Het HondenForum

Sinds een aantal weken ben ik wat aan het kijken naar herplaatsers. Nu zag ik een paar hele leuke honden die via een stichting herplaatst worden. Ze komen uit Roemenië. Nu vroeg ik me af of ik extra alert moet zijn op bepaalde ziektes uit die streek. Bij de omschrijving wordt er niets over gezegd.

Ook heb ik contact gehad met de stichting. Ze wilden de 2 honden niet een week voor me reserveren. Wie het eerst komt, wie het eerst maalt en weg is weg. Terwijl in de advertentie stond dat reserveren voor kennismaking mogelijk was. Is dit wel een goede stichting? Of moeten er alarmbellen gaan rinkelen? Ben zelf niet zo van het impulsief kopen van een hond, maar ze zijn wel erg leuk op de foto en de omschrijving spreekt me aan. Als de hond binnen 14 dagen niet bevalt, moet ik betalen om de hond per direct te retourneren (150 euro).

Wat kan ik verwachten van een hond uit Roemenië? Zijn ze vaak angstig? Of onzindelijk? Kunnen ze leren aan de lijn te lopen zonder te trekken? Kunnen ze overal mee naartoe? Heb hiervoor alleen raspuppy's gehad, maar ik wil geen pup meer. Ik heb geen idee in hoeverre een stichtinghond al gevormd is en nog gevormd kan worden.

Wie kan me wat opweg helpen?

Ik vang op voor een stichting van honden uit Roemenie. Maar bij jou verhaal gaan mijn haren overeind staan . Dat ze niet willen reserveren en dat je ook moet betalen bij retourneren . Dan rinkelen inderdaad bij mij de alarmbellen.
De ziektes die wij tegen kunnen komen zijn volgens mij vooral hartworm en hondenziekte. Daar worden ze op gecheckt in Roemenie . Zoals het bij ons gaat komt een hond eerst in de opvang , zodat je als latere adoptant al een beeld hebt van de hond zoals hij in het opvang gezin zich gedraagt. Is hij zindelijk, kan hij met katten, sloopt hij , kan hij alleen zijn , is hij angstig etc etc ? Als adoptant interesse in hond heeft , volgt er eerst intake , dan kennismaking met de hond. Daarna een huisbezoek waarin vnl gekeken wordt of de woonsituatie geschikt is voor de hond ( veel prikkels, drukke woonomgeving of rustig etc ) en of de tuin goed afgezet is ivm ontsnappen . Als dat goed is kan hond geadopteerd worden . En dan heb je als adoptant dus al een redelijk beeld van hoe de hond is.

Misschien heeft de stichting wel eens te maken gehad met wanbetalers en/of mensen die een hond reserveren en er vervolgens van afzien, terwijl zich in de tussentijd ook geschikte bazen hebben gemeld. Toen ik mijn hond herplaatst, heb ik gewoon de beste baas gekozen die reageerde op de advertentie, maar ik kan me voorstellen dat een stichting die luxe niet heeft. En elke geplaatste hond is er dan één. Ik bedoel maar te zeggen dat zo'n beleid niet per sé foute boel hoeft te zijn.

Enya schreef:Sinds een aantal weken ben ik wat aan het kijken naar herplaatsers. Nu zag ik een paar hele leuke honden die via een stichting herplaatst worden. Ze komen uit Roemenië. Nu vroeg ik me af of ik extra alert moet zijn op bepaalde ziektes uit die streek. Bij de omschrijving wordt er niets over gezegd.

Ook heb ik contact gehad met de stichting. Ze wilden de 2 honden niet een week voor me reserveren. Wie het eerst komt, wie het eerst maalt en weg is weg. Terwijl in de advertentie stond dat reserveren voor kennismaking mogelijk was. Is dit wel een goede stichting? Of moeten er alarmbellen gaan rinkelen? Ben zelf niet zo van het impulsief kopen van een hond, maar ze zijn wel erg leuk op de foto en de omschrijving spreekt me aan. Als de hond binnen 14 dagen niet bevalt, moet ik betalen om de hond per direct te retourneren (150 euro).

Wat kan ik verwachten van een hond uit Roemenië? Zijn ze vaak angstig? Of onzindelijk? Kunnen ze leren aan de lijn te lopen zonder te trekken? Kunnen ze overal mee naartoe? Heb hiervoor alleen raspuppy's gehad, maar ik wil geen pup meer. Ik heb geen idee in hoeverre een stichtinghond al gevormd is en nog gevormd kan worden.

Wie kan me wat opweg helpen?

Dat dikgedrukte vind ik echt compleet bizar

Ik zou zelf nooit een hond kopen van een foto direct uit een asiel, want eigenlijk heb je dan gewoon geen flauw idee of zo'n hond uberhaupt geschikt is om in Nederland huishond te worden. Je doet dan zeg maar een geblinddoekte gok naar mijn idee. Al zijn er ook zat mensen bij wie dat gewoon goed gaat hoor

Dank je Nanna. Ja, dat is eigenlijk ook wel logisch. Ik probeer een beeld te vormen, maar dat lukt nog niet goed. Is een herplaatser evenveel "werk" als een pup? Weet nog heel goed dat m'n laatste pup me heel wat tranen en hoofdbrekens heeft gekost.

Dank je Mariabel. Mag ik vragen voor welke stichting jij opvangt? De mevrouw die ik sprak, vroeg of ik vandaag langs kon komen, want de nieuwe hondjes kwamen vandaag aan. Volgens mij was het de bedoeling dat ik er dan gelijk één mee kon nemen. Was helemaal overdonderd en wist geen goede vragen meer te stellen. Voelde me wat gepusht. Nu of nooit...

Dank je Alex voor je andere invalshoek.

Dank je Mijke. Ik wilde ook eerst kennismaken met de honden en (de mensen achter) de stichting. Maar toen wilden ze dus niet reserveren en weg is weg. Het is ruim een uur rijden enkele reis en ik moet anderen vragen voor vervoer, dus dat is niet zomaar geregeld. En ik wilde al helemaal niet de hond gelijk meenemen, maar er eerst over nadenken of ik de hond vindt passen in mijn situatie. Eventueel een huisbezoek vind ik geen probleem. Alleen maar goed als anderen ook meedenken in het belang van de hond.

Dat klinkt voor mij meer als een handelaar dan als een stichting die echt werk maakt van het herplaatsen van honden. Ik was lekker ergens anders gaan rondkijken.
Er zijn ook genoeg stichtingen die honden al in Nederland hebben bij een opvanggezin, dan kan je rustig kennismaken, vragen stellen, etc. Lijkt me veel prettiger!

toen zuri hier kwam was ze zindelijk en liep gelijk goed aan de lijn mee, iemand heeft er moeite in gestopt ooit..... Sneeuw was helemaal nietzindelijk en verder wist ze ook niets,..... maar dat aanleren ging wel vrij vlot, alleen kwam ze met een giardia infectie ... dus dat was even pech hebben zeg maar

Ik wilde een reactie typen maar eigenlijk schrijft mariabel al precies wat ik wilde typen. Zelf ben ik gastgezin voor dezelfde stichting als zij, bevalt me erg goed en die stichting werkt inderdaad heel anders dan jij beschrijft.

Zelf vind ik een opvanghond (bij mij komen ze dus rechtstreeks uit Roemenië en veel dus nog onbekend) veel minder zwaar dan een pup. Ja, je moet zeker investeren zeker in het begin, maar een pup vind ik echt intensiever. Dat is natuurlijk wel persoonlijk, een ander vindt vast een pup makkelijker. Als ik jou was zou ik als je voor een stichtinghond uit het buitenland gaat verder kijken naar een leuke hond en kiezen voor een hond die al in Nederland is en bij een stichting waar je een oké gevoel bij hebt. Kun je rustig kennismaken en echt al zien en horen hoe de hond is. Dan weet je veel beter wat je in huis haalt.

Ik vang op voor Straydogs rescue Nederland.

Ik heb sinds anderhalf jaar een hondje uit Roemenië.

Soms lijkt ze net een normale hond.
En soms gebeurt er iets wat haar triggert en dan kan ze opeens weer de bange asielzoeker uithangen.
Ze had twee knoopjes in haar liezen en ik riep haar bij me, hielp haar op de rug en knipte de knoopjes weg. Fout fout fout.
Sluipt ze opeens weer als een bange wezel door het huis en wil zelfs geen koekje van me aannemen. Maar de dag erna is het weer helemaal in orde. Tot het volgende 'traumatische' moment in haar leven met mij.

Ik denk dat het veel afhangt van wat een hond heeft meegemaakt in zo'n land en wat voor karaktertje erin zit. Dus je kunt er niet echt een standaard voor opstellen van hondjes uit Roemenië zijn zo en zo en hondjes uit Spanje bijvoorbeeld zo en zo.
Daarnaast is het heel belangrijk waar het hondje terecht komt, een rustig huishouden of niet. Een kalme baas met veel geduld en zelfvertrouwen of niet. De aanwezigheid van andere stabiele honden in huis of de directe omgeving is ook een groot goed.

Zelf ben ik nog steeds walgelijk gelukkig met mijn keuze voor een Roemeentje.
Veel succes met kiezen.

Enya schreef:Dank je Nanna. Ja, dat is eigenlijk ook wel logisch. Ik probeer een beeld te vormen, maar dat lukt nog niet goed. Is een herplaatser evenveel "werk" als een pup? Weet nog heel goed dat m'n laatste pup me heel wat tranen en hoofdbrekens heeft gekost.

Dank je Mariabel. Mag ik vragen voor welke stichting jij opvangt? De mevrouw die ik sprak, vroeg of ik vandaag langs kon komen, want de nieuwe hondjes kwamen vandaag aan. Volgens mij was het de bedoeling dat ik er dan gelijk één mee kon nemen. Was helemaal overdonderd en wist geen goede vragen meer te stellen. Voelde me wat gepusht. Nu of nooit...

Dank je Alex voor je andere invalshoek.

Dank je Mijke. Ik wilde ook eerst kennismaken met de honden en (de mensen achter) de stichting. Maar toen wilden ze dus niet reserveren en weg is weg. Het is ruim een uur rijden enkele reis en ik moet anderen vragen voor vervoer, dus dat is niet zomaar geregeld. En ik wilde al helemaal niet de hond gelijk meenemen, maar er eerst over nadenken of ik de hond vindt passen in mijn situatie. Eventueel een huisbezoek vind ik geen probleem. Alleen maar goed als anderen ook meedenken in het belang van de hond.

best een rare gang van zaken als je het mij vraagt Een hond gelijk meenemen die net aankomt? Dan weet je toch totaal niet wat je in huis haalt? Het is toch best belangrijk dat je van te voren een redelijke inschatting kan maken of die hondjes bij je passen? Zeker met het oog op alleen kunnen zijn, kunne ze bij katten/kinderen enz.
Ik heb zelf ook honden opgevangen en bij onze stichting (opvang van lokale franse honden) werden ze uberhaupt pas voor adoptie aangeboden als ik vond dat de hond in kwestie er klaar voor was en ik een inschatting had kunnen maken over zijn karakter en wat voor baas er bij zou passen. Een hond kan heel anders reageren in een nieuwe situatie hoor, maar dan heb je toch tenminste een idee.
Ik zou het op deze manier niet doen, tenzij je het kunt permitteren om de gok te nemen en je verder geen eisen stelt.
Verder zijn er honden genoeg. Helaas.

Dank jullie voor alle reacties.

Het is wel lekker cashen natuurlijk als je honden op die manier plaatst en weer afstandsgeld vraagt
Ik zou een deurtje verder gaan en kijken naar een hond die al in de opvang zit.

Ik vond een herplaatser makkelijker dan een pup, maar ja ik heb twee herplaatsers en één hond vanaf pup dus zoveel vergelijkingsmateriaal heb ik niet.
En eigenlijk behandel je een herplaatser ongeveer zoals een pup, rustig laten wennen aan alles, band opbouwen en wereld uitbreiden. Ze houden alleen langer hun plas op

Ik zou in ieder geval op zoek gaan naar een andere stichting (ik vind het erg vreemd klinken wat je beschrijft in de openingspost) en gaan voor een hondje dat al in Nederland in een opvanggezin zit. Dan heb je een veel duidelijker beeld van de hond, en zijn dingen als onzindelijkheid en angsten al bekend. Ik heb momenteel twee herplaatsers, een Spaanse asielhond en een Nederlandse herplaatser, beide vond (en vind) ik gemakkelijker dan een pup. Mijn Spanjaard is werkelijk een wéreldhond, heel ongecompliceerd, en ze was direct zindelijk, loopt netjes aan de lijn, kan overal mee naartoe en overal los. Totaal niet angstig en ontzettend lief en sociaal met alles. Maar iedere hond is anders, en er komen heus ook angstige honden uit het buitenland. Je hebt ze in alle soorten en maten. Daarom zou ik kritisch zijn in het selecteren van een stichting en natuurlijk ook van een passende hond.

Alex schreef:Misschien heeft de stichting wel eens te maken gehad met wanbetalers en/of mensen die een hond reserveren en er vervolgens van afzien, terwijl zich in de tussentijd ook geschikte bazen hebben gemeld. Toen ik mijn hond herplaatst, heb ik gewoon de beste baas gekozen die reageerde op de advertentie, maar ik kan me voorstellen dat een stichting die luxe niet heeft. En elke geplaatste hond is er dan één. Ik bedoel maar te zeggen dat zo'n beleid niet per sé foute boel hoeft te zijn.

Maar dan nog..dat risico loop je altijd. En moet je mensen een hond in de maag splitsen als ze er eigenlijk vanaf willen zien? Ik snap wel dat dit gebeurt en een ergernis is voor stichtingen (dat is het namelijk ook voor fokkers), maar dat praat deze gang van zaken echt niet goed. De enige die daar beter van wordt is de stichting.

Alex schreef:Misschien heeft de stichting wel eens te maken gehad met wanbetalers en/of mensen die een hond reserveren en er vervolgens van afzien, terwijl zich in de tussentijd ook geschikte bazen hebben gemeld. Toen ik mijn hond herplaatst, heb ik gewoon de beste baas gekozen die reageerde op de advertentie, maar ik kan me voorstellen dat een stichting die luxe niet heeft. En elke geplaatste hond is er dan één. Ik bedoel maar te zeggen dat zo'n beleid niet per sé foute boel hoeft te zijn.

Maar je wilt toch ook dat een hond op de goede plek terechtkomt, je kunt niet zomaar elke hond overal plaatsen.

Helemaal omdat ze dat terugsturen zelf in de hand werken door niet te reserveren, mensen niet te screenen, hondjes niet eerst in een gastgezin te doen etc. Ja, dan kun je er donder op zeggen dat het vaak genoeg niet werkt.