Jace 20-04-2005 20-10-2018
Geplaatst: 23 okt 2018 20:08
Darling, don't be afraid,
I have loved you for a thousand years
I'll love you for a thousand more
Jace 20-04-2005 20-10-2018
Mijn allergrootste, allerliefste mooie vriend is er niet meer.
Lieve, lieve Jace wat ga ik je ontzettend missen.
Dag maatje van mij, 13½ jaar aan mijn zijde geweest.
Nu voor altijd in mijn hart
Mijn Jace.
Niet te geloven dat hij er niet meer is.
Hij was al op leeftijd, maar elke avond kreeg hij een kusje op het hoofd en dan zei ik: Nog heel lang bij mij blijven.
Helaas ging het anders.
De laatste weken sliep hij veel, maar hij wandelde nog mee, ging mee naar de schapen en at goed.
Vorige week maandag vond ik hem niet goed, het weekend had hij niets gegeten, sliep alleen maar en kon moeilijk omhoog komen. Ik kon direct terecht in Eersel.
Er zijn foto's van hem gemaakt. Daarop was te zien dat hij slijtage had en de poot van de kruisbandoperatie was niet al te best.
Pijnstillers mee en proberen om hem aan het eten te krijgen.
Woensdag naar de aquatherapie, maar hij is niet in de waterbak gegaan, maar is wel behandeld door de chiropractor. Dat vond hij echt zalig.
Zij zei toen dat hij wat pijn aan gaf in de buikstreek.
Eten deed hij nog steeds niet en hij werd veel te dun.
Vrijdag weer naar Eersel, waar een echo is gemaakt en bloed afgenomen.
Er was iets te zien aan de milt, waarschijnlijk een tumor. En dan weet je hoe ver het is.
Prednison, AB en pijnstilling gespoten en ook pillen mee.
Vrijdagavond en de hele zaterdag heeft hij heel goed gegeten. Ik heb nog kipfilet en hamburger voor hem gebakken.
En zijn kvv at hij ook.
Zaterdagavond, we waren net klaar met eten, kwam hij bij ons in de keuken liggen. Maar ineens ging hij raar bewegen en kon niet meer op zijn poten staan. Hij was wat onrustig.
Toen hebben we besloten om direct de DA te bellen en nog geen 20 minuten later is hij heel rustig in onze handen ingeslapen.
Maar wat doet dit pijn.
Mijn hart is zo zwaar.
13½ jaar is hij bijna elke dag (op een paar keer na wanneer hij even ging logeren tijdens vakanties) altijd bij mij geweest.
Ik heb zo ontzettend veel van hem geleerd, zoveel van hem gehouden.
Met Jace is de liefde voor de border collie ontstaan. Door hem zijn we bij de schapen terecht gekomen.
Dag mijn lieve speciale jongen, voor altijd zo diep in mijn hart
Vanmiddag hebben we hem bij het crematorium opgehaald.
Een uur voor we hem hebben laten inslapen, toen wisten we nog van niets.
Nooit meer met z'n viertjes
I have loved you for a thousand years
I'll love you for a thousand more
Jace 20-04-2005 20-10-2018
Mijn allergrootste, allerliefste mooie vriend is er niet meer.
Lieve, lieve Jace wat ga ik je ontzettend missen.
Dag maatje van mij, 13½ jaar aan mijn zijde geweest.
Nu voor altijd in mijn hart
Mijn Jace.
Niet te geloven dat hij er niet meer is.
Hij was al op leeftijd, maar elke avond kreeg hij een kusje op het hoofd en dan zei ik: Nog heel lang bij mij blijven.
Helaas ging het anders.
De laatste weken sliep hij veel, maar hij wandelde nog mee, ging mee naar de schapen en at goed.
Vorige week maandag vond ik hem niet goed, het weekend had hij niets gegeten, sliep alleen maar en kon moeilijk omhoog komen. Ik kon direct terecht in Eersel.
Er zijn foto's van hem gemaakt. Daarop was te zien dat hij slijtage had en de poot van de kruisbandoperatie was niet al te best.
Pijnstillers mee en proberen om hem aan het eten te krijgen.
Woensdag naar de aquatherapie, maar hij is niet in de waterbak gegaan, maar is wel behandeld door de chiropractor. Dat vond hij echt zalig.
Zij zei toen dat hij wat pijn aan gaf in de buikstreek.
Eten deed hij nog steeds niet en hij werd veel te dun.
Vrijdag weer naar Eersel, waar een echo is gemaakt en bloed afgenomen.
Er was iets te zien aan de milt, waarschijnlijk een tumor. En dan weet je hoe ver het is.
Prednison, AB en pijnstilling gespoten en ook pillen mee.
Vrijdagavond en de hele zaterdag heeft hij heel goed gegeten. Ik heb nog kipfilet en hamburger voor hem gebakken.
En zijn kvv at hij ook.
Zaterdagavond, we waren net klaar met eten, kwam hij bij ons in de keuken liggen. Maar ineens ging hij raar bewegen en kon niet meer op zijn poten staan. Hij was wat onrustig.
Toen hebben we besloten om direct de DA te bellen en nog geen 20 minuten later is hij heel rustig in onze handen ingeslapen.
Maar wat doet dit pijn.
Mijn hart is zo zwaar.
13½ jaar is hij bijna elke dag (op een paar keer na wanneer hij even ging logeren tijdens vakanties) altijd bij mij geweest.
Ik heb zo ontzettend veel van hem geleerd, zoveel van hem gehouden.
Met Jace is de liefde voor de border collie ontstaan. Door hem zijn we bij de schapen terecht gekomen.
Dag mijn lieve speciale jongen, voor altijd zo diep in mijn hart
Vanmiddag hebben we hem bij het crematorium opgehaald.
Een uur voor we hem hebben laten inslapen, toen wisten we nog van niets.
Nooit meer met z'n viertjes
heel veel sterkte 
