Het HondenForum

Vanavond was er een verjaardag waar de honden ook welkom waren. De familie zelf had ook twee hondjes, en er was nog meer visite met twee honden. In totaal waren er dus zeven honden, een zooitje volwassenen en wat kinderen. Mijn honden kenden maar één van de andere honden dus ik vond het best spannend, ik heb dit soort situaties de laatste paar jaar een beetje gemeden vanwege Rani en haar angsten en gedrag. Ze was in het begin heel bang voor vreemde mannen en kinderen en viel ook uit naar ze als ze gek deden in haar ogen. Soms pieste ze zichzelf zelfs onder van angst. Maar intussen vond ik haar gedrag en vertrouwen zo verbeterd dat ik het aandurfde om te gaan.

Rani deed het zo goed! Mika ook trouwens, die kan Rani nog wel eens ophitsen. Toen we de tuin in kwamen liet ik eerst Gollum los, zij is zo geweldig lief en stabiel dat ik haar als eerste kennis laat maken met iedereen. Zij zet dan een voorbeeld voor de anderen. Mika zag gelijk haar vriendinnetje dus die mocht daarna los, die moesten met elkaar kussen. Geen geblaf dus! Daarna liet ik Rani los en die liep ontspannen de tuin in om kennis te maken met iedereen, en alle hondjes vielen in de smaak. Twee lieve kleine reutjes met ballen, die doen het altijd goed
Het vriendinnetje, een Podenco teefje die ook goed klikt met iedereen en een Labradoodle teefje die ook heel open kennis maakte. Ik was zo blij! Ze hebben de hele avond in de grote tuin rondgescharreld, kregen af en toe een aai en luisterden verrassend goed als ik ze verbood om te bedelen. Rani had het bijna voor elkaar om heel stiekem een koekje uit een hand te pakken maar ik zag het helaas op tijd
Gelukkig maakte de gastvrouw het goed door Rani af en toe een stukje komkommer te geven, die werd dus aandachtig gevolgd.

Ik heb Rani de hele avond geen lipjes zien optrekken, niet zien schrikken als iemand haar aanraakte, ze leek het zelfs leuk te vinden en zelf soms de aandacht op te zoeken.
We zijn ruim drie uur op de verjaardag geweest en het ging echt geweldig. Na het feest is mijn vriend nog even met de honden wezen zwemmen en rennen, Rani moest duidelijk nog wel even wat kwijt na zo'n warme dag met nieuwe indrukken.

Tevreden bekkie

Wat mooi zeg! Met recht trots zou ik zeggen. Heerlijk dat het zo ging, ook voor Rani zelf

Wat fijn! Mooi om te zien dat ze na al die tijd nog steeds stappen maakt en zulke dingen nu gewoon aankan en zelfs leuk gaat vinden!

Wat fijn dat ze het zo goed deed.

wat is dat dan genieten hè?!

Fijn hè?

Wat ontzettend fijn! En super knap van Rani

Heel bijzonder, ik snap helemaal dat je trots bent op en blij met je honden!

Was je niet bang dat Rani zou sneppen als een kind haar onverwacht en/of wat ruw aan zou raken? Dat zou ikzelf wel eng vinden namelijk, zo'n gezelschap en dan niet alles precies in de gaten kunnen houden.

Ahhh dat zijn de beter momenten Wat goed zeg, fijn!

DeDiana schreef:Wat fijn! Mooi om te zien dat ze na al die tijd nog steeds stappen maakt en zulke dingen nu gewoon aankan en zelfs leuk gaat vinden!

Ja heel bijzonder, we hebben haar nu een jaar of vier geloof ik en ze blijft zich ontwikkelen. Nou heb ik haar ook niet gepusht en heel lang rekening gehouden met haar angsten, ik denk dat ze daardoor haar vertrouwen heeft opgebouwd.

Zamunda schreef:Heel bijzonder, ik snap helemaal dat je trots bent op en blij met je honden!

Was je niet bang dat Rani zou sneppen als een kind haar onverwacht en/of wat ruw aan zou raken? Dat zou ikzelf wel eng vinden namelijk, zo'n gezelschap en dan niet alles precies in de gaten kunnen houden.

Nou niet echt eigenlijk, de jarige werd twaalf en zijn vrienden waren ook rond die leeftijd, die zijn wat rustiger (op hun telefoon ). De jongste was drie jaar, ons oppaskindje wat regelmatig over de vloer komt. Dat was het eerste kindje wat Rani leerde kennen en hij had zijn hond ook mee (het Podenco-vriendinnetje) dus dat was vertrouwd. Toen hij nog luiers droeg gaf Rani altijd aan als hij een strontbroek had

Iedereen was dus ontspannen, heel fijn!

Oh wt is dat heerlijk genieten om je hond het zo goed te zien doen! Zeker als ze van ver komt. Superknap gedaan Rani!

mijke schreef:Oh wt is dat heerlijk genieten om je hond het zo goed te zien doen! Zeker als ze van ver komt. Superknap gedaan Rani!

Ja ik ben echt blij, de gastvrouw vond het ook zo goed gaan en was helemaal verliefd op Rani dus we hebben er een oppasadres bij

Gollum schreef:

DeDiana schreef:Wat fijn! Mooi om te zien dat ze na al die tijd nog steeds stappen maakt en zulke dingen nu gewoon aankan en zelfs leuk gaat vinden!

Ja heel bijzonder, we hebben haar nu een jaar of vier geloof ik en ze blijft zich ontwikkelen. Nou heb ik haar ook niet gepusht en heel lang rekening gehouden met haar angsten, ik denk dat ze daardoor haar vertrouwen heeft opgebouwd.

Ja, dat denk ik ook. Zulke dingen kosten ook gewoon tijd en elke hond heeft er zijn eigen tempo voor. Ik denk dat je meestal meer bereikt door er rekening mee te houden en situaties te voorkomen die de hond nog niet aankan of gewoon verschrikkelijk vindt, dan door te pushen. De hond eerst vertrouwen en veiligheid bieden en hem dan die stapjes zelf laten maken. Bij Amy en Amoz heeft dat in ieder geval ook heel goed gewerkt.

super zeg, wat geweldig goed

DeDiana schreef:

Gollum schreef:

DeDiana schreef:Wat fijn! Mooi om te zien dat ze na al die tijd nog steeds stappen maakt en zulke dingen nu gewoon aankan en zelfs leuk gaat vinden!

Ja heel bijzonder, we hebben haar nu een jaar of vier geloof ik en ze blijft zich ontwikkelen. Nou heb ik haar ook niet gepusht en heel lang rekening gehouden met haar angsten, ik denk dat ze daardoor haar vertrouwen heeft opgebouwd.

Ja, dat denk ik ook. Zulke dingen kosten ook gewoon tijd en elke hond heeft er zijn eigen tempo voor. Ik denk dat je meestal meer bereikt door er rekening mee te houden en situaties te voorkomen die de hond nog niet aankan of gewoon verschrikkelijk vindt, dan door te pushen. De hond eerst vertrouwen en veiligheid bieden en hem dan die stapjes zelf laten maken. Bij Amy en Amoz heeft dat in ieder geval ook heel goed gewerkt.

Ja ik heb ook veel aan jouw tips en verhalen gehad!

Gollum schreef:

DeDiana schreef:

Gollum schreef:

DeDiana schreef:Wat fijn! Mooi om te zien dat ze na al die tijd nog steeds stappen maakt en zulke dingen nu gewoon aankan en zelfs leuk gaat vinden!

Ja heel bijzonder, we hebben haar nu een jaar of vier geloof ik en ze blijft zich ontwikkelen. Nou heb ik haar ook niet gepusht en heel lang rekening gehouden met haar angsten, ik denk dat ze daardoor haar vertrouwen heeft opgebouwd.

Ja, dat denk ik ook. Zulke dingen kosten ook gewoon tijd en elke hond heeft er zijn eigen tempo voor. Ik denk dat je meestal meer bereikt door er rekening mee te houden en situaties te voorkomen die de hond nog niet aankan of gewoon verschrikkelijk vindt, dan door te pushen. De hond eerst vertrouwen en veiligheid bieden en hem dan die stapjes zelf laten maken. Bij Amy en Amoz heeft dat in ieder geval ook heel goed gewerkt.

Ja ik heb ook veel aan jouw tips en verhalen gehad!

Je hebt denk ik vooral zelf goed aangevoeld wat ze nodig had. Dat er onder die angst en het wantrouwen een ontzettende lieve, vrolijke, gekke hond zat, was gelukkig voor jullie ook al heel snel duidelijk

DeDiana schreef:

Gollum schreef: Ja ik heb ook veel aan jouw tips en verhalen gehad!

Je hebt denk ik vooral zelf goed aangevoeld wat ze nodig had. Dat er onder die angst en het wantrouwen een ontzettende lieve, vrolijke, gekke hond zat, was gelukkig voor jullie ook al heel snel duidelijk

haha ja binnen drie dagen
Toch heb ik me ook wel eens afgevraagd of ik wel de geschikte baas was voor Rani omdat het een heel ander type is dan de andere twee. Een hond die durfde te bijten, oei. Maar na een aantal stapjes terug te hebben genomen is het helemaal goedgekomen

Wat goed van Rani!

DeDiana schreef:

Gollum schreef:

DeDiana schreef:Wat fijn! Mooi om te zien dat ze na al die tijd nog steeds stappen maakt en zulke dingen nu gewoon aankan en zelfs leuk gaat vinden!

Ja heel bijzonder, we hebben haar nu een jaar of vier geloof ik en ze blijft zich ontwikkelen. Nou heb ik haar ook niet gepusht en heel lang rekening gehouden met haar angsten, ik denk dat ze daardoor haar vertrouwen heeft opgebouwd.

Ja, dat denk ik ook. Zulke dingen kosten ook gewoon tijd en elke hond heeft er zijn eigen tempo voor. Ik denk dat je meestal meer bereikt door er rekening mee te houden en situaties te voorkomen die de hond nog niet aankan of gewoon verschrikkelijk vindt, dan door te pushen. De hond eerst vertrouwen en veiligheid bieden en hem dan die stapjes zelf laten maken. Bij Amy en Amoz heeft dat in ieder geval ook heel goed gewerkt.

Fijn om te lezen, dat geeft hoop, misschien wordt Pleuntje pinda ook nog wel eens relaxt in de buurt van vreemde mensen.

Gollum schreef:

Zamunda schreef:Heel bijzonder, ik snap helemaal dat je trots bent op en blij met je honden!

Was je niet bang dat Rani zou sneppen als een kind haar onverwacht en/of wat ruw aan zou raken? Dat zou ikzelf wel eng vinden namelijk, zo'n gezelschap en dan niet alles precies in de gaten kunnen houden.

Nou niet echt eigenlijk, de jarige werd twaalf en zijn vrienden waren ook rond die leeftijd, die zijn wat rustiger (op hun telefoon ). De jongste was drie jaar, ons oppaskindje wat regelmatig over de vloer komt. Dat was het eerste kindje wat Rani leerde kennen en hij had zijn hond ook mee (het Podenco-vriendinnetje) dus dat was vertrouwd. Toen hij nog luiers droeg gaf Rani altijd aan als hij een strontbroek had

Iedereen was dus ontspannen, heel fijn!

Ah, dat klinkt wel veilig ja. Wat heerlijk dat ze alledrie zo lekker mee konden draaien.

Zamunda schreef:

Gollum schreef:

Zamunda schreef:Heel bijzonder, ik snap helemaal dat je trots bent op en blij met je honden!

Was je niet bang dat Rani zou sneppen als een kind haar onverwacht en/of wat ruw aan zou raken? Dat zou ikzelf wel eng vinden namelijk, zo'n gezelschap en dan niet alles precies in de gaten kunnen houden.

Nou niet echt eigenlijk, de jarige werd twaalf en zijn vrienden waren ook rond die leeftijd, die zijn wat rustiger (op hun telefoon ). De jongste was drie jaar, ons oppaskindje wat regelmatig over de vloer komt. Dat was het eerste kindje wat Rani leerde kennen en hij had zijn hond ook mee (het Podenco-vriendinnetje) dus dat was vertrouwd. Toen hij nog luiers droeg gaf Rani altijd aan als hij een strontbroek had

Iedereen was dus ontspannen, heel fijn!

Ah, dat klinkt wel veilig ja. Wat heerlijk dat ze alledrie zo lekker mee konden draaien.

Rani heeft ook al grote stappen gemaakt in het contact met kinderen. Zo zijn er wat buurtkinderen die ik heb geleerd hoe ze zich het beste kunnen gedragen, uitgelegd waar Rani vandaan komt en wat ze misschien heeft meegemaakt. Hele leuke kinderen en als we die tegenkomen met Rani gaat ze ook vaak een aai halen. Maar haar grootste leraar is dat jongetje van 3 geweest, hij is zo cool in de omgang met honden. Is totaal niet bang, laat ze met rust en doet gewoon zijn ding. Rani is dol op hem

Wat kan je daar dan van genieten! Ook een heel erg leuke foto van Rani!

Wat een lief zoenhoofd heeft ze:)