Abel - 20 weken
Geplaatst: 05 aug 2018 14:51
Onze Abel woont nu vijf dagen bij ons. Wat een heerlijk ventje is het! Op dinsdagavond hebben we hem ontmoet en we zouden hem zondagochtend (vanochtend) ophalen. Nou, dat is dus anders verlopen. Hij is direct meegegaan. Pas om 23.15 waren we thuis en ik had niet meer de energie om de introductie tussen Jip en Abel te doen. Dus hup, Abel ging met mijn vriend mee naar de slaapkamer en ik sliep op de bank bij Jip. Jip had namelijk wel in de gaten dat er ‘iets’ in huis was en werd er onrustig door. Die nacht probeerde Jip meerdere keren met zijn neus in de lucht te achterhalen wat er gaande was. En toen ik ‘s ochtends met hem wilde wandelen, duurde het een eeuwigheid voor we de voordeur uit waren. De hal rook namelijk naar Abel en werd grondig geïnspecteerd.
Ook de wandeling verliep niet echt soepel. Jip volgde preciés het spoor dat mijn vriend die nacht met Abel gelopen had. Daar deed Jip een plas, en snelde weer naar huis. Hmm… niet handig, want met dit warme weer wil ik ‘s ochtends graag een grote(re) ronde doen.
Ik trommelde mijn vriend uit bed (het was nog geen 06.00u) en stelde voor om ieder een hond mee te nemen naar een open veldje in het bos waar we vaak komen. Dan konden we daar de ontmoeting laten plaatsvinden. Zo gezegd…
Wanneer Jip een andere hond in het vizier heeft, stormt hij daar als een idioot op af. Dat vind ik sowieso nooit leuk, maar leek mij nu zeker geen goed plan. Dus op een soort ‘BAT’ manier hebben we de afstand tussen beide honden steeds iets verkleind. Ik was daarbij vooral heel druk met Jip, en moest regelmatig ook de afstand weer even vergroten om te voorkomen dat Jip alsnog op Abel zou afstormen en ik er op mijn buik achteraan zou gaan. Abel daarentegen, had bijzonder weinig interesse in Jip. Omdat Abel nog nooit aan de lijn had gewandeld, is mijn vriend dat een beetje gaan oefenen. Daarbij keek Abel wel af en toe onze kant op, maar dat was het dan ook.
Toen het eindelijk lukte om Jip op zo’n 3 meter van Abel te laten liggen en te laten ontspannen (zonder zich te focussen op Abel), hebben we het initiatief tot contact bij Abel neergelegd. Die werd toen toch ook wel nieuwsgierig. Heel voorzichtig kwam zijn neusje steeds iets dichterbij. Toen trok die kleine plots zijn lip op en begon te grommen alsof zijn leven ervan afhing!
Ik schrok er even van hoor. Die zag ik niet aankomen.
Maar gelukkig ontdooien beiden vrij snel daarna en waren we rond half 8 weer thuis met twee honden die elkaar (uiteraard) nog verder wilde aftasten, maar dat gebeurde op een fijne, vriendelijke manier.
Ik moest die dag werken, maar mijn vriend bleef thuis. In de loop van de middag kreeg ik een filmpje toegestuurd van Abel die Jip aan het uitdagen was. Die kleine uk had al snel door dat Jip eigenlijk een grote goedzak is.
Abel heeft uiteindelijk twee nachten op de slaapkamer doorgebracht en de derde nacht durfden we ze wel samen in de woonkamer te laten. Ik sliep bij hen op de bank om het een beetje in de gaten te houden. De kleine man bleek om 04.00u ineens klaarwakker en besloot de boel eens flink op stelten te zetten. Hij blijkt (helaas) ook enorm fanatiek te zijn met één van zijn piepspeeltjes en rende met dat ding door huis heen, onder de stoelen door, de bank op en af, om het spectakel uiteindelijk af te sluiten met een koprol op de poef. Daar bleef hij even liggen, alsof hij uitgespeeld was. Maar nee hoor, hij kwam weer overeind om vervolgens met vier poten in de lucht bovenop Jip te duiken, heel hard weg te rennen en er een vangspelletje van te maken.
Jongens!! Het is 4 uur!!
Gelukkig hebben we ensuitdeuren in huis. Voor mijn eigen nachtrust én die van Jip, besloot ik om de heren van elkaar te scheiden door de schuifdeuren dicht te doen. Jip bij mij, Abel aan de andere kant. Klaar. Rust.
Zaterdagochtend zou ik met Jip deelnemen aan een workshop Balans & Coördinatie. Maar ik wist dat er ook een workshop ‘Puppygym’ gegeven zou worden. Ik heb de trainer gevraagd of ik mijn aanmelding misschien nog kon wijzigen, en zo stond ik zaterdag met Abel bij de puppygym. Dat klinkt overigens veel spannender dan het is
. Het is een les puur gericht op socialisatie met objecten, materialen en geluiden.
Omdat het eigens trainingsveld volop in de zon ligt, werd besloten om de puppygym te laten plaatsvinden op een parkeerplaats in het bos. Die parkeerplaats grenst aan een populair gebied voor fietsers en hardlopers. Voor Abel was dat echt perfect! Hij heeft daar zijn ogen uitgekeken! Hij is opgegroeid in een gezin met kinderen, honden en katten in een heel rustig buitengebied. Auto’s, fietsers, etc. kent hij niet. Hij kon daar nu vanaf een veilige afstand naar kijken. Het was allemaal nog erg spannend, maar hij heeft het supergoed gedaan.
Afgelopen nacht heb ik voor het eerst weer in m’n bed geslapen. En jee, wat was ik daar aan toe! Ik ben echt gesloopt nu.
En wat foto's erbij:
Fanatiek met zijn piepspeeltje.
Jip houdt het goed in de gaten
Ook de wandeling verliep niet echt soepel. Jip volgde preciés het spoor dat mijn vriend die nacht met Abel gelopen had. Daar deed Jip een plas, en snelde weer naar huis. Hmm… niet handig, want met dit warme weer wil ik ‘s ochtends graag een grote(re) ronde doen.
Ik trommelde mijn vriend uit bed (het was nog geen 06.00u) en stelde voor om ieder een hond mee te nemen naar een open veldje in het bos waar we vaak komen. Dan konden we daar de ontmoeting laten plaatsvinden. Zo gezegd…
Wanneer Jip een andere hond in het vizier heeft, stormt hij daar als een idioot op af. Dat vind ik sowieso nooit leuk, maar leek mij nu zeker geen goed plan. Dus op een soort ‘BAT’ manier hebben we de afstand tussen beide honden steeds iets verkleind. Ik was daarbij vooral heel druk met Jip, en moest regelmatig ook de afstand weer even vergroten om te voorkomen dat Jip alsnog op Abel zou afstormen en ik er op mijn buik achteraan zou gaan. Abel daarentegen, had bijzonder weinig interesse in Jip. Omdat Abel nog nooit aan de lijn had gewandeld, is mijn vriend dat een beetje gaan oefenen. Daarbij keek Abel wel af en toe onze kant op, maar dat was het dan ook.
Toen het eindelijk lukte om Jip op zo’n 3 meter van Abel te laten liggen en te laten ontspannen (zonder zich te focussen op Abel), hebben we het initiatief tot contact bij Abel neergelegd. Die werd toen toch ook wel nieuwsgierig. Heel voorzichtig kwam zijn neusje steeds iets dichterbij. Toen trok die kleine plots zijn lip op en begon te grommen alsof zijn leven ervan afhing!
Ik schrok er even van hoor. Die zag ik niet aankomen. Maar gelukkig ontdooien beiden vrij snel daarna en waren we rond half 8 weer thuis met twee honden die elkaar (uiteraard) nog verder wilde aftasten, maar dat gebeurde op een fijne, vriendelijke manier.
Ik moest die dag werken, maar mijn vriend bleef thuis. In de loop van de middag kreeg ik een filmpje toegestuurd van Abel die Jip aan het uitdagen was. Die kleine uk had al snel door dat Jip eigenlijk een grote goedzak is.
Abel heeft uiteindelijk twee nachten op de slaapkamer doorgebracht en de derde nacht durfden we ze wel samen in de woonkamer te laten. Ik sliep bij hen op de bank om het een beetje in de gaten te houden. De kleine man bleek om 04.00u ineens klaarwakker en besloot de boel eens flink op stelten te zetten. Hij blijkt (helaas) ook enorm fanatiek te zijn met één van zijn piepspeeltjes en rende met dat ding door huis heen, onder de stoelen door, de bank op en af, om het spectakel uiteindelijk af te sluiten met een koprol op de poef. Daar bleef hij even liggen, alsof hij uitgespeeld was. Maar nee hoor, hij kwam weer overeind om vervolgens met vier poten in de lucht bovenop Jip te duiken, heel hard weg te rennen en er een vangspelletje van te maken.
Jongens!! Het is 4 uur!! Gelukkig hebben we ensuitdeuren in huis. Voor mijn eigen nachtrust én die van Jip, besloot ik om de heren van elkaar te scheiden door de schuifdeuren dicht te doen. Jip bij mij, Abel aan de andere kant. Klaar. Rust.
Zaterdagochtend zou ik met Jip deelnemen aan een workshop Balans & Coördinatie. Maar ik wist dat er ook een workshop ‘Puppygym’ gegeven zou worden. Ik heb de trainer gevraagd of ik mijn aanmelding misschien nog kon wijzigen, en zo stond ik zaterdag met Abel bij de puppygym. Dat klinkt overigens veel spannender dan het is
. Het is een les puur gericht op socialisatie met objecten, materialen en geluiden.Omdat het eigens trainingsveld volop in de zon ligt, werd besloten om de puppygym te laten plaatsvinden op een parkeerplaats in het bos. Die parkeerplaats grenst aan een populair gebied voor fietsers en hardlopers. Voor Abel was dat echt perfect! Hij heeft daar zijn ogen uitgekeken! Hij is opgegroeid in een gezin met kinderen, honden en katten in een heel rustig buitengebied. Auto’s, fietsers, etc. kent hij niet. Hij kon daar nu vanaf een veilige afstand naar kijken. Het was allemaal nog erg spannend, maar hij heeft het supergoed gedaan.
Afgelopen nacht heb ik voor het eerst weer in m’n bed geslapen. En jee, wat was ik daar aan toe! Ik ben echt gesloopt nu.
En wat foto's erbij:
Fanatiek met zijn piepspeeltje.
Jip houdt het goed in de gaten
. Klinkt als een goede introductie en wat een leuk setje zo samen 
. Gaaf dat de puppygym zo goed uitpakte.
waar komt hij vandaan?