Het HondenForum

Naar aanleiding van een ander topic kwam ik op de vraag; welke 'gekke' angst heeft jouw hond?

Om maar te starten; Rex is als de dood voor ballonnen. Joost mag weten waarom, maar hij gaat echt compleet uit zijn plaat tegen een ballon. De ergste zijn, als ik hem mag geloven, de types met helium erin, maar ook gewone zijn Niet Oke.

Ik vind het hilarisch, uiteraard. Maar toen ik een heliumballon had gekregen, hebben we het ding voor zijn gemoedstoestand toch maar in de slaapkamer gehangen.

Droef vind het heul gevaarlijk als ik een boterhamzakje ga pakken, van een rol af trekken dus.
Hij loopt dan echt het liefst weg bij me.

Oorzaak is bekend. Hij sprong ooit tegen de baas op die net een zakje van de rol wilde aftrekken en toen kreeg hij dus een volle vuistslag in zijn gezicht.

Inmiddels heb ik hem zover dat hij wel blijft staan of zitten, maar hij draait wel zijn kop helemaal weg, ook al zit hij op 3 meter afstand.

Voor de rest zijn ze hier niet echt snel onder de indruk, van niks niet.

Voor plakband moet je vluchten.... Het loeder doet alsof ik hem met plakband achter het behang heb geplakt

Vito vind ballonnen ook héél eng, maar dan luchtballonnen. En als hij bang is gaat hij doen alsof hij heel stoer is, dus grommen/blaffen. Als ik de blender/handmixer/boormachine gebruik wordt hij ook woest, maar eigenlijk vind hij het gewoon doodeng.

Luna vind bubbeltjesplastic echt heel eng en toch kan ik het nooit laten er een paar te poppen, gemeen hè En oh ja, Luna is zich een keer het apelazerus geschrokken van koeienhuiden die in de Intratuin hingen. We liepen langs, ze rook er aan en stoof met haar staart tussen haar benen achteruit.

Jaimy is is bang voor de meesten honden die groter zijn dan hem, gelukkig voor hem zijn dat er niet zo veel hier.

Hij kan echt gillen als we de Duitse dog tegen komen.


Puck is bang van de sproeier en het geluid van de pomp die dan aan slaat. De eerste keer dat hij aan ging zat ze trillend onder de tafel.
Gelukkig is het nu veel minder, maar ze rent wel nog steeds naar binnen, maar gaat dan wel rustig liggen.

Ik denk dat het komt doordat ze in het dodingsation hokken uitspuiten met de honden er nog in. Maar dat weet ik natuurlijk niet zeker.

Luna87 schreef:Vito vind ballonnen ook héél eng, maar dan luchtballonnen. En als hij bang is gaat hij doen alsof hij heel stoer is, dus grommen/blaffen. Als ik de blender/handmixer/boormachine gebruik wordt hij ook woest, maar eigenlijk vind hij het gewoon doodeng.

Luna vind bubbeltjesplastic echt heel eng en toch kan ik het nooit laten er een paar te poppen, gemeen hè En oh ja, Luna is zich een keer het apelazerus geschrokken van koeienhuiden die in de Intratuin hingen. We liepen langs, ze rook er aan en stoof met haar staart tussen haar benen achteruit.

Hier reageerde Droef ook met een hoop bombarie op de hakmolen. Toen heb ik hem er gewoon bij betrokken. Als hij nu door krijgt dat ik er eten in ga doen komt hij al bij me staan en mag hij meekijken. Niks engs meer aan, pootjes op het aanrecht (of een krukje die dan bij het aanrecht staat) en kijken maar. Staan wel gezellig samen te koken.

Bas is bang voor auto's die geparkeerd staan waar dan nog iemand in zit. Nu loopt ze er wel langs maar toen ik haar net had liep ze er met een grote boog omheen en eenmaal voorbij rende ze keihard met de staart tussen de benen nog 50 meter door. Dat zal wel iets uit Spanje zijn. Dat ze bekogeld is vanuit een auto of gevangen door mensen die ineens uit een auto kwamen? Ze is nog steeds op haar hoede en kan al op grote afstand zien of er mensen in geparkeerde auto's zitten.

Verder heeft ze eigenlijk geen angsten.

Guus moet ik even goed nadenken. Geloof ook niet dat hij ergens bang voor is. Wel is hij best een mietje en snel bang als iets boos op hem wordt. Dus als ik mijn stem verhef kruipt hij meteen. En als de haan tegen hem opspringt gilt hij als een hysterische hound. Dat terwijl hij door de hek flink kan bekvechten met diezelfde haan en het ook steeds opzoekt en uitlokt. Maar bij een klap van de haan is het echt krijsen van angst.

Oh ja, Droef is zichzelf ook een keer de tandjes geschrokken toen iemand zelfgemaakte anti hondenpoep bordjes in het gras had geprikt en op de bomen geplakt. Staart tussen zijn poten, grommen en proberen te vluchten. Tot hij zag wat Izzy er mee deed, die pieste dus gewoon over zo'n bordje heen. Toen durfte hij dat ook wel heel snel te doen, daarna was het ineens niet zo spannend meer.
Ik ben ondertussen heel hard aan het nadenken of Izzy ooit eens ergens diep van onder de indruk is geweest, maar er is gewoon echt helemaal niks.

Mijn hond is sowieso geen held maar hij heeft tegenwoordig hoogtevrees. Geen idee hoe hij eraan komt maar hij durft niet meer dichtbij het glas van de vide te komen. Hij kijkt dan met zo’n schuine blik en weigert nog een stap te zetten...

Mahru vindt het niet oké als de baas aan het trainen is met gewichten (met gezucht en gesteun er bij natuurlijk).
Dan kruipt ze het liefste onder de tafel of komt bij me voor steun. Verder is ze volgens mij nergens bang voor.

Hier heeft de Roomba voor wat opwinding gezorgd toen die zijn intrede deed. Abra sloeg ervoor op de vlucht en Luus wilde dat rare ding te lijf

Toen ik op vakantie was had mijn moeder de honden meegenomen naar de dierentuin. Ze appte dat Lucca erg bang was voor de leeuwen. Dalí gaf niets om de leeuwen maar was doodsbang voor dingen als prullenbakken

de rolstoel van het zusje van mijn bovenbuurvrouw.
Die staat af en toe beneden geparkeerd als ze op bezoek is. Daar moet je met een hele grote bocht omheen en dan zo snel mogelijk naar huis sprinten.

Karel durft niet door smalle doorgangen. Als de stofzuiger in de gang staat en hij wil erlangs, gaat ie blaffen zodat ik hem kan helpen. Door een halfdichte deur durft ie ook niet, of hij gaat er als een debilio doorheen compleet met krassende nagels op de vloer enzo. Hij kan hem ook gewoon openduwen maar blijkbaar is dat lastig

Mijn oudste zoon doet aan airsoften. De wapens die daarbij gebruikt worden (om kleine balletjes mee te schieten) zijn niet van echt te onderscheiden.
Bronco is er echt doodsbang voor. Ook als er niet mee geschoten wordt, wat trouwens niet harder klinkt dan een oud klappertjes pistool.
Maakt ook niet uit of het een geweer of revolver is.

Vraag me serieus af of hij iets meegemaakt heeft wat dat betreft. We zijn tenslotte zijn 3e eigenaren.
En hij kwam uit het typische Stafford milieu.

Tamara81 schreef:

Luna87 schreef:Vito vind ballonnen ook héél eng, maar dan luchtballonnen. En als hij bang is gaat hij doen alsof hij heel stoer is, dus grommen/blaffen. Als ik de blender/handmixer/boormachine gebruik wordt hij ook woest, maar eigenlijk vind hij het gewoon doodeng.

Luna vind bubbeltjesplastic echt heel eng en toch kan ik het nooit laten er een paar te poppen, gemeen hè En oh ja, Luna is zich een keer het apelazerus geschrokken van koeienhuiden die in de Intratuin hingen. We liepen langs, ze rook er aan en stoof met haar staart tussen haar benen achteruit.

Dat stoer doen en woest worden doet Lanai dus ook! Bizar eigenlijk want ik weet dat ze gewoon angstig is op dat moment. Flight or fight? .... fight dus voor onze honden.

Ja precies. Alles aan hem straalt uit dat hij het in zijn broek doet, maar voor mensen die niets van honden snappen kan het wel heel eng over komen. Zo zaten we een tijdje terug op een terras in de dierentuin, direct naast een apenverblijf. Komt er dus ineens een aap uit het gebouw naar buiten en aangezien Vito het toch allemaal al spannend vond was die aap wel echt de druppel. Schaamde me dood met die grauwende 'pitbull' tussen de mensen Vriend is toen maar even een rondje met hem gaan lopen, toen was het weer goed. Luna is trouwens precies het tegenovergestelde, die is meer van flight.

De vuilcontainers
Geen idee hoe of wat, van jongs af aan op een normale manier mee "gesocialiseerd" d.w.z. bak meegenomen en Aki aan de lijn aan de andere kant, iedere week weer maar hij mot ze niet
Nu 4 jaar later nog niet, maar evengoed nemen we iedere dinsdag de container (de ene week de groene, de andere week de grijze bak) mee op de heen en terugweg
Maar hij wil/kan er gewoon niet naast lopen en gedraagt zich ronduit spastisch af en toe.

Bluf kon er niet tegen als mijn vader hoestte of niesde.. nooit er achter gekomen waar dat nou aan lag, andere mensen konden zonder problemen hoesten (gelukkig ) maar als pa dus hoestte dan ging ze ineens achter een stoel zitten of onder een tafel liggen en bleef ze hem argwanend aan staren.

Dees en Maylo schreef:

Luna87 schreef:Vito vind ballonnen ook héél eng, maar dan luchtballonnen. En als hij bang is gaat hij doen alsof hij heel stoer is, dus grommen/blaffen. Als ik de blender/handmixer/boormachine gebruik wordt hij ook woest, maar eigenlijk vind hij het gewoon doodeng.

Luna vind bubbeltjesplastic echt heel eng en toch kan ik het nooit laten er een paar te poppen, gemeen hè En oh ja, Luna is zich een keer het apelazerus geschrokken van koeienhuiden die in de Intratuin hingen. We liepen langs, ze rook er aan en stoof met haar staart tussen haar benen achteruit.

Hier reageerde Droef ook met een hoop bombarie op de hakmolen. Toen heb ik hem er gewoon bij betrokken. Als hij nu door krijgt dat ik er eten in ga doen komt hij al bij me staan en mag hij meekijken. Niks engs meer aan, pootjes op het aanrecht (of een krukje die dan bij het aanrecht staat) en kijken maar. Staan wel gezellig samen te koken.

Vito mag ook kijken van me (niet bij de boormachine trouwens, dat vind ik te gevaarlijk), en dan inderdaad pootjes op het aanrecht, wat lekkers er in en verder maak ik er geen ding van. Hij wordt per keer iets minder woest om die herriedingen.

Mijn honden zijn bang dat ik weer voor een half jaar verdwijn, dat heeft ze twee jaar geleden echt een trauma opgeleverd.

Maryanne schreef:Mijn honden zijn bang dat ik weer voor een half jaar verdwijn, dat heeft ze twee jaar geleden echt een trauma opgeleverd.

hopelijk voor jou en hen gebeurt dat niet weer

Cleva schreef:Het zijn allebei droogkloten die niet zoveel tafereel te bieden hebben.

Mira heeft last van hangende snoeren. Het hindert niet in het functioneren maar ze trekt er wel zo'n scheef oog naar. Ze heeft als pup een keer in een snoer gehangen en toen nog een keer in prikkeldraad (verrassing, het doet meer dan "prikkelen"!) en ze heeft verder nooit iets met hangende draden gedaan dus ze vindt ze een beetje spannend. Ze zou ze nooit uitzelf aanraken en ze wil het ook niet hoeven leren.

Hein heeft een tic. Het is geen fobie maar het is elke keer weer afwachten of hein die keer in staat is om zelf in de auto te springen.
Bij het aanrecht springt hij een meter de lucht in en dan 20 keer maar bij de auto gedraagt hij zich als een bejaarde franse acteur. Allemaal moeilijk gekijk en diep gepijnigd gekriedekeur.
Kan zomaar gebeuren dat ik er drie minuten en een gelaarsde por aan uit moet delen.

Er komt een dag dat ik me moet verzoenen met het idee dat ik winterslang dat natte kleibeest op moet pakken om hem in de auto te zetten en ik word er niet vrolijker van.

Oh dat heeft karel ook maar dan met bed. Nou hoeft ie voor mij niet per se op bed maar hij vindt het zo moeilijk moeilijk terwijl ie het fysiek makkelijk kan springen uiteraard

Finn vindt de studioflitsers van Ron Baltus eng. Helaas heeft dat hem zijn moment of fame gekost, geen covermodel op een hondenvoer verpakking

Manu is heel bang van ballonen.
Balonnen zijn zelfs zo eng dat hij een stuk kaas zal laten liggen.
Manu is echt heel stoer maar ballonnen zijn toch wel de engste dingen op aarde. Vanaf pup al.

Uma is dan weer nergens van onder de indruk. Daar kan je een bom naast afschieten en het scheelt haar niks. Maar het openmaken van een blikje doet haar wel wegrennen 1: "Waarom deed je dat? "
En vreemde mensen, ook die ze 20x gezien heeft. Al helemaal als je haar aankijkt of een hand uitsteekt, heel eng.
Maar eigenlijk is ze verder een heel stoer hondje geworden.

Ik kan zo snel niks bedenken
Het enigste wat me te binnen schiet is dat de ene schrikt als hij buiten achterhuis is en er een hond uit de buurt blaft.
Mijn andere hond reageert er juist op door naar buiten te gaan en te luisteren/zachtjes te grommen.

Mila heeft best veel gekke angsten en angstjes gehad. Sommige zijn alweer over (piepende en door de wind bewegende deuren, trappen, roosters van vloerverwarming en wildroosters, de auto, mensen met hoeden), andere zijn nog wat spannend maar niet meer echt angstaanjagend (hoogtes, bruggetjes - vooral met kieren -, gladde vloeren en overgangen van verschillende soorten vloer, bewegende oppervlakken) en sommige helaas ook niet, zoals vuurwerk, knallen, onweer, motoren met knallende uitlaat.
Ze reageert ook op sissende geluiden (spuitbussen, fietspomp, niezen) en mechanische geluiden zoals de blender, föhn, stofzuiger, grasmaaier, maar dat is niet echt of niet alleen angst. Bij echte angst wordt ze heel nerveus en wil ze weg, terwijl ze bij deze dingen heel opgewonden gaat blaffen. Het lijkt er meer op dat ze die geluiden heel vervelend vindt, want ze reageert verder ook totaal niet op deze apparaten als ze niet aan staan en geen geluid maken.

Taartje is nergens bang voor. Amy kan heel erg schrikken van dingen die ineens vallen of dreigen om te vallen, daar durft ze dan even niet bij in de buurt te komen. Amoz vindt soms onverwachte voorwerpen eng, zoals wegwijzerpaaltjes in het bos. Amoz is ook bang voor vuurwerk en onweer.

Oh wacht, er schiet me nog wat te binnen

Vreemde voorwerpen die op de stoep liggen zoals een wieldop of een vuilniszak half in de bosjes.
Daar schrikken ze soms van.
Ik blijf dan staan en doe net of ik dat voorwerp erg interessant vind.
Dan komen ze al snel even kijken en is het weer goed.

Tijdje terug hadden ze in het park een paal in de grond gezet met een bordje erop.
Het was schemerig.
Toen we vlakbij waren ging er een in de ankers.
Want dat paaltje stond er eerst niet.
Maar al snel was het goed.

Van Gils.. de nagelschaar, dat is een middeleeuws martelinstrument.... en zodra ik hem pak gaat ie gillen alsof hij gevild gaat worden..
Zuri.. eigenlijk alleen voor motoren... die veul herrie maken en grasmaaiers die grote waar je op kunt zitten.
en Boots heeft geen rare angsten, nog niet...... maar wie weet

Shep is bang voor luchtballonnen maar dat hebben veel honden, wat ik vreemd vind is dat ze ook bang is voor de maan, als ik haar op een heldere avond uitlaat en de maan is goed te zien, loopt ze constant naar die maan te kijken en te trekken omdat ze terug naar huis wil. Ze heeft nog een rare angst waarvan ik nog nooit bij andere honden heb gehoord, ik noem het pleinvrees. Als we een open ruimte over moeten wil ze alleen maar langs de muren, heggen etc lopen. Ze drukt zich dan zowat in een heg. Met wat zachte aandrang steekt ze wel mee een plein over maar trekt wel om zo snel mogelijk weer langs een muur te kunnen lopen. Mannen met hoeden en petten wordt tegen gegromd.

Ik heb met Dalí wel eens om moeten fietsen omdat we langs een tuin met een robotgrasmaaier moesten. Dat wilde hij echt, echt, echt niet.

Dalí is sowieso wel van de bijzondere angsten. Hij is nogal neofoob dus nieuwe dingen vertrouwt hij eerst niet. Omdat hij al wat jaartjes meeloopt heeft hij inmiddels al een hoop gezien van de wereld en gaat het dus steeds beter maar regelmatig kom ik weer iets tegen. De nieuwe rieten mand waar de eerste weken alleen Zorro in gelegen heeft. De levensgrote plastic koe van de kaasboer. Het vliegengordijn bij een vriendin waardoor Dalí dacht dat hij alleen opgesloten was in de tuin, ook al waren zijn vrienden net voor zijn neus door dat gordijn naar binnen verdwenen.

Ik vind het soms aandoenlijk en vaak lachwekkend. Arm knaapje.