Het HondenForum

Heb ondertussen al hier en daar de gekste dingen mee gemaakt met Sheilo.
Hij is onlangs gecastreerd ongeacht zijn 11 jarige leeftijd wou ik de gok wagen
Om zijn reu op reu agressie te verminderen en de hoop hij niet meer wordt gedreven door zijn hormonen.
Ik wist dat het een kleine kans was , maar zie duidelijk verschil zelfs zonder dat de 6 weken zijn verstreken.

de Reden voor deze drastische stap was 2 maal een bijt incident.
toen Sheilo 2,5 jaar was, een Rottweiler van de buren die voor mijn deur stond (huis luchten verven)
en 9 jaar .. op het strand een kleine vastgelijnde hond .. Op dat moment was ik met een andere hondenbezitter in gesprek
waarbij Sheilo was aan het spelen , maar ergens in die paar seconden had Sheilo opeens die kleine hond in het oog en seconde later in zijn bek.

Wonder boven wonder , of doelbewust. Beide honden hadden geen bijtwond of ook maar tevens geen enkele druppel bloed verlies
al zat Sheilo toch echt super lockvast in hun huid en reageerde totaal niet op "los"
moest met mijn handen in zijn bek lopen poeren in de hoop dat ie loslaten
had wel mij daardoor licht verwond dat ik wel een prik kon halen .. maarja daz logisch

Maarja om het verhaal kort te houden momenteel bij elke wandeling leid ik Sheilo af bij elke hond die ons passeert met een snoepje.
Heeft tot op heden sinds zijn castratie geen echte uitval gehad naar andere dominante reutjes.
Wel dat ie een sec ff reageert op zijn provocatie maar dan na een "nee" zich meteen richt op mij voor een snoepje dat ie dan paar meter verderop krijgt. Ook tijdens de ochtend wandeling vandaag , had ik een Dobermann tikkeltje laat gezien , maar ditmaal negeerde de honden elkaar compleet.
Dus dat ziet er allemaal veel belovend uit , misschien dat Sheilo na dikke 2 jaar weer normaal losgelaten kan worden ipv middernacht als een dief door de straten om geen enkele andere hond tegen het lijf aan te lopen in zulke situaties.

Maar dan heb ik nog 2 dingen wat me doet peinzen

Nu is het net 3 weken geleden na zijn behandeling , waarschijnlijk wacht ik tot na de 6de week ivm overgebleven zaadcellen
De hele reden dat Sheilo is gecastreerd is natuurlijk zodat ie misschien weer lekker los kan spelen met zijn soortgenoten.
Maar wat is het beste eerst proberen met een muilkorf om zodat het 100% veilig is ???

tevens Sheilo reageert zeer verkeerd op sommige fietsers ...
in puppytijd ..zoveel jaar geleden 1 keer , hond in mandje aan het stuur .. maakt kabaal (Sheilo schiet in paniek daardoor , hondje word opgegeten?)
Maaaaaaar dit laatste halfjaar 3x ..... bakfiets met koters maken wat geluid ... hond in mand aan stuur maakt geluid ....en dan gisternacht 2 dames aan het kletsen eentje op een krakende fiets en merkte het net op tijd dat ie verschillende fietsers in de gaten hield , dat hem duidelijk iets dwars zat. maar wat het dan triggert is mij onduidelijk want .. gister was niks vreemds aan de gang ... welke fiets kraakt er nou niet ..
hoe leer ik dat af of herken ik het tot zo verre is de logica van zijn gedrag mij totaal bijster gezien het toch enigszins willekeurig lijkt
Maar het gevaar zit voornamelijk erin hoe Sheilo reageert .. hij blaft of gromt niet ... nee hij sprint en springt gelijk erop af !!
tot op heden is het op het nippertje goed gegaan omdat ie aan de lijn zat al scheelde het zeker niet veel of hij zat met zijn poten tussen de spaken

Ik weet niet wat je in het groen hebt geschreven...het is niet leesbaar

Vaag verhaal helaas. Hij heeft twee keer in 11 jaar iets gedaan en verder nooit wat gedaan. En na 3 weken merk jij al dat hij beter is geworden? Er zitten jaren tussen zonder dat hij iets gedaan heeft. Als je hem niet gecastreerd had had hij echt in de afgelopen drie weken honden aangevallen. Niet om het een of ander maar die agressie eerder hoeft helemaal niks met zijn hormonen te maken te hebben. En een hond die vastpakt pakt ook vast na castratie. Dus als jij hem straks meer los gaat laten omdat je wil dat hij op zijn 11e ineens gaat spelen met andere reutjes is de kans groot dat je ineens zegt...."het hielp toch niet" En dan kan je hem weer van een ander hondje aftrekken.


Honden vechten soms. En aangelijnde honden zijn gefrustreerder. Hondjes van 11 worden niet ineens lief en speels na castratie. Ik vind het maar een raar iets om na 11 jaar nog te doen op zijn oude dag. Maargoed. Wie ben ik?

groene letters = Maar wat is het beste eerst proberen met een muilkorf om zodat het 100% veilig is ???
+ hoe leer ik dat af of herken ik het tot zo verre is de logica van zijn gedrag mij totaal bijster gezien het toch enigszins willekeurig lijkt


Sorry had het zo duidelijk mogelijk geschreven.
en ja in de 11 jaar is het enkel 2 maal verkeerd gegaan inderdaad
omdat ik alle andere keren oplettend was en voortijdig ingreep ...
maar nadat het verkeerd was gegaan op het strand , had ik geen andere keus dan alle situaties vermijden
gezien mijn gezondheid nou ook niet denderend was om in geval van nood in te kunnen springen
Maar aan de lijn merkte ik dat het steeds meer begon te escaleren .. van enkel grote honden naar mini formaat


En natuurlijk 11 is een behoorlijke leeftijd , maar daar is Sheilo zelf totaal niet mee eens.
die denk nog steeds dat ie bij de jonkies hoort , en denk dat ie in deze gezondheid nog makkelijk er 11 bijplakt

Ik denk dat Laeken zich afvraagt waarom je als je hondje al al die jaren dit gedrag vertoont pas nu voor castratie hebt gekozen en niet al jaren eerder. Ik vraag me dat in ieder geval wel af.

eerlijk gezegd vraag ik me dat ook af waarom ik het niet eerder heb gedaan waarom ik zo eigenwijs bleef
ergens vond ik het zielig om het zaakje eraf te halen op de mogelijkheid dat zijn dominantie zou verminderen
geloofde het nooit zo dat het kon worden veroorzaakt daardoor of dat het na de operatie daadwerkelijk zou verminderen

maar pas geleden kreeg ik de vraag , wat had ik te verliezen ermee , baat het niet dan schaad het niet en na uren had ik toch een afspraak gemaakt

kayalovely schreef:eerlijk gezegd vraag ik me dat ook af waarom ik het niet eerder heb gedaan waarom ik zo eigenwijs bleef
ergens vond ik het zielig om het zaakje eraf te halen op de mogelijkheid dat zijn dominantie zou verminderen
geloofde het nooit zo dat het kon worden veroorzaakt daardoor of dat het na de operatie daadwerkelijk zou verminderen

maar pas geleden kreeg ik de vraag , wat had ik te verliezen ermee , baat het niet dan schaad het niet en na uren had ik toch een afspraak gemaakt

Dat begrijp ik wel. Ik heb mijn teefje ook pas een paar jaar geleden laten steriliseren, ik vond het ook altijd zielig maar toen haar loopsheden te lang gingen duren en ze steeds meer last kreeg van schijnzwangerschappen, toen toch ook de keuze moeten maken ervoor te gaan.
Ik hoop voor je dat het verschil gaat uitmaken maar ik zou zelf voor de zekerheid in het begin toch echt wel met een muilkorf werken.

en het is echt dat Sheilo heel anders overkomt tijdens zijn wandelingen.
voorheen kun het hem geen ruk schelen wat en hoe ik om hem heen stond te dansen om zijn aandacht te trekken.
als ie in zo,n dominantie strijd was met een ander reutje .. zelf als ze 1km van elkaar waren verwijderd waren de ogen nog steeds op elkaar gefocust.
Als haaien happend aan de lijn elkaar uitdagen enzovoorts enzovoorts
Maar nu is dat niet ten sprake gekomen .. al zijn we de ergste ( rottweiler ) nog niet tegen het lijf gelopen ,
maar wel al meerdere waar ie toch altijd goeie mot mee had ... nu enkel 1x Sheilo Nee ... en hij is uit dat standje en vraagt een snoepje

kayalovely schreef:en het is echt dat Sheilo heel anders overkomt tijdens zijn wandelingen.
voorheen kun het hem geen ruk schelen wat en hoe ik om hem heen stond te dansen om zijn aandacht te trekken.
als ie in zo,n dominantie strijd was met een ander reutje .. zelf als ze 1km van elkaar waren verwijderd waren de ogen nog steeds op elkaar gefocust.
Als haaien happend aan de lijn elkaar uitdagen enzovoorts enzovoorts
Maar nu is dat niet ten sprake gekomen .. al zijn we de ergste ( rottweiler ) nog niet tegen het lijf gelopen ,
maar wel al meerdere waar ie toch altijd goeie mot mee had ... nu enkel 1x Sheilo Nee ... en hij is uit dat standje en vraagt een snoepje

Ben jij zelf niet anders? Want ik geloof niet heel erg dat hij ineens anders is in zo'n korte tijd. Ik kan me wel voorstellen dat jij anders bent. Of dat hij pijn heeft of zich niet zo lekker voelt.
Ik wil echt dat het goed gaat maar je hebt wel veel hoop. 11 jaar agressie aan de lijn en vijanden en jij wil dat hij gaat spelen. En veilig wordt. Dat is een hele grote berg veranderingen na een wel hele lange periode waarin hij dit gedrag had.

kayalovely schreef:en het is echt dat Sheilo heel anders overkomt tijdens zijn wandelingen.
voorheen kun het hem geen ruk schelen wat en hoe ik om hem heen stond te dansen om zijn aandacht te trekken.
als ie in zo,n dominantie strijd was met een ander reutje .. zelf als ze 1km van elkaar waren verwijderd waren de ogen nog steeds op elkaar gefocust.
Als haaien happend aan de lijn elkaar uitdagen enzovoorts enzovoorts
Maar nu is dat niet ten sprake gekomen .. al zijn we de ergste ( rottweiler ) nog niet tegen het lijf gelopen ,
maar wel al meerdere waar ie toch altijd goeie mot mee had ... nu enkel 1x Sheilo Nee ... en hij is uit dat standje en vraagt een snoepje

Fixeren/uitdagen heb je natuurlijk zelf invloed op.
Ik zou er in elk geval niet op zitten te wachten als je met mijn reu en reutje even gaat uitproberen. Ook niet met muilkorf. Wie wel?

Wat doe je eigenlijk met hem?

Misschien is opeens spelen met andere reuen teveel gevraagd, maar ik geloof wel dat de scherpe randjes van het reactieve gedrag kunnen gaan.
Ik zou trouwens wel een muilkorf gebruiken tijdens het loslopen. Vooral de eerste tijd. Dat lijkt me voor jezelf ook ontspannener.
En ja die fietsen. Toch maar elke keer bij je roepen als je een fiets tegenkomt.

laeken schreef:

kayalovely schreef:en het is echt dat Sheilo heel anders overkomt tijdens zijn wandelingen.
voorheen kun het hem geen ruk schelen wat en hoe ik om hem heen stond te dansen om zijn aandacht te trekken.
als ie in zo,n dominantie strijd was met een ander reutje .. zelf als ze 1km van elkaar waren verwijderd waren de ogen nog steeds op elkaar gefocust.
Als haaien happend aan de lijn elkaar uitdagen enzovoorts enzovoorts
Maar nu is dat niet ten sprake gekomen .. al zijn we de ergste ( rottweiler ) nog niet tegen het lijf gelopen ,
maar wel al meerdere waar ie toch altijd goeie mot mee had ... nu enkel 1x Sheilo Nee ... en hij is uit dat standje en vraagt een snoepje

Ben jij zelf niet anders? Want ik geloof niet heel erg dat hij ineens anders is in zo'n korte tijd. Ik kan me wel voorstellen dat jij anders bent. Of dat hij pijn heeft of zich niet zo lekker voelt.
Ik wil echt dat het goed gaat maar je hebt wel veel hoop. 11 jaar agressie aan de lijn en vijanden en jij wil dat hij gaat spelen. En veilig wordt. Dat is een hele grote berg veranderingen na een wel hele lange periode waarin hij dit gedrag had.

Nee Nee zo extreem is het nooit geworden , op de laatste paar jaren na. Kon Sheilo nog wel los en spelen.
Hij was ook dan niet zo bezig met dominantie tonen , daarom schrok ik ook op het strand dat ie
zo'n kleine hond greep (alleen kleine hondje was vastgelijnt) , daarom snap er nog steeds niks van ...
zijn dominantie wordt echt bepaald door de hoeveelheid dominantie de andere hond ook heeft.
zijn echte bikkels van reutjes , zelfs de dobermann hier is groter en breder dan menig rottweiler.
zijn normaal allemaal giga spierbonken.

Maar dus de laatste 2 jaren aan de lijn , merkte ik dat alles wat ballen heeft wrijving zorgt. groot en miniatuur en alles ertussen in
en zijn manier hoe hij reageerde steeds feller werd , maar dat is ook puur te wijten aan mijn gedrag
omdat ik zo kort moest houden en daardoor verkeerde druk uitoefende op Sheilo verkeerde signalen enzo.
Maar er was een tijd dat ik zo goed als kruipend door de straten ging om Sheilo zijn rondje te lopen en daarmee alles heb verergt.
Daarna hebben we geprobeerd het eruit te trainen , maar kon zijn focus niet krijgen .. bleef steeds zo gefocust op de reu

vandaar als laatste hoop om hem gewoon zijn vrijheid blijheid en hem weer gewoon een normaal hondenbestaan te geven
toch de gok gewaagd ... ik hoopte dat het net voldoende druk van de ketel zou halen , zodat er verder kon komen met de (her)training

voor de duidelijkheid , Sheilo heeft nooit gevochten ik sprong er meteen tussen
alleen zet zijn tanden tussen de schouderbladen in het vel en laat niet los
never tot bloedens toe .. ja mijn vinger door het wrikken

Sheilo is zeker geen dolle hond ,
anders zou ik er ook niet aan denken dat er mogelijkheid inzat
Maar het zou al fijn zijn als ie meer bewegingsvrijheid heeft


en ik ben ook zeker voorzichtig ,
zal hem niet meteen los laten met of zonder korf
blijven trainen eerst aan lijn dan een wat langere lijn
en wie weet hoe het loopt

Als je dat afleiden met snoepjes nou van jongs af aan gedaan had, had je je hond niet hoeven castreren op 11 jarige leeftijd
Zo leer ik al mijn honden om andere honden te negeren, werkt als een speer!

Sheilo is opgevoed met de beloningssysteem , voor de rest werkt het ook wel redelijk .. hij luistert wel .. alleen wat kort
Maar het mocht niet meer baten in zulke situaties , op een moment zelf werd het ook genegeerd
kon ermee zwaaien of wat dan ook hij had enkel oog voor de mooie grote stoere reu aan de overkant ...

maar nu gebruik ik wel trouwens ook echte hondenworst ,
voorheen gewone traktatie mini hondensnoep/koekjes
maar hier is ie echt superdol op samen met de katten trouwens