Zo'n moment waarop alles tegen zit
Geplaatst: 29 aug 2018 11:52
Dat had ik gisteren.
Ik liep net op een zandweg met Tess los, Finn aan de flex. Finn moest poepen, dus ik wacht braaf even op hem. Tess ziet ondertussen een kraai en gaat die eens lekker opjagen. Alleen kon ze daarbij om het hoekje van het pad kijken (loopt in een Z-vorm met aan een kant mais, dus ik kon niks zien). Blijkt daar nog iemand te lopen met honden aan haar reactie te zien. Dus ze stormt weg uit mijn zicht, roepen heeft geen zin meer. Ondertussen is Finn nog steeds aan het poepen. Blijkt z'n keuteltje vast te zitten... En Finn verzet dan geen stap meer hè
Zitten, staan, draaien, piepen... Ik wilde eigenlijk zo snel mogelijk vooruit om te kijken of Tess niemand lastig zou vallen, maar heb een anker van Finn achter me aan. Ik moest ook wel meteen doorlopen, want er stond ook nog een sproeier aan op het veld, over het pad, dus als ik niet meteen door zou lopen moesten we wachten tot de sproeier weer over het veld zou gaan, zodat we niet zeiknat zouden worden
Eenmaal buiten bereik van de sproeier kwam Tess weer terug, dus die meteen aangelijnd, de keutel bij Finn verwijdert en doorgelopen achter de man met honden aan. Ondertussen zag ik dat het om 2 grote honden ging waarvan eentje duidelijk ouder, die liep niet lekker. Man controleerde ook om de paar passen zijn poot. Dus het zweet begon me een beetje uit te breken
Tess zou toch niet zo'n oudje omgekegeld hebben of iets anders hebben gedaan? Ik kon het me niet goed voorstellen, de honden waren reuen, groter dan haar en ze kende ze niet. Dat zou recept moeten zijn voor een braaf en beleefde Tess. Maar goed ik had niks gezien, dus alles kon. Ik kwam dichterbij de man en kon mijn excuses aanbieden en vroeg of er nog iets gebeurd was. "Nee hoor, ze hebben alleen gesnuffeld". Pfieuw..
Ik ben weer omgedraaid en ben naar de auto terug gegaan. Tess heeft het stuk terug netjes naast gelopen, volgens mij besefte ze dat ze zich maar beter even kon gedragen
Volgens mij had het er allemaal heel komisch uitgezien als toeschouwer, maar ik kon wel door de grond zakken...
Het is leuk hoor, een hond opvoeden, maar zo af en toe heb je toch veel behoefte aan veel rollen behang
Ik liep net op een zandweg met Tess los, Finn aan de flex. Finn moest poepen, dus ik wacht braaf even op hem. Tess ziet ondertussen een kraai en gaat die eens lekker opjagen. Alleen kon ze daarbij om het hoekje van het pad kijken (loopt in een Z-vorm met aan een kant mais, dus ik kon niks zien). Blijkt daar nog iemand te lopen met honden aan haar reactie te zien. Dus ze stormt weg uit mijn zicht, roepen heeft geen zin meer. Ondertussen is Finn nog steeds aan het poepen. Blijkt z'n keuteltje vast te zitten... En Finn verzet dan geen stap meer hè


Eenmaal buiten bereik van de sproeier kwam Tess weer terug, dus die meteen aangelijnd, de keutel bij Finn verwijdert en doorgelopen achter de man met honden aan. Ondertussen zag ik dat het om 2 grote honden ging waarvan eentje duidelijk ouder, die liep niet lekker. Man controleerde ook om de paar passen zijn poot. Dus het zweet begon me een beetje uit te breken

Ik ben weer omgedraaid en ben naar de auto terug gegaan. Tess heeft het stuk terug netjes naast gelopen, volgens mij besefte ze dat ze zich maar beter even kon gedragen

Volgens mij had het er allemaal heel komisch uitgezien als toeschouwer, maar ik kon wel door de grond zakken...
Het is leuk hoor, een hond opvoeden, maar zo af en toe heb je toch veel behoefte aan veel rollen behang
