Het HondenForum

Nanna schreef:
Spreken jullie ook weleens hondentaal en zo ja, hoe dan?

Ja, op exact dezelfde wijze zoals jij omschrijft

Ja, ik ook: lip optrekken, neus rimpelen en grommen Werkt hier ook heel goed, met name bij pups die nog geen 'nee' kennen en bij dove Taartje
Ook 'lachen' zoals honden dat doen tijdens spelen (hard hoorbaar uitademen): dan gaan ze hier meteen in speelmodus.
En huilen als een wolf, maar dan doet alleen Amoz mee. De rest (behalve Taar) komt dan wel meteen kijken wat er aan de hand is en waarom ik zo raar doe, maar ze doen nooit mee.

Ja. Maar wel als er niemand kijkt.

Nanna schreef:

Crescent schreef:Ja. Maar wel als er niemand kijkt.

O, dat interesseert me geen barst. Een poos terug bij de kapper liet de kapster haar nieuwe aanwinst even zien die achterin de zaak lag. Een Leonbergerpup
Die vond het ook nodig om die tanden even gezellig in mijn poten te zetten dus ik ijselijk gillen. Pup hield meteen op en bij de clientèle vielen de permanentjes eruit

Haha!

Ik geef nog wel eens een binnensmondse grom, en ontbloot mijn boventanden.
Ik hoop niet dat iemand dat ooit hoeft te zien. Tenzij je staat de bedelen voor mijn bord eten.

Zinodo schreef:Daar heb ik mijn man voor. Die gilt, blaft, gromt, net of ik vier honden heb soms

Van hetzelfde hier. Als je Rex stil wil krijgen is terugblaffen hét recept. Die staat met stomheid geslagen naar mijn man te kijken en is meteen compleet vergeten wat er ook alweer te blaffen viel.

Ja hoor, doe ik ook En de op 1 na hoogst mogelijke correctie voor Izzy is als ik grom op een bepaalde manier. Geen grrr, maar een lang en laag "gggggggggg". Alsof je begint 'godverdomme' te zeggen. Oh dat vindt ze gruwelijk. Ik ben dus hier thuis wel van het vloeken af, want elke keer meent ze dat ze gecorrigeerd wordt en dat was toch wel sneu.
Met Sofi speel ik met spelbuigingen. Ten eerste omdat dat een beetje op haar 'hoogte' is en ze pakt dat heel sportief op en doet dan mee. Voorpootjes in de lucht, tongetje uit de bek en zo komt ze dan op me afgeGodzilla'd.

Nee. Niet echt eigenlijk. Behalve dat ik Manu weleens uitlok met huilen als een wolf.
Mijn honden begrijpen het ook prima als ik frons. Ik heb er heel harige mensjes van gemaakt.

Hier eigenlijk niet, in elk geval niet bewust mee bezig. Het komt heus wel eens voor maar niet dat ik er over nagedacht heb zeg maar.

Tijdens spelen met Droef wel. Dan ga ik geregeld op handen en voeten door het huis en dan even lekker op elkaar inbeuken na een paar speelbuigingen en vol op elkaar springen(nou ja, Droef dan. Ik denk niet dat hij blij is met mijn gewicht vol op zijn rug). Vind Droef heerlijk en is ook echt een prima uitlaat klep voor hem, hij bijt ik knijp terug etc.

Izzy is niet vreselijk speels maar als ze het dan toch toch bijt ze best venijnig dan krijgt ze wel een een gil en als ze niet stopt krijgt ze hem terug ook.

Ik grom wel eens, heel diep zuchten als Loesje in de langzaamaan stand staat en het verbaasd me iedere keer weer dat het werkt.

nee, wel "kats". Ik blaas en ik knijp met mn ogen naar ze.

Onbewust soms.
Laatst stond ik bij het aquarium iets te doen en Aki wilde aandacht en bleef deze opeisen terwijl ik al aangaf dat hij moest kappen, nonverbaal.
Toen gromde ik laag en kort als reactie omdat ik het echt zat was.
Vriend stond in de keuken en ineens "gromde je nou ineens, zo ja dan werkt het wel.. ".
Ik stond er verder niet zo bij stil want Aki was inderdaad achteruit gelopen en was op gepaste afstand gaan liggen.
Maar toen ik erover nadacht besefte ik me dat ik het wel vaker doe, dan heb ik geen zin om te praten en reageer ik met een grommetje of een licht opgetrokken bovenlip en kleine rimpel in de neus, naar de honden toe dan hè , als ze met iets door blijven gaan terwijl ik met lichaamstaal al aangeef dat ik het even zat ben.
Of met uitdagen tot spel neem ik een bepaalde houding aan die hij (en Jol trouwens ook) snapt, soms heel subtiel.. dus een ander mens kan het soms niet eens zien of merkt niet op dat ik iets doe waarop de honden reageren. En dat is wel eens grappig.

Heb een hoop af kunnen kijken van de interactie tussen mijn vorige honden en heb denk ik een paar dingetjes overgenomen van hun communicatie verbaal en non verbaal

Barkley schreef:nee, wel "kats". Ik blaas en ik knijp met mn ogen naar ze.

Ik heb geen katten meer rondlopen, maar toen ze er nog wel waren gebruikte ik bepaalde dingen van de kattentaal ook inderdaad, naar de katten maar ook soms richting de draak.
Maar dat ogen dichtknijpen om op gemak te stellen is ook volgens mij ook een honden ding hoor.

Manuma schreef:Nee. Niet echt eigenlijk. Behalve dat ik Manu weleens uitlok met huilen als een wolf.
Mijn honden begrijpen het ook prima als ik frons. Ik heb er heel harige mensjes van gemaakt.

Hij huilt alleen als ik zing of op de mondharmonica blaas. Als ik net als hem praat, praat hij me wel na.
Of me net zo uitrekken, vindt hij ook heel mal. Grommend met een knuffel in m'n bek Wroe ha!
M'n tanden om z'n keel. Doet hij bij mij ook, maar hij heeft geen hap haar te pakken
Speelniesjes vinden ze allemaal leuk.
En als het buiten wat gespannen is, gaap ik en schud me uit.

Nee, echt niet gewoon
Ik denk, weet eigenlijk wel zeker, dat het er heel raar uitziet als ik dat doe en dat ze echt zoiets hebben van

Dus ik maak het maar niet ingewikkeld voor ze.
Ze zien nu al mijn blik hoe of wat dus dat is prima.
En als ik zucht gevolgd door een 'ttt" dan kijken ze van: oh oh ze is ons zat...

Als Cash bij me komt liggen, dan zeg ik: ahhhh wat lief!! en dan gaan haar oortjes naar achter en die oogjes glimmen en dan gaan we neuzen

Ik doe dat regelmatig. We hadden vanmiddag een nicht van Gait hier. Staat bekend om het weggrissen van eten als ze de kans krijgt. Ik met m'n voor zuurkool op schoot, zij er direct naast. Neus gaat richting bord, ik reageer met een hondse snauw en ze heeft geen moment meer geprobeerd om die lekkere geur op te snuiven en te onderzoeken. Werkt veel effectiever dan 'nee' en ze krijgen er niets van. En nee, ik ben geen hond, maar als je een boodschap duidelijker over kunt brengen door non-verbale communicatie, waarom niet?

Ik maak me wel eens groot en loop op ze af. Dan maken ze zich klein. En ik verstijf wel eens als ze stout zijn en kijk ze strak aan en dan stoppen ze meteen. Moeten ze wel stout in mijn buurt zijn. Stout is irritant overigens.

laeken schreef:Ik maak me wel eens groot en loop op ze af. Dan maken ze zich klein. En ik verstijf wel eens als ze stout zijn en kijk ze strak aan en dan stoppen ze meteen. Moeten ze wel stout in mijn buurt zijn. Stout is irritant overigens.

Ja dat verstijven en aankijken doe ik ook haha als ze het te bont maken, maar dat gaat een soort automatisch, daar denk ik niet over na.
Soort standaard reactie als ik ze even zat ben, werkt ook als een speer.

Nu je het zegt, mijn Misty deed dat vroeger ook als de andere twee te druk waren naar haar zin... en haar blik was altijd genoeg

Leuk om dit allemaal te lezen, herkenbaar!
O ja, spelbuigingen leiden tot lekkere stoeipartijtjes. Merlijntje vindt het geweldig, en begint dit wat te generaliseren. Arme monteur, die laatst voorovergebogen lag in onze meterkast, de man kreeg bijna een hartverzakking. Javier zag vervolgens zijn kans schoon hem van zijn gereedschap te ontdoen Toen meneer bekomen was van de schrik, kon hij de humor er wel van inzien. Zijn spullen heb ik bij elkaar gezocht, maar kennelijk niet alles, want ik vond nog een of ander doormeetdingetje, verstopt onder een kussen van Javier.
En gapen doe ik, wanneer ze iets spannends vinden.
En ik heb er eentje van Javier afgekeken. Als hij blij en opgewonden is, barst hij uit in gejoel.Dit gebruik ik vaak wanneer ik de heren bij me roep, Pure gemakzucht, hoor, veel te ingewikkeld om namen te roepen en hier of wat dies meer zij. Javier stormt dan op me af en gaat lekker "mee-wowuuen" Merlijn beheerst die techniek niet, maar danst als een salsaleraar om ons heen.

Frootje schreef:Na het lezen van dit topic heb ik ook eens geprobeerd mijn bovenlip op te trekken richting Froo toen ze het eten bijna van mijn schoot kwam stelen. Het werkte als een tierelier. Wat.

Cool is dat, he?

nee ik spreek geen honden taal,
als ik rare geluiden ga maken, en dan vooral van een kat op zo, dan fok ik haar alleen maar op,
raakt ze niet echt van onder de indruk,
meenstal is alleen haar naam zeggen al voldoende om haar te laten stoppen,

Frootje schreef:

Fotogravinnetje schreef:Cool is dat, he?

Ik was wel sceptisch, want ik doe dat soort dingen dus nooit. Froo snapt me op zich prima als ik 'nee' zeg, maar ze durft dan wel door te drammen en dat was nu gelijk weg. Ze bleef wel bij me zitten (dat mag ook gewoon) maar keek wel braaf de andere kant op en niet meer naar het eten. En dat is sowieso een wonder voor Froo want die houdt heel erg veel van eten en moet altijd opletten of er niks valt. Inderdaad best wel cool.

Tandenblinken is een taal die elke fik spreekt

ik probeer zoveel mogelijk te communiceren met houding, mimiek en energie; non verbaal dus. Maar als het op grommen aankomt, faal ik jammerlijk Daar is echt nog geen hond van onder de indruk geweest, en ik doe toch echt m'n best om serieus over te komen .

Toen Damy als bijtgrage puppy het maar niet snapte dat vingers niet eetbaar zijn, ben ik ook gaan gillen. Na twee keer was het gedaan met die tandjes
Ook maak ik regelmatig een spelbuiging, dan komen ze ook meespelen

Jits90 schreef:Toen Damy als bijtgrage puppy het maar niet snapte dat vingers niet eetbaar zijn, ben ik ook gaan gillen. Na twee keer was het gedaan met die tandjes
Ook maak ik regelmatig een spelbuiging, dan komen ze ook meespelen

Als ik bij Sue gilde of jankte vond ie dat alleen maar een nog leuker spelletje en werd hij superfanatiek

Fijn topic hier heb ik iets aan als ze te hard bijt of iets doet wat niet mag terug grommen of bovenlip optrekken. Mijn pup wil savonds als ik met haar op de bank zit vaak met beide pootjes op mijn schouder en dan maffen kwispelen en daarna grommen en proberen uit te halen. Is negeren dan het beste of terug grommen of een speeltje pakken het is toch de bedoeling dat ik bepaal wanneer er gespeeld wordt?

incubi666 schreef:Fijn topic hier heb ik iets aan als ze te hard bijt of iets doet wat niet mag terug grommen of bovenlip optrekken. Mijn pup wil savonds als ik met haar op de bank zit vaak met beide pootjes op mijn schouder en dan maffen kwispelen en daarna grommen en proberen uit te halen. Is negeren dan het beste of terug grommen of een speeltje pakken het is toch de bedoeling dat ik bepaal wanneer er gespeeld wordt?

Je zit nog steeds vast in dat dominantie verhaaltje he?

Als je geen zit hebt om te spelen, zet je haar op de grond. Grommen en happen is gewoon normaal spel.

Naap is nu nogal vol van loopse teven. Valt ook lekker precies samen met het uitwerken van zijn castratiechip.
Trekken aan dat blok beton is geen doen. Als hij te lang staat te snuffelen of geen zin heeft om te luisteren ga ik op m'n hurken naast hem mee snuffelen.
Hij heeft er dan meteen de schijt in "nou hoor, zo hoeft het al niet meer!"

dagmar88 schreef:

incubi666 schreef:Fijn topic hier heb ik iets aan als ze te hard bijt of iets doet wat niet mag terug grommen of bovenlip optrekken. Mijn pup wil savonds als ik met haar op de bank zit vaak met beide pootjes op mijn schouder en dan maffen kwispelen en daarna grommen en proberen uit te halen. Is negeren dan het beste of terug grommen of een speeltje pakken het is toch de bedoeling dat ik bepaal wanneer er gespeeld wordt?

Je zit nog steeds vast in dat dominantie verhaaltje he?

Als je geen zit hebt om te spelen, zet je haar op de grond. Grommen en happen is gewoon normaal spel.

Zeker bij een pup vind ik het juist wel fijn om gewoon de mensentaal ook aan te leren inderdaad gewoon pootjes van je afhalen en op de grond zetten als je geen zin hebt in dat gedrag.
Dan ga ik zelf niet grommen of de pup met mijn tanden bij de nekvel beetpakken om op de grond te zetten.
Als het met een blik geven duidelijk is, dan is dat mooi meegenomen, maar als mens kan ik nooit honds reageren omdat ik dat gewoon niet ben.
Vind het juist altijd juist mooi om te zien hoe snel honden lichaamstaal kunnen begrijpen, en dan in mijn ervaring die van de mens en die van de katten.

Vind het soms ook trouwens wel een ding als mensen dénken een bepaald iets te doen wat honds is.. mensen die terug een lip optrekken naar een hond die aangeeft ergens het niet mee eens te zijn terwijl ze rustig in een hoek liggen en dat die mens op handen en voeten ze benaderd
Zo dom soms.. eigen ervaring, ging net goed omdat ik het op tijd zag

dagmar88 schreef:Naap is nu nogal vol van loopse teven. Valt ook lekker precies samen met het uitwerken van zijn castratiechip.
Trekken aan dat blok beton is geen doen. Als hij te lang staat te snuffelen of geen zin heeft om te luisteren ga ik op m'n hurken naast hem mee snuffelen.
Hij heeft er dan meteen de schijt in "nou hoor, zo hoeft het al niet meer!"

Nanna schreef:

lucie schreef:ik probeer zoveel mogelijk te communiceren met houding, mimiek en energie; non verbaal dus. Maar als het op grommen aankomt, faal ik jammerlijk Daar is echt nog geen hond van onder de indruk geweest, en ik doe toch echt m'n best om serieus over te komen .

Wij kunnen technisch gezien ook niet grommen Ik gebruik daarvoor een heuuuuuuuuuuuh en dan vrij hard en op mijn laagste stembereik.
Tel daarbij een starende blik en een verstarde lichaamshouding op en Fik is onder de indruk. Ik doe dat weleens bij honden die komen buurten en die ik weg wil hebben omdat ik ze niet vertrouw. Werkt vaak heel goed. Als ze dat niet willen begrijpen krijgen ze een schop en dat begrijpen ze heel goed.

Is dat echt zo? Ik was me er zelf nooit zo van bewust, dat ik (sporadisch) een bepaald geluid maakte als ik geen zin had om te spreken, maar wel mijn voormalige duo duidelijk wilde maken dat ik ergens echt even geen zin in had.
Tijdje geleden deed ik dat geluid min of meer onbewust toen Aki iets deed waar ik geen trek in had en mijn partner vroeg me ineens wat ik had gedaan waardoor Aak ineens van mij wegging en op een kleed ging liggen. Ik had het zelf niet door, omdat ik dus met iets anders bezig was en middels die lage brom aangaf dat ik geen aandacht wilde geven aan Aki die zich opdrong op dat moment.

Heb het net even weer uitgeprobeerd, omdat ik dus niet bewust normaal gesproken zo reageer of dit vaak gebruik. Maar het oefenen van de gromtoon gaf al reactie, en bewust op de wc gaan zitten met de deur op een kier.. toen hij met zijn neus bij de deur kwam gaf ik dus ook de brom/grom vanuit mijn keel en hij is bij de deur weggegaan, de keuken uit gegaan en in de woonkamer op het kleed gaan liggen. Uiteraard ben ik daarna direct op hem toegelopen en weer aangehaald en het is ok. Maar blijkbaar kan ik wel een bepaalde toon qua zachte grom produceren die wel begrepen wordt door de honden.

Deze toon heb ik eigenlijk van mijn eerste hond overgenomen, Finn kon heel subtiel met een lage toon Bluf laten weten dat hij echt ergens niet van gediend was, en zij pikte dat altijd feilloos op.
En Jol hoor ik die lage toon ook wel geven naar Aki toe als ze iets echt niet wil delen of als ze vindt dat hij te opdringerig is. En Aak zelf doet het uiteraard ook. Het is een bromtoon zonder tanden laten zien of lip optrekken, je hoort alleen toon en vibratie, en de ogen geven wat weer. Bij honden uiteraard ook de oren, maar als mens kan ik die moeilijk in beweging krijgen