog ervaring mee denk ik?
Ik lees erover, het klinkt goed, maar de mogelijke bijwerkingen zijn niet mild, dus dan vrees ik daar weer voor

Dat houdt mij ook tegen hoor, ik hou het wel bij advocaat.

Helpt dat nou echt die advocaat? En krijgen ze daar geen diarree van?
Heb het nog nooit uitgeprobeerd maar ik heb het voordeel dat Shep een veilige plek heeft hier beneden en dat scheelt gelukkig al een hoop.

kipo schreef:Sileo is enkel voor kortdurende angst 'bestrijding'. Pexion is inderdaad op de markt gebracht als alternatief voor fenobarbital, voor behandeling van epilepsie, maar het bleek ook vermindering van geluidsgevoeligheid te veroorzaken. Sinds kort heeft het dan ook de registratie voor vuurwerkangst erbij gekregen. Die bijwerkingen lijken in de praktijk heel erg mee te vallen.

Maar in principe heeft ze het ook maar kortdurend nodig: de avonden komen we nu redelijk goed door. Oké ze is wel angstig, maar niet extreem en
ze hersteld ook weer en gaat ook gewoon mee naar buiten (buiten is ze overigens minder angstig dan binnen).
Zojuist is ze een half uur na 2 de bommen gewoon buiten geweest, geplast gepoept en zojuist ene kluif naar binnen gewerkt. Als er dan straks weer
wat afgaat, dan is ze wel weer even van de leg, maar niet erg lang dus.
Dus wat mij betreft is een werking alleen op oudejaarsavond dus prima.

Rani is hier vier jaar geleden in augustus bij ons gekomen en ik heb niks gegeven met oudjaar. Ze was bang en lag onder tafel terwijl wij normaal deden. Het jaar daarop lag ze af en toe onder tafel, en afgelopen jaar lag ze gewoon op de bank en keek ze af en toe op bij een harde knal.

Ik zou zelf dus niet snel aan medicatie denken maar aan zo normaal mogelijk doen, snaai op tafel tv of radio wat harder en misschien wat hersenwerk of kluifwerk. Ze moeten doorkrijgen dat er niks ernstigs aan de hand is en dat ze binnen veilig zijn.

Caro schreef:

Pemba schreef:

Caro. schreef:

kipo schreef:Aangezien jessie pas en jaar is, zou ik voor medicatie gaan en gezien het gedoe rond alprazolam, zou ik vragen naar pexion. Dat kun je langer geven zonder veel belasting van organen en ook verslaving ken ik daar niet van. Voordeel van medicatie is dat de nare ervaring minder 'vastgelegd' wordt in de hersens. Dan kun je volgend jaar het hele jaar proberen te werken aan minder angst, zonder achterstand van deze periode.

Oh, en bij Aura lijkt de pexion wel wat te doen. Ze krijgt het pas 2 dagen, maar daarstraks was er een knal(letje) en in plaats van omdraaien en naar huis sleuren, liep ze toch nog mee naar het einde van de straat.

Ik lees dat Pexion een middel tegen epilepsie is?
Het nieuwste middel heet toch Sileo? Maar daar heeft niemand nog ervaring mee denk ik?
Ik lees erover, het klinkt goed, maar de mogelijke bijwerkingen zijn niet mild, dus dan vrees ik daar weer voor

Dat houdt mij ook tegen hoor, ik hou het wel bij advocaat.

Helpt dat nou echt die advocaat? En krijgen ze daar geen diarree van?
Heb het nog nooit uitgeprobeerd maar ik heb het voordeel dat Shep een veilige plek heeft hier beneden en dat scheelt gelukkig al een hoop.

Dat van de diarree vraag ik me ook af: ik heb Jessie ooit een kong gegeven met bevroren yoghurt en daar ging ze enorm van aan de schijterij.
Ik vermoed dus dat ze niet erg goed tegen melkmiddelen kan, maar wellicht is een lepeltje (of 2) van advocaat wel goed te doen.

Ik heb dus echt geen idee, want ik heb nooit een hond iets hoeven geven tegen vuurwerkangst. Dus mijn ervaring is echt 0,0 ermee.

Gollum schreef:Rani is hier vier jaar geleden in augustus bij ons gekomen en ik heb niks gegeven met oudjaar. Ze was bang en lag onder tafel terwijl wij normaal deden. Het jaar daarop lag ze af en toe onder tafel, en afgelopen jaar lag ze gewoon op de bank en keek ze af en toe op bij een harde knal.

Ik zou zelf dus niet snel aan medicatie denken maar aan zo normaal mogelijk doen, snaai op tafel tv of radio wat harder en misschien wat hersenwerk of kluifwerk. Ze moeten doorkrijgen dat er niks ernstigs aan de hand is en dat ze binnen veilig zijn.

Ja op die gedacht 'hink' ik dus ook, maar tegelijkertijd ook op 'als ze nu heel bang zou worden, dan is ze waarschijnlijk de rest van d'r leven bang' en
dan vraag ik me dus weer af of medicatie niet beter is.
Jessie is wel een hond die snel hersteld van angst, tot nu toe dan.

Sowieso zijn wij thuis, gaat er muziek of tv hard aan, gordijnen dicht. Ik heb bergen wc rollen en keukenrollen gespaard om daar allerlei lekkers
in te doen en ook krakend papier zodat ze zelf herrie gaat maken. Verder is ze helemaal dol op ballen, dus die haal ik ook tevoorschijn.
Gevulde kong enzo (kluiven geef ik niet, want als ze angstig is en gaat kluiven dan kauwt ze niet meer en is er stik of verslik gevaar).

Proberen maar zodat ik weet of ze het aan kan of niet? Merk ik dan dat ze echt doodsbang is, dan volgend jaar medicatie misschien.

Alcohol heeft ook de nodige potentiële bijwerkingen, die staan alleen niet keurig in een lijstje getypt.
Maar goed, jouw hond, jij kiest. Ik gaf enkel mijn mening over wat ik zou doen, moest het mijn hond zijn.

hmmm, ik heb voor nood ook de advocaat klaar staan maar in principe gaan we nuchter en zonder medicatie het jaar in.. en dan kun je je de put laten inpraten natuurlijk maar die ene keer in t jaar een neut zal je hond ook niet zoveel van krijgen denk ik dan... maar ik hoop hier dat Boots er goed doorkomt...

kipo schreef:Alcohol heeft ook de nodige potentiële bijwerkingen, die staan alleen niet keurig in een lijstje getypt.
Maar goed, jouw hond, jij kiest. Ik gaf enkel mijn mening over wat ik zou doen, moest het mijn hond zijn.

Ja tuurlijk, daar vroeg ik om, om die meningen

Uiteraard heeft alcohol ook bijwerkingen en ook daarvan heb ik geen idee hoe ze erop zal reageren. Ik denk alleen dat de bijwerkingen
van 2 lepeltjes advocaat minder zullen zijn dan die van medicatie. De vraag is echter wel of dat überhaupt iets doet en of het het goede
doet of juist een negatieve werking heeft.

Kortom: ik heb geen flauw idee en vandaar mijn vraag ook

Tja Shep is al 12 en was alleen als pup niet bang voor vuurwerk. Vanaf haar 2e jaar altijd bang geweest maar toch altijd doorgekomen zonder medicatie (behalve dan die ene keer dat ik alprazolam had uitgeprobeerd). Ze moet dan wel bibberen en hijgen maar met wat ondersteuning, veilig plekje en af en toe wat lekkers komen we er samen altijd wel weer doorheen. Naar buiten kan ik niet met haar als er veel knallen zijn, dan wil ze in 1 streep naar huis en is bijna niet meer te houden.

S@ndr@ schreef:hmmm, ik heb voor nood ook de advocaat klaar staan maar in principe gaan we nuchter en zonder medicatie het jaar in.. en dan kun je je de put laten inpraten natuurlijk maar die ene keer in t jaar een neut zal je hond ook niet zoveel van krijgen denk ik dan... maar ik hoop hier dat Boots er goed doorkomt...

Reageert Boots tot nu toe op de knallen?

Caro. schreef:

Gollum schreef:Rani is hier vier jaar geleden in augustus bij ons gekomen en ik heb niks gegeven met oudjaar. Ze was bang en lag onder tafel terwijl wij normaal deden. Het jaar daarop lag ze af en toe onder tafel, en afgelopen jaar lag ze gewoon op de bank en keek ze af en toe op bij een harde knal.

Ik zou zelf dus niet snel aan medicatie denken maar aan zo normaal mogelijk doen, snaai op tafel tv of radio wat harder en misschien wat hersenwerk of kluifwerk. Ze moeten doorkrijgen dat er niks ernstigs aan de hand is en dat ze binnen veilig zijn.

Ja op die gedacht 'hink' ik dus ook, maar tegelijkertijd ook op 'als ze nu heel bang zou worden, dan is ze waarschijnlijk de rest van d'r leven bang' en
dan vraag ik me dus weer af of medicatie niet beter is.
Jessie is wel een hond die snel hersteld van angst, tot nu toe dan.

Sowieso zijn wij thuis, gaat er muziek of tv hard aan, gordijnen dicht. Ik heb bergen wc rollen en keukenrollen gespaard om daar allerlei lekkers
in te doen en ook krakend papier zodat ze zelf herrie gaat maken. Verder is ze helemaal dol op ballen, dus die haal ik ook tevoorschijn.
Gevulde kong enzo (kluiven geef ik niet, want als ze angstig is en gaat kluiven dan kauwt ze niet meer en is er stik of verslik gevaar).

Proberen maar zodat ik weet of ze het aan kan of niet? Merk ik dan dat ze echt doodsbang is, dan volgend jaar medicatie misschien.

Rani was sowieso bang van allerlei dingen dat ze bij ons kwam, waarom zou ze daar nooit meer van kunnen herstellen? De meeste honden zijn goed leerbaar. Bang zijn is heel natuurlijk en nuttig gedrag, ik zou niet op voorhand bang zijn voor het bang zijn
Ik denk dat Rani er juist van heeft geleerd, ze was bang maar er gebeurde niks dus hoefde ze niet meer bang te zijn. Net zoals met kinderen, daar was ze superbang voor. Maar vrienden van ons hebben een heel leuk hondenkind die je de pis niet lauw maakt dus heeft ze geleerd dat er eigenlijk niks is om bang van te zijn.

Ik zou het zelfs een paar jaar de tijd geven aangezien oudjaar niet zo vaak voorkomt. En ook thuis soms dingen knallen door het jaar heen. Tenzij het echt heel extreem is maar ik vind angst niet zo snel extreem. Pas wanneer ze echt niet meer kunnen functioneren zou ik aan medicatie denken.

Caro. schreef:

S@ndr@ schreef:hmmm, ik heb voor nood ook de advocaat klaar staan maar in principe gaan we nuchter en zonder medicatie het jaar in.. en dan kun je je de put laten inpraten natuurlijk maar die ene keer in t jaar een neut zal je hond ook niet zoveel van krijgen denk ik dan... maar ik hoop hier dat Boots er goed doorkomt...

Reageert Boots tot nu toe op de knallen?

Hij kijkt af en toe even.. en dan gaat ie weer zijn ding doen, dus ik heb goede hoop .. maar je weet niet wat er gebeurt als de pleuris losbreekt met oud en nieuw natuurlijk

Gollum schreef:Ik zou het zelfs een paar jaar de tijd geven aangezien oudjaar niet zo vaak voorkomt. En ook thuis soms dingen knallen door het jaar heen. Tenzij het echt heel extreem is maar ik vind angst niet zo snel extreem. Pas wanneer ze echt niet meer kunnen functioneren zou ik aan medicatie denken.

Ja dat doen we ook hoor: dat bubbeltjes spul voor verpakking wordt hier al tijden volop geknald, ballonnen, dingen laten vallen en noem maar op.
Ze schrikt nog steeds, maar veel en veel minder dan 4, 5, 6 of 7 maanden geleden.
Alleen dat vuurwerk is wel extreem natuurlijk: wij hebben een fietstunnel vlak achter onze tuin en daar gaan dus echt bommen af 'omdat het
zo mooi galmt' en dan staan we dus echt te schudden in ons huis.

Ik dacht ook altijd om alleen medicatie te geven als de angst echt extreem is en dat is het tot nu toe niet. Maar ineens bedacht ik me dus dat
het wellicht raadzaam is om ook te geven als de angst wel echt aanwezig is (niet extreem) zodat ze misschien niet juist die extreme angst
zal ontwikkelen, maar wellicht ligt dit ook helemaal aan de hond zelf.

Ik denk dat ik het er maar op waag met alleen de advocaat achter de hand (en spelletjes uiteraard). Mocht blijken dat ze werkelijk panisch
wordt, dan zien we volgend jaar wel weer verder. Misschien valt het ook reuze mee, het is zo moeilijk in te schatten.

S@ndr@ schreef:

Caro. schreef:

S@ndr@ schreef:hmmm, ik heb voor nood ook de advocaat klaar staan maar in principe gaan we nuchter en zonder medicatie het jaar in.. en dan kun je je de put laten inpraten natuurlijk maar die ene keer in t jaar een neut zal je hond ook niet zoveel van krijgen denk ik dan... maar ik hoop hier dat Boots er goed doorkomt...

Reageert Boots tot nu toe op de knallen?

Hij kijkt af en toe even.. en dan gaat ie weer zijn ding doen, dus ik heb goede hoop .. maar je weet niet wat er gebeurt als de pleuris losbreekt met oud en nieuw natuurlijk

Nee precies Misschien moet ik me er gewoon niet druk over maken, de boel loslaten en het allemaal wel zien.
Het ergste wat kan gebeuren is dat ze idd echt heel erg bang is, maar ook daar gaat ze niet dood aan. Dan weten we dat. Geef ik nu medicatie, dan
weet ik eigenlijk nog steeds niet de jaren erna of ze het trekt of niet.
Sowieso weet ik zo goed als zeker dat ze de dag erop hersteld zal zijn, zo zit ze wel in elkaar.

Caro. schreef:

Gollum schreef:Ik zou het zelfs een paar jaar de tijd geven aangezien oudjaar niet zo vaak voorkomt. En ook thuis soms dingen knallen door het jaar heen. Tenzij het echt heel extreem is maar ik vind angst niet zo snel extreem. Pas wanneer ze echt niet meer kunnen functioneren zou ik aan medicatie denken.

Ja dat doen we ook hoor: dat bubbeltjes spul voor verpakking wordt hier al tijden volop geknald, ballonnen, dingen laten vallen en noem maar op.
Ze schrikt nog steeds, maar veel en veel minder dan 4, 5, 6 of 7 maanden geleden.
Alleen dat vuurwerk is wel extreem natuurlijk: wij hebben een fietstunnel vlak achter onze tuin en daar gaan dus echt bommen af 'omdat het
zo mooi galmt' en dan staan we dus echt te schudden in ons huis.

Ik dacht ook altijd om alleen medicatie te geven als de angst echt extreem is en dat is het tot nu toe niet. Maar ineens bedacht ik me dus dat
het wellicht raadzaam is om ook te geven als de angst wel echt aanwezig is (niet extreem) zodat ze misschien niet juist die extreme angst
zal ontwikkelen, maar wellicht ligt dit ook helemaal aan de hond zelf.

Ik denk dat ik het er maar op waag met alleen de advocaat achter de hand (en spelletjes uiteraard). Mocht blijken dat ze werkelijk panisch
wordt, dan zien we volgend jaar wel weer verder. Misschien valt het ook reuze mee, het is zo moeilijk in te schatten.

Ja die bommen ga ik ook allemaal uit de weg hoor, daar schrik ik mezelf ook de pleuris van. Ze lopen ook meer aan de lijn deze week en op de dag zelf gaan ze alleen op het strand los waar geen vuurwerk is. Verder gaan we niet meer naar buiten totdat het weer rustig is, Rani wil ook niet plassen met al die knallen. Ik geef haar groot gelijk.
Maar binnen vind ik toch een ander verhaal, dat is veilig ook al breekt buiten de pleuris los. Ik denk echt dat je met je eigen gedrag veel meer kan bereiken dan met medicatie. De grond trilt af en toe, ik schiet soms een stukje omhoog van schrik en dan herstel ik me weer en ga door waar ik mee bezig was. Ik maak er geen toestand van, het vreetwerk krijgen ze hier eigenlijk ook op de standaard momenten. Ze mogen liggen waar ze willen liggen en kroelen wanneer ze willen kroelen.

Inderdaad ze gaan er niet dood van en Shep is behoorlijk bang maar wanneer het vuurwerk klaar is, is het ook weer gewoon goed met haar. Dan gaat ze lekker slapen en durft ook weer gewoon mee naar buiten.

Jion schreef:

kipo schreef:Alcohol heeft ook de nodige potentiële bijwerkingen, die staan alleen niet keurig in een lijstje getypt.

Lijkt mij inderdaad minstens net zo belastend voor de lever als Alprazolam of Pexion.

Minstens als alprazolam, erger dan pexion, die laatste is behoorlijk mild. Epilepsie-patiënten die op pexion staan, hoeven in principe niet periodiek hun leverwaardes te laten testen.

Jion schreef:

kipo schreef:Alcohol heeft ook de nodige potentiële bijwerkingen, die staan alleen niet keurig in een lijstje getypt.

Lijkt mij inderdaad minstens net zo belastend voor de lever als Alprazolam of Pexion.

Nou ja en daarbij, alcohol werkt verschillend bij mensen dus het lijkt mij dat honden er ook verschillend op kunnen reageren. En ik denk dat ze het leermoment missen met alcohol op. Met extreme angst leren honden ook niet meer maar gewone angst kan juist nuttig zijn.

En toch... Ik denk dat Rani vrij uitzonderlijk is. Bij Aura wordt de angst voor knallen elk jaar erger, dit jaar wil ze niet eens meer mee wandelen en als ze iets dénkt te horen, sleurt ze me terug naar de auto of naar huis. Terwijl er nooit iets gebeurt is, geen enkele knal dichtbij ofzo. En zo ken ik er meer.

kipo schreef:En toch... Ik denk dat Rani vrij uitzonderlijk is. Bij Aura wordt de angst voor knallen elk jaar erger, dit jaar wil ze niet eens meer mee wandelen en als ze iets dénkt te horen, sleurt ze me terug naar de auto of naar huis. Terwijl er nooit iets gebeurt is, geen enkele knal dichtbij ofzo. En zo ken ik er meer.

Ja dat kan hoor, ik praat natuurlijk ook maar alleen vanuit mijn eigen ervaring. Mika heeft ook angsten waar ik niet meer mee kan dan weer naar huis te gaan, bij haar heb ik Zylkene geprobeerd maar dat deed niet veel. En ik ken ook honden die echt heel angstig zijn in deze periode van het jaar, al weken van te voren. Dan zou ik ook ondersteunen met medicatie. Maar ik zou het wel eerst uitproberen zonder, bij Rani wist ik ook niet van te voren dat het zo zou gaan. Ik doe ook maar wat ik denk dat goed is en merk vanzelf hoe ze daar op reageren.

wij wonen dichtbij een kleiduivenschiet terrein, dus hier knalt het in de verte wel vaker,
Lana is dan ook niet extreem bang voor vuurwerk, wel wordt ze er onrustig, waaks en alert van, wil het liefst naar buiten om dat geluid op te sporen en ff aan te pakken.
vorig jaar dan ook advocaat gevoerd, over de hele dag verspreidt heeft ze een hele fles soldaat gemaakt, geen verschil in gedrag gemerkt,
dus dat doe ik niet weer, [trouwens geen last van diarree gehad]
we blijven lekker thuis, de tv wat harder en een lekkere kluif, en ons om haar desgewenst af te leiden,