Pagina 1 van 3
Vast al honderd keer geweest, maar toch....
Geplaatst: 16 nov 2018 23:22
door pointer
Vast een onderwerp wat al heel veel aan bod is geweest en ja...ik weet hoe de zoekfunctie werkt, maar ik zoek DE tip tegen trekken aan de lijn.
Pablo heeft nooit netjes aan de lijn gelopen , maar trekt steeds minder. Nu hebben we Mai een DSK kruising van 6 maand. We hebben Mai nu 5 weken en in het begin een vrollijk springeding aan de lijn, maar gedraagt zich nu als een trekpaard. Prima voor de canicross, maar niet te doen met uitlaten. Ik ken de volgende tips:
- andere kant oplopen als hij trekt
-stil blijven staan als hij trekt
-aandacbt vasthouden door bv. een beloningsbrokje.
Maar vooral consequent zijn, maar met welke methode? Roept u maar....
Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....
Geplaatst: 17 nov 2018 04:34
door sirene
Het allerbelangrijkste is consequent zijn. Aan een strakke lijn komt pupje helemaal nergens. Ik blijf stil staan zodra de lijn strak staat. Eerst is de lijn laten ontspannen genoeg. Uiteindelijk moet pup kijken de lijn ontspannen en weer bij mij komen lopen voordat we verder gaan. Zonder woorden. Ik praat als ze het goed doen. Bij mij moeten ze met een slappe lijn lopen aan de halsband en aan het tuig mogen ze trekken. Als ik geen zin/tijd heb om op te letten of we gaan iets nieuws spannends doen doe ik het tuig aan. Belonen met brok voor netjes meelopen doe ik zelf nooit. De beloning is dat we gewoon lekker samen lopen. Corrigeren met de lijn doe ik ook niet. Ik hou alleen tegen. Er worden geen rukjes gegeven.
Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....
Geplaatst: 17 nov 2018 08:05
door laeken
Persoonlijk denk ik dat dit een kwestie van keuzes maken is. Als je echt fanatiek met haar wil gaan canicrossen moet je dit accepteren. Trekken afleren met wandelen en toestaan en willen met sporten is een hele verwarrende situatie. Zeker voor een super actieve jachthond. Die gaan of je leert het ze af.
Toen wij Eva kregen, een Belgische herder waar we ook sport mee wilde doen hebben we bijten niet afgeleerd. Je wil immers een hond die goed fanatiek op speelgoed gaat en ook wel op je arm en been. Dus niks aan gedaan. Later werd dat vanzelf minder maar dat is nu eenmaal zo met bijten en zeker niet met sleuren. Sleuren is ja of nee.
Ik heb zelf nooit iets aan trekken gedaan. Ik hou van honden die vooruit gaan. Dus trek maar. Ik ben wel bijna 90 kilo en 186 dus ik kan zo'n sleurhond prima houden.
Stel je koopt een husky om mee te gaan sporten. Dan ga je niet vragen van de hond om de eerste maanden netjes naast te lopen aan de riem.
Hele slimme bastaarden en bepaalde rassen kun je dat wel leren. Maar de meeste honden die je afkeer geeft voor sleuren gaan later niet ineens wel sleuren in de sport.
Dus als je een canicross hond wil heb je een hond die sleurt bij het wandelen. Niks aan doen wat mij betreft. Gaat de hond eenmaal helemaal goed tijdens het sporten dan kan je werken aan een commando niet trekken. Maar wel echt pas nadat het werken erin zit en de hond zijn taken in de sport beheerst. Een sportherder leer je pas los als hij vast kent. En een canicross hond leer je pas naast als hij kan crossen. Niet van tevoren. Van tevoren laat je hem gaan. De rem komt na de startknop.
Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....
Geplaatst: 17 nov 2018 08:14
door crutz
laeken schreef:Persoonlijk denk ik dat dit een kwestie van keuzes maken is. Als je echt fanatiek met haar wil gaan canicrossen moet je dit accepteren. Trekken afleren met wandelen en toestaan en willen met sporten is een hele verwarrende situatie. Zeker voor een super actieve jachthond. Die gaan of je leert het ze af.
Toen wij Eva kregen, een Belgische herder waar we ook sport mee wilde doen hebben we bijten niet afgeleerd. Je wil immers een hond die goed fanatiek op speelgoed gaat en ook wel op je arm en been. Dus niks aan gedaan. Later werd dat vanzelf minder maar dat is nu eenmaal zo met bijten en zeker niet met sleuren. Sleuren is ja of nee.
Ik heb zelf nooit iets aan trekken gedaan. Ik hou van honden die vooruit gaan. Dus trek maar. Ik ben wel bijna 90 kilo en 186 dus ik kan zo'n sleurhond prima houden.
Stel je koopt een husky om mee te gaan sporten. Dan ga je niet vragen van de hond om de eerste maanden netjes naast te lopen aan de riem.
Hele slimme bastaarden en bepaalde rassen kun je dat wel leren. Maar de meeste honden die je afkeer geeft voor sleuren gaan later niet ineens wel sleuren in de sport.
Dus als je een canicross hond wil heb je een hond die sleurt bij het wandelen. Niks aan doen wat mij betreft. Gaat de hond eenmaal helemaal goed tijdens het sporten dan kan je werken aan een commando niet trekken. Maar wel echt pas nadat het werken erin zit en de hond zijn taken in de sport beheerst. Een sportherder leer je pas los als hij vast kent. En een canicross hond leer je pas naast als hij kan crossen. Niet van tevoren. Van tevoren laat je hem gaan. De rem komt na de startknop.
De grootste onzin die er bestaat. Een hond kan prima bijten op bijtrol/mouw/pak ook als deze als pup of jonge hond grenzen geleerd heeft. Sterker nog, dat zijn de fijnste, stabielste en sociaalste honden

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....
Geplaatst: 17 nov 2018 08:29
door laeken
Prima. Toch kregen wij toen ander advies. Niet afkappen als ze speels bijten. Wil er nog aan toevoegen dat dezelfde hond daarna de meest zachtaardige mond had van alle honden die ik ooit gehad heb. Ze beet niet met spelen en gebruikte haar mond nooit bij mij. Ze hield haar lippen over haar tanden als ik haar uitdaagde tot spel. Ben er in elk geval door haar achter gekomen dat het laten gaan van baldadigheid en bijgedrag bij een pup geen enkel negatief effect heeft op de hond later. Eva was super super zacht in de mond. Guus is daarentegen veel en veel te hard. Ga je met hem stoeien dan gaat hij door het lint en bespringt je grommend en grauwend en hij gebruikt zijn tanden veel te hard. En juist Guus is super onderdanig en komt over als streng opgevoed.
Ikzelf zou een canicross hond dus niet afleren te trekken maar ieder zijn mening. Onzin vind ik het dus totaal niet. Afleren van iets wat je later wil lijkt me onlogisch.
Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....
Geplaatst: 17 nov 2018 08:34
door laeken
crutz schreef:laeken schreef:Persoonlijk denk ik dat dit een kwestie van keuzes maken is. Als je echt fanatiek met haar wil gaan canicrossen moet je dit accepteren. Trekken afleren met wandelen en toestaan en willen met sporten is een hele verwarrende situatie. Zeker voor een super actieve jachthond. Die gaan of je leert het ze af.
Toen wij Eva kregen, een Belgische herder waar we ook sport mee wilde doen hebben we bijten niet afgeleerd. Je wil immers een hond die goed fanatiek op speelgoed gaat en ook wel op je arm en been. Dus niks aan gedaan. Later werd dat vanzelf minder maar dat is nu eenmaal zo met bijten en zeker niet met sleuren. Sleuren is ja of nee.
Ik heb zelf nooit iets aan trekken gedaan. Ik hou van honden die vooruit gaan. Dus trek maar. Ik ben wel bijna 90 kilo en 186 dus ik kan zo'n sleurhond prima houden.
Stel je koopt een husky om mee te gaan sporten. Dan ga je niet vragen van de hond om de eerste maanden netjes naast te lopen aan de riem.
Hele slimme bastaarden en bepaalde rassen kun je dat wel leren. Maar de meeste honden die je afkeer geeft voor sleuren gaan later niet ineens wel sleuren in de sport.
Dus als je een canicross hond wil heb je een hond die sleurt bij het wandelen. Niks aan doen wat mij betreft. Gaat de hond eenmaal helemaal goed tijdens het sporten dan kan je werken aan een commando niet trekken. Maar wel echt pas nadat het werken erin zit en de hond zijn taken in de sport beheerst. Een sportherder leer je pas los als hij vast kent. En een canicross hond leer je pas naast als hij kan crossen. Niet van tevoren. Van tevoren laat je hem gaan. De rem komt na de startknop.
De grootste onzin die er bestaat. Een hond kan prima bijten op bijtrol/mouw/pak ook als deze als pup of jonge hond grenzen geleerd heeft. Sterker nog, dat zijn de fijnste, stabielste en sociaalste honden

Ik vind dat er in de africhting nogal wat wisselt kwa hoe en wat. 10 jaar geleden moest je de hond juist laten gaan en nu juist weer niet. Gezien het enorme aantal honden dat afhaakt en ongeschikt blijkt voor sport denk ik dat er veel te weinig gekeken wordt naar de hond zelf. Eva had het nodig om vrij te worden. Begrenzen en begrenzen had haar introvert gemaakt. Ben ik 100% zeker van.
En dat ze niet sociaal was heeft hier allemaal niks mee te maken. Dat is ze nooit geweest. Dat ze later een geweldige hond was geworden is wel de vrucht van alle moeite die erin gestoken is. Ze kon domweg alles goed. Elke sport blonk ze in uit en leerde ze alsof het niks was. Alleen haar gebrek aan sociaal gedrag heeft het steeds tegen gehouden.
Dus het heeft in elk geval bij haar heel erg goed uitgepakt om niet overal een rem op te zetten.
Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....
Geplaatst: 17 nov 2018 08:41
door crutz
laeken schreef:Prima. Toch kregen wij toen ander advies. Niet afkappen als ze speels bijten. Wil er nog aan toevoegen dat dezelfde hond daarna de meest zachtaardige mond had van alle honden die ik ooit gehad heb. Ze beet niet met spelen en gebruikte haar mond nooit bij mij. Ze hield haar lippen over haar tanden als ik haar uitdaagde tot spel. Ben er in elk geval door haar achter gekomen dat het laten gaan van baldadigheid en bijgedrag bij een pup geen enkel negatief effect heeft op de hond later. Eva was super super zacht in de mond. Guus is daarentegen veel en veel te hard. Ga je met hem stoeien dan gaat hij door het lint en bespringt je grommend en grauwend en hij gebruikt zijn tanden veel te hard. En juist Guus is super onderdanig en komt over als streng opgevoed.
Ikzelf zou een canicross hond dus niet afleren te trekken maar ieder zijn mening. Onzin vind ik het dus totaal niet. Afleren van iets wat je later wil lijkt me onlogisch.
Het was al eerder duidelijk dat jullie niet bij een vereniging geweest zijn waar zaken normaal/moderner verliepen
Een hond kan prima scheiden tussen wandelen aan bv halsband of canicross aan een tuig.
Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....
Geplaatst: 17 nov 2018 08:51
door laeken
Dat advies kregen wij hier op dit forum en niet op die rare club waar ik 3 keer geweest ben. Niet om het een of ander maar jij was hier toen zelf ook al aan het schrijven. Volgens mij dacht je er toen zelf ook anders over aangezien ik jouw advies over herders ook serieus neem. Een staande hond is ook geen herder kwa intellect. Ik heb ook altijd begrepen dat husky's die afgeleerd wordt te trekken later mindere sporthonden worden. Lijkt me ook logisch zelf.
Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....
Geplaatst: 17 nov 2018 09:01
door laeken
Ben heel benieuwd naar hoe dit vooruit gerichte gedrag af gekapt wordt en wat het gevolg zal zijn. Neem van mij aan het diep zit gezien het ras en dat je tegen haar natuur moet vechten. Ik zou het zelf nooit doen maar dat is duidelijk. Het is mijn hond niet dus ik wens je succes met het afleren van iets heel erg dieps.
Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....
Geplaatst: 17 nov 2018 09:02
door S@ndr@
hier werkt een jachtlijntje hoog in de hals ( alla... honden show, ) t aller beste... ruimte als het kan, een een kleine correctie als ze te hard lopen... en dan niet terug trekken maar om hoog of opzij.. op die manier neem ik ze zo alle drie mee..
Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....
Geplaatst: 17 nov 2018 09:28
door dagmar88
laeken schreef:Ben heel benieuwd naar hoe dit vooruit gerichte gedrag af gekapt wordt en wat het gevolg zal zijn. Neem van mij aan het diep zit gezien het ras en dat je tegen haar natuur moet vechten. Ik zou het zelf nooit doen maar dat is duidelijk. Het is mijn hond niet dus ik wens je succes met het afleren van iets heel erg dieps.
Hebben wij niet gedaan nee. Naap heeft altijd getrokken. Voorop en stampen als een karrepaard. Rond een maand of acht trok hij alsof hij een slee trok
Kun je in zijn geval ook helemaal niet afleren met stoppen of omdraaien, laat staan correcties. Hij moet vooruit.
Hij heeft met de tijd geleerd rekening met je te houden en ik (constant) contact met hem. Het werkt alleen omdat hij aan de flex acht meter voor me loopt en luistert wat de bedoeling is.
Als hij al heeft gesport loopt hij tegenwoordig aan een slap jachtlijntje.
Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....
Geplaatst: 17 nov 2018 09:28
door pointer
Mooi, al heel veel tips. Ik denk dat een hond prima in staat is om uitlaten (halsband) en canicross( trektuig) te onderscheiden. Met canicross is rustig naar de start lopen er niet bij en dat accepteren we. Ik zie trouwens genoeg honden die bij wedstrijden wel een soort aan/ uit knopje lijken te hebben.
Het is ook een soort ritueel, baas pakt canicross spullen. Hardloopkleding gaat aan dat herkent Pablo en dan gaat hij in standje druk.
Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....
Geplaatst: 17 nov 2018 09:50
door Machie
Ik heb ook 2 van die trekpaarden. Ik ben echt te lui het af te leren. Ze lopen individueel altijd prima, maar zodra ik ze alle 4 een stukje aan de lijn heb sleuren er 2 als gekken. Maar gelukkig wegen die 11 en 13 kg
Succes!
Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....
Geplaatst: 17 nov 2018 10:27
door DeDiana
Amy heeft dat vooruit gerichte ook. Die wil gewoon altijd rennen, naar alles wat ze ziet/ruikt/hoort, en loopt nooit stapvoets. Ze kan prima volgen op commando, maar dat vind ik iets heel anders dan wandelen zonder trekken: als we gewoon wandelen voor haar ontspanning, hoeft ze niet te volgen natuurlijk, ik wil juist dat ze lekker snuffelt en wat voor zichzelf doet, maar dan graag wel in een iets minder hoog tempo. Als ik de lijn heel kort neem, moet ze wel even volgen, maar aan de lange lijn krijgt ze gewoon de vrijheid.
Omdat zij niet vaak losloopt, vind ik het niet helemaal eerlijk om haar steeds te remmen. Ze heeft gewoon veel energie en als ze dagelijks twee uur los kon lopen, zou ik veel meer van haar vragen. Maar ze moet haar energie ook aan de lijn kwijt kunnen en gewoon stapvoets naast mij lopen, daar is ze echt het type niet voor. Mijn andere honden die wel loslopen, kunnen dat wel prima, maar die zijn dan ook hun ei ruimschoots kwijt als ze los kunnen rennen en hun eigen tempo kunnen bepalen.
Als Amy echt als een trekpaard vooruit gaat, stop ik even en wacht ik tot ze weer wat gekalmeerd is voordat we verder lopen. Er mag best een beetje druk op de lijn staan, maar echt sleuren mag niet. Soms moet ze daar even aan herinnerd worden, maar nu gaat dat eigenlijk heel goed.
Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....
Geplaatst: 17 nov 2018 10:27
door Lunatic
Ik leer mijn puppen altijd eerst los volgen, in de tuin en in huis, steeds iets langer en wendingen maken e.d. Dan gaat er een jachtlijntje om, jachtlijntje = werken dus dat betekend netjes volgen en op mij letten. Met gewone uitlaatrondjes kregen ze dan een tuig om en gaf ik het commando vrij, wat inhoud dat ze de hele riemlengte mogen gebruiken om te snuffelen e.d zolang ze maar niet gaan sleuren als een idioot. Dat heeft hier altijd goed gewerkt, ze weten echt het verschil tussen jachtlijn en normale lijn, die nu gewoon aan een halsband zit, want ze hebben allemaal een hekel aan een tuig

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....
Geplaatst: 17 nov 2018 10:49
door crutz
laeken schreef:Dat advies kregen wij hier op dit forum en niet op die rare club waar ik 3 keer geweest ben. Niet om het een of ander maar jij was hier toen zelf ook al aan het schrijven. Volgens mij dacht je er toen zelf ook anders over aangezien ik jouw advies over herders ook serieus neem. Een staande hond is ook geen herder kwa intellect. Ik heb ook altijd begrepen dat husky's die afgeleerd wordt te trekken later mindere sporthonden worden. Lijkt me ook logisch zelf.
Kan prima zijn dat mijn advies inmiddels veranderd is. Ik ben ook behoorlijk veranderd en ontwikkeld

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....
Geplaatst: 17 nov 2018 11:01
door laeken
Iedereen blijft veranderen gelukkig. Wat ik wel echt belangrijk vind is dat het wel super goed uitgepakt heeft. Eva was als pup een regelrechte draak en ze heeft heel wat jassen en broeken en laarzen kapot getrokken. Niet gestraft en het werd dus een hond die nooit maar dan ook nooit haar tanden gebruikte in spel naar mij. Dat is wel belangrijk dus ik vond het ondanks dat het achterhaald zou zijn een enorm succes.
Ik zie het met dat trekken dus ook zo. Trekken zit in de hond. Straks samenwerken en een weg zoeken hierin lijkt mij zoveel slimmer dan vechten tegen de natuur van de hond. Vechten geeft ook terugvechten. Volg aanleren is iets totaal anders dan een uur zonder trekken aan de riem lopen. Dus ik zou mijn weg zoeken en nooit gaan afleren te trekken. Dat gaat super lastig en je gaat tegen een aangeboren weerstand lopen. Deze honden sleuren altijd. Niet voor niks lopen er vooral dit soort honden voor snelheid voor een slee, in canicross en allerlei andere sporten waarbij de hond vooruit moet. Aard van het beest. Of je de aard van de hond moet aanpassen en bijsturen durf ik te betwijfelen. Zoek eerder contact en probeer samen tot een gulden middenweg te komen. Dat zou ik doen. Een hond die met jou bezig is is niet gefixeerd op wat voor hem is. En een hond die kan volgen is niet een hond die ontspannen aan de riem zal lopen. Guus kan ook volgen maar wandelt aan de riem voorop en vooruit. Ik vind dat zelf plezierig. Ook mijn 3 grote honden liepen met strakke riemen voor me. Geweldig.
Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....
Geplaatst: 17 nov 2018 11:22
door dagmar88
laeken schreef:Deze honden sleuren altijd. Niet voor niks lopen er vooral dit soort honden voor snelheid voor een slee, in canicross en allerlei andere sporten waarbij de hond vooruit moet. Aard van het beest. Of je de aard van de hond moet aanpassen en bijsturen durf ik te betwijfelen. Zoek eerder contact en probeer samen tot een gulden middenweg te komen. Dat zou ik doen.
Voor ons geldt dat wel ja. Het heeft wel dik twee jaar geduurd
Natuurlijk is het belangrijk dat hij niet gericht kracht gaat zetten tijdens een rondje door de wijk, dat is niet fijn lopen.
Maar die oersterke impuls vooruit te willen, wil ik niet ondermijnen. Dat is z'n hoofdtaak, hij is er voor geboren. Dat hij nog eens moet poepen en plassen en een frisse vacht halen is bijzaak.
Sinds hij echt gehoor kan geven aan zijn behoefte om te trekken is het kwartje pas gevallen dat dat buiten het werk niet zo nodig hoeft.
Daarbij loopt hij naast de fiets volledig op mijn stem. Tempo, welke kant we op gaan, andere honden passeren etc. Hij heeft nog een jachtlijntje om om bij te sturen wanneer nodig, maar eigenlijk hangt dat er voor de sier, want ik loods hem overal zo doorheen.
Hij moet z'n kop er bij houden en goed luisteren om te kunnen doen wat hij graag wil. Die aandacht werkt met wandelen ook door.
En al die uren fietsen zorgen dat hij z'n energie goed kwijt kan. Dat maakt het ook makkelijker zijn aandacht vast te houden, al is hij de volgende dag weer ver opgeladen
Hij galoppeert nu zelfs ingehouden aan de flex, als een longeerpaard
Het is best lastig, zo'n jonge sporthond. Ze willen van alles, maar het kan nog niet vol.
Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....
Geplaatst: 17 nov 2018 12:15
door sirene
Je kan een hyena leren stil te blijven staan om bloed af te nemen. Ik zou niet weten waarom je hond niet kan leren in de ene situatie keihard te trekken en in een andere situatie niet. Het is
Mij alvast prima gelukt. Spring trekt vol overgave aan haar tuig, als ze haar halsband om
heeft kun je haar met een pink uitlaten.
Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....
Geplaatst: 17 nov 2018 12:33
door Manuma
Ik weet niet anders dan dat de honden die aan treksport doen heel goed het verschil weten. Tuig + treklijn (elastisch) is als een bezetene trekken. Als je die eenmaal om hebt gaat er een knop om, zelfs bij mijn niet fanatieke sledehond en Uma de slome

Halsband of looptuig is anders. Mijn honden lopen overigens ook wel in hun trektuig en lijn aan de heupgordel voor lange afstandswandelingen. Dan trekken ze ook, dat zou ik normaal aan de lijn niet accepteren.
Overigens heb ik Manu afgeleerd aan de lijn te trekken door hem op commando te leren trekken

Zo heb ik ook springen en joelen kunnen dimmen, door hem op commando dat soort gedrag te laten zien. Terwijl hij trok gaf ik hem een stemcommando en zette er extra de pas in. Ik moedigde hem dan aan met "hop, line out". Er komt een moment dat je hond naar je omkijkt: "Doe ik iets goed?" als je hem beloont met stem. En als hij omkijkt heb je al contact, dan stop je die oefening door hem iets (heel) lekkers te geven.
Zo kreeg ik tijdens het wandelen weer een doorgang en hij leerde dat trekken iets is wat we niet constant doen maar wel zou mogen, mocht ik het vragen.
Manu was toen ook iets van 5 maanden oud. Ik moet bekennen dat ik toen niet zoveel kaas had gegeten van honden opvoeden maar het heeft voor ons wel fijn gewerkt. Ik heb er nog steeds profijt van.
Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....
Geplaatst: 17 nov 2018 15:52
door ranetje
Nanna schreef:laeken schreef: Het is mijn hond niet dus ik wens je succes met het afleren van iets heel erg dieps.
Het is een kruising Duitse staande

Ik zou hem het commando 'volg' aanleren. Met veel kaas. En veel prijzen. Trekken mag alleen met het tuig om en wederom een commando. Ik zou hem voor de gewone wandelingen dus een halsband geven. Dat hij goed het verschil weet.
Het commando volg is idd prima om aan te leren.
Het probleem is dat dat voor een hond van een half jaar wel even kan, maar niet een hele wandeling.
Aandacht vasthouden met een brokje is prima als je niet anders meer kunt "temmen" maar eigenlijk begin je dan aan de achterkant.
Aandacht levert een brokje op, maar ik houd het niet voor de neus van de hond. (behalve in bijzondere situaties)
Loopt ze naast en kijkt ze op dan gaat er een brok in.
Loopt ze naast en kijkt voor zich, maar blijft naast dan wordt dat beloond met stem.
Gaat ze trekken dan blijf ik staan en in extreme gevallen draai ik om en loop terug.
Een toverwoord heb ik niet, dan had ik dat zelf allang gebruikt
Alle drie de acties zijn samen te gebruiken naar mijn idee

Gaat dit tijd kosten? JA
Moet je langere afstand aangelijnd afleggen voor de hond los kan dan zou je (als dat mogelijk is) de hond helemaal, of een groot stuk, met de auto vervoeren zodat je over het trekken even wat minder strijd hoeft te hebben.
Apart zou je dan weer het naast lopen ( = lopen zonder trekken) of het "volgen" kunnen oefenen.
Heeft deze hond überhaupt al iets geleerd het eerste half jaar, dus voor je haar kreeg?
edit: typo
Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....
Geplaatst: 17 nov 2018 16:08
door yodi
Ik heb het Yodi afgeleerd met een kort riempje van ongeveer 1m, als ze naast moest pakte ik die even erbij, ze is nogal sterk.
Na een paar weken was het niet meer nodig.
Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....
Geplaatst: 17 nov 2018 16:41
door pointer
Mai heeft weinig geleerd in zijn eerste 6 maanden, maar is wel leerbaar. Hij pakt dingen snel op, maar heeft een spanningsboog van een nanoseconde.
Hij hoeft niet veel aan de lijn. Na pakweg 200 mtr sta ik tussen de weilanden. Maar ik wil die 200 mtr graag heelhuids afleggen met 2 honden. Ik ben vanmiddag alleen met hem op pad geweest en als ik maar met een hoog stemmetje tegen hem blijf kletsen dan zit hij alleen maar mij aan te staren en loopt zowat achterstevoren.
Paar 100mtr is dan wel max.
Pablo doet alles voor een brokje, Mai is daar minder gevoelig voor, maar een aai over zijn bol vind hij prima.
Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....
Geplaatst: 17 nov 2018 17:07
door Paisley
sirene schreef:Je kan een hyena leren stil te blijven staan om bloed af te nemen. Ik zou niet weten waarom je hond niet kan leren in de ene situatie keihard te trekken en in een andere situatie niet. Het is
Mij alvast prima gelukt. Spring trekt vol overgave aan haar tuig, als ze haar halsband om
heeft kun je haar met een pink uitlaten.
Het is bij mij ook geen enkel probleem. Bij Kiwi is het verschil heel groot. Die kan enorm hard en fanatiek trekken, maar ook rustig volgen.
Voor mij is het lopen aan een slappe lijn vooral een inhaal-verbod. Als ze toch probeert in te halen, laat ik met mn stem weten dat dat nu even niet mag. Zou ze daar doorheen lopen, dan gaat alles en iedereen in de ankers en dat is voor niemand goed. Het werkt hier heel goed.
Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....
Geplaatst: 18 nov 2018 07:09
door laeken
Tara schreef:Ik loop al 11 jaar te godveren om het getrek van mijn hond. Toen ik haar een tijdje aan een halti heb meegehad viel wel een keer het kwartje dat ze normaal mee moest lopen en sindsdien is het ook wel wat minder geworden gelukkig. Maar als ze opgefokt is valt ze weer in haar oude gedrag. Echt, láát maar.
De andere twee trekken niet, blijkbaar zit het er gewoon niet zo erg in bij hen.
Ik heb ook van de riemsleurders gehad en dan lijkt niks te helpen. Ze kunnen wel volg maar je kan ze niet de hele wandeling laten volgen. 200 meter zoals ik lees dat het stuk is lijkt me dan juist weer geen probleem....
Sleurt hij of zij ook zo als je alleen gaat? Want ik merk heel duidelijk dat de honden die trekken veel meer trekken als je met meerdere honden loopt. Dan wil er een perse voorop.
Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....
Geplaatst: 18 nov 2018 12:04
door ranetje
Kells schreef:Tara schreef:Kells schreef:
Herkenbaar!

Zou het een rasgroep 7 dingetje zijn? Als ik met alle drie tegelijk loop of in een groep, dan sleuren ze altijd.
Geen idee, maar bij tijden kan ik ze echt wel wurgen.
Maar goed, verder zijn ze echt superbraaf en ik heb ze eigenlijk nooit aan de lijn, dus heel vaak heb ik er ook weer geen last van.
Ik hoef ook maar 100 meter door de straat en dan kan ik ze losgooien, maar dat korte stukje is af en toe een beproeving. Zeker als Aislinn een kat ziet...
Heel herkenbaar
Nou moet ik zeggen dat Ita redelijk gematigd is, maar Rana kon enorm trekken en Claire heeft er ook een handje van.
Al kan ik haar van huis naar bos redelijk naast houden (met regelmatig herinneren dat ze niet mag trekken).
En dan heb ik nog het geluk dat Ita niet meedoet.
Ik heb trouwens wel vreselijk hard gelachen bij de laatste Jacht Aanlegtest van Claire.
Ik had haar aan de quick release lijn gedaan en ging het veld op toen het mijn beurt was.
Claire enorm trekken

dus ik bleef even staan om haar wat rustiger te krijgen.
De keurmeester zag dat en zei dat ik Claire eens een "goeie correctie" moest geven.
Een ruk geven met een quick release halsband is echter niet zo'n goed idee
Hij pakte de lijn uit mijn handen en gaf er een enorme ruk aan …………………………..
Waarop de halsband dus losschoot en Claire over het veld ging racen
Ik heb iemand nog nooit zo beteuterd zien kijken.
Ik zei toch al dat dat niet kon met die halsband?

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....
Geplaatst: 18 nov 2018 12:40
door ellen en de birmanen
ik loop met 6 honden tegelijk. ze weten dat ze aan de lijn niet moeten trekken en moeten kloten. aan de lijn is het gewoon meelopen. als ze los zijn gaan ze hun goddelijke gang maar. maar aan de lijn eis ik volgzaamheid.
Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....
Geplaatst: 18 nov 2018 12:47
door ranetje
ellen en de birmanen schreef:ik loop met 6 honden tegelijk. ze weten dat ze aan de lijn niet moeten trekken en moeten kloten. aan de lijn is het gewoon meelopen. als ze los zijn gaan ze hun goddelijke gang maar. maar aan de lijn eis ik volgzaamheid.
Hartstikke mooi en knap
Misschien kan je TS (en mij

) vertellen HOE je dat hebt gedaan?
Want dat TS het niet wil lijkt me duidelijk, alleen dat kwartje ……………………..
Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....
Geplaatst: 18 nov 2018 13:09
door Sandra&co
De ene hond vindt het makkelijker dan de ander. Sofi heb ik het in 1 wandeling van een half uur weten uit te leggen met de hulp van kaasjes en daar zit het gewoon in. Die trekt niet. Of hóógstzelden als iets echt interessant is. Nja, eigenlijk gewoon verwaarloosbaar weinig.
Izzy...die snapt het niet. Los van de lijn kent ze het commando 'naast', dat zit er goed ingebakken. Maar zodra die lijn eraan zit, is het weer een onmogelijkheid voor d'r en kent ze 'naast' niet eens meer

Ze sleurt niet héél hard, maar zit altijd op het eindje van de lijn d'r grenzen te zoeken. En als we met iemand samen wandelen is het einde zoek, want dan hangt ze dus wel demoordstikkend in de riem

Tsja. Ik zou er best wat mee kunnen, maar zo vaak doen we geen aangelijnde wandeling dus ik vind het ergens ook wel gescheten. Het is 1 van d'r weinige slechte gewoontes, dat gun ik haar dan ook wel weer.
Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....
Geplaatst: 18 nov 2018 13:09
door Lanavandevledders
Lana heeft een simpel anti trektuigje aan,
geen gecorrigeerd, geen getrek, moet er niet aan denken dat 45 kilo aan mijn armen zit te roppen,
ze hoeft helemaal niet strak naast mij te lopen, metertje achter en metertje voor prima,
ze reageert trouwens prima op mijn stem, die commando's worden tijdens het loslopen geregeld geoefend, en dat werkt aan de lijn ook prima.
maar in het geval van een andere hond, wil ik toch de controle kunnen houden, en aan een halsband is ze dan gewoon te sterk.
die dikke nek geeft nergens om.