Biène
Geplaatst: 04 aug 2018 00:03
Ik weet het nog zo goed, die dag
Dat jij geboren bent
Dat jij mijn nieuwe hond zou worden
Was toen nog niet bekend
Ik weet het nog zo goed, die dag
Dat Peter me verraste met de vraag
Of ik een teefje groot wilde brengen
Er kwam bij mij een nieuwe blaag
Ik weet het nog zo goed, die dag
Dat jij mijn huis binnen kwam
Nika en Marouck waren nog niet overtuigd
Van dat mormel dat direct haar ruimte nam
Ik weet het nog zo goed, die dag
Dat jij, 9 weken oud, mij beet
Waardoor je daarna weken eten kreeg op schoot
Om in mijn regels te worden gekneed
Ik weet het nog zo goed, die dag
Dat je eigenzinnigheid me frustraties bleef geven
Eerst doen, dan denken was jouw motto
En dat motto hield je je hele leven
Ik weet het nog zo goed, die dag
Dat we besloten je niet voor de fok in te zetten
Je overscherpte maakte met de fokplannen
Uiteindelijk korte metten
Ik weet het nog zo goed, die dag
Dat Nika ingeslapen is
Dat jij bij haar bleef waken tot het laatst
Voor jou een groot gemis
Ik weet het nog zo goed, die dag
Dat Numa hier als pup binnen kwam
En ineens je moederinstinct ontwaakte
Wat mij de adem benam
Ik weet het nog zo goed, die dag
Dat jij besloot dat andere mensen
Ook jouw aandacht verdienden
Ze hadden niets beter kunnen wensen
Ik weet het nog zo goed, die dag
Dat bleek dat jij tot het laatst niet om bleek te kopen
Want als ik er niet bij was wilde je
Met mijn zusje zelfs niet lopen
Ik weet het nog zo goed, die dag
Dat je ook Seppe (Beer) en later Kobe leerde
Dat er regels waren om je aan te houden
Deed je dat niet dan had je aan jou de verkeerde
Ik weet het nog zo goed, die dag
Dat jij diep in mijn hart bent gekropen
Waar je de rest van mijn leven blijft zitten
En ik kan alleen maar hopen
Dat ik je ooit terug ga zien
Weer jong en fris en zoals je bent
Dan gaan we uren lopen
En genieten we van elkaar zonder end
Biène meisje, je bent en blijft bijzonder
Ik ben blij dat je destijds in mijn leven bent gekomen
En tot we ooit weer samen zijn
Zie ik je in mijn dromen
Daar knuffelen we en wandelen ver
En vertel ik je mijn diepste gedachten
En daar kun jij ook met slechts je blik
Mijn verdriet weer wat verzachten
Ik mis je meissie, nu al
Maar ik weet zeker dat je bij me blijft want
In mijn hart draag ik je voor altijd met me mee
Daar sta je heel diep in gebrand
Efi-Biène van de Emmelenhoek
29-07-2005 - † 03-08-2018
Vandaag is toch nog heel onverwacht, Biène thuis overleden in het bijzijn van mij.
Een uur na een korte wandeling in het bos blies zij haar laatste adem uit.
Ik vermoed dat de hitte haar uiteindelijk fataal is geworden, ze had het de laatste weken al vaker erg zwaar gehad.
Biène wordt morgen begraven op de begraafplaats in Best waar ook Nika en Marouck naartoe zijn gegaan, we hebben haar vanavond hiernaartoe gebracht.
Kobe is wat van slag. Hij wilde niet bij Biène in de buurt komen tijdens haar laatste minuten en ook toen ze overleden was wilde hij geen afscheid nemen. Hij ligt al de hele avond in een diepe slaap.
Dat jij geboren bent
Dat jij mijn nieuwe hond zou worden
Was toen nog niet bekend
Ik weet het nog zo goed, die dag
Dat Peter me verraste met de vraag
Of ik een teefje groot wilde brengen
Er kwam bij mij een nieuwe blaag
Ik weet het nog zo goed, die dag
Dat jij mijn huis binnen kwam
Nika en Marouck waren nog niet overtuigd
Van dat mormel dat direct haar ruimte nam
Ik weet het nog zo goed, die dag
Dat jij, 9 weken oud, mij beet
Waardoor je daarna weken eten kreeg op schoot
Om in mijn regels te worden gekneed
Ik weet het nog zo goed, die dag
Dat je eigenzinnigheid me frustraties bleef geven
Eerst doen, dan denken was jouw motto
En dat motto hield je je hele leven
Ik weet het nog zo goed, die dag
Dat we besloten je niet voor de fok in te zetten
Je overscherpte maakte met de fokplannen
Uiteindelijk korte metten
Ik weet het nog zo goed, die dag
Dat Nika ingeslapen is
Dat jij bij haar bleef waken tot het laatst
Voor jou een groot gemis
Ik weet het nog zo goed, die dag
Dat Numa hier als pup binnen kwam
En ineens je moederinstinct ontwaakte
Wat mij de adem benam
Ik weet het nog zo goed, die dag
Dat jij besloot dat andere mensen
Ook jouw aandacht verdienden
Ze hadden niets beter kunnen wensen
Ik weet het nog zo goed, die dag
Dat bleek dat jij tot het laatst niet om bleek te kopen
Want als ik er niet bij was wilde je
Met mijn zusje zelfs niet lopen
Ik weet het nog zo goed, die dag
Dat je ook Seppe (Beer) en later Kobe leerde
Dat er regels waren om je aan te houden
Deed je dat niet dan had je aan jou de verkeerde
Ik weet het nog zo goed, die dag
Dat jij diep in mijn hart bent gekropen
Waar je de rest van mijn leven blijft zitten
En ik kan alleen maar hopen
Dat ik je ooit terug ga zien
Weer jong en fris en zoals je bent
Dan gaan we uren lopen
En genieten we van elkaar zonder end
Biène meisje, je bent en blijft bijzonder
Ik ben blij dat je destijds in mijn leven bent gekomen
En tot we ooit weer samen zijn
Zie ik je in mijn dromen
Daar knuffelen we en wandelen ver
En vertel ik je mijn diepste gedachten
En daar kun jij ook met slechts je blik
Mijn verdriet weer wat verzachten
Ik mis je meissie, nu al
Maar ik weet zeker dat je bij me blijft want
In mijn hart draag ik je voor altijd met me mee
Daar sta je heel diep in gebrand
Efi-Biène van de Emmelenhoek
29-07-2005 - † 03-08-2018
Vandaag is toch nog heel onverwacht, Biène thuis overleden in het bijzijn van mij.
Een uur na een korte wandeling in het bos blies zij haar laatste adem uit.
Ik vermoed dat de hitte haar uiteindelijk fataal is geworden, ze had het de laatste weken al vaker erg zwaar gehad.
Biène wordt morgen begraven op de begraafplaats in Best waar ook Nika en Marouck naartoe zijn gegaan, we hebben haar vanavond hiernaartoe gebracht.
Kobe is wat van slag. Hij wilde niet bij Biène in de buurt komen tijdens haar laatste minuten en ook toen ze overleden was wilde hij geen afscheid nemen. Hij ligt al de hele avond in een diepe slaap.
Ademloos gelezen. Wat een prachtig eerbetoon. 
