Het HondenForum

Misschien een brede vraag maar ik ben wel heel erg benieuwd naar jullie kijk hier op.

Jip is nu 6 maanden oud en ik vind zelf dat ze het heel leuk doet. Ik heb alleen nog nooit een pup opgevoed en dus geen vergelijkingsmateriaal. Op de hondenschool pikt ze alles snel op maar er zijn ook nog zat punten waar we aan moeten werken samen. Thuis gaat het ook heerlijk en ik geniet echt van haar en hoe slim ze is. Ze is bijvoorbeeld netjes zindelijk en geeft aan als ze moet, slaapt de hele nacht door, kan even alleen blijven in de bench, loopt buiten netjes los waar het kan en zo kan ik gelukkig nog even doorgaan.

Nou kan ik me voorstellen dat je verwachtingen van individuele hond/ras verschillen maar hebben jullie iets wat jullie wel altijd naar streven? Of vinden jullie dat een pup van die leeftijd bepaalde dingen hoort te weten?

Cleva schreef:

Wees blij met wat je hebt.

Mede door een antwoord van jou ergens in een ander topic ben ik hier juist over na gaan denken.

Maar blij ben ik zeker.

Oei, mensen aan t denken gezet...

Wat je mag verwachten? Dat wat ze op dat moment weten, helemaal niet betekent dat ze dat over een maand nog 'weten'. Met precies 6 maanden ging Elco voor het eerst doof voor mijn 'hier' naar een andere hond op meer dan 50 meter afstand... Gait daarentegen blijft goed bij je, alleen wil hij nog weleens blijven hangen bij een leuk speelmaatje, waardoor we hem op moeten halen.
Eigenlijk is wat ik verwacht van een hond van 6 maanden dat die nog volop in ontwikkeling is, nog veel moet ontdekken qua regels en eigen plekje, maar als je geen gekke dingen gedaan hebt, moet je band met je hond op dat moment al sterk genoeg zijn om samen door de fase naar meer volwassenheid te gaan, inclusief de bijbehorende hormonen die soms de oren en het verstand op nul zetten En de baas moet dus aan de ene kant netjes consequent blijven (zodat de regels duidelijk zijn), en aan de andere kant rekening houden met dat het geen onwil is van de hond als het luisteren minder goed gaat of er iets anders interessanter is dan de baas. Geduld, consequent zijn en een forse dosis humor, dan kom je een heel eind, een hondenleven lang

Mijn Bessel (driekwart wetterhoun, kwart poedel) is nu 6 maanden. Gut, wat kan ze?
Zit, af en blijf 20 seconden, volgen, los en vast, naast, aan de voet (met voertje), komen op de fluit, zitten op de fluit, traplopen (wat ze niet mag), zwemmen en apporteren, ze kent de NEE (oefenen met voertjes) en verder kan ze heel goed spelen en kattenkwaad bedenken met de andere honden van de roedel

Nora is 5 maanden...ze kan komen en aan een riempje lopen en gewoon een uberblije pup zijn....Oh ja, ze wisselt...hard bijten is ook een specialiteit

Nanna schreef:Van je kleuter van vier verwacht je toch ook niks anders dan niet meer de luier volschijten?
Dat rommelt lekker rond met gekleurde blokjes en verkent wat grenzen.
Ik ben blij dat ik nooit verwachtingen heb op kunstenmakerijgebied. Csikasz is nu negen maanden en ze komt bij me als ik haar roep. Dat lijkt me ruimschoots voldoende.
Voor de rest is het haar taak om als een blij vlindertje door het leven te hommelen en op haar beurt mij daar weer blij van maken.
Zo jammer als mensen al zo veel van hun pup verwachten. Maar dat zal de tijdgeest ook wel zijn. Tegenwoordig gaan kindertjes geloof ik al op hun tweede naar een soort van pre-school waar moeders al met argusogen kijken of hun koter wel in de voorhoede ligt Ik ging gewoon met zes jaar naar de eerste klas van de basisschool maar dat schijnt helemaal fout te zijn. Ze doen maar daardoor heb ik een heerlijke jeugd gehad in boerensloten en tussen de koeien.

Bij een volgende pup sta ik er ook zo in ja.
Jip is mijn eerste hond was, en de eerste maanden lag de lat veel te hoog. Waarom eigenlijk? Geen idee, ik dacht dat het zo "moest". Daarna heb ik het wat losser gelaten en dat was voor iedereen veel leuker. Alleen het 'hier komen' bleef ik veel oefenen en herhaal ik nog steeds regelmatig.

Tess kon toen niet zoveel eigenlijk. Het enige dat ik oefende was zitten, lopen aan de lijn, hierkomen en wachten. Dat laatste met het oog op het sporten dat ik wil gaan doen. Oh en poot kon ze toen ook geloof ik Verder waren we vooral druk met leren ontspannen bij alles dat spannend kon zijn.

natalie schreef:

Nanna schreef:Van je kleuter van vier verwacht je toch ook niks anders dan niet meer de luier volschijten?
Dat rommelt lekker rond met gekleurde blokjes en verkent wat grenzen.
Ik ben blij dat ik nooit verwachtingen heb op kunstenmakerijgebied. Csikasz is nu negen maanden en ze komt bij me als ik haar roep. Dat lijkt me ruimschoots voldoende.
Voor de rest is het haar taak om als een blij vlindertje door het leven te hommelen en op haar beurt mij daar weer blij van maken.
Zo jammer als mensen al zo veel van hun pup verwachten. Maar dat zal de tijdgeest ook wel zijn. Tegenwoordig gaan kindertjes geloof ik al op hun tweede naar een soort van pre-school waar moeders al met argusogen kijken of hun koter wel in de voorhoede ligt Ik ging gewoon met zes jaar naar de eerste klas van de basisschool maar dat schijnt helemaal fout te zijn. Ze doen maar daardoor heb ik een heerlijke jeugd gehad in boerensloten en tussen de koeien.

Bij een volgende pup sta ik er ook zo in ja.
Jip is mijn eerste hond was, en de eerste maanden lag de lat veel te hoog. Waarom eigenlijk? Geen idee, ik dacht dat het zo "moest". Daarna heb ik het wat losser gelaten en dat was voor iedereen veel leuker. Alleen het 'hier komen' bleef ik veel oefenen en herhaal ik nog steeds regelmatig.

Het lijkt soms wel een beetje alsof mensen bang zijn dat als hun pup dat soort dingen op 6 maanden allemaal nog niet kan, het dan nooit meer gaat lukken. En misschien komt het ook wel doordat op veel puppycursussen de nadruk meer wordt gelegd op gehoorzaamheid en commando's leren dan op een band opbouwen met de baas, wennen aan allerhande dingen en gewoon samen lol maken.
Ik vind het ook wel van de pup afhangen. Als die heel leergierig is en plezier heeft in kunstjes leren, speel ik daar wel op in. Maar allemaal spelenderwijs en zonder moeten of verwachtingen.
Een hond kan al die dingen ook nog prima op latere leeftijd leren - sommige dingen vind ik zelfs makkelijker aan te leren bij een volwassen hond dan bij een pup of puber met nog veel minder concentratievermogen en zelfbeheersing. En uiteindelijk zijn een heleboel van die commando's totaal overbodig in het dagelijkse leven. Amoz kent maar heel weinig commando's en is desondanks een supermakkelijke hond in de omgang die eigenlijk gewoon altijd wel braaf is. Een stuk makkelijker dan Mila met haar honderd trucjes.

Hier konden ze al heel veel trucjes. Gewoon, omdat ik dat leuk vond om te doen.

Ik vind maar enkele commando's belangrijk: komen, loslaten en wachten. Verder op termijn alleen kunnen blijven, zonder trekken mee kunnen lopen en ik wil in principe alles kunnen doen qua aanraken, kammen, tandenpoetsen, alles bekijken etc. Rest is afhankelijk van hoe leuk pup/hond het vindt om dingen te leren

Nanna schreef:Ja precies, als je een pup hebt die die uitdaging leuk vindt of nodig heeft, dan kun je best spelenderwijs van alles aanleren. Maar laat het in godesnaam van de pup afhangen en ga niet lopen trekken en douwen aan iets dat er toch (nog) niet in zit.
Dat vind ik meteen ook het hele nadeel van die puppycursussen waar het gefocust is op zit lig en af.
Daar moet een Kaukazenpup maar hetzelfde doen als de hyper Border Collie die naast hem zit.
Wat een nonsens.

Ik heb expres niet zo'n puppycursus gedaan. Wij hadden een vrije school puppycursus zeg maar Dingen ontdekken en zien dat er andere honden zijn die iets doen en dat je je daar niet mee hoeft te bemoeien en je ook niet over hoeft op te winden.
Tess kan dan ook nog altijd niet 'af'. Ik ga het haar wel leren, ooit, maar ik gebruik het gewoon nauwelijks.

Een pup van zes maanden? Gewoon leuk spelen, het meerendeel van de plasjes en poepjes buiten doen, veel slapen, en lief zijn naar mens en dier. Dat zouden mijn specifieke eisen zijn

Keetje is 8 maanden en ze kan zit. Dat is wat ze van mij heeft geleerd. Al haar andere kwaliteiten heeft ze zichzelf aangeleerd. Deuren open maken, eten jatten, trap lopen etc
Verder is ze vooral heel creatief om commando's op haar eigen manier uitvoeren.

Rex kon behoorlijk wat dingen geloof ik. Wat ik zelf echt belangrijk vond op die leeftijd al is hierkomen en (beperkt) blijven. Gewoon omdat hij nu eenmaal in een grote stad woont, vind ik dat belangrijke skills. Maar hij kon ook zitten, liggen, pootjes geven, rollen en weetikwat. Maar die dingen gingen allemaal 'per ongeluk'. Hij probeerde dingen uit, wij gaven er een naampje aan en zo geschiedde dat ie het leerde op commando. Vooral ook omdat hij het superleuk vond (nog steeds vindt) om nieuwe dingen te leren en te ontdekken wat wij van hem willen.
Juist omdat ie dat zo leuk vond hebben wij ook wel op jonge leeftijd al (voorlopers van) GG gedaan. Waarbij ik altijd de jongste hond had, maar de zaak ook het minst serieus nam omdat ik het puur deed voor onze gezamenlijke lol en om tegemoet te komen aan zijn 'behoefte' om te leren. Dat ie dan bijvoorbeeld bij het vak sturen half uit dat vak lag kon me allerminst boeien, hij ging in elk geval de juiste kant op. We deden vaak ook maar een deel van de les - een uur concentreren en je gedragen was best lang voor hem.

ik bekijk het opvoeden van pups net als het opvoeden van kinderen,
spelenderwijze worden ze groot, en natuurlijk heb ik regels,
maar soms worden ze opgevolgd en soms ook niet,
echt gevaarlijke dingen probeer ik ze voor te behoeden.
ik kijk niet naar anderen, in de zin van, wat kunnen ze allemaal al,
de een is vroeg en de ander laat met bepaalde dingen, het zij zo.
mijn streven voor beide partijen, een vertrouwde omgeving met veel liefde, regels en normen en waarden.
en tot dusverre is dat aardig gelukt.

veertje schreef:Tess kon toen niet zoveel eigenlijk. Het enige dat ik oefende was zitten, lopen aan de lijn, hierkomen en wachten. Dat laatste met het oog op het sporten dat ik wil gaan doen. Oh en poot kon ze toen ook geloof ik Verder waren we vooral druk met leren ontspannen bij alles dat spannend kon zijn.

Precies Lopen aan de lijn, wachten en 'de wereld ontdekken' vind ik ook belangrijk ja. Wij hebben ook zo'n hondenschool gekozen waarbij vooral veel aandacht werd besteed aan de socialisatie (met verschillende materialen en vreemde objecten) en aan het creëren van rust in een omgeving met (veel) afleiding. Geen kunstjes dus, maar zaken die van belang zijn om in onze maatschappij mee te kunnen draaien. Heel prettig! Het lag dan ook niet aan de hondenschool dat ik de lat zo hoog legde. Ik had mijzelf dat opgelegd. Ik nam het veel te serieus

Dat ik me nog niet aan ze erger. Dat vind ik heel belangrijk. Verder hoop ik dat ze dan een beetje zindelijk zijn. Bij Sofi was dat met een maand of 4 al, met Izzy toen ze iets ouder was dan een jaar. Mwah, ja dat komt altijd vanzelf. Izzy is de eerste 6 maanden wat strakker opgevoed dan Sofi. Vooral het "hierkomen" heb ik er gelijk in getraind omdat ze veel losliep/loopt.
Sofi is een beetje meegelift op Izzy's training: die zag wat Izzy deed, koppelde het zelf aan het commando en snapte het. Te simpel. Die eerste 6 maanden stellen niks voor. Dat zijn nog gewoon hondenkindertjes die gedijen op liefde en duidelijkheid en waar je de vertrouwensbasis mee legt. Veel meer is het niet.

Ik ben erg blij te lezen dat mijn eigen idee hier toch wel wordt bevestigd. Wij zijn bijvoorbeeld ook naar een "vrije" hondenschool gegaan omdat ik het belangrijker vind om spelenderwijs te leren samenwerken en echt een team te worden dan dat er echt gedrild wordt op de commando's. Maar toch schoot er een laatst een kleine twijfel door me heen: had ze al die commando's niet toch al moeten weten? Heb ik wel de juiste keuze gemaakt? Doen we het wel goed? Zeker door mijn eigen omgeving, daar hoor ik vaak genoeg dat hun pup op die leeftijd dit en dat al kon. Maar naar mijn idee gaat het hartstikke goed, ze is leuk, lief en lekker vrij. Eigenlijk vind ik dat jij dat heel leuk omschrijft Nanna: om als een blij vlindertje door het leven te hommelen en op haar beurt mij daar weer blij van maken. Dat Jip daarnaast een aantal trucjes kent is puur omdat ze het zelf leuk vind dingen te leren, er wordt niks geforceerd omdat het van mij moet. Nu zit ik te grinniken, wat ben ik toch blij met mijn meisje.

Dat het beest gelukkig is en beetje schik in het leven en een beetje luistert.

Wij hebben ook een pup van 6 maanden. En het is pup nr. zoveel, dat maakt dat we er uitermate relaxed in zitten. Ik vind het prachtig om te zien dat ze eindeloos kan spelen met de andere honden, zichzelf ook prima kan vermaken met speeltjes en als ze uitgedold is, heerlijk tegen één van ons aankruipt om te slapen Ik ga wel iedere week naar de hondenschool maar daar ligt de nadruk op samen leuke dingen doen. Dat is ook de enige keer per week dat ze aan de riem loopt. Verder loopt ze los en ze komt als ik roep. En ze is zindelijk. Meer verwachtingen heb ik niet.

mijn pup is 5 maanden en het belangrijkste vind ik dat ze komt als ik roep of fluit. verder ben ik heel rustig bezig met de clicker om haar te "leren" staan.

ellen

Mijn honden kunnen niks. En ze zijn perfect zoals ze zijn. Ze kunnen wel iets hoor. Ze komen als ik roep en ze kunnen wachten bij me als er een fiets of auto komt. En soms kunnen ze zitten als ik ze een koekje laat zien. Ze zijn 2.5 en 8 plus....

Wat moet een hond precies kunnen op 6 maanden en waarom? Ik werk alleen aan onaangepast gedrag. Verder kunnen mijn honden dus niks. Maar ze lopen wel overal los. Kunnen met alle honden opschieten en kunnen mee naar terrasjes vrienden en noem maar op. Hoe je hond zich gedraagt staat totaal los van welke commandos hij kent.

Oh ja. Ze kennen nee dus ik kan ze sturen. En ze kennen goed zo dus ik kan ze belonen. Met die twee woorden loods ik ze overal doorheen.

Vik is morgen 6 maanden. Hij is op cursus geweest, maar ook met een vrije inslag. Hoe ik hem moet leren zitten en liggen weet ik zelf wel, ik wilde dat hij relaxed was in een groep en daar focus op mij leerde hebben. Zonder specifiek einddoel overigens, meer dat het voor hem normaal is. Dat is gelukt. En in de loop der tijd heeft hij ook best wat dingen opgepakt. Hij kan Zitten, liggen, blijven en hierkomen. En wat onnozele dingen zoals ergens opklimmen en overheen lopen. Niet omdat ik het nu zo belangrijk vindt, wel omdat ik het leuk vindt en hij ook. Hij pakt het ook mega snel op dus er zitten ook geen uren training in ofzo.

Ik kreeg Oor toen ze zo goed als 6 maanden was en ze kon nog niet zo veel. Ik geloof dat mijn verwachtingen wel hoog waren, maar dat kwam ook door haarzelf. Ze vond (en vindt) het heel leuk om samen dingen te doen en ze leert heel snel, zeker als er koekjes tegenover staan. Dus hebben we ons suf getrained op van alles en nog wat. Maar wel allemaal spelenderwijs, soms was iets wel moeilijk (zoals blijven), maar het bleef altijd leuk en ik werd niet woest als het niet lukte ofzo. Sowieso was ze van zichzelf ook best braaf, en baasgericht, dus dat was gewoon erg makkelijk en zorgde er nog wel eens voor dat ik vergat dat ze nog maar een pup was.

Wat ik heb moeten leren is dat iets kunnen niet hetzelfde is als iets áán kunnen. Dat ze kon volgen op cursus of als we dat spelenderwijs oefenden, betekende op volstrekt geen enkele manier dat ze het ook aan kon om een hele lange wandeling lang met afleidingen en spannende dingen aan alle kanten ook te volgen. Sterker nog ze trok als een trekpaard, alle oefeningen en trainingen en consequent omdraaien/stilstaan ten spjit.

Skittles kwam hier met een maand of 5 denk ik? En is 6 weken gebleven. Dat was een totáál andere pup. Van hem verwachtte ik helemaal niets. Ook omdat ie uit het buitenland kwam natuurlijk en ik hem vooral wilde laten wennen en bijkomen. Maar ook qua karakter was hij onvergelijkbaar, ik kan niet eens onder woorden brengen wat er dan precies zo anders aan hem was maar al dat spelenderwijs trainen wat ik met Oor had gedaan was volslagen kansloos bij hem.

Dus wat kun je verwachten van een hond van een half jaar? Gewoon, wat die hond aan kan. En leuk vindt. Wat en hoe veel dat is verschilt zo onwijs per hond en per situatie dat je daar verder geen eenduidig antwoord op kunt vinden denk ik.

Nanna schreef:Het hele eierenvreten is toch dat je blij bent met je hondje. Dat het zich weet te gedragen en sociaal is. Al die kunstenmakerij is extra.

Nouja dat vind ik dan ook weer wat te kort door de bocht. Als je een doodsimpel hondje hebt dat ubersociaal is en werkelijk nooit gevaarlijke, onhandige of stoute dingen doet, dan kun je er zo in staan ja. Maar bij een wat feller type, of een type dat in duizend sloten tegelijk loopt of wat dan ook, is het toch wel verdomd handig om wat meer controle over je hond te hebben. En dat gaat nu eenmaal het makkelijkst via commando's. Een ander voorbeeld: Oor kan op bepaalde plekken hier veilig loslopen omdát ze weet wat 'aan de kant' en 'niet te ver' betekent en omdat ze kan hierkomen en volgen. Als ze dat niet zou kunnen zou ze daar neit los kunnen. Dan leer ik haar liever wat kunstenarij dan dat ik er een lange lijn aan hang.

DeDiana schreef:Het lijkt soms wel een beetje alsof mensen bang zijn dat als hun pup dat soort dingen op 6 maanden allemaal nog niet kan, het dan nooit meer gaat lukken. En misschien komt het ook wel doordat op veel puppycursussen de nadruk meer wordt gelegd op gehoorzaamheid en commando's leren dan op een band opbouwen met de baas, wennen aan allerhande dingen en gewoon samen lol maken.

Het lijkt wel of mensen bang zijn dat als hun hond meer kan, ze niet voor vol worden aangezien.

Gelukkig zijn er alweer meerdere jaren nieuwe manieren van trainen die ook breed worden toegepast en waarbij op puppycursussen de nadruk wordt gelegd op een band opbouwen met de baas, wennen aan allerlei zaken en samen lol hebben.

En los daarvan is er niks mis mee dat, als je die eerste paar belangrijke zaken niet uit het oog verliest, je je hondje ook nog wat extra's leert. Het hangt er maar net vanaf wat je ermee wilt.
Ik wil toevallig niet dat ze niks kunnen en een ander is daar helemaal tevreden mee. Mag allebei.

Ondanks dat Diedel (10 maanden) en Bessel (6 maanden) al heel veel kunnen, hebben we vooral ook mega veel lol met elkaar en een heel goede band. Acht pootjes op mijn buik als ik op de bank zit hoor. Het één sluit het ander niet uit volgens mij. In de eerste puppycursus wordt om en om aan gehoorzaamheid en sport/spel/balans gedaan, dus echt niet alleen maar militaire drildiscipline.

Persoonlijk vind ik het erg prettig dat een hond en ik via goed oogcontact nauwkeurig kunnen communiceren, zij blij en ik blij.
De lessen zijn ook de enige momenten dat ze aan de riem lopen, verder darren ze hier altijd los in het bos rond.

Het is allemaal niet zo moeilijk om ze wat bij te brengen, daar heb ik met mijn fulltime baan en nog wat tijdrovende andere hobby's helemaal geen tijd voor. Ik heb geen aparte trainingsmomenten op een dag. Maar als ik toch mijn boterhammetje smeer 's ochtends kan er best tussen neus en lippen een zit en blijf oefeningetje af voor dat korstje brood. Kost een halve minuut en absoluut geen stress, levert ze nog wat op ook.

Consequent ben ik wel, ja is ja en nee is nee en een gegeven commando moet wel opgevolgd worden. Ik geef dat commando niet als ze het niet kunnen uitvoeren, of druk met iets anders bezig zijn, dus niet doen is onzin. Gezellig en toch consequent, mijn honden en ik varen er wel bij.

Maar ja, als je er zelf geen bal aan vindt om je hond iets te leren moet je het vooral niet doen. Ieder z'n hobby.

Crescent schreef:Een pup van zes maanden? Gewoon leuk spelen, het meerendeel van de plasjes en poepjes buiten doen, veel slapen, en lief zijn naar mens en dier. Dat zouden mijn specifieke eisen zijn

Ik weet niet wat jij voor een pup had/hebt maar mijn teckelpup Frodo vond na 3 maanden dat slapen overdag en een stuk van de avond niet meer hoefde en verder eens met de meesten. Een hond/pup heb je voor je plezier dus genieten maar. Het enige wat ik hier van ze wil is dat ze uiteindelijk luisteren naar hier, wacht, doorlopen en zitten. En verder geloof ik het wel.

Mijn prioriteit is aandacht en met name buiten. Binnenshuis is er aandacht zat, maar buiten hangt ze wild in de lijn, dendert alle kanten op en
maakt een halve koprol van gekkigheid. 'Het kind' kan dus nog niet los (5 maanden oud en net 1.5 week uit Spanje) en barst van de energie.
Dus ik werk eigenlijk alleen daaraan: aandacht. Vanuit daar kan je verder uit gaan bouwen.

Wat ze wel kan na 1.5 week? Ze luistert naar haar naam, ze kan zitten (in rustige situaties), ze brengt balletjes terug en ze kan overal
in bijten