Het HondenForum

Maverick is als pup bij een stel terecht gekomen (zonder andere honden) die ging scheiden, en toen moest ie weer naar de fokker. Vervolgens kwam hij in een appartement met 2 Italiaanse windhondjes, wat logischerwijze geen succesvolle combinatie was. Hele dagen werd hij in een bench gezet en hij werd ook nog zwaar ondervoed. De stichting werd ingeschakeld hem te nemen of anders zou de eigenaar hem laten euthanaseren. Opvangadres 1 had katten waar hij achteraan ging dus zo belandde hij uiteindelijk met anderhalf jaar op zijn 5e adres. Het mag duidelijk zijn dat Maf geen consistente opvoeding heeft gehad en dat is te merken ook.

Dat gaat allemaal wel goedkomen maar op een puntje kan ik wel wat tips gebruiken. Hoe kan ik hem leren dat niet alle aandacht voor hem is? Hij kan behoorlijk opdringerig zijn en schroomt niet tanden te laten zien en is zelfs al uitgevallen. Uiteraard tolereer ik dit gedrag absoluut niet maar wat het zo lastig maakt is dat mijn andere honden geneigd zijn zich terug te trekken. Alleen Lizzy wil nog wel voor zichzelf opkomen en heeft daarmee ook succes. De herdertjes raken van slag door correcties, al zijn die niet op hun gericht natuurlijk .
Ik heb de afgelopen week al heel wat vooruitgang geboekt (duidelijke en strenge regels, ook voor m'n andere schatjes die dit niet gewend zijn) maar meer tips zijn zeker welkom.

Ik lees even mee.. Vito vind ook dat alles van hem is (bed, bank en aandacht uitgezonderd), maar vanavond bijvoorbeeld vond hij dat beide manden van hem waren. Ik corrigeer hem daar ook in, alles is van ons en hij mag er gebruik van maken. Hij doet niet vals verder, maar Luna laat ook over zich heen lopen dus ik help haar daarmee.
Vito heeft die bezitsdrang vooral met eten (en dat mag, maar wordt wel begeleid, dus eten/snacks krijgen ze onder toezicht) en speeltjes/stokken. Het zijn geen drama's verder, maar ik ben wel benieuwd hoe anderen hiermee omgaan.

Cleva schreef: Even helemaal los van de geschiedenis; waarom is dat eigenlijk precies onwenselijk?
Waarom zou hij niet mogen laten weten dat hij er niet van gediend is dat anderen zich er tussen komen wurmen?

nee zo ging het niet. In alle gevallen was het zo dat Amber bij mij of mijn man stond, voor een knuffel, met een speeltje of te bedelen. Hij kwam dan ineens aangerend, waarbij dat de laatste keer resulteerde in een serieuze uitval. Dat noem ik onwenselijk ja, en dat hem ik hem goed laten weten ook. Sindsdien doet ie dàt in ieder geval niet meer, dus ik neem aan dat de boodschap duidelijk was. Maar het wil natuurlijk niet zeggen dat hij nu snapt dat ie ook gewoon zijn deel kan krijgen als ik er rustig bij komt staan.
De enige tussenwurmer is hijzelf. Daar ga ik niet bij lopen brullen, maar blokkeren doe ik wel. Hij weegt twee keer zoveel als Amber of Lizzy, die dames vinden dat doodeng en trekken zich dan terug. Dat wil ik niet hebben. Je komt er gezellig bijstaan, en dan krijg je ook wat. Of nog beter, je komt als er helemaal niemand is. Dan is alle aandacht voor jou.
De vraag is hoe ik hem dat nog duidelijker kan maken.

Cleva schreef:

Ik heb de afgelopen week al heel wat vooruitgang geboekt (duidelijke en strenge regels, ook voor m'n andere schatjes die dit niet gewend zijn) maar meer tips zijn zeker welkom.

Ik heb natuurlijk niet gezien wat er precies gebeurt maar ik ben altijd zeer terughoudend me te bemeien met interactie tussen de honden onderling. Juist als het spannend wordt. De realiteit is dat het meestal averechts werkt want honden die uitvallen of dreigen met correcties twijfelen niet. Die zijn echt overtuigd van hun eigen gelijk en omdat ze gewend zijn om met de baas samen te werken zullen ze bemoeienis van de baas als bevestiging voor wat ze al aan het doen zijn ervaren.

Met duidelijke en strenge regels bedoel ik dit. 's ochtends bij koffie/ontbijt/HF gaat ieder gewoonlijk zijn eigen gang. Je mag van mij naar boven, naar buiten, naast me komen, 1000x keer van mat verwisselen of wat dan ook. Maverick vindt dat gedoe allemaal erg leuk en wil dan spelen. De anderen niet en hij blijft ze dan lastig vallen. Ze hebben dan (zonder mijn bemoeienis) 2 opties; ze laten hem weten dat ze het niet willen (wat Lizzy doet) of ze gaan maar helemaal weg (Amber, Kailen). Als ik vanuit mijn luie stoel een brul geef om te corrigeren, dan worden Amber en Kailen hier erg nerveus van wat tot nog meer terugtrekken leidt. Ik had inderdaad al snel door dat dat niet de beste aanpak was.
Dus daarom ben ik 's ochtends begonnen met iedereen een vaste plek te wijzen en niemand mag daar van af. Al moet ik 30 x opstaan, ik zorg er voor dat iedere hond rustig en veilig op zijn eigen plek kan liggen. Dit werkt byzonder goed. De terugtrekkers trekken zich niet meer terug, Maverick zoekt 's ochtends zelf een plekje op en er heerst weer rust.
Wat mij betreft hebben ze deze bemoeienis/sturing dus wel degelijk nodig. Corrigeren doe ik alleen als ie uitvalt om mij te claimen. of als ie iets van het aanrecht probeert te snaaien

Kijk eens bij de (vooral oudere) filmpjes van kikopup op youtube, als ik me goed herinner heeft zij daar wel goeie oefeningen voor. Snoepjes uitdelen en dat je alleen iets krijgt als eerst je naam gezegd wordt bijvoorbeeld. En ook trainen met de een terwijl de rest er ontspannen bij ligt en dat af kunnen wisselen. Dat soort zelfbeheersing lijkt me wel handig in te zetten voor jouw doeleind!

Nanna schreef:"Delen" kun je wel aanleren maar niet in de zin dat je de hond wat hondlievendheid bijbrengt
Zo steken ze niet in elkaar. Alles is voor Bassie.
Maar voor wat lekkers willen ze best op hun beurt wachten. Die filmpjes is een goed idee

ik bedoelde niet dat ie maar z'n bak eten moet gaan delen hoor het gaat vooral om aandachtsgerelateerde momenten, eigenlijk dus leren om mij te delen.

mijke schreef:Kijk eens bij de (vooral oudere) filmpjes van kikopup op youtube, als ik me goed herinner heeft zij daar wel goeie oefeningen voor. Snoepjes uitdelen en dat je alleen iets krijgt als eerst je naam gezegd wordt bijvoorbeeld. En ook trainen met de een terwijl de rest er ontspannen bij ligt en dat af kunnen wisselen. Dat soort zelfbeheersing lijkt me wel handig in te zetten voor jouw doeleind!

filmpjes ga ik eens naar kijken
met snoepjes uitdelen heeft ie trouwens nauwelijks moeite Ik laat ze nu zelfs op het erf hun ontbijt bij elkaar scharrelen (die van mij deden dat al) en dat gaat heel vreedzaam

vanmorgen een heel mooi moment.
Terwijl ik mijn schoenen aantrok (=buiten) kreeg ik zoals gewoonlijk een bal van Amber voor m'n voeten gelegd. Gooien!
Maf kwam er bij en pakte de bal, die Amber ogenblikkelijk weer terugeiste. Ze is dit spelletje namelijk van Kailen gewend, die dan wil dat ze achter hem aankomt of samen aan de bal gaan trekken. Amber heeft geleerd dat ze uiteindelijk altijd wint en dat heeft haar zelfvertrouwen (en vertrouwen in Kailen) veel goeds gedaan.
Afijn, Maf was overrompeld en liet los, dus ik gaf hem een dikke knuffel. Goed gedaan jochie!
Even later weer die bal en Maf pakte hem nogmaals. Amber greep hem vast, maar dit keer was Maf voorbereid dus stonden ze samen aan de bal te sjorren. Ik liet het heel even begaan, juist omdat het (nog) spel was. De bal (er liggen er trouwens minstens 5 van op het erf) moet leuk blijven en geen Ding worden. Maar voor het kon omslaan riep ik vrolijk "Maverick" en hij kwam keurig naar me toe Groot feest en heel veel knuffels! Beide hondjes blij, baasje blij.