Ik trap wel even af. Er loop hier een jonge reu rond. Vanaf dag 1 moet Droef moet hem niet, gewoon echt niet. Iets in zijn houding zorgde er voor dat Droef graag even met hem wil matten.
Ik heb tot een week of 2 geleden gedacht dat het een rhodesian ridgeback was, tot ik dus hoorde dat het een Vizsla is.

In mijn verdediging: Die hond is dus zo onzeker, dat hij 80% van de tijd met een enorme borstel rondloopt maar ondertussen wel zogenaamd stoer probeert over te komen, staart hoog etc. Ik geloofde haar echt niet en gooide die enorme borstel op zijn rug in de strijd. Daarop kwam gaf ze inderdaad aan dat hij die vaak heeft maar soms verdwijnt die, zoals wanneer hij met haar doodle speelt en zich op den duur wel echt op zijn gemak voelt.
Stiekem schaam ik me hier best wel een beetje voor, dacht toch dat ik rassen wel beter wist te herkennen.