Het HondenForum

Het is me al vaker opgevallen, en laatst zei iemand hier het ook (Caroline/Stang?). Ik zal het even uitleggen. Ik loop vaak mee met iemand (Ernst) met vier honden waaronder een herder (Zirca). Zij is wat dominant ook, dit terzijde. Ik heb al een paar keer gezien hoe zij de anderen (waaronder ook Sammy) corrigeerde als die niet snel genoeg kwamen als ze geroepen werden. Dan werden ze even in de nek gebeten.
Sammy pikte dit niet en beet van zich af (dit kleine 'gevecht'werd overigens onderbroken door Biny, de rottweiler teef....die kwam tussenbeide)
Maar we moeten toch juist juichen als je hond (uiteindelijk eens een keer) komt opdagen...en belonen enzo....Doen wij dan niet iets verkeerd?

groetjes Debora en Sammy

Alleen in het begin moet je altijd 'm prijzen of als ie toch komt terwijl de situatie erg moeilijk is/verleidelijk.
Op een gegeven moment moet hij gewoon komen en als ie dan eerst nog 3 bomen gaat besproeien en wat snuffelen, dan mag ie best op z'n donder krijgen. In elk geval een beetje streng worden toegesproken...

Ik ga echt niet juichen als Nika na een kwartier eens een keer op komt dagen hoor. Ze krijgt een snauw en verder negeer ik haar, en dat vindt ze verschrikkelijk. De tijd erna wordt ze ineens weer een stuk vlugger als ik roep. Ze krijgt trouwens ook een knauw van Marouck als ze niet snel genoeg komt.

Als je met een grote groep honden loopt heb je idd dat ze af en toe een knauw uitdelen wanneer ze iets doen wat van de baas niet mag.
Wij liepen wel eens met een roedel van zo' 10 tot 15 honden ook allemaal los als een van mijn honden dan baldadig was en niet snel genoeg kwam kreeg hij een knauw in zijn nek en moest hij achteraan blijven lopen. Elke keer als hij te ver naar voren kwam werd hij weer weggeblaft en terug naar achteren gedirigeerd De meesten accepteerden dat dan ook en konden dan wel een half uur achteraan lopen.

onze orbis (is bijna 11) loopt ook niet meer zo superhard maar als whooper vind dat het niet snel zat gaat duwd hij met zijn kop onder orbis zijn kont en dan loopt hij weer wat harder

Hahahahaha, toch even lachen bij jou verhaal

Het klopt hoor: honden "grijpen" elkaar behoorlijk als er ééntje uit de roedel niet snel genoeg komt.
Zo blijft Kaya altijd redelijk dicht bij mij in de buurt, maar Moritz wil wel eens wat verder afdwalen...... dan zie je Kaya kijken "ohooo, dat mag niet" en zelfs dan krijgt Moritz op z'n donder als hij terugkomt.

Toch zijn wij mensen geen honden en kunnen nooit zo met ze communiceren. Een mens die een hond op z'n kop geeft, doet dat nooit op een werkelijk hondse manier.

Het aanleren van het het hierkomen moet daarom altijd leuk en vrolijk gebeuren. Wel vind ik dat als een hond werkelijk weet wat hierkomen betekent en het dan verrot, dat ie best op z'n kop mag krijgen..... alleen liever niet als hij uiteindelijk komt.

Ik hou de volgende "regels" zo'n beetje aan:
- In één keer hierkomen is groot feest (altijd, ook al kennen ze het commando allang). Dus hier beloon ik altijd.
- Als de hond het commando beheerst, maar pas komt na een aantal keren roepen, is het geen groot feest, maar negeer ik gewoon.
- Wil de hond absoluut niet komen, maar beheerst hij wel het commando, dan ga ik hem halen....... en dan dus niet al te lief

Stang schreef:Ik hou de volgende "regels" zo'n beetje aan:
- In één keer hierkomen is groot feest (altijd, ook al kennen ze het commando allang). Dus hier beloon ik altijd.
- Als de hond het commando beheerst, maar pas komt na een aantal keren roepen, is het geen groot feest, maar negeer ik gewoon.
- Wil de hond absoluut niet komen, maar beheerst hij wel het commando, dan ga ik hem halen....... en dan dus niet al te lief

Dat zijn hier ook de regels... alleen is die laatste een beetje moeilijk toe te passen als er op een haas gejaagd wordt...

Ik heb trouwens ook gemerkt dat Kenzo sinds Cloud er is echt probeert als eerste bij mij te zijn en dan zo heel netjes (en hard kwispelend, zo van "goed van mij hé baasje!") bij me komt zitten en als Cloud dan aan komt kakken (die neemt haar tijd...) kijkt hij echt zo van "ik was eerssie! "

Ik neem Yoda nu iedere middag mee en die luistert een stuk beter, blijft ook meer bij me in de buurt. Komt ie heel enthousiast naar me toe rennen en dan zie je Sam zo kijken van pfoe, uitslover
Is misschien ook wel een stukje jalousie van haar kant hoor, terwijl ik haar toch als 'eerste' behandel....
En als ik met ze aan de riem loop, kijkt Yoda heel vaak omhoog naar me (dan smelt ik dus echt :I ) Dat is echt een charmeur hoor
Overigens valt me op, als we wandelen in het park, zijn ze lekker los aan het rennen en snuffelen. Dan horen we knallen van het vuurwerk en Sammy kijkt wel op maar is niet onder de indruk 8O Dit is vreemd want laatst, ze liep aan de riem, zat ze echt te trillen als een rietje en wilde niet meer plassen....nu nog als we daar langs wandelen doet ze heel moeilijk met plassen.....maar ik weiger om een andere route te nemen..dat zou toch ook niet goed zijn..

In ieder geval bedankt voor de tips/info

Stang schreef: Het klopt hoor: honden "grijpen" elkaar behoorlijk als er ééntje uit de roedel niet snel genoeg komt.
Zo blijft Kaya altijd redelijk dicht bij mij in de buurt, maar Moritz wil wel eens wat verder afdwalen...... dan zie je Kaya kijken "ohooo, dat mag niet" en zelfs dan krijgt Moritz op z'n donder als hij terugkomt.

Toch zijn wij mensen geen honden en kunnen nooit zo met ze communiceren. Een mens die een hond op z'n kop geeft, doet dat nooit op een werkelijk hondse manier.

Het aanleren van het het hierkomen moet daarom altijd leuk en vrolijk gebeuren. Wel vind ik dat als een hond werkelijk weet wat hierkomen betekent en het dan verrot, dat ie best op z'n kop mag krijgen..... alleen liever niet als hij uiteindelijk komt.

Ik hou de volgende "regels" zo'n beetje aan:
- In één keer hierkomen is groot feest (altijd, ook al kennen ze het commando allang). Dus hier beloon ik altijd.
- Als de hond het commando beheerst, maar pas komt na een aantal keren roepen, is het geen groot feest, maar negeer ik gewoon.
- Wil de hond absoluut niet komen, maar beheerst hij wel het commando, dan ga ik hem halen....... en dan dus niet al te lief

Juist. Ik sluit me hierbij aan. Wij zijn geen honden, we koppelen een commando aan iets en het is gewoon een feit dat iets vlotter en sneller wordt gedaan als dat gekoppeld is aan een beloning.Straf maakt dat iets wordt vermeden....in dit geval het hierkomen en dat is nou net het tegenopvergestelde van wat jij wil. Laika wil Nelson ook nog wel eens op zijn lazer geven als ie is wezen buurten, maar je moet niet denken dat Nelson blij naar Laika toeloopt. Hij loopt met een grote boog om haar heen. En als je dat als baas gebeurd sta je dus lekker voor jan doedel met je lijntje! :

ik heb ook gemerkt dat mijn hond op z'n kop krijgt van de roedelleidster als hij niet snel genoeg komt als ik roep. Maar ik heb ook gemerkt dat hij dan treuzelt omdat hij weet dat hij van de roedelleidster op z,n kop krijgt. Dus loopt hij langzaam in een boog en snuffelt in de rondte. Dit zijn kalmerende gebaren voor een hond. Daar kalmeert hij een ander mee. Dus toen ik dat door had kon ik er op inspelen en de roedelleidster wegsturen door een balletje te gooien of afleiden. En toen kwam de hond waarvan ik eerst dacht dat hij niet luisterde dus direct naar me toe lopen.

Hoi allemaal,

Ik ben blij te lezen dat je je hond dus wel mag aanpakken als hij weet wat hier is, maar eerst nog eens even gaat piesen...................
Ik zat me altijd op te vreten als hij dat deed..................
Ik ben benieuwd of het helpt, maar bij mij in ieder geval wel, als is het alleen maar om even duidelijk te maken dat ik dat gedrag niet tolereer, toch?????????????