hmmm, zenuwen komen toch wel om de hoek kijken hoor, de 3de keer op het NK, maar eigenlijk de eerste keer dat het qua support, voorbereiding en alles gewoon echt lekker voelt
de eerste keer in 2011 was ik net 10 dagen daarvoor getrouwd en zat ik op een club die uit principe niet kwam kijken omdat het NK niet centraal in het land georganiseerd wordt maar in Noord Brabant (eerst Den Bosch en sinds 2007 of 2008 Eindhoven). De organisatie van een bruiloft en een club die niet enthousiast is zet dan ook wel een stempel op de voorbereidingen.
Mijn toenmalige partner/man vond de africhting wel leuk, maar wilde ook graag met zijn honden showen, dus de dag dat ik op moest voor het NK was zelfs hij niet aanwezig, maar was hij in Leeuwarden op de WDS met zijn DJT (oke dat had al een teken aan de wand moeten zijn ja, ik weet het
)
Daarnaast is mijn ventje Baudi tijdens dat NK oververhit geraakt door hitte stapeling en net na de eerste bijtoefening voor dood neergevallen. We hebben hem er door kunnen trekken en hij heeft er gelukkig geen blijvende schade aan overgehouden, maar toch......
de tweede keer in 2013 lag ik net een maand in scheiding
niet voor niks, maar drukt ook wel zijn stempel op de voorbereidingen, daarnaast was ik door onze verhuizing en ook wel door de scheiding niet heel actief op de club en stond ik ook eigenlijk maar alleen op het NK met mijn ziel onder mijn arm en te veel drank in de hand....
In de eerste weken daarna wel eindelijk mijn rust gevonden, een stabiele relatie, iemand waar ik nu nog steeds heel gelukkig mee ben, samen kunnen we het aan.
Een fijne club gevonden waar we met een harde kern voor elkaar klaar staan, samen ergens naartoe werken en het nu dus samen bereikt hebben dat ik er weer mag staan.
De support is zo enorm fijn, vriend heeft tot verrassing van iedereen vrij genomen van het werk (dat is echt een unicum), diverse clubgenoten hebben waar het mogelijk is ook vrij genomen of zelfs in 1 geval het vertrek van de vakantie uitgesteld tot morgen waardoor ze niet met een rechtstreekse vlucht kunnen maar over moeten stappen. Mams heeft de chauffeur geregeld omdat ze zelf die afstanden niet meer durft te rijden (wat een luizenbaantje heeft die student chauffeur, ritje Den Haag Eindhoven, daar vrijgehouden worden van drank en eten door mn moeder, wedstrijd kijken en weer een ritje terug
ze heeft altijd een vaste, dus we kennen hem inmiddels, met kerst schoof hij ook aan, even als bij het dessert van het diner voor een van onze verjaardagen
)
maar ja, zoveel voorbereiding en support dan komen de zenuwen ook makkelijker, ach we gaan het zien, maken er morgen een mooie dag van die hopelijk droog blijft met een fijn zonnetje (ook leuk voor de foto's) maar niet met de bloedhitte die ik in 2011 en in 2013 had.....
