Het HondenForum

Rijden, puspiemels, vlekken in je huis, knokpartijtjes met andere reuen, overal tegenaan zeiken, moeilijk doen als er een loopse teef in de buurt is, weglopen, te waaks.

Zomaar wat reacties die ik uit mijn netwerk kreeg op mijn nieuwe aanwinst.. lekker hoor.. vooral als ik aangaf hem liever niet te castreren.

Nu ben ik best wel eigenwijs en in de veronderstelling dat het allemaal wel zal meevallen. Of onderschat ik het en gaat hij binnenkort weer op marktplaats



Verstuurd vanaf mijn Moto G (5) Plus met Tapatalk

Dat ligt voor een groot deel aan je opvoeding.
Je kan hem leren niet overal tegen aan te piesen en te luisteren, ook als hij een vervelende reu of loopse teef tegen komt, rijden bij de eerste keer streng verbieden en tada het valt allemaal reuze mee

Gewoon lekker aan jullie band werken en hem ondertussen goed leren wat wel en niet mag, dan kom je een heel end

Peter27 schreef:vooral als ik aangaf hem liever niet te castreren.

Wij hebben met naapje nooit enig probleem gehad tot hij chemisch gecastreerd werd.
Sindsdien moeten aardig wat grotere honden en dan met name herders hem hebben. Nou zijn mensen ook idioot onbenullig hoor.

Puspiemels wel ja. Goed schoonhouden met kamillethee. Of in zee laten lopen als dat kan.

Heb een lab van krap 5 maanden gescoord.

Cleva schreef:Welk ras wilde je ook al weer?

Verstuurd vanaf mijn Moto G (5) Plus met Tapatalk

Piemels = "lik pik". Gecastreerd is er nooit, geknokt ook niet. Piesen was als pup geleerd vanaf waar dat mocht. Waaks is niet erg. Weglopen wilden ze niet.

Ze waren soms wel erg verliefd, dat klopt.

Ik heb twee en halve volle reu in huis en ik herken er niks in. Hooguit eens wat klappertanden bij een tevenplas en wat gepiep bij de voordeur als het overbuurteefje loops is. Je kunt ze makkelijk leren aan de lijn niet te plassen. Als ze los zijn mogen ze qua plassen hun goddelijke gang gaan. Zo gaat dat hier tenminste.

bram en thijs schreef:Piemels = "lik pik".

Dat is inderdaad het enige onsmakelijke. Biko doet dat het liefst met veel gesmak als je zit te eten

Gewoon vanaf het begin het markeren aan de lijn inperken. Elco heeft alleen de eerste twee jaar van z'n leven puspiemels gehad, Gait helemaal niet (volgens mij mede omdat Elco hem hielp schoonhouden). Ik knip hier wel de haren bij hun piemels kort, zodat er geen urine in kan blijven hangen en voor problemen kan zorgen.
Reactie op loopse teven kan verschillen van hond tot hond. Elco en Gait hebben er weinig last van. Elco is nog weleens lastig mee te roepen, Gait komt vrolijk al klappertandend aan rennen als ik hem roep terwijl hij aan zo'n heerlijk plasje aan het snuffelen is.
Sommige reuen menen een punt te kunnen maken bij Elco, met Gait is het nooit een issue. Wel hebben ze allebei nog weleens op wandeling met andere honden erbij dat ze 1 kont uitzoeken om daaraan te blijven plakken. Bij Elco is dat al een stuk afgenomen, bij Gait werken we daar nog aan

Rijden, puspiemels, vlekken in je huis, knokpartijtjes met andere reuen, overal tegenaan zeiken, moeilijk doen als er een loopse teef in de buurt is, weglopen, te waaks.

Van dit rijtje herken ik eigenlijk alleen de puspiemel / vlekken in huis, maar dat is hier ook niet echt zo dat het vreselijk opvalt of ergerlijk is. Even een doekje over een vlek en dan is het wel weer ok.

Ik wilde geen reu maar ik ben nu maar wat blij met hem Hij is ontzettend lief.

Ik herken alleen het rijden wat Digger tegen Noa doet. En soms een beetje patsen als we een net zo stoere reu in de opvang hebben. Maar dat is vele malen beter dan twee teven die elkaar naar het leven staan.

Kan natuurlijk wel allemaal maar daar ben je zelf nog bij en waarom castreren dan de oplossing is snap ik ook niet.
Wat boven al aangehaald werd kan castreren nog meer problemen veroorzaken als dat je weg wilde castreren.

Pissen tegen de eigen voorpoten en borst. Tuig onderpissen. Je andere hond onderpissen.

Ik heb ook altijd ongecastreerde reuen gehad en heb nu weer een reutje van vier en een halve maand. Inderdaad vlekken op de bank en in de mand. Eenvoudig op te lossen door de dekens iedere week in de was te gooien (meteen goed voor mijn allergietjes). Markeren aan de lijn alleen na toestemming, bij loslopen waren ze zelfs door te sturen, wanneer plassen niet gewenst was. Agressie naar andere honden viel ook erg mee, de teven van om de hoek zijn veeeeeel erger. Rijden op benen, honden en kinderen vanaf het begin verbieden. Belangstelling voor loopse teven viel erg mee - ja, als ze ze op straat tegen kwamen, dan werd het soms wel erg gezellig. Geen ontsnappogingen gelukkig.

Ik heb twee volle reuen (gehad). Van je rijtje herken ik eigenlijk niets. De een is dertien geworden, de ander is anderhalf. Al had Beau wel de neiging tegen dingen aan te plassen waar dat niet handig was, maar dat was ook deels spanning.

Peter27 schreef: Rijden,
puspiemels,
vlekken in je huis,
knokpartijtjes met andere reuen,
overal tegenaan zeiken,
moeilijk doen als er een loopse teef in de buurt is,
weglopen,
te waaks.

Mijn reu heeft hiervan nooit iets gedaan behalve:
Overal tegenaan zeiken (maar hij snapte ‘nee’ snel)
Weglopen (twee keer denk ik)

Maar goed, je hoort het allemaal regelmatig inderdaad. Verschilt gewoon enorm per hond.

Ik heb eerst altijd reuen gehad ( bij mijn ouders thuis) . Ik herken het vechten ( terrier) of slachtoffer zijn van patsende reuen( labrador), en de puspiemels. Vooral dat laatste vond ik echt onsmakelijk. Ik heb nu al jaren teven. Die overigens net zo vaak plassen als mijn reuen ooit deden. Ik sluit niet uit dat er ooit weer een reu komt maar voorlopig iig nog niet.

Knokpartijen en weglopen, check (labrador).
Anderzijds totaal geen gedoe met loops teven etc.
Hij is bijna 15 en nog steeds intact trouwens.

Met reuen vind ik het zelf jammer dat ook al heb je dan zelf een braaf exemplaar, er altijd wel ruzie zoekers in de buurt zijn.

Hier intacte CC van nu 9 jaren oud, nooit geknokt, ( ikkes is streng) wel vlekken in huis, maar schoonmaken moet je toch,,, met 3 honden. en verder hele lieve stabiele kerel en zo wil ik er nog wel 10..

Manu is 5 en intact. Hij is wel een typische reu. Nooit puspiemels, hij markeert wel overal maar dat is in te perken. Hij rijdt zelden, alleen af en toe op gecastreerde reuen maar het valt me mee.
Loopse teven boeien hem over het algemeen niet zo, ik heb maar één keer gehad dat hij daarvoor echt van me wegrende en niet meer luisterde.
Wat ik wel vervelend vind is dat andere reuen hem niet moeten, vrijwel nooit. Ik denk dat het ook komt door die fiere houding en krulstaart (poolhond). Hij is zelf geen vechtersbaas en loopt liever weg maar hij is wel echt vaak de pineut.
Ik vind reuen meestal het leukste, ik vind intacte reuen sowieso prachtig Flinke kop erop, stoer en gespierd lijf.

Fred is een intacte reu van 2.5. Puspiemels hebben we vrijwel nooit meer - dat was vooral het eerste jaar.

Bij loopse teven klappert hij met zijn tanden en eet hij slecht. Maar dat is ook maar twee weken per jaar. Ook is hij dan wat minder benaderbaar.
Hij kan lopen patsen bij grotere reuen maar ook niet altijd. En eigenlijk verwacht ik dat dat verminderen zal.

Hij is alleen waaks als we samen lopen als het donker is.
Dit is mijn eerste echte open reu en ik schrijf vooral het gedoe met andere reuen meer toe aan mijn onervarenheid dan aan zijn reu zijn.

Peter27 schreef:Rijden,

Alleen bij stress en in de puberjaren, daarna niet meer. Kwestie van streng op zijn, zeker niet toestaan op mensen!

puspiemels

Nog nooit meegemaakt.

, vlekken in je huis,

Van wat? Die puspiemel? Nooit gezien dus

knokpartijtjes met andere reuen

Als hij niet lief kan zijn, dan maar niet spelen met anderen Kort houden dan maar.

, overal tegenaan zeiken,

Sja, blijft een reu. Zolang het maar buiten is.

moeilijk doen als er een loopse teef in de buurt is,

Valt mee, hooguit meer gepies en wat lastiger eten.

weglopen,

Kwestie van training of de riem er aan houden.

te waaks.

Ligt aan het ras.

Zo, heb al meteen een deel ontkracht. Nu kan je weer gerust slapen

Ik vind mijn reuen juist makkelijker dan mijn teef.
Overal tegen aan pissen leer je makkelijk af, vieze piemels is mij nooit opgevallen, beide heren zijn gecastreerd ( herplaatsers). Leo kan knokken met andere dominante reu maar Kodi gaat juist dan weer met boog eromheen.
Weglopen tja ko toen ie er net 3 uur was. Daarna nooit meer. Beide reuen zijn vrij dommig en ik hou ervan

Hier ook een erg makkelijke gecastreerde reu. Hij is echt geen domme hond, maar vergeleken met de dames is hij wel wat simpel Dat brengt ook wel weer rust en balans tussen drie hittepetitjes.
Markeren bij vreemde mensen binnen heeft hij in het verleden wel een paar keer gedaan, maar inmiddels snapt hij gelukkig dat dat niet de bedoeling is. Ook buiten met aangelijnd wandelen snapt hij prima dat hij niet de hele tijd zijn poot op mag tillen; één keer aan het begin van de wandeling en daarna pas als ik hem vrij geef.
Hij heeft nooit problemen met andere reuen. Ondanks dat hij is gecastreerd, is hij nog wel heel erg geïnteresseerd in loopse dames en wil ze dan ook het hof maken en dekken. Maar hij is dan ook wel weer redelijk makkelijk op andere gedachten te brengen.

Droef heeft, puspiemels(de vlekken zaten op de muren, nu weg want geschilderd met schrobvaste verf zodat ik het schoon kan houden), last van loopse teven(niet weglopen maar je merkt duidelijk dat hij er eigenlijk wel wat mee wilt), markeren alleen buiten en ze weten vanaf waar ze hier mogen plassen(al markeert mijn gecastreerde teef meer dan Droef) in huis markeert hij niet ook niet als we op bezoek gaan waar andere honden zijn(Izzy durft dat wel), zaadlozingen in zijn slaap(lekker als hij op de bank ligt of op bed), elke paar maanden een stinkende vioolklier, patsen naar intacte grote reuen(als hij de kans krijg ook vechten), rijden op castraten of hele jonge reuen(is hier soms in te sturen en soms niet dus dan gaat hij aan de riem en laten we de andere hond met rust).

Inmiddels is Droef 3 en ik had wel gehoopt dat het allemaal over zou zijn nu hij volwassen zou moeten zijn. Castreren zit nog steeds ergens in mijn gedachte maar tot nog toe durf ik het niet aan. Dit vanwege andere reuen die dan op hem willen rijden, bespiering die mogelijk meer moeite kost om te onderhouden en hij wel echt nodig heeft.

Voor de rest ben ik wel een reuen mens denk ik, ze zijn vaak mooier dan teven(grote en breder zeg maar), mijn ervaring is dat reuen echt mama's kindjes zijn en mijn teven zijn altijd aardig zelfstandig.

Droef heeft, puspiemels(de vlekken zaten op de muren, nu weg want geschilderd met schrobvaste verf zodat ik het schoon kan houden), last van loopse teven(niet weglopen maar je merkt duidelijk dat hij er eigenlijk wel wat mee wilt), markeren alleen buiten en ze weten vanaf waar ze hier mogen plassen(al markeert mijn gecastreerde teef meer dan Droef) in huis markeert hij niet ook niet als we op bezoek gaan waar andere honden zijn(Izzy durft dat wel), zaadlozingen in zijn slaap(lekker als hij op de bank ligt of op bed), elke paar maanden een stinkende vioolklier, patsen naar intacte grote reuen(als hij de kans krijg ook vechten), rijden op castraten of hele jonge reuen(is hier soms in te sturen en soms niet dus dan gaat hij aan de riem en laten we de andere hond met rust).

Inmiddels is Droef 3 en ik had wel gehoopt dat het allemaal over zou zijn nu hij volwassen zou moeten zijn. Castreren zit nog steeds ergens in mijn gedachte maar tot nog toe durf ik het niet aan. Dit vanwege andere reuen die dan op hem willen rijden, bespiering die mogelijk meer moeite kost om te onderhouden en hij wel echt nodig heeft.

Voor de rest ben ik wel een reuen mens denk ik, ze zijn vaak mooier dan teven(grote en breder zeg maar), mijn ervaring is dat reuen echt mama's kindjes zijn en mijn teven zijn altijd aardig zelfstandig.

Alleen mijn eerste reu had een aantal keren last van een puspiemel, maar schoongemaakt en verder veel laten zwemmen en verder nooit meer last van gehad.
Knokken wel een paar keer, hij zocht het niet zelf op maar als ze hem opzochten is het een paar keer mis gegaan. Daarna hield ik andere honden scherper in het oog en zorgde ik dat ik mijn reu bij me had zodat er niets kon gebeuren.
Duitse herder reu, en nu ook weer een, die vinden vaak spelen met andere honden vaak toch niet leuk dus nu ook geen knokpartijen omdat we hem niet helemaal vrij laten met veel andere honden in de buurt (is een keuze).
Markeren is ook aan te leren waar wel en waar niet. In huis en in onze tuin zeker niet. Dus dat doet hij dan ook niet. Buiten mag het van mij wel tegen struiken en bomen e.d. Muurtjes en tuinhekjes of tegen struiken in tuintjes van mensen weer niet.
Rijden hebben beide reuen niet gedaan.
Loopse teven, ik merk het wel als er veel loopse teefjes in de buurt zijn, die lopen immers ook op het grasveld, maar verder geen heftige problemen. Zelf ook een intacte teef in huis dus 2x per jaar is het wel feest, maar binnen de grenzen.
Weglopen dus ook niet.
En waaks ook binnen de perken, het is een herder dus waaks hoort hij te zijn.

alles wat je opnoemt kan bij teven ook. Die hebben alleen dan vaginitis ipv een pus piemel

Alleen het rijden op alles wat los en vast zat was ellendig en erg hardnekkig.
Dat is helaas op castratie uitgekomen, maar dat heeft het dan ook helemaal opgelost.
Gelukkig een ruwharige hond die al eerder mager was dan dik, dus we hebben vooralsnog geen last van de nadelen van castratie.

Verder helemaal nergens last van.
Ik ben godse blij dat ik geen loopse hond heb. Dat lijkt me echt zo vervelend!

Ari is nu 5 jaar, een niet gecastreerde reu, meteen aangeleerd waar wel en vooral niet te piesen. Bij een loopse teef in de buurt kan hij onrustig zijn in huis, slecht eten, janken/piepen. Op de hei gaat hij klappertanden en enorm kwijlen uit zijn bek bij een loopse geur, dus voor ons een teken hem meteen aan te lijnen, maar meestal herkennen we het wel eerder. Sinds zijn 3e jaar reageert hij minder heftig op een loopse teef/geur.

ik moet tot mijn grote schaamte bekennen dat ik vorig jaar de spoeddienst van de dierenarts heb gebeld.

Fred lag op mijn voeten en opeens werd mijn sok nat. Er lag ook echt een plas onder zijn buik en er kwam nog steeds urine naar buiten. Ik wilde hem naar buiten bonjouren maar hij kon niet opstaan en kermde van de pijn.

Ik was helemaal in paniek en dacht aan een achterhandsverlamming of een hernia met uitval.
Maar hij had blijkbaar het hondse equivalent van een natte droom waarbij een of andere klier was opgezet waardoor zijn erectie niet weg kon en alles helemaal opgezwollen was. Daar stroomt al het bloed heen en opstaan kan dan niet.
Ja dus. De oplossing was gewoon een stukje lopen over de koude vloer.

Tldr: ik heb huilend met de dierenarts gebeld en weekendtarief betaald voor mijn hond omdat hij gewoon een natte droom had.